Vestri - 14.02.1917, Blaðsíða 2

VESIRl.
Símfregnir
9. t«Wr.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn *. febr.:
Þjóðverjar lýsa þeitn fyrirætlunuoj sfnura, að þ«ir ætla að harða
á hafnbanninu á England.
Ákafir kuldar í Danmörku. Siglingar erfidar sökura (ss.
Opinber tilk., London 4. tebr., hermir (rá nokkurri framsókn á
vestri vígstöðvunum, og eins í Mesopotamiu, nálægt KutelAmara.
Einkaskeyti til Mbl, Khötn 4. tebr.:
Þjóðverjar tilkynna að þeir ætli að hindra siglingar i Miðjarði
arhafi og inilli Ítalíu og Balkanskaga.
Gústat Svfakonungur kom i gærdag tii Kaupraannahafnar.
Afskaplegar frosthörkur f Danmörku. Siglingar um Kattegat
og meðfram Danmerkurströndum nær ókleyfar.
Einkaskeyti til Mb!.. Khötn 5. febr.:
Bandaríkin hafa kallað heim sendiherra sfna ( Þýskalandi.
Siglingar hlutlausra þjóða hættar f svip.
Einkaskeyti til Mbl, Khöfn 6. febr.:
Stjórnmálasambandi milli Bandarfkjanna og Þýskalands slitið.
Spánn hefir mótmælt hafnbanni Þjóðvorja.
Gústaf Svfakonungur fór f fyrradag áleiðis til Kristjaníu.
Báðum hér lokað kl. ó og veitingahúaum kl. 10 vegna kola-
skorts. Borgarstjórnin brýnir sterklega ailan sparnað með kol og gas.
Einkaskeyti til Mbl., Khötn 7. febr.:
Wilson hefir skorað á aliar hlutlausar þjóðir að fara að dæmi
Bandarikjanna og slfta stjórnmálasambandinu við Þýakaiand.
Áskorun Wilsons fær lftinn byr.
Norðurlönd hafa mótmælt hifnba.ini Þjóðverja í sameiningu.
Fiskimarkaðinum og kauphöliinni lokað.
Normalbrauð lögboðin.
13. tebr.
Einkaskeyti til Morgunblaðsins.)
Khöfn, 10. lebr.: Bandarfkin viðbúin að (ara i stríð. Wilsen
forseti vonar að komast hjá ófriði, en öláuagaráðið kefir samþykt
útgjöld tii hernaðar.
Aœerikumenn óttast spellvirki Þjóiverja þar ( laadi, et strfð
verður hafið við Þýskaland.
Mr. Ford, tiiðarpostuii, hefir lýst þvi yfir, að hann getiamfðai
1000 katbáta.
Þjóðverjar hafa ákveðið að sleppa Mr. Gerald, sendiherra
Bandaríkjanna i Berlfn, áður en Bemstorff greifi, sendiherra þeirra,
leggur at stað heimleiðis. Þykir því sýnt að Þjóðverjar búist ekki
við ófriði við Bandaríkin.
Hlutlausar þjóðir neita að verða við áskorun Wilsene um að
slfta stjórnmálasambandi við Þýskaland.
Þýskir katbátar hata sökt 42 skipum siðan hafobannið hófst.
Ofnkolaskórtur hefir verið hér (í Khötn) ( 2*/« mánuð. Et til
vill hlaupa Þjóðverjar undir bagga.
Khötn, s. d.: Ákveðið að Bernstorff greifi fari helmleiðis með
danska skipinu Frederik VIII.
Skipinu Lars Kruse, er var hlaðið korni til hjálpar bágstöddum
Beigum, hefir verið sökt.
Samgöngur við Borgundarhólm stöðvaðar. Kuldatið enn.
Khöfn, s. d.: Búist við að Bandarfkin munl fara ( stríðið á
hverri stundu. Eru Amerikumenn afargramir yfir því, að þýsklr
katbátar hata sökt nokkrum amerfskum skipum.
Fjöldi skipa liggur um kyrt á höfninni (í Khöfn).
Ratmagnsverð og gas hefir hækkað nokkuð.
Khöln 11. tebr.: Víggirðingar NewYorkborgar stórum aUknar
og endurbættar.
Ameríkumenn gramir yfir því, að sendjþerra þeirra, Mr. Gerald
skyldi haldið í gislingu i Barlíe.
Bernstorff greifi fer áleiðis til Kristjaníu á þriðjuáaginn.
Kveikt i tjölda húsa í New York, sem brunnið kafa til kaldra
kola.
Khöfn s. d.: Viðsjár með Þjóðverjum og Hollendingum. Liðsi
aamdráttur á iandamærunum.
Veðrið hér að batna og frostið að minka.
6. bL
á þessu máli. Enn eru margir miki
ils megandi menn, sein lítið eða
ekkert hafa lagt fram í þessu skyni,
og engar hreppsnefndir hafa fyrir
hreppssjóðs hönd látið neilt, af
hendi rakna. Ekkert væii þó eðli*
legra og að líkindum ekkert farsælla
máli þessu til framgangs, en að
hver og einn hreppur I sýslunni
iegði fram t. d. hálft eða heilt
þúsund krónur.
Þetta væri skýr vottur um ah
mennings vilja, gæfi sýslunefnd og
bæjarstjórn ísafjarðar hvöt til að
ieggja meira fram, ef á þarf að
halda, og myndi gjöra þingið og
landsstjórnina fúsari að veita fyrir>
tækinu ríflegan og varanlegan styrk
lír landssjóði.
Hetjist þess vegna handa, góðír
menn og hreppsnefndir, og safnið
fé á hvern þann liátt er yður þykir
best henta. Gætið þess að hér er
um nauðsynjafyrirtæki að ræða,
sem ekki er áhoifsmál að leggja
meira i sölurnar fyrir en hér er
þörf á, því 15—20 þúsuud krónur
er ekki stórt, ef flestir þeirra sem
enn hafa engu lofað, viidu nú leggja
sinn skerf til. Ekki getur það heldur
verið neinum hreppi i sýslunni of-
vaxið að taka svo sem þúsund
króna lán 1 þessu skyni. Pað myndi
ekki verða hreppunum þyngri byrði
en sem svarar þeim kostnaði sem
sumir sveitahreppar leggja fram til
vegabóta umfram lagaskyldu.
Svo er til ætlast að myndaður
veröi fastur félagsskapur um það
leyti sem næsti sýslufundur verður
haldinn, til þess aö útvega bátinn
og koma á ferðunum m. fl.
Innan þess tima eru menn beðnir
að láta Ðjúpbátsnefnáina vita
hvernig hrn umrædda fjársöfnun
tekst.
p. t. ísaflrði, 12. febr. 1917.
H. JóHSson.
Einkennileg dýrtíðarráðstöfun,
n
Bæjarstjórnin gekk í flskmerkið
á fyrsta fundi sínum eftir nýárið.
k síðasta fundi sprakk sá ungi úr
eggi, þar sem kom álit nefndarinnar
í flskisölumálinu. Vaið sú niðurj
staðan að kaupa skyldi flsk fyrir
ákveðið verð út í Bolungai vík (eru
œargir í vafa hvort helmilt er að
eta annan fisk) er seljast skal með
því verði, að viðbættum flutnings-
kostnaði, hér i bænum. En úr
bæjarsjóði veiði borguð unáirvigt
og fyrirhöfn og fiamkvæmd flski*
sölunnar. Mun sú upphæð nema
talsverðu, verði fiskisalau notuð.
Og koma bæjarbúar til að borga
hana aftur í aukaútsvörum, því
líkloga verður ekki tekið margra
ára 3án til þess að reka þessa
flskisélu.
Eáðstöfun þesei heflr þessa kosti:
Bakar bænum uikil útgjöid og
hækkar flakverðið írá því sem nú er.
Og hún klýtur að vera sprottin
ttf þeirrí ímjjsun, að útvegsmenn
hér og sjómenn séu svo „ókristi-
legii “ í viðskiftum við náunga sína,
að aldrei só ofmikið lagt í sölurnar
til þess að þurfa ekki að kaupa af
þeim. Ella hefði verið sainiö við
útgetðarmenn her um að flskafyrir
bæinn, þvi bæðí myndi fisknrinn
fást ódýrari þanDÍg og auk þess,
sem iniklu skiftir, alveg nýr. Er
ekki ósennilegt að sjómenu og
útvegsmenn muni frumkvöðlum
þessara þarflndal! hugarþelið og
þann orðspora, sem það að ósekju
hlýtur að koma á sjómannastóttina
ísflrsku. — Þessir glerhallarbúar
ættu að gæta varfærni í því að
varpa steinum að öðrum.
S j ó m a ð u r.
Smávegis.
n
Fjogra ára gamall yfirher-
í'orlngl. Skömmu eftir að hinn
nýi Austurríkiskeisari tók við völd-
um í haust gaf hann út svohljóð|
andi skipun:
„Eg vil að minn nf guðs náð
frumgetinn soDur verði tekinn upp
í mitt hrausta og sigursæla land*
varnarlið og útnefni hann til yflr>
foringja fyrir fótgönguliðsdeildinni
nr. 17, sem frá þessum degi skal
nefnast, „Krónprinsinn".
Nærri má geta hvort sííkur for-
ingi muni ekki eiga ósmáan þátt
í sigri eða ósigri sinnar herdeildarl!
Konúr í stríðinu. Þó nokkuð
af kvenfólki heflr gengið í herinn
í yflrstandahdi ofriði, en flestar
konur á vlgveilinum eruhjáRúss-
um. Bær eru nú sem stendur um
400. Flest eru það giftar konur,
sem berjast við hlið bænda sinna
og skortir þær hvorki hlýðni né
hreysti.
Nafnkunnasta herkonan heitir
Kokoussera. Áiið 1914 ióthún inn-
rita sig í sömu Kósakkahersveit
og maður hennar var i. Nú er hún
orðin reglulegur ofursti við 6. KóJ
sakkaherdeildina nálægt. Urai.
Tvisvar sinnum heflr húnsærstog
fengið St. Georgskrossinn í viður-
kenningarskyni fyrir hrausta fram*
gftDgU.
ÖnDur nafnkunn kvenhetja er
Alexandra Efrmowna; hún er einnig
ofursti og er við Kósakkasveitirnar
á Donárbökkunum. Hún fókk orð ó
Big fyrir hraustlega framgöngu í
orustunum umhverfls Kiew. Hún
var þá tekin til fanga af Bjöðverjum,
en myrti varðmanninn, sem átti
áð gæta hennar og komst afiur til
herdeiidar sinnar. Nýskeð kom hún
18 Uhlönum ti! herbúða sinna
og þótti hróður hennar vaxa mjög
af því verki.
Kvenhatari. Fyrir nokkrum
árum lést í Vínarborg inaður nokk’
ur fiemur ókvénhollur, svo haHn
er talinn séistakur í sinni röð og
á sennilega íáa eða engan sinn lika.
Hann sparaði hvorki fyrirhöín né
fé til þess að koniast. hjá éllu sam-
neyti við konur. Fegar hanu t. d.
fór í leikhúaið hafði hann það til
siðs að kaupa þrjá aðgöngumiða,
hafði tvö sætin auð en sat sjálfur
1 miðsætinu, tll þess að vera visa
um að kvenmaður sæti eigi við
hlið sór. Á feiðalagi var haau ávalt
eiun i klefa, til þess að þurfa ekki
að eiga von á að sjá kvenfólk
nálægt sér. Og loks á baa&sænginni
gerði hann þá ráðetöfua al graf>
reitur sinn skyldi vera avo atór að
6 fet væru a. m. k, til lUHtu