Vestri - 18.05.1917, Blaðsíða 1
k_
4Fermingarskór£
^ fyrlr telpur, fást hjé ?
Ó. J, Stefánssyni.
V??????????^
Kitstj.: KMist Ján Jónsson frá Garðssiöðuni.
Nýko.uið ( verslun £J
^ Guðrúnar Jónasson: ?
¦^ Slifsi, írá 2.75—7.00. ^
^jSilki í svuntur ,8.00— 23 00 ^
^??????????^
XVI. árg.
ÍSAFjÖRÐUR. 18. MAÍ 1917.
18. bl.
Norðurtangaraáiið
grafið fyrir fult og alt.
Nýtt wálsskjal fundið
í tugthúsinu.
Aniiar njíiu l'ulltrúanua
heyklst á inálssókn.
Hinn fjarverandi.
Þess var getið í 16. bl. Vestra,
aft nbyggiieg vissa myndi nú fyrir
því að hinu svonefnda Norðurtanga-
máli yiði vísað til dómstólanna.
Þetta var bygt, á 01 ðum tveggja
bæjarfúlltrúa, sem málið valt á.
Sr. Magnús kvað sér þykja mjög
leitt að verða að greiðaatkv. gegn
málshöíðunartill. G. H., s»m borin
var fram á íundinum l.þ. m., þar
sem hann væri ákveðinn í að greiða
malshöfðun atkv. strax og mæling
hefði farið fram.
Og Sig. Sig. kvaðst vera búinn
að negla sig með malshöfðun.
Þegar svona var komið mun
hægri mönnum ekki hafa farið að
lítast á blikuna.
Má þao marka af þv(, að Njörður
sem flutt heflr fregnir af hverjum
bæjarstjórnaifundi, síðan hann hóf
gOngu sína, mintist ekki einu orði
& íundinn 1. þ. m.
En veðrabrigðin eru jafnan tíö
á vormánuðunum og margt býr í
þokunni.
Skal nú getið um helstu atriðin
þessu máli viðvíkjandi, sem marga
i»un fýsa að heyra. Enda er þetta
grafsöngurinn, því nú var það graflð
fyrir fult og alt, á 49. afmælisdegi
fógetans.
Nefndln,
gem kosin var til þess að láta
mœla upp lóðina, fékk til þess
Bárð Tómasson stórskipasmið.
Beyndist hún á annað þds. D áln.
sWwri en hun er talin í lóðaskrá
og goldið heflr verið af henui til
bíBJarsjóðs, eius og getið er um
annnarstaðar í blaðinu.
Síðan samdi nefndin álit, og
lögðu tveir nefndarmenn, Guðm.
Hannesson «g Sig. Sig.,-það til,
aBonáWraókn yrði hafln út af fjöru-
lóðunum, en Axel Ketilsson réð
frá henai. Virtist nú alt ætla að
ganga ákveðinn veg.
„TugtliússkjaUð".
Þegar hór var komið sögunni,
og nefndln var þess albúin ao lðggja
tillögur sinar fyrir fund, tilkynti
odd,viti neíndinni, að fundist hefði
jsýtt maUikjal í tugthúsinu, frá tíð
H. HaÍHSeins. U m^það m1 se^in:
„Um það .segi óg öldunJis ekici
ncitt.
Oss er ekki nýrnanna raúusókn
veitt."
Þetta vav ^kýisla H. Haísteins
frá árinu 1898 uin lóðir H. S. B.
í Notðurtangamtm.
Það siyikti málsstað H S B.
að si:mu leyti — en bikaði ;ó
stórum tvímæiis hvort hans máls
st.aður inni nokkuð tneð — ef lifcið
var á það frá sjónarhól bæjarins.
Á þessu t.iglhússkjali hoppaði
Sig. Sig, aftur yfir í faðm hægri
manna og lagði nú f<á málshofðun,
en G. H. hólt fast við suia tillögu.
Nú var ekkerfc byggjandi á bygg
iugarnefndarbókunum lengm, en
haldið dauðahaldi í skýrsluna.
Þetta kaila íióðir hægruienn
æðií og betri visku.
Þessi aðfuið öll ogfrainkomaer
langt fyrir ueðan það aðoiðumsó
að henni eyðandi.
Má þar um segja, eins og kerl-
ingin sagði: „Fyr má nú vera
grátt i rót."
Suðurscndingin.
Upp úr henni var ekki míkið
að hnfa, en hún varð til að draga
málið. Ástn-ðui' málafiutninga<
mannsins virtust ekki skýra m.rlið
að gagni
Hann vildi ekki ríöa til maJs
höfðunar, en var þo á því rnali,
að H. S. B. œtfci ekki rótt til fjöru-
lóðanna í Norðurlangauum.
Lóðaskiáiuii b roy t't.
Kytt skjal.
Það kom fyrst upp úr kaíinu nú,
að oddviti hafði breytt lóðaskránni
ttpp á sitt eindœmi, fyrir mörgum
árum. Hefir sú breyting orðið
H. S. B. í vil, því hann hefir ekki
horgað gjald af nœrri eins stórri
lóð og hann hefir haft umráð yfir.
Þetta hefði sennilega aldrei fengist;
leiðrétt, ef mæling og ranHSÓkn
hefði eigi farið fram.
Sömuleiðis kom nú upp lir kaílnu
nýtt málsskjal, sem sýndi að H.
S. B. hafði fengið dtmælda lóð,
þav sem nú er hús Kr Bergssonar.
Þetta skjal fékk netndin fraífyrra
aldrei til umráða, og bæjarfulltrú*
arnir, vinstramegin að minista kosti,
vissu eigi um það fyr en nú, að
það kom frá Magmisi Sigurðssyni.
Bnjarstjórnarfunduv
vai fiíftan boðaður 12. b. m. tð
kvöldi — einmitt á þeim tíma aeni
sr. Magnús var að gegna embættis-
Btörfum í Bol.vík — hveruig sem
á því hefir staðið að sá tími var
valinn.
Aðrar eins ræður og hægrimenn
flutt.u þar, síuu máli til vamar,
minnast menn ekki að hafa heyrfc
frá mönnum, sem eiga að halda
fram málsstað bæjarins.
Þ.ir voru vindilega tínd til öll
at.riði er gátu styrkt málsBtað H.
S. B, en hin kveöin niður og
ekkert úr þeim gert, sem bænum
mátti að gagni koma.
Af rökum fr i n sem Sig. Sig.
bar fratn sínu máJi til stuðnings,
má nefna það, að hann sagði að
hið nýja skjal (tugthiisskjaiið) hefði
gerl. sig enn vitlausari í málinu,
en hann hefði áður veiið.
Kn á fiessaii vitleysu bygði hann
bó algerða kúfvendingu í miilinu!
Enga þýðingu heflr það að elia
ummæli og aðfaiir hægrimanna.
svo að segja aliir skynbærir menn
bæjarins eru á einu máli um að
fordæma þetta athæfi alt.
Margsinnis var bent 4 það, að
H. S. B. hefði með samkomulags.
útmæiingu 3. jvini 1897 slept 2
lóðarstyskjum, sem stendurskýrum
orðum í byggingarnefndarbókinni
— og einnig 1 skýrslu H. Bafst.eins.
Mun önnur sú lóð 1182 Q al.. En
hin lóðin getur ekki hafa verið
annað en önnur fjörulóð H. S.
Bj.arnarsonar. En hag i mgnn
sögðu H. S. B. hafa fengið þa !óð
jafnskjótt, aftur — bæði slept og
haldið tóðinni — þó fyrir því sé
enginn stafur i málsskjölunum.
Ein meginasfcæí?an var og ttú, að
H. S. B. heflr fyrir löngu tekið nús
sitt af fjörulóð, sem hann fókk
útmælda til byggingar.
Lög eru fyrir því, að lóð er fallin
undit bæinn, ef eigí er bygt á henni
iunan tiltekins tíma.
Brenni hús og er eigi bygt upp
aftur fellur lóðin einnig undir bæinn.
Sömuleiðis hefir lóð falhð imdir
bæÍHU, sem búið var að reisa á
grunn og húsgriud sett upp, en flutt
í burt aftur.
Þetta virðast hliðstæð dæmi.
Jón A. Jónsson beuti a það á
fundinnm, að ef hús einhvern tíma
bygt a lóðinni helgaði eignarrétt á
henni um aldur og æfl, þyrftu menn
ekki annað en fa úfcmælt. í ár á
þessum steð, annað árið í hinuin
r 0. s. frv. og flytja húsið til. Með
þessu móti mætti klófesta lóðir fyrir
tugi þús. króna.
Þessum og mðrgum flelii rökum
var haldiB íram af Yinstri mönnum.
Hafa hægri menn eflaust talið
sér sæma að andmæla þeim með
r
0
H. Andersen & S^n,
Aðalstrnti 18, Reykjavik.
Landsins elsta og stærsta
klæðaversilun og saumastota.
Stofnsett 1887.
Ávait mikið úrval af alsk.
fataefnum og öilu til fata.
3WX«K>C*»OÍ>Ot>O{:íWJOf»O0O»JS>llS
þeim orðum, að hneyksli sé að
hefja mál, hueisa fyrir bæinn 0. s.
frv.
Á fundinum hafðist þó fram
tillaga £1 á J. A. J. um að II. S. B.
ytði krafinn um gjald af þeim lóðan
hluta, sem hann hefir haft umráð
yflc, og er stæni en lóðaskráin
tilgreinir.
Tillaga vinstri manna um máls-
hOfðun var siðan borin undir atkv.
og gteiddu henni atkv,: Guðm.
Hannesson, Jón A. Jónsson, Sigur*
jón Jónsson, en á móti: Axel Ket-
ilsson, Guðm. Guðm., Helgi Sveins*
son, Magnús Magnússon. Sigurður
Sigurðsson sat hjá, en var þó aðali
formælandi hægri manná gegn
malshöfðun; sneri hann þannig öllu
í villu er hann hafði sjAlfur sagt.
Oddviti sat einnig.
Þegar þetta var um garð gengið
vildi veganefnd að bærinn keypti
lóð undir götu af H. S. B., seœ.
eingöngu yrði honum til nota en
bænum engra, eins ognústendur.
Þó hafi^Jst það fram, að þessari
tillögu var vísað til byggaingrn.
Of seint.
Jafuvel þótt nú hefði verið
horíið að málshöfðun a siðustu
stundu, þá eru yflrgnæfandi líkur
fyrir því að það hefði vetift of seint
ráðið. Hefð er fallin á lóðina 3.
íúní. Fyrir sama tíma þarf stefna
að vera birfc kærða. Tveir bæjar-
fulltrúar slóu þvi fram, að hægt
væri að senda hana i símskeytill
Alt má segja svona á fundum.
NUna, þegar simskeyti tínast
imnvörpum, og ennþá fleiri eru
afbökuð í meðferð, á að seuda
heillanga sáttakæru í símskeyti.
Auk þess, sem stefndi er ekki
skyldur að tnka til greina kæru,
stilaða á enaku.
Hinsvegar var vel hugsanlegt
að kæra hefði verið komin í henilur
H. S. B. ef raðíshöfðun heffii verið
ráðin á síoasta fundi, eins og þeii'
rs. M. J. og Sig. ðlg. sögðust þ&
sansfwtðh' um að rett vssri, og
kærau uiðan send með Floru,