Vestri - 30.07.1917, Síða 2

V É S X R i
2? bl.
Landssíminn.
Stíslka getur tengi’ð að læra talsíma-
og ritsímastðrf á iardssímastððinni á
Isafirði, nteð von um fasta stOðu I haust.
Uuisóknh* séu kouiuav tií utidirrítaðs fyrir 15. ágúst
næstk.
íaafii öi, 28. júlí 1917.
Magnús Thoiberg.

ð
9
8
8
e»
Ö
ð
*
f
.5ustaiiiw^wörí ;e**a* s xwn®. k»xk&k3«»<ss«»<»)«wJ
Eaflýsíngartækl Fyrír mótorskip,
allar ptæiðir, útvoga ég tn.jöaf lágu verfti.
Kostnaðaiáætlanir sendar ókeyp'# þeini er óskn.
Ennfiemui þráð'aus firðíituiiíir- <>g lirðtalstækl.
Fyita ílokks áhöld. — Spyrjist fyrir uni vrrð og annað.
Ottó Bj. Arnar.
Pósthóií 304. — Reykiavik.
í
I
i!
B
ð
Isafjöröur,
106
duldist þad oigi á tundunum í
tyrra, að hann haíði mikla h<eH‘
leika til að bera, jafnvel þótt þeir
teiji að honum og héraðinu liafði
veiið íyrir bestu að hann hefði
ekki itíið |)inesetu að sinni —
þótt lionum iiefði orðið lengra
lífs auðið.
Hann hafði erft kappið og
röksamlegan ræðuflutning af föð*
ur slnum, og hann átti mikið til
af þvl milíærslumannseðli sem
túikar ávalt einhliða annan míl-
staðinn, en bdeypur yfir rök and*
stæðinganna, og kemur sér j.ifnan
svo vel á tnálfundum.
Skúii var góður drengur á
tnargan hátt, iaus við að erfa
orðadeilur eða ummæii um sig,
og bar ekki óviid irhug til and*
stæðinga sinna.
Úr aniiál Norðurtangamáism',
n
Eftir að lokið var við ,ið stad*
festa eignarrétt Sigfúsar Bjarnar-
sonar á Norðurtangalóðinni var
svo sem við að búast að eigi
ntundi látið þar við sitja.
Eigandinn (@ða eigendurnir)
hlaut að fá eitthvað >utan um
gjöfina<.
Fyrst var byrjað á að mæia
upp ióðina, innan hinna settu
merkja. Hún reyndist þá langt
um stærri en hún er tilíærð f
lóðúskrá. Lóðareigandi hafði
sem sé ekki greitt lóðargjald af
nærri þvf allri þeirri lóð sem
hann hafði umráð yfir.
Pessi uppmæling kostaði auð*
vitað ekki mikið, eitthvað 143
krónur, en það var borijað úr
bxjarrjóði.
Næst var tekið eignaruámi
utidir götu einhvor ræma af ióði
inni. Og sá spotti iiefir kostað
bæinn frekar 1400 krónur.
Loks var samþykt að iáta
girða lóðina.
Kostnaður við það varð frekar
80 krónur. En það hefir cinnig
verið borgað úr bœjurnjbði,
Alt borgað úr bæjarsjóðil
Gaman verður að vita livort
þessi girðin«arkostuaður verður
lagður við verð ióðarinnar, þegar
larið verður að inota haua til
eignarnáms undir hainarvirkin,
sem sumir vilja keyra af í Norð-
urtanganum, í nánd við þessa
lóð.
Sennilega þarf sitt hvað að
Lga á lóðitmi jyjnþá, á baéjaiins
Loatnað, t. d. möibera h uia og
slétta. Það nia ekki ininna vera
en hún sé afhent eigandanum í
sæmilegu standi -- úr þv( bæriun
tók það að sér á annað borð.

Æfininning,
v
Eina 0« áður hefir verið gotið, urðura
við fyvir þcrri stóru sorg að missa son
okkar elskulegan, sem féll í orætu á
Prakklandi 3 fobrúar 19ili.
Hann bét Friðfinnur Kjernosted og
var fæddur á ísafirði l. aprí! It92,
nppalinn hjá foreldrura sínum til J7
ára al !urs, þá fiuttiet hann til móður-
systur sinnar, Kristínar Friðfinnsdóttur
KjorneBtod, í Winnipeg í Canada og
átti heimili þa" síðan, uns hann gekk
í Canadaherinu á öndverðu ári 1915.
FriðSnnur sáiugi var suemraa efni-
let’ur og myr.dar!egur á velli og rnjög
hne gður til líkamsæfinga. Hanu var
talinn allgóður sundmaður þegar hann
var hvr heima, og hefir e! tíl vill æft
þl list ves’anhafs, enda h fir hann ekki
átt langt að sækjaþað, því raóðurbræður
hans, Knstján og Jón Kjernested lög-
regludóm ri í Winnipeg, em suivdmenn
góðir, og þó sérstaklega langafi hans,
Jón Kjeniest.od, som var talinn sund-
maður með af"rygðum á sinni tíð.
Friðfinnur var hugljúfi allra þeirra
sem hanu þektu. Enda hefir hann
áunnið sér það, sem hverjum fjávsjóði
er dýrmætara : göfugt mannorð, eius og
dánarfregniu ftá herBti'jðvunum ber með
sér, sem við látum fylgja þessu örstutta
œíiágripí. Og það er hans ógleyman-
lega mannorð, sem lýsa mun um *ldur
okkar og æfi, og er ómetanlegur harma-
léttir fyrir hans öldruðu foreldra.
Krntján J. Jóhannsson.
Milckelína Iriðfmnsd. Kjernested.
— ><><—
Frakklandi,
8. febr. j9,7.
Hr. K. Jóhann.sson
ísafirði, Islan li.
Kæri hr. Jóhannsson!
Sú sorglega skylda hefir verið lögð
mér á herðar, að tilkynna yður, að
sonur yðar F. Jóhannsson, hermaður
ur. 229352 i 44. deild Kanada-fótgöngu-
liðsins féll í orustu 3. fehr. 1917. Haun
var að binda ura sár á þýskum herfanga,
þegar sprengikú'a hitti hann, og dó
hann á svipstundu. Fréfall hans er
innilega harmað af öllum. Læknadeiidin
og fé'agar hins tala um hann með
liinum mestu loísyrðum, og framkoma
haus öll í hernum var lofsyrðura ofar.
Henum var hlíft við öllum kvölum, og
svo er það hujrgunin, að hann dó á
göfugasta hátt sem unt er, dó við
skylduverk sitt. I dag, heiibjartau
vetrar eftirmiðdag, lögðum við hann til
hin6tu hvíHarinnar með söknuði og
virðingu í Villers an Bois khkjugaiðin-
um, sem eingöngu er fyrir franska,
enska og cauadiska hermonn, svo nærri
fallbyssunum að skotdunurnar heyrðust.
Líkfylgd mætti frá battaiíóninni (her-
deildinui) til þess að auðsýna hinnm
fallna i'élagsbróður síðustu lotn-
íngu sínu. Einfaldur kross, með
áletruðu nafni haru, númeri, herdeiid
og dánardcgi verður reistur á gröfhans.
Jeg veit að J.eBsi fregn færir sorg á
lioimili hans á íslandi, en í rovg ykkar
hufið þið sarnúð félagsbræðra hans,
sem syrgja eon ykkar einnig. Guð gefi
ykkur styrk til þess að bera þá stóru
l’órn, sera af ykkur hefir verið heimtuð,
að gei'a son ykkar út fyrir hin göfugasta
máiofni, þegar vestrænni menningu hefir
mest leglð á.
^ Með dýpstu samúð.
Yðar einh
Oeorge ?
herprestur.
Tíðin er nltaf Klbiagða góð;
siiuiiígning smna dagana, en sólfar
aðra stuudina. Batarnir, sem 91 u
að síldveiðum, segja siftíldar þokur
og kulda fyiir Stiöndunum, en inu
til fjarðanna nær það veður ekki.
Túnsláttur niun viða veva að
enda í sýslunni, og ev töðufail sagt
i meðallagi, sumsfaðar bötur.
Síldvclðin hellr gengið alleifi
lega undanfavið. Engi siid feugist
hóðan að heita niá, þav ti! í morgun
að þriv bll.ar komu 'inn með um
550 tunouv. Vona menn fastlega
að nú faii að rætast úv með síld<
veiðina.
Skip fjöldamörg hafa vevið hér
á fevðinni undanfama viku: Botníá
koin úv stvandfeið sunuaii um land.
Lagarfoss kom samuleiðis að sunn-
an með mikið af vövum og fóv lil
Vestuvheims. Bisp vnv hév sömu-
leiðis og iagði á land salt. og sild-
avtunnuv. Timbuvskip kom í vik-
unni til Jóh. Þoisteinssonav. Loks
ev Miölniv hóv að laka físk Irjá
Ásgeii Bvevslun.
Kvi k iu)’ 11 dasý 11 ingar vovu fyvst
sýndav hév fyna sunnudag (21. þ.
111.). Vovu það uokkiu atviði úv
hiud heimsfvæga leikiiti Romeo og
Júlia, og fáein atiiði úv stvlðinu,
en sýntngin tókst. ekki vol í það
skiftið. Nú uni helgina vav sýnd
efmsmikil, vel getð og álnifamikil
mynd, sem hóitiv Faðiv. Sýning
ltenriai tókst, mjög’ veí og öll álröld
virtust i besta lagi.
Stephan (I. Stephan8í.on skáld
ev væntanlegur hingað til ísafjatðar
seint í næsta mánuði. ísflvðingum
ber skylda til að fagna hinum
góðkunna gesti á sómasauilegan
líátt,
Fjær og nær.
»'
Aiþingiskoaning i Novðuv-
Ísaíjai ðavsýsiu ev ákveðin 18. ágúst.
Pvainboðsfréstuv til 8. ágúst.
Báinn ev i Boiungavík fyvir
skömmu Guðfinnuv Kávason hús>
nraðuv.
Á sjúkvahúsiiru hór lést. og ný-
skeð Bjóvg Pétursdóttiv, kona
Sumarliða Guðmundssonar húsm.
í Bolungavik, á þi it.ugsaldvi.
l'.L júní heitir blað, sem ungfvú
Inga L. Lárusdóltir er byvjuð að
gcfa út í Rvik. Blaðið fev Jaglega
af stað og ev snotuvt að ívágangi.
Vorsiunareriiidroki iands-
Ptjóvnavinnav í Kauada og Banda-
ríkjununr ev váðinn Ávni Eggeitsi
son fasteignasali M Winnipeg.
Hann vav á fevðinni með Lagav
fossi.
Spurriingar, sem þarf a3 svara.
>»
Hvar er setti sýBlumaðurinn,
sem hingað átti að koma? Og
hvað ev hann að gera? Er hann
lalinn þjóna sýsluiiiannsembwt.tinu
hóv, þolt hanu só novðuv í Skaga*
ilrði? — eins og sumir segja. —
Eða ei það aðeins plata og upp-
spuni, að lögfvæðingur só hér
settuv sýslurriiíðuv? Og á þetta
að diasla svona, þai til hinn reglu>
legi kemur heim?
Eorvitinn.
Spyijandanum vísast & sýslui
ski ifstoíuna.
Ritslj.