Vestri - 16.03.1917, Blaðsíða 1

0E2SHfH0E?E<HnHK®H
W m
^ Nýkoí.ið í vorsiun 3
^ Guðrúnar Jónasson: g|
H Sli'si, irá 2.75—7.00. B3
^ Silki í svnatur ,8.00— 23.00 m
XVI. árg.
ÍSAFjÖRÐUR. 16 MARS iji7
ÍO. bl.
Skaitamál.
f
(Frh.)
Il'. Úreltir og rangláHr giald-
stofnar,
ÁbúAar og: iHUsafJárskHttiir.
•i' ainn af elst.u skattstofu.
t n iin, heflr staðið ótneyt u að
efni siðitn 1877. Skatturinn er
goldinn af ötlurn óbúðarjöi ðum
landsine, a/5 úr alin á, landsvisu af
hverju jatðaihundiaði, svo og af
lausaíó (biipeninxi Mlum, hátum
Og skipum), setn lögð eru i lausu.
fjárhundruð af hreppstjórum í
syeitum, og aatri skattur goldinu
af þeim og af ábdðarhundruðunum.
Skattstofnar þessit eru orðnir dio
eltir og erfiöif viðfangs af þessum
ástaðum.
1) Giuudvöllurinn undir þeim or
orðinn skakkur og skaaldur, og
reglutnar fyrir hvað skuli lagt í
lausafjáihundruð af búpeniugi og
bátum og skipum, miðaður við
verðgildi fyrri Ara.
2) Skattarnir eru umsvifamiklír
og erftðir til innheimtu, fáar krónur
á hvern gjaldanda og skriftir og
ómökin fylgja þeim mikil, einkum
fyrir hreppstjóra.
Ei nú skriffinskan og allskonnr
skýrslugfitöir komið svo langt i
laodinu, að óþarfi er að auka á
vinnu lægst launuðu starfsmanna
þjóðfélagsins með því að halda víð
úreltum og óiéttlátum tollstofnum.
Uúsaskatturiun.
Haun er jafn gatnali ábúðar- og
iausafjáiRkattiuuin, og samsvarar
ekki lengur breyttum ástœðum.
Skattanefndin 1907 lagði til að
báðir þeBsir skattar yrðu afnumdir
og aamdi frumvarp um fasteigna*
skatt, aem kóma akyldi f stað þeiira.
Stjórnin lagði frunvarp að mestu
gnnhljóða því fyrir þingið 1913.
Vn*atolluriiin.
Sá toliur var légleiddur á auka
pingiuu 1912; Þa votu vinbauus'
jögin nýgongín í gildi, og aukt»þing
kftilað BAiu*u út af oamþykt siió.u
jUHkiáiiunar 1911,
riugið gat eigi skilist svo við
ftð landssjóði yrði ekki
bsettur á einhvern hátt tekjumissir
»á biDn mikli, »em af bannlögun*
um stafaði.
Haiði bráðabirgðaatjórn bú er að
völúum sat (Kr. j,) ekfci býut neina
viðlaitul í þvl að visa þingiuu á
j^íttá W5 í þeim eímtm,
Vortt flutt. þrjú þfngmaunafrmn.
vörp til þess tið íieista að baeta
úr þessu.
1. Frumv. um verðtoll (eða
f iktú ugjald).
2. Frumv, mn stofmm peninga.
lotteríis íyrir ísland, sem samþ.
var af þinginu, eu var aidiei borið
upp t.il kouutigs.-it.aðfesringar, sök.
U 11 þess áð drætt.ii nir máttu eigi
f ua fram í Kaupniamialtöfn, sam*
kv»mt gi'dandi d'nskmn iögttm,
en leyflsbeiðondur gerðtt slikt að
skilyrði.
3 var vörutollstrumvarpið, sem
samþykt, var og heflr vetið í gildi
síðan. En þett.a frmnv. vnr tieyðar
úrrœöi þingsius. Það kom frant í
umræðunum, og var staðfest með
því, að lögunum var ekki ætlað
gilda lengur en til átsloka 1915.
í’á var búist við að einhver sæmi1
leg ráð væiu fundin tii þess að
fylla með fjárþftrf landssjóðs, en
bráðabirgðartollurinn yrði Utinn
sigla veg allrar veraldar.
Eins og kunnugt er, er öllum
aðfluttum vörum landsins skift, í
fiokka og tollurinn lagðttr á ettir
þyngd vörunnar. Verður við það
het fllegt. misiótti í tollálagningumii.
Þanuig er t d. jafn toilur á lóieg*
asta sirsi og dýrasta silki.
Pappír til blafta og l>6ka t >11*
aður, en eigi eilendar bækm nó
blöð.
Timbur, steinlím, salt. ko), /eið*
aríseri 0. s. frv. og yfirle.itt all sem
þarf til frainleiðslu og matn i
landmu. Tollurinn er þvt bæði
nauösynjavöm-tollur og fram-
leiötlutollur.
Auk þess kentur hann ój ifntog
oréttlega niður á vörutegundirnar,
er ill framkvæmanlegur og erflður
til innheimtu.
Mællr varla ein ástæða með þvi,
að Uta toll þennau vera við ltði
iengur, móti tiu, að afuema hanu.
— Að ótaldri þessari gómiu itetn.
ing: að menn sóu fatnir að venjast
toilinum (0: vei jast óréttlætlnu) og
þvi só sjalfsagt að búa vlð hann
framvegis.
Sýna slík utuinælibesthvenauða-
lóttvægai' eru astæður meðhalds-
mauaa vöruiulisius.
Kftiii og sykurtollur.
Sá tollur vftf fyrst lagður á árið
1189, og er þvi 0. ðiuu gainah og
gróinn í hettunoi Fyrsta fjárhags-
tiinabllið nam tolluriun 130 þús.
kr., en i yflrstandandi fjáilögum
•r hann asetlaður 1 miljón kiónur,
•íbs og áður tr sagt. U* af því
marka gifurlega hækkuu þessa tolls.
MtODOOOC 2000000« JOOOOOOOI
Ö
jj H. ADdersen & Sbq,
® Aðalstresti 18, Reykjawik.
Landsins eista og stærsta
kiædaverslun ogsaumastota.
Sto'nsett 1887.
$ Avalt imkið úrval af alsk.
ð tataefnum og öliu til fata.
ð
g
ft
ð
ðteoot)os«oo«»( «*»«»•*»&
Aðtlutningur á þessum vörutegund*
um fveimur heflr að vísu farið mjög
vaxandi ár frá ári,'en tollaukning
stí sem síðari þing hafa hlaðið á
þennan tollstofn ræður hór mestu.
Þar hafa engin takmörk vorið fyrir,
rétt eins og hór væri um gjaldstofn
að ræða, sem ekki sneiti pyngju
landsmanna hið minsta.
Upphaflega mun það hafa komið
þinginu til þess að að tolla þessar
vörutegundir, að hór væri eigi um
beinar nauðsynjavörur að ræða,
heldur munaðaivöiur sem lands.
menu gætu verið án.
Spmningin um hvað sé nauð»
synjavara er hál og afslepp og má
svara henui á marga vegu. Sykur
og kaffi er ekki nauðsynjávara i
likiugu við rúgmjöl og haframjöl,
en íótgióinn vani heflr skipað
þessum vörutegundum á bekk með
þeint vörum, sem landsmenn geta
ékki án veriö, og því sannnefudar
nauðsynjavörur.
En þó er mest um vert hvar
allur þessi Lollur lendir. Hingað lil
heflr það verið álitin skylda að
flrra þá sem mest sköltum og
tollum, er halda við kyustofni
þjóðarinnar og hafa litlum tekjum
úr að spila tii þess að sjá skyldu'
liði sínu borgið.
En kaffl og sykurtoUurum lendir
að langmestu leyti á efnalitium
fjölskyldufeð’ um við Bjávarsiðuna,
möunum Bem bera ávaxtasömustu
atvinuugrein þjóðaiinnar, sjávar*
útvegiuu, á höndum sór. Og þets
þyngri er skatturinn eftir þvi s*m
fjölakyldan er stæni.
Hér er utn vörur að ræða, sem
euginn getur an verið, og neysla
þeirra fer sennilega heldur vuxattdi.
Engia skynsamleg ástæða mæiir
meö þvi, <rð l.ita þenuan toil st.mda
óhieyfðan leugur. ilann kemur að
langmestn leyti niður þar sem sist
skyldi.
Hitt er attnað mál hvort rétt er
og kledt að kippa jafn utói um tekju*
llð buit úr fjárlögunum í einu vet-
Skjsldarfundur,
næstk. siiRiiud. 18. innrs
ki. 4 éíðd.
Fundaretni; Skattaniál.
fangi, áður eu fullkomin skipun er
komin á folla* og skattimálin.
E11 næsta |>ing þarf iið l>yi i«,
lækka kaffl og sykm t.oll n.t um
þúðjung til helming og uæstu þing
að feta ltin sömu spor, þar til hann
er moð öllu afuuminn.
Þessir skatt og tollstofnar, sem
nú lietlr verið niinst á, virðast, allir
eiga aft hverfa eða gjöibreytast.
En auk þess eru nokkrfr aðrir æðí
athugaverðir, t. d. verðhækkunar*
tollurinn nýi o fl.
í næsta kafla mun vetða drepið
á helstu skattatillögurnar, sent fram
hafa komið siðari árin.
Zeppelin greifi látinn,
•
Sítnfregn á öðmm stað í blaðinu
segir Zeppelin gieifa, hinn naín-
kunna þýska hugvitsmann, höfund
loftskipanna, látinn. — Zsppelin
var upphatlega fyi irliði i her Pjóð.
verja og var það til 1890. Á þeim
tima haíði hann ekkert fengist við
uppfundningar né endurbætur á
loffföt'um. Eu eftir aldamótin fóru
blöðin að flytja fregnir af loftskipum
þeim, som Zeppalin væri í þanu
vegiun að fullgera, sem rúnmðu
maigt manna, væru stýianleg og
knúin áfiam með inótoi vél. En áður
höfðtt smáloftförin orðið að hrekjast
fyiir vindi og varð ekki ráðið neitt
við stefnu þeirra. Samtimis Zeppe«
lin hafði franskur maður og annar
enskur, hvor i sí«u;lagi gert samsi
konar Ulraunir, en ekki voru skip
þeirra nándarnærri jafn fullkomin
og Zeppelins.
Árið 1906 hafði Zeppelin fullgert
fyrsta aðaiioftskip sitt og var það
reyut af séifiæðingum þá um haust.
ið. Var það með 16 he»ta aflvél
og allstórt. Þótti ttppfundning hans
miög mikilsverð, skipið lét að stjóm
og sveif áfram móti vindinum.
Fékk þýska stjórnin hann þegár
til að smiða loftskip fyrirsinn reikn*
ing, og var það reynt árið eítir og
mikið látið af þvl. En hann varö
íyrir því óhappi að það skip brann
um sumarið. Voru þá hafin almenn
samskot, um alt Pýekaland til þétw
að bæta skaðann, og heflr eiðan
hveit loítskipið íekið anual ln