Vestri - 17.04.1917, Blaðsíða 3

53
VESTRI.
Innlendar símfregnir.
14. apríl.
Einkaskeyti til Mo'gunbl., Sey'usf í gæi :
FárviSri hefir gengið imilanfam i daga um nlfc Austuilaml.
Allur tiæja'síminu 1 óreiðu, n ei bví engiun staur btnotiun og
sigfc að l'.tið efni sé fyrir hendi !il eudurbótá.
Bátar og hryggjur skemdusl hór niikið.
Skúta, sem Imslond kaupm. ótti hér á tiöfninni, heflr horflð.
önnur skúta hefir liorflð af Eskifiai ð n höfn.
4 véltiátar brotuuðu sfcórlega á Reyð.irfirði, en 5 vélbátar á Eski-
firði, drnknaði þai 1 niaður á tíöfninni; 2 fuku úlbyrðis og varð bjargað
nanðnbga og iiggja nú mikið veikir.
Fjárskaðar nrðu hér og hlaða fnuk i Reyðaifirði.
Tveir merkisborgaiív nýi fcnir hér: Láius Tómasson bóksnli ng
Jó gensen bakari.
Vtð.i mn Suðml ind h. f 1. o:ðið stórir skaðnr af ofveðiinn. 4 úfc-
róðrarskip fuku undir Eyjafjól’um og 2 hlöðnr fuku á Rauð.ifel'i undir
Eyjafjöllum, hlöðnr fuku einnig á Iláeyri og í Votmúla i Flóa
Stútka varð úfci í Borgarfirði i ofveðrinu, og þar urðu sumstiðar
nokkiir skaðar á húsum.
Eiiina, leiguskip Andrésar Guðmundssonar, kom fcil Rvíkur í gæn
dag og fl'ulti nokkuð af salti. ílrepfci skipið fárviðri i hafi og misti
950 sildartumnir er voru á þilfari. 127 póstpokar komu með skipinu.
fegar skipið var á leið frá Eigtandi hitti það 20 milnr fyrir noiðan
Orkneyjar skipshöfn frá skipinu Oi frá Bergen, sem þý«kur kafb'R.ur
hafði sökt. Tók Edina skipbrofsmennina og flut.t.i þá t.il Kirkwatl; tafði
þsð ferð skipsins
ísland fór frá Fæveyjum í fyrrakvöld og er vænfcanlegfc fcil Rvíkur
í kvöld. Yfli' 70 farþegar eru með skipinu og utn 500 póstpokar.
. Gullfoss væntanlegúr t.il Rvíkur í dag. Skipið flytur hvorki farþega
né pósfc.
Lnndsstjómin hefir í gærdag gefið úfc reglugerð og samkvæmfc
henni tekið að sér einkasölu á nllri kornvöru og smjörlíKi, er flytsfctil
landsins. Eru lögreglusfcjórar sky'dir, samkvæml, reglugerðinni, að
brýtva fyrir skipstjórum og afgieiðslumönnum skipa, að fcóðar vörur
megi cigi afhenda einstökum mönnum, fyr en stjórnai ráðið hefir ráð
'stafað þeirii. Biot gegn reglugjörðinni varða alt að 5 þús. kr. sektum.
Reglugjöiðin öðlnst gildi þegar í stað.
14. aprfl.
Bisp oaf Excondito Hg(?ja bæði tullfermd í Ve turheimi, en fá
ekki að fara fyrst um sinn Þarf samþykkt ensku og amerlsku
stjórnarinnar til að þau fái að tara, og skuldbinding íslensku stjórn'
arinnar.
Leyfið fyrir ísland kvað eingöngu gilda lil uppsiglingar hingað
Er búist vtð að skipið Hggfi kyrt í Rvík fyrst um sinn.
Óvfst að Gullfoss fari til Vesturheims, vegna þess að Bandas
rikin eru komin í ófriðinn. Nielsen fiamkvæmdarstjóri sogireinnig
að siðan farmgjöldin hækkuðu mtini siglingar til Danmerkur jafn
arðvænlegar.
Jarðarför Magnúsar landshöfðingja fór fram í Rvík f dag.
Skeyti til Morganbl. frá Djúpavogi hermir Irá miklum sköðutn
þar um slóðir f páskaveðrinu. 2 vélbátar sukku þar á höfninniog
1 bátur fórst með þremur rnönnum.
Fjárskaðar miklir og skaðar á peningshúsum.
Vélskipið Valborg, eign Magnúsar Magnussonar f Rvfk, strand-
aði nýskeð við Garðskaga. Er því um kent að ljóslaust hafi verið
á Garðskagavitanum.
Töírabustiun
Eftir
Hemming Allgreen Ussing.
(Frh.)
• „Yinur minn!,‘‘ mælti hann,
,ég gét á engu vei ki snert, ekki
bundiö hugann við neitt, fyr en
ég veit. hvort hún elskar mig. það
*r svo kveljandi að lifa i þessari
évlssu, mafiur verðui aB njóta innri
sálarfriðar og rósemi, eigi maður að
geta geflö sig algjöilega við lestri
lwknisfrœðinnar/
Jú, hann náði ástum stúlkunnar,
(ílllofaðist henni, og innri sálar*
fiiðurinn var íenginn.
Nú hafði hann flmrw um tvitugfc,
en hefði einhver, sem eigi var
búinn a.ð missa alia von um, að
hann nokkurn tíma yrði að manni,
spurt hann;
„Nú, nú, Diiling I H vernig gengur
það með læknisfræðina ?“
í*á avaraði Dilling í einskonar
ráðaleysi:
„Eg ei alveg hæfctur að hugsa
um læknisfræðina og æt.la heldur
að helgn heimspekinni líf mitt!“
Hann fleygði sér letilega endn
löngum upp í hvflubekk og horfði
hugsandi upp nndir loftið.
14. bl.
Tilboö óskast
um sölu á mö og surtarbrandi.
Bjargráðauefnd Isafjarðar hefir
ákveðið að kaupa nokkra tugi tonna af
góðum mó næsta sumar og öskar nefndin
eftir að fá sem tyrst tilboð frá þeim,
er VÍlja selja. Menn snúi sértil forrnanns
nefndarinnar, Sigurjóns Jónssonar,
ísafirði.
Áii s’ðar brá unnustan heiti við
hann; hðnni fansfc að líkindum scm
luín y ði að haía ofan nf fyrirsór
sem npiaktiseran ii Ijósmóðii ef
hún æfcti að ltalda lengra úfc á
ásfcaibrautina með Dilling. Þe'.ia
var ekki eins dæmi, þót.fc liúlofun,
sem stofuuð var í flaustri, fengi
skjófcao enda.
Dilling harmaði unnusfcima miss*
erisfcíma, en svo var þeiiri sot'gaia
byrði með öllu nf honum lélt
Ei nú tók að vandast ráðið.
Vesalings Dilling gat nú e'gi fi amar
afsakað þelta iðjuléjrsislíf sitt með
heilahiistingi, sviknum ást.um eða
neiuu öðru, og er einhver framvegis
geiðisfc svo djaifur að ^pyrja hanu
um, hvað hann nú æfclaði tyrir
sér, þá svaraði hann hreinskiln-
islega, en af þjósH miklum:
„Hvern andskofcanH varðar þig
um það?“
Svo var ekki meira um það,
og enginn dirfðist að spyrja hann
frarnar.
Og Dilling hélfc áfram nð liggja
öllu n stimdum í legubekknum
sínum og horfa í djúpmn hugsun*
um upp undir loftið.
Ekkerfc skeytfci hann því að hugsa
út í hvar fyrir sér myndi lenda A
endanum, ef hann héldi áfram að
Hfa svona lífi, en léfc sér nægja að
nema staðar við þá hugsun, að
besfc væri að láfca hverjum degi
nægja sína þjáning, eða hvað segir
jit.ningin: „Skoðiðakursins liljugrös
hvorki vinna þau nó spinna“.
Það er annars nógu fróðlegfc að
heyra hvernig Konráð Di lirg vaiði
deginum.
KI. 9 að morgninutu vaknaði
hann. Svo lá hann vakandi og bylti
sér á báðar hliðar til kl. 12 og
fullnægði þannig værugirui sinni.
Svo klœddist hann og lét sér mjög
anfc um að það fæii eigi i neinum
handaskolum. Að þessu loknu
snæddi hann morgunverð — æfla-
léga einn.
Ilann bjó hjá íööur stnum, sem
var skrifsfcofusfcjóri á eiaui skrif»
stofunni i stjórnairáðinu. Méðir
hans var dáiu fyrir nokkrum árum.
Nú leigðu þeir feðgar 4 sCoíui og
gegndi gömul og Irú kona ein nú
ráðskonust i fum fyrir þá feðga.
Þegar Koaráð DiHing h ifði neytt
morgunverðar sifctiifc hann við
pianoið inni í dagsfcofunni og stóð
eigi upp frá þvi fyr en kl. 3, að
þvl undanskildu, að haun i.visvar
sinnum lét lifcia sfcund liða úr lófum
og fleygði aér þ.i á meðan upp í
legnbekkinn þar innj og hvíldi sína
þreylfcu limi.
Hvað hann lék ? Haun lók valsa,
fjöruga valsa, aldrei annað en valsa,
því honum þófcti sjálfum eigi til
neinsannars koma. Valsainii hljóm*
uðu æ og æfinleza fyrir eyrurn hans
fiörugir, hcillandi, laðandi Aldrei
höfðu tónleikar svo farið fram þar
í bænuni, að Konráð eigi væii tii
sfcaðai; eg er hann svo kom heim
hljómuðu valsarnir enn í eyrum
honum, og þá var svo sem sjálN
sagt að sýna þeim þann sóma að
setjast við hljómborðið og æfa þá.
H inn var sérlega söngelskur eg lék
mæfca vel og hafði nú æft þvíiik
kynstur af allskonar völsum, að
haun hefði gelað unnið sór inn sfcór*
fé með að leika opinbeilega, en
hann fyrirleit að safna sér fé á þann
hátt; liilt féll lionum be. t í geB
að f i það úr vasa föður síns.
Kl. 3 lokaði hann hljó nborðinu,
fór iim i borðstofuna og neytti
seinni moigunveiðarins og voru
það æfinlega fcvö linsoðín egg og
bolli af kakao. Hann áleifc sér alveg
bráðnauðsynlegt að tteyfca matar á
þriggja stunda fresti, og var það,
eiris og fleira, afleiðing af ótæfcis
heiiatiristinginum sællar ntinningat;
annars, sagði hann, að blóðið sfcigi
sór um of til höfuðsius, ef lengra
liði á niilli málfcíða. — Er hann
svo hafði snætt, gekk hann útsér
til hressingar og æflnlega í sömu
áfcfc, frarn og aftur, um sömu slóðir
og veit.ti eftirtekt öllu, er haun
heyrði og sá.
(Frh.)