Vestri - 07.08.1917, Side 2

ÍM
þ*a* *ð i* Btr.nmi af yfir*
votarulí h «rð*eiL
THlöifil þnsnari vil é* ■•kjiíta
til þjðð .iálamauu iin t ul athoif-
unar.
Z.
V É S I R í
2* bí.
Tvistringur f iiði úthreppamanna.
Pétur í atai séra Uuftm.í
Orr»Bt om úrslltln.
Sd frsgu gaus upp í morgun,
að ssint ( gnrdag hafi fundur
verið haldinn ( Hnifsdal af nokkri
um Bolvíkingum og Hnífitdæiing'
um, «r standa að tramboði séra
Guðm„ og þar hafi meirihlutinn
konið sér saman um að hafa
Pétur Oddsson í Bo'ungavík (
kjðri af sinni hálfu, þvf fyrirséð
þétti sð tr. Guðm. væri faliið
TÍSt.
£>sssi umskifti á síðustu stundu
•rn skki st góðu komin, og er
{ raunimii hrsinasta örvæntingar*
lálm úthreppanns.
Sr. Guðm. var á kosninga-
flangri um Inn Djúpið i vikuuni,
•n undirtektirnar voru afar bágar.
1 Bðiungavlk aögðust forvigisi
m*anirnir engs tsuti tá við komið
hsliur. Hnifséslur einn var talinn
Mkkurnv«ginn samur við sig,
•■ þó dauiur i dálk nn.
Svona hafa fylgismenn séra
Guðm. sagt söguna, hvort sem
hdn *r rétt sögð, hvað úthrepp-
ans áhrærir, — eða þá hefir
•jálfa Ungað til að vera i kjöri*
•g ssgja þvi fylgl hans enn
snlnna en ella, til þess að telja
dr honum allan kjark.
Sagt er að þetta hafi verið
ráðið á bnk við frambjóðandann
€r. G., og sjá menn þá heilindin
I öllu þss u trambjó?enda<hrossa>
prangi.
Sumir halda að G. haldi við
framboðið. eri aðrir segja að
hann verði pndur tii þess að
hætta við það. Og ennþá aðrar
sögur ganga um að Pétur ætli
að veita tylgi sinu yfir á sr. Guðm.
eg hætta vlð framboðið.
£■ alt er þetta gert i þvf
•kynl að l«ika á kjótendur, hafa
þá að háltgerðum ginningarffflum
Og reyna að snúa þeim ettir
ainni vild. Bendir allur þessi
lelkur á að þeir þykjast geta
það, 9g kann vel að vera að
þ«ir þekki tuma sfna tnenn svo,
að bjóða megi þeim alt, en skeð
gssti að það kæmi þeim óþægi-
lega ( koll.
Framboð Péturs er bygt á
famaiáags viðskiítafylgi hans í
Belungavik og vlnsældum meðal
ýuisra manna — og engu öðru.
Hann heflr altaf tekið þvi ijærri,
bæði i íyrra og sömuleiðis nd á
ðögunum, þ«gar fært hefir verið
| tal við hann hvort hann ætlaði
•ð gefa kost á sér. £kki
sig a^an tíl pers lyrir
ýmsra hfuta sakir og hafa öðru
að sinna.
Þetta er afveg satt. Pétur
»hefir ekkcrt i þuð<, hreiciskilii'.
islega mælt, eins og alment er
sagt. að verða þingmaður (uú
nokkuð hniginn að aldri), og
alira síst á þ ;ini tímu n, sem yúr
standa — að honum ólöstuðum
að öllu leyti.
Og Djiipmenn og norður-
hreppamenn hafa það eitt að
virða við Pétur. að hann gerði
samtök að þessu siuni við nokkra
menn iiéi á Ísafiiói um að trompa
inn rnanni, sem vitað var ð var
al andstæður niörguin áiiuga*
háium sýslubúa, fy ir utan ait
annað, sem að honum var. End<t
settn þeir sig, nær undantekn-
ingailaust upp á ínóíi því ráðu
bruggi, svo Pétur & Co. sá þann
koit vænstan, að iiætta við þaö.
Eu viti memi! ■ Nú kemur
Pétur sjáifur fram og hyggst ad
liirða rök sára Guðm, og ætlast
einnig tíi ,ió lújúpmenn og norð-
amneim einhverjir >læðist til
tylgis við sig, eílir ait sem á
undiii er gengið.
En það er áreiðanlega til of
mikiis rnælst, og þeiiri féiögum
mun ekki verða kápa úr þeim
ginningavef.
Landssíminn.
Stúlka getur fengið að íeera talsíuia-
og ritsímastörf á laiidssímastOðinni á
Isafirö*, með von um fasta stððu í haust.
séu komiiar til nmlinitnðs fyrir 15. ágúst
Cinsókiiir
næstk.
ísafiiði, 28. júli 1917.
Maguús Thorberg.
I síma.
n
IJHalló! er það M.? Komdu
sæll og blessaðurl Ég þorði ekki
annað en hringja þig strax upp,
því nú iiggur mikið við.
G. okkar er búitin að hlaupa
um mikinn hluta Djúpsins og
undirtektirnar voru vl»t há bölvi
aðar, eítir þvt sem mér heyiðist
á honum. En eins og þú veist
þá kærum við okkur ekkert um
Djúpkarlana, og ég treysti uppá
að þeir sælu heima, ef þurkur
yrði á kjördaginn, og snma er
að segja um þá norðanmono.
Okkar traust er ait í úthreppum
um. eins og þú veist. — Reyndar
voru þeir aíleitir dónar þarna í
fríkirkjusöínuðinum í Bolungavík.
Samt hefði ég nú treyst P. að
m<igna þl einhverja. — En veistu
hvað? P. er búinn að svíkja
ekkur og — — —
M : S.ÍUja okkur. -- Er )iað
mögulegt? — Hvernig — —
IL: Já, hann kailaði þá saman
nokkra Huífsdælinga ígærkvöld
Og taidi þeim trú um að G.
okkar kæmist aldrei að, og því
væri besta ráðið að hætta við
hann og taka sig í staðinn.
JVI.: Lét hann ykkur ekkeit
vita um þetta?
H.: Nei, við vissum ekkert
uin það fyr en í gærkvöld, og
vorum ekki boðnir á fundinn. —
Mér datt ekki anna'ð t hug en
P. væri öruggur. En svo kemur
þetta upp úr kafiuu, og hann
segir okkur ekki einu siimi frá
því,
rxje*á>e<xxe;æ»<3roíKX®jeí»<sö>cxx>í*>cxjo<«i>«x3<,í:ö:5o<:si>©tr^
í
ð
ð
*
if
ð
i
I
a.^»<e>«w«»iecKX©>«3e»5? aw*3t4>cst»te>e*»(s>«x3(®M5ck.á
ð
ð
S
•
il
ð
Raflýslngartækl fyrlr mótorekip,
allar stærðir, útvega ég mjög lágu verði.
Kostnaðaráætlanir seudar ókeypis þeim er óska.
Ennfieinur þráftiuus lii ðritunar- og- iirðtalstnekl.
P’yita. flokks áhöld. — Spyrjist fyrir unt vmð og annað.
Ottó 8j. Arnar.
. Pósthólf 304. — Reykiavík.
Magdebof gar-brunabótafélag.
Tniboðsimiftttr fyrjr lsafjörft og nágrciiiii:
Guðm. Bergsson, p6sla,grei6sluma8„.
M.: Bölvaður P. Aidrei hafði ég
haldið hrnn svona.
H.: Ilvað á nú að gera? Mér
er ekki iim, eins og þú skilur,
að iáta G. hætta og sleppa okkar
mönnurn yfir á P. — nema ein.
hver mikil hluuttindi séu i boði.
M.: Hvernig var það? Voru
allir Hnífsdælingar með P. í þessu
ráðabruggi? Ekki trúi ég því að
S. okkar bregist, og skaitu biðja
þá að 'ofa P. engu að svo stöddu.
IJ.: Nei, auðvitað gera þeir
það ekki.
M.: Ég held að þessi umskiíti
eyðiieggi öll míu áform. Ég þurfti
einmitt á G. að halda núna, því
hann er svo skrambi duglegur
að skammast. Og það var einkum
í sameiningunni, sem ég þurfti
hans við, því eins og þú veist,
þá lofaói ég þeim því f e. d. um
dttginn, að málið skyldi vakið
upp aftur.
II.: Já, það er satt. Ekki má
hætta við satueiuinguua, þó þeim
sé böivanJega við hana körlunum
( sýslunni. Eú hvernig heldurðu
að P. verði þar? Hann var eitt*
hvað öfugur í vetur.
M.: Já, hann var skratti öfugur.
Og svo býst ég við að hann segi
Bolvíkingum og öðrum sýsli’búi
uni að hann sé á móti lienni. En
Hnifsdælingar styðja hatin a!dr«i
nema hann verði mín megin þar,
veit hann lofar þeira því.
Heyrdu! Segðu P. að við verð>
um á rnóti honutn, nama iiann
skuldbindi sig til að verða með
mér í samsteypumálinu. Þetta
þarí að vera atgert, og þá er
SRekta,
svört, fanst á reki hér á firðinum
s. I. laugardag.
Réttur eigandi vitji hennar til
undirritaðs, gegn því að borga
fundarlaun og auglýsingu þsssa.
ísafirði, 7. ágúst 1917.
Guðm, Jensson,
Sundstræti 25'
sama hvað hanttn segir körlunum.
Síðatt setjum við Nj litla af stað
og látum G. hjálpa honurn það
sem hanti getur. Verst að hann
er alveg búinn að eyðileggja sig
við Djúpkarlana, bölvaður klaufi
inn. — Ef P. ekki gengur að
þessu, býður G. sig fram.
H.; Ágætt! Ég skal — —
Símritarinn: Þrjú viðtalsbil.!
Reykjavík! — Hailó! — Næsti!
Rallur að hurðarbaki.
Stoindór Guniiltuigssoii lögfr.,
hiiin >-etti sýslurn. hér, kom landveg
noit an úr SkagHÍtiöi í fyni viktt.1
iioianáiinH-mtr. Guðtn. G.
Bátöarson náitúiufr. í Bæ hefir
undaitfaiið veiið að athugfi kola-
námutnat hjá Gili í Bolungavík og
við Botn j Súgandafirði. - í Botni
hafi', 5 ntenn vt rið að námugreftii
rtú um mátiaðartíma og náð utn
20 smálestuin, auk þess sem
talsvert hefir veiið flutt til Flat-
eytar.
Tíftin lieflr verið vætusöm und-
anfarið, en ajlaf lilýtt 1 veðri.