Vestri - 31.03.1917, Blaðsíða 2

46
V £ S T R I
12 bl.
Símíregnir
24. raars.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 22. mars: Frakkar hafa tekið
Ham og' eru komnir fram hjá Shoyen.
Frönskum bryndreka sökt í Miðj trðarhafi. Þýskur kafbátur
skaut hann tundurskeyti.
Fjölda skipa sókt undaniarið. Mörg þeirra norsk.
Ribot hefir myndað nýtt ráðaneyti í Frakklandi
Wilson hefir stefnt þinginu saman 2. apríl.
Keisarahjónin rússnesku eru fangar í höllinni Zarkoej Semo.
Öllutn pólitískum föngum i Rússlandi gefið frels'.
Kínverjar hata lagt hald á 60 þýsk flutningaskip, er figgja f
kínverskum höfnum.
Vínsölubannið í Danmörku afnumið.
Bretar hafa ákveðið að koma á hjá sér hámarki á skipaleigu,
Er leigan ákveðin 52.5 shillings fyrir hverja sniálest, að trádregnu
kolarúmi skipsins. Hata þeir tarið fram á það við hlutlausar þjóðir
að t.ka upp sama fyrirkomulag.
27. mars.
Einkaskeyti til Mbl., Khörn 24. mars:
Nýja rússneska stjórnin hefir náð tökum á ailri stjórn landsins.
Þjóðverjar virðast hafa stöðvað undanhaldið á vestri vígstöðvi
unum og berjast nú á bersvæði. ^
Bretar ætla enn að reyua að jatna írsku deiluna.
Einkaskeyti til Vísis, Khöín 25. mars, hermir frá því, að sendi-
herrar erlendra rífja og ættingjar keisarans hafi viðurkent rtýju
stjórnina í Rússlandi.
Bandammn hafa heitið að lána foringja á eystri vígstöðvarnar.
Bandaríkjaskip nýskeð kaískotið. 21 maður tórust.
29. mars.
Einkatregnir til Morgunblaðsins.
Khötn, 2ö. mars: Þjóðverjar haida undan á vestri vígstöðv-
unum. Þeir brenna þorp og leggia í auðn alt er þeir fara yfir.
Þjóðverjar veita öflugt viðnám við Quintain.
Hríðar miklar á vestri vígstöðvunum.
Þýska víkingaskipið Tuyme komið heim og hefir það sökt
sk'piujn er báru samtals 123 þús. smálestir.
Sííeldir kuldar á Norðurlönduro.
Khöfn s d.: Forsprakkar trjálslyndu flokkanna í Rússlandi
hafa lýst yfir, að þeir vilji að Rússland verði demokratiskt lýðveldi.
Orustur á bersvæði hjá Somme. Bandamönnum veitir betur.
Khöfn 28. mars: Rússneí-ku stórfurstarnir haf allir afsalað sér
metoi ðum þeim er tign þeirra tylgja. Þeir iylgja allir nýju stjórninni
að málum.
B ndamenn h dda áfram sókninni á vestri vígstöðvunum.
byrsta vopnaða ameríska kauptarið kom til Liverpooi í gær.
~\~ .
Geir Zoega
kaiiíimaður
í Reykjavík lést 26. þ. m. Hann
varð 07 ára að aldri, fæddur í
Reykjivík 26. maf 1830. Átti
hann þar heimili alla sína æfi,
og hefir nú um mörg ár verið
einn af kunnustu borgurum
Reykjavíkur og lorgangsmönn'
um bæjarins á marga grein.
Hann má telja einn helsta trömuð
þilskipaútgerðarinnar sunnan-
lands. Keypti fyrstur manna
þilskip til þorskveiða í télagi
með tveim mönnum öðruai, íyrir
frekum fimtfu árum. Var hinn
um iiríð einn stærsti útvegsmað-
urinn sunnanlands. Utgerð var
hann hættur, fyrir nokkrum árum,
en verslun rak hann enn í
Reykjavftr,
Geir Zoéga var einn af þessum
þrekmiklu atorkumönnum, sem
hverju bæjartélagi er heill og
sómi að. Munu fáir eða engir
borgarar Reykjavíkur hafa átt
jafn almennum vinsældum sam-
borgara sinna að fagna og
Geir Zoega.
Látnar eru nýskeð tvær
nierkiskonur í Kaupmannahöfn:
irú Þóra Thoroddsen, kona Þor»
valds prótessors Thoroddsen, eu
dóttir Pitúrs biskups, og ekkju-
frú Kristín Thomsen, móðir
Ditlevs Thomsens konsúi?.
SIjs. Guðmundur Peófílusson,
húsmaður frá Hesteyri, datt, út af
vélbát á Afa’vík '23. þ. m. og
druknaði .Guðm. Iieit. lætur eftir
aig ekkju og mörgbörn.
Fluilelkiisj'nlngnr „Höí'ruiiga8.
Sjö félagsmenn úr íþróttaiéh
>Höfrungur< á Þingeyri, Gunnar
A. Jóhannesson, Finnbogi K.
Sigurðsson, Janus Benjamínsson,
Kjartan Jónsson, Leifur Jóhanm
esson, Óskar Jóhannesson og
Þórður Hjartarsou, tóku sig til
og lögðu f leiðangur, nú í viki
unni, til þess að sýna listir sfnar
í næriiggjandi >borgum<. Sýndu
þeir fyrst fimleika á Flateyri,
þá á Suðureyri, Bolungarvík og
r loks hér í bænum í tvö skifti,
27. og 29. þ m.
Gatst áhorfendura mjög vel að
fimleikum þeirra, einkum fyrir
það, hve vel tíokkurinn var sam»
ætður og samtaka, og æfingarnar
liðlega og fallega at hendi leystar.
Hefir það langt um meira gildi,
og er tii meiri prýði i leikunum,
en þó einn eða tveir menn skari
tramúr f hástökkl eða aflraunurh.
Þeim, sem séð hata fimleikasýn-
ingar íþróttatélaganna í Reykja-
vík, bar saman um, að þessí
íiokkur stæði þeim eigi að baki.
Greiðist úr
siglingavandræðunum.
n
[Rvík, 30. mar».
Gullfoss og ísland
hafa fengið leyfl til að
íar a fullhlaðin beint
híngað.
Flora á föpum hing-
að frá Noregi.
Enn óráðið um Sterl-
lng og Lagarfoss.
Morgunblaðið.
Bamatieifflili á Islaodi
og stoínun þes?.
(Framh.)
Samkvæmt síðustu skýrslum
mun íbúatala landsins vera um
nfutiu þúsund. Et þessu væri
svo skift í flokka, þó ekki ná-
kvæmlega, þá gætuin vér séð
hvernig þjóðin stendur að því,
að hata hina umræddu stofnun.
Setjum sem svo, að 30 þúsund
séu unglingar og- börn á ýmsum
aldri, og aftur væru önnur 30
þúsund at hrutnu og tátæku fólki
og loks um 30 þúsund, sem á
væri byggjandi efnalega, Þótt
eigi sé að ræða um stór ríkdóm,
þá ma tti segja sem svo: Ef hver
einstaklingur af þessum 30 þú*.
gæfi tina krónu árlega, sem
flesta munaði lítið um; hversu
mörg börn inætti ekki alla upp
fyrir það? Tfminn og reynslan
mundu svara því. Þegar vér
athugum þetta, þá væri það ekki
einasta leikur fyrir þjóðina að
eiga slíka stofnun, heldur væri
það stórt gleðiefni fyrir Iauds-
menn í heild siuni, að hata með-
vitund um það að eiga munaðar-
leysingja hæli.
Margir menn og konur munu
vera búin að lesa greinina, sem
kom í Morgunblaðinu, dags. 9.
janfiar þ. á. Vil eg votta ritstj.
téðs blaðs mitt besta og innilegi
asta þakklæti fyrir hans góðu
og hlýju orð um þetta hjartans
rnálelni mitt, og vænti eg að
sem flestir taki í sama strenginn.
Þafl finst mörgum erfitt að toga
einn, þó má ekki gefast upp,
þrátt tyrir það þó hallast geri.
Þbss var getið í umræddri
grein, að eg hetði hugsað um
þetta máletni í fleiri ár, og tarið
til Ameriku fyrir hálfu þriðja ári,
f þeitn erindagjörðum að kynnasf
munaðarleysingjastofnunu'V). Það
er sannleikur, og vil egf fara
örfáum orðum um það og útskýra
það fyrir almenningi.
Ástæðan lyrir þessari hugmynd
minni er sú, að eg var alinn
upp á sveit, fékk eoga mentun,
lærðl að skrifa og reikna tilsagn-
arlaust. Það eina sem að mér
var halclið að læra var kverið.
Og orðið sveitarómagi festi svo
djúpar rættur í huga mínum, að
eítlr að eg kom tii íullorðinsár.
anna, vaknaði sú hugsun hér
mér, að gleðifegt væri það, að
íslenska þjóðin ka mi upp haeli,
sem aðeins væri tii uppeldis fyrir
munaðarlaus börn. Með ári
hverju óx þessi löngun hjá mér,
en v gna fátækt-r og ntr.rgra
antiara ástæða, iét eg aldrei í
ljós við nokkurn mann, hvað eg
var að berjast njeð í huga ntínum.
Ennfremur munu hafa staðið því
fyrir útras, eítirstöðvar af kjarki
leysi frá fyrti árum, sem eg veit
að menn ntunu geta skilið. —x
En svo var ekki hægt að sporna
við því lengur.
Eg lagði af stað til Ameríku
peningalaus og mállaus, hvað
enska tungu snerti, en með þann
fasta ásetning, að hafa náin kynui
af muiiaðc.rleysingjastoíuunum.
Og með guðs hjalp og góðra
manna þar, g«t eg kynst öllu
fyrirkomulagi slíkra stofnana.
Ef m. ður gefst ekki upp, þótt
örðugleikar séu í veginum, til
þess að tefja förina og fyrirætl-
anirnar, þá er hægt að vænta
sigurs, sé viljinn sterkur og
óeigingjarn.
>IIvernig hefir þú hugsað þér
fyrirkomulag þessa heimilis?«
Þessa spurningu hafa nokkrir
menn lagt fyrir mig, og nú læt
eg útskýringuna koma fyrir
alntenningssjónir.
Öil barnaheimili hafa reglu-
gjörð, og eins yrði með þetta.
Ef ekkert er til þess að fara
efdr, þá er erfitt að byggja á
tórauin hugtnynduin og grípa
alt í lausu lofti. Barnaheimilið
verður að hafa reglugjörð til
fyrirmyndar og eftirbreytni,
annars er stofnunin hégómi. Eg
hefi kastað upp nokkrum grein*
um, sumt er að mestu orðrétt
reglugjörð stærsta hælislns, sem
eg kom á erlendis, en sumt ný*
smfði frá mér, sem þarf endur*
bóta og viðbætis, ef þörfkrefur,