Vestri - 25.05.1917, Qupperneq 3

’5
v k s í k i
landsins hefir komið. D nskt segiskip, Viilemoes. með nauðsynja
vörur til Jóns Björnssonar & Co. í Borgarnesi og Kaupfélags Borg*
firðinga.
Djiípbáturina.
Eins og auglýsing á öðrum stað ( blaðinu hér í dag skýrir frá,
þá er nú stofnað féiag ineðal vor ísfirðinga ( þeim þarta tilg invi,
að útvega oss hentugan Djúpbát. Nokkrir menn úr sýslunefmD
N.-ísifjarðarsýslu og bæjarstjórn ísafjarð ir áttu frumkvæði að stolnun
þessa félags 30. marsm. 1916. Hlutaútboð sendu þeir um sýsluua
og bæinn i júnf sama ár. Hþifá þau víðast fengið góðan byr, bæði
meðai einstakliuga og hreppsíélaga. — Þó ber því ekki að leyna,
að enn eru þar stór skörð ófyllt. V«-rður þv( enn á ný gjörð tilraun
til að fá hluttökuna almennari en orðið er. Sérstaklega er þess þá
vænst, að allir þeir, sem eiga héraði þessu hag sinn og heiður að
þakka, — en sem enn ekki haf 1 !agt neitt af mörkum til þes-sr
nauðsynj tmáls héraðsins, — að þeir rni bregðist drengiiegá við,
þegar til þeirr 1 verður komið ltðsinriis að ieita.
Stofnfundur félagsins var h 1 idínn hér í bænum 2 1 f. m., eins
osr áður hefir verið s’iýrt frá, og voru þá fram konin þessi hluta-
loforð: Óborgað.
Borgað. S tmtais.
ísafjörður, — >— frá bæjarbúum > bæjarsjóði kr. •2075 kr. 650' — 4000 Kr. 6725
Hólshreppur > hreppssjóði — 1000 — 2000
> > hreppsbúum — 750 — 250
Eyrarhreppur > 4- — 195° — 200 - 3150
— > — > hreppssjóði — 1000
ögurhreppur > hreppsbúum — 1900 — 1900
Reykjarfjarðarhr. > > — — 1525 ' — 2525
> > hreppssjóði — 1000
Nauteyrarhreppur > — >— — 1000 m
->_ > hreppsbúum — 1850 — 150 • _ 3000
Snæfjallahreppur > > — 1050 ■ — 1550
— >— > hreppssjóði — 500
Grunnavíkurhr. > hreppsbúum — 250 — 250
Sléttuhreppur > > — »75 ■ — 1875
> — > hreppssjóði — 1000
Sýslusjóður N. ísafjarðarsýslu — 6000 — 6000
Kr. 12225 +16750 == kr. 28975
Eins og yfirlit þetta sýnir þá hafa allir hreppar sýslunnar, að
Súðavlkurhreppi einum undanteknum, lagt meira eða minna fé fram
eða lofað til þessa nytsemdar fyrirtækis. En betur má ef duga skal,
— því nothæfan bát og nokkuð til frambúðar er ekki hugsanlegt
að fá undir 60 —70 þús. krónum, eins og nú standa sakir.
>Sjórinn er þjóðvegur vor ísfirðinga> og „dugi núhver sem má“,
segir I hlutaútboðinu frá í fyrra. Vonandi verða allir ísfirðingar
sammála og samtaka um að viðurkenna þann sannleika. — Héraðs•
þörf og héiaðssómi heimta þetta gjört sem fyrst!
ísáfirði, 23. maí 1917.
0 u ðm. Bergsson.
Látlii er í Bolungavík 16. þ. m.
Petrina Guóný BjarnadótUr, 16ára
gömul eínisstúlka; fústurdóttir
Pétuvs kaupin. Oddssonar og konu
hans, Guðnýjar Bjaroadóttui.
Tíðln. Hlý Biinnanátt með skúr-
um og sólfari til skiftis þessa dag'
ana. Jörðin lifnar óðum.
Síld
án pækils verður aldrei manna-
tnatur, hvsrsu góð sem hún kann
að veva þegar hún er söituð. Það
er þess vegna árlðandi að tunnurnar
séu pækilheldar, en á það skortir
vanalega mjög, sérstaklega ef um
Dýjar tunnur er «ð ræða. Sé síld
söltuð í slíkar tunnur vet ður stöð«
ugt að bæta á þær pækli A meðan
þær eru að þéttast, og er saint. sem
áður ekki ftiilti ygt — að síldin geti
eigi skemst. E11 þessi aðferð, að
þét.ta tunnurnar með pækli, er afar-
dýr, sérstaklega á þessum tímum,
þegar öll vinna er dýr og salt í
geypiverði, ef það á annað borð er
fáanlegt. Sköðuðu menn bæði
vöruna og sjálfa sig mjög mikið á
þessu siðastliðið sumar.
Bað sem gera þarf er al afgisa
tunnumar áður en saltað er í þœr.
Gora má það t. d. með þvi, að
raða tunnuuum á bryggjuna eða
söltunarpallinn og fylla þær með
vatni, annaðhvort í skjólum, eða
uieð slöngum úr vatnsleiðshi. En
íy bi.
Óveruleg púðurkerling.
Motto: Með skáldaða húfu og skinnskó á iöppmn
skunda eg ávalt um bejarins ióð.
Ileilsa tipp á fólkið og heiti því höpptun,
hugglabui' kveð eg svo isfirska þjóð.
Prologus: Eins og ötviur stórskáid er eg ekki laus við að V9ia
n eniur fyrir, ef keppinautum tniiium osj c illegum er haait eða þeir
haida sér sjálfum á iofi.í. Varð mé- þvi ekki um sel er bæjarstjórnar'
skáldin komu t.il sögunn u ; fanst mér þar ekki ver.t sýnd sú skáld-
viðnrkenning, sem eg tel mig léttborinn til og uni því illa. að menn
tylli sór á Bragabekk áu þess a. m. k. að bera sig saman við mig áður.
Fyrst, er að nefna iivítiiíið góða frá honum sr. Guðm., sem ný-
bakaða con.paníið Elías & Edwald hotir á boðslólum; kvað það bæði
öifa lukkuna og hressa suisana. Fina sýran liji Jóni niínutn Snorra,
sem hei.ta má ódáinsdrykkur. Hvítasnnuukoxið gómsæta, se.m eg
miðla bestu vinum ininum; annars borðum við Ileiða þ.ið alt samau.
Hú.sínur i hátíðargrautinn, som vildugestir míuir ein3 og K'islján
ritstjóri siýía úr hn fa. Vasaklútar viðftld úr og voðalega fallegir.
Hjúibörur ssm aka má a'lar götur um Asíá; lika eru þær ágætar
bjargniðanefndar skoppaiakringlur. lioíðhjúlabuxur með nýjasta móð.
Sumarliútur, sejn ganga í auguri á ungu rósunum. Kvenskótauið
sumt með ástarliaelmn, en sumt fyrir eldia fólkið. Hcgldúk og tjaid-
dtik eg segja vil frá, sem boppar eins og ástiu, í heituin strautn, hann
mun ekki týnast í timans glaum. ForöatOskur og ierðakistur,
sem duga um heimsins intti ö!l og efst upp í Himalaya:) >11, eins og
skáldið kvað. Hivanaáklæði falleg ogfín, sem spann einhver indversk
silkilin. Speglar, húsgogu og fjölmargt fleiia, sem unaðsróm fyilir
söngnæmt eyra, svo ségir Jónas forstjóri minn, sem á bæði Sóley og
Fífilinn. Þvottavindur og tauvindur nytsemisáhöld og fyrirtaks
hlutkestiskassar. Hyramottur og teppí, sem jafnvel mætti biúka
fyrir boiðdúka. Baruaróiur og Croeketið, sem eykur mest allra
gamanið. Skrúbbura, sem gera alt fínt og fágað, sórstaklega þægilegir
fyrir rakarána, sem gera hruma ölduuga að spnánýjum sparigosum og
þar með markaðsgenga nótt og nýt.m dag. Álnuvarau fær allra lof,
svo hef eg nærbuxur upp í klof.
Signor
Marís M. Gilsfjörð
í Gierhöllinni á ísafirði.
þessi afgisijnaraðfei ð er hvergi nærri
hentug nó heiilanli'jiig. Betra er að
útbúa stíur, eina eða fleiri, í
um og láta tunuumar liggja þar á
meðan þær eru að þóttast. Þeir,
sem ættu t. d. neta eða nóta.garma
gætu dtbúið eÍHskonar vöipu við
bryggjuna, eu gæta yrði þess aö
hún næði ávalt alt að Ú2 metra
upp úr sjónum svo tunnunuir færu
eigi út úr pokanum. Líka mætti,
og er öllu betra, slá saman fer*
hyining úr trjám og leggja hann
í Jsjóinn við bryggjuna og hafa
tunnurnar innan i honum. Út úr
þeirri kví fara þær aldrei, ef vel
er um búið. Só hugsað fyrir þessu
jafnhliða bryggjunum og pöllunum
kemu; þelta svo að segja af sjálfu
sér og margborgar sig.
Er því hér með skorað á aha,
er síld ætla að salta í sumar að
bja um að tunnur veiði afgisaðar
áður en áaðnotaþær. Megainenn
þá, ef ekki er aðgert, sjálfum sór
um kenna, ef óafgisaðar tunnur
yrðu álitnar óhæfar þegai til ætti
að taka.
Benda vil eg líka mönnum á það
að búa sór til pækilkðr, vel stór,
og hafa J>au framarlega, þar sem
sjórinn er hreinui eniótt við fjör*
una, því sjálfsagt viiðist. að nota
sjó í pækil nú í salteklunni.
Þetta vona eg að þeir athugi,
sem hlut eiga að máli.
Snorri Sigfússon
(yfirmatsmaður).
Hværgi eins falleg og ódýr
fermingarkort
og í versiun
Ingibj. Halldórsdóttur &Co.
Mrðingar!
Kaupið ritiðng og tæki~
iærisgjafir í
Bökaversl. Guðm. Bergssonar.
Gulrofna- og næpnafrœ
fæst hjá
Geir Jónl Jónssyni
Edinborg.
Áxætar, fallegar, ujmóðins
Regnkápur
nýkomnar til
B. P. ÞðrarinM.