Vestri


Vestri - 02.03.1917, Side 3

Vestri - 02.03.1917, Side 3
VESTJRI. 8 bl. Aöalf undur Bnnaflarsamtiaiiðs VestfjarQa verðup haldlnn á ísaflrði laugard. 19. maí næstk. ísifirðl, 12. febr. 1917. Sambandsstjórnin. 3« _____ _ ________________________________ Innlendar símfregnir. >t 24. tebr. Almenn óánægja í Rvík út at athendingu á vöiukortunum. Botnvörpung;<rmr svrnnlensku atli dú lítið. ísiendingur kom inn i morgun tneð sárlitirm afia. Silfurbrúðkaup Geirs ZoOga í yiær. Mikil viðliöln í Rvtk. Gasnotkun tyrirboðin í búðum og opinberum byygingum. 27. tebr. Útbýting- á matvælakortuuum i Reykfavík gengur nú betur •n áður. Otsavaður sunnaniands i gaer. 4 vélbáta rak á land i Sand- gerði og 1 á Akranesi. Tveir at bátum þeim, sem rak á laud í Sandgerði, voru frá Eyrarbakka og skemdust þeir mikið. Landsstjórnin hefir leigt 2 mótorslcp at h/r. Kveidúlfi, er fél. hefir keypt í Amaríku. Le-ggja stripin af stað bingað til tands bráðlega. Activ tór frá Englandi á laugard.iginn. Are íór trá Ffeetwood í gærdag, fermdur salti. Bresku samningarnir tullgerðir. Eftirmæli. n Þann 5. desember síðastliðinn andaðist að heimili sínum. Noðri- Miðvík í Aðalvík, merkur og góður maður, bændaölduugurinn Halldór Þeófílusson, fullra 74 ára að aldri. Foreldrar hans voru: Þeólilus Ólafsso Og Grna Árna- dóttir, er bjuggu á Látrum. Var Gróa dótturdóttir séra Guðmundar á Stað í Aðalvík og konu hans Ingibj.\rg«rVernharðsi dóttur. Það má meðhaldslaust telja Halldór sál. með allra helstu basndum þessa bygðarlags, fyrir ýmsra hiuta sakir. Hann var orðlagður dugnaðar og eljumaður hér um slóðir, sívinnandi, svo að honura téll aldrei verk úr hendi. Sjótnaður þótti hann mað atrigð- urn góður, meðan heilsa og kratar leyfðu; varð formaður 23 ára og var það í 35 ár, og sjósóknari með þeim tremstu. enda mjög eltirsótt að vera með honum, því hann kom maana best að sér fólki. Það er til marks um dugnað hans og framsýni að öllum hinum tuörgu börnum, 15 að tölu, er hann gat við konu sinni í hinni löngu og faisælu sarnbúð þeirra, kom hann upp til menningar. Þetta eitt er ærið nóg til að sýna hvíltkur fyrir- hyggjumaður hinn látni var. Auk þess var haan mjög hjálp. samur og greiðvikinn, svo að hann gat nálega engutn um hjálp synjað og ott sér ( baga, Hann var smiður góður, eftir þvi sem um hans daga tíðkaðist, bæði á tré Og einkum þó á járn og stundaði það jatnan, er aðrar annir leyfðu. Það var margur maðurinn sem ieitaði Halldórs, er á lá með eitthvað, er lagfæra eða smtða þurfti, og inörg var SU stundin, sem hinn látni þannig varði frá störfum fyrir heimil sitt til að liðsinna öðrum nágrönn> um sfuuni. Það var því eigi að furða þó hann kæmi sér Vel, •nda er óhætt að seðja, að allir Sem þektu hann unnu honum avo, sð betur kyntan mann getur ekki, og áreiðanlega dó hann svo, eins og hann lilði, að engiu bar til hans kala. Það er til dæmis um hve tamt honum var með sínu lipra og Ijútmannlega viðmóti að hæna menn að sér, að ntargir sjómenn sem hingað komu öllum sumruin úr ýmsum sveitum landsins og honum kynt> ust, bundu þegar við hann þann kunnigsskap, að þeir síðar aldrei þóttust mega koma hing’að svo að þvir ékki findtx Halldór. Svona vini og kunningja átti hinn látni hér og hvar ura ait land meðai sjómanna. Geta má nærri, að þar sem hinum látna tókst svo, með ljúfmannlegri framkorau sinni, að hæna og laða að sér alókunnuga menn, sem að garði hans báru, þá hafi franv koma hans og viðmót eigi sfður hænt að sér nágrannana. Heimi ilislaðir var hann og hinn ágæt asti, bæði konu og börnum, sem hann allu jafna bar 'yrir brjósti. Þau báru fyrir hinum góða löður þá Iotningu og elskn. sem hann í svo ríkum mæli verðskuldaði Og munu ávalt geyrna minningu hans i heiðri, sem hins hesta og umhyggjusamasta töður, s» m nokkur böru geta átt. Eítirlifandi ekkja hans heitir Kr.stjana Jónsdóttir. Hö ðu þau verið 50 ár í hjónabandi. Af 15 börnum þeirra eru 7 á lífi, 5 dætur og 2 synir. Kunnugur. 8 10 k n r. Þótt að flest sé krónum keypt og kærleiks gæti minna, verður aldrei lögtak leyft í lendum vona þinna. Síst má kvarta er sorgarber svinnnm skartar þorið, meðan hjartað ekki er alt í parta skorið. J. S. B. Tíðln. Vestan stormur með kafaldskrapa «g rigningu undan* fsrið. — þýdd smásaga. — (Framh.) >Eg sagði henni, að best væri að senaja við þig hér, í þínum eigin húsakynnum. Og eg hefi þar rétt fyrir mér. Eða kanske þú viljir heldúr eiga tal við hana á opinberu gistihúsi? Hún skiidi mig strax, jafn vel gefin og hún er. Þetta er nú alt og sumt, si m eg hefi að segja þér.« >Hversvegna sagðir þú mér ekki íyr að hún væri hér í borg* inni? Eg bfer kensi á almennar kurteisisvenjur, skaitu vita.< >Eg gat það ekki, þvl við kornurn fyrst í gærmorgun. >Varð hún þér samierða?< >Eftir mínum ráðum og sanu kvæmt eindregmni bón minni.< Edgerton einblfndi á hann. >Ura hvað eigum við nú eiginlega að semja?« mælti hann önugur. >Hún er jú kaþólsk, og því getur ekki orðið rætt um skilnað. Ja — við gert samning eða frj dst samkomulag okkar á milli.< >Jæja, nú verðurðu að taka ákvörðun. Fyrir tveimur árum, þegar þú varst 28 ára, varstu ákaflega tilfiuninganæmur, auð leiddur, óskýr og hugsjúkur út af nokkrum ómerkileguuxs skyldu verkum. Án þess að ráðfæra þig sið máiafærshtm-.utn þinn, fre nurdu glæp — já, glæpur er það að búa til eftiriíkingu af hjónabandina, mikilvægustu stofnun þjóðfélagsius. Þetta var glæpur, o * konan þín er samsek þér. Hvorugt ykkar verðskuldar naðun.< Hann tmepti glófunum og bjóst ti! ferðar. í dyrunum mætti hann ungri stúiku nieð nafnmiða í hendinni. Edgerton hljóp á móti henni og leit a miðann. >Það hiyggir mig að gg skyidi þurfa þessa tilsögn í hegdun,< mælti hann. >Það var iétt af þér að veita mér hana, Þa þar t ekki að vera órólegur. Eg skii það vel, að eg er skyldur að annast konuna mina.< >0 — o, þú nærð þér,« mælti Courtland. >Góða nótt, eg veri að tala fáein orð við frú Edgeiton áður «n eg fer.< >Þú verður þó hérna i kvöld,< mælti Edgerton ákafur. En Courtland flýtti sér niðuf tröjpurnar og tautaði eitthvað um skylduverk sín í tilefni af jólahátiðinni. Edgerton stóð og blíndi á eftir henurn. Ilann heyrði Courtland ganga inn í setstoiuna, og heyrði vel að þau hvísiuðust lágt Svo fetaði hann niður stigann og studdí sig við grindurnar. Þegar hann kom inn í stofuna mætti hann þar ungri stúlku I Ioðkápu. Hann veitti strax ettiri tekt bláum augum og miklu hárl, sem undið var í hnút < hnakkan* um. Courtland kynti þau hvort ödru. Edgerton hélt örtiggur hinni grannvöxnu hönd konu sinnar, þar til hún dró hana að sér með hægð. >Mér þykir leitt að ég get ekki verið hér og borðað kvöld' verð með yður og Edgerton i kvöld, á aðfangadagskvöld,< mælti Courtland þýðlega og gekk tram að dyrunum. (Framh.) Útvegur til sölu. Fimmmannafar með flotverk* færum, um 30 lóðura og 300 föðmum af hrognkelsanetum, til selu nú þegar. Lysthafendur semji við Guðm. B. Árnason, Fossutn i Skutilsfirði. Tækifæriskaup. Epli, ný og géð, fást í EDINBORG, á aðeins 1 krónu kílóiö. Handsðpu selur E|D INBORG, íyrst um sinn, með 20—25®/s a 1' s 1 æt tl. Miklar birgðir og margai feg. Prentsmiðja Vestfirðinga.

x

Vestri

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vestri
https://timarit.is/publication/235

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.