Vestri - 16.08.1917, Blaðsíða 2

VESTRl
29 bj.
iM
Séra Sigurður Stefánsson
f Vifjur er f kjöri í Norður ísa,>
fjarðarsýslu við kosninguua il?.
þ. ni.
Um 300 kjósendur úr öilum
hreppum kjördæmis'ns hafa skor'
að á hann að gefa kost á sér að
þessu sinni, og aðeins í tveimur
úthreppum sýsíunnar er nokkur
andróður gegn kosningu hans,
en í þeim hreppum á hann samt
mjög marga fylgismenn.
Hér í úthreppunum eru það
nokkrir menn undir handieiðslu
Njarðverja á ísafirði, er hamast
sem óðir menn, suuiir, gegn
kosningu hans.
En meðal ákveðnustu stuðii'
ingsmanna sér.t Sigurðar aðþessu
sinni eru fjölmargir þairra, er
eindregið studdu Skúla heitinn
Thoroddsen til kosningu í fyrra.
Honum aetti þvf að vera kosn
ingin nokkurnvegin vís; enda er
það skoðun allra óhlutdraegra
manna, inuan héraðs og utan,
að svo eigi að vera.
í öllum löndum Norðurálfunnar
hefir verið kept að þvf undan*
farin ár, að fá inn í stjórnir, veh
ferðarnefndir og þing landanna
menn með sem víðtækastri
reynslu og mestum kunnugleik
á þjóðmálum. — Allir tærustu
stjórnmálaraenn hafa tekið hönd-
ttm saman, máð út gamlar flokks*
væringar og unnið saman f ein>
drægni að því, að verja land
sitt áföllutn ótriðarhörmunganna.
Alstaðar hefir þetta tekist
nema — í Rússlandi!
í>etta vita stuðningsmenn séra
Sigurðar meðal gamalla sjállstæð*
isinanna og þeir, eins og allir
heiðarlegir kjósendur, vilja gera
þær skyldur, sem krafist er at
Öllum þjóðum nú á þessum
tímum.
Njarðverjum er og vel kunnugt
um íordæmi Rússa í þessu efni
•g fer vel á þeirra athæfi í alla
staði. — >Sækjast sér um lfkir,<
segir máltækið, —
Msðmæii með séra Sigurði
Stefánssyni eru ais óþörf.
Hrosslýsing eða efíirmæli?
»
Ég mætti dreng með hitt blaðið
hérna á götunni núna í vikunni,
fletti því við og datt ofan á þetta:
— »jarpur á hár og að öllu hinn
sjálegastis —
Hver hefir tapað hrossi? hugs-
aði ég með mér. — Þeir eru
ennþá ekki svo margir hest-
arnir hérna, að þeir þurfi að
týnast. — Það er víst einhver
inn á Strönd eða fyrir sunnan. —
En svo leit ég ofar f greinina
og sá: »Pétur er rúmlega flmtuií’
ur, moðalmaður á hæð« — —
hvað? hefir nú naaðurinn tapast
Ifka — eða — — —
Ég fletti nú blaðsneplinurn við
til þess að finna fyrirsögn grein.
arkornsins, og sá að yfirskrift:
„Pétur Oddsson Jcaupmaðúr í
Bolungavík.11
Pétur Oddssou dáinn ! — Það
var leitt — injög sorglegt, —
sagði ég við sjálían mig; þvf
mér er hlýtt til Pétuis.
— Þetta hefir hafst upp úr
andsk . . ... framboðsbraskinu
hans séra Guðmundar.
— Gat ekki sýslumaðurinn látið
karlskrattann sitja kyrran heima,
svo hann þyrfti ekki að flýta
fyrir diuða almennilegra manna,
— Pétar hefir sennilega tekið
sér alt þetta árangurslausa brask
karlsins nærri. — — —
Þetta sagði ég alt i háifuns
hljóðum, um leið og ég lagðist
endilangur upp í rúmið, en rétti
kunningja mínum, sem sat við
hliðina á mér, blaðið.
Hefirðu lesið meðmælin með
honum Pétri Oddssyni, þarna í
Nirði? — — —
Meðmælin með honum Pétri
Oddssyni? — Hann er dáinn,
eða sérðu ekki — — —
Hvaða vitleysa, þú sérð svo
illa og ert svo fljóttærinn. —
Þetta eru meðmæli, maður iifaudi,
með honum sem þingmannsetni
Norður'ísfirðinga.
Veistu ekki að karltötrið var
kúgaður til þess að hætta við
framboðið þarna í Hnífsdal, og
hýddur á r........með svipunni
um leið og hann straukst út.
Jú, það er satt, ég mun núna
að strákarnir hérna inn á plan-
inu voru að hiæja að þessu á
dögunum.
Mér þykir vænt um að heyra
að hann er þá lifandi, ennþá,
Réttu mér blaðið! Ég ætla
að lesa um hann.
»Pétur er rúmlega firntugur
að aldri, meðalmaður á hæð;
þéttvaxinn og herðahreiður, vel
farinn f andliti, jarpur á hár(!)
og að öllu hinnn sjálegasti.<
Eru þetta þingmannskostir
hans?
Jú, einhversstaðar er sagt að
hann sé, bæði læs og skrifandi.
— Gott!
En hvað er þett ? Ég finn
hvergi minst á hreinlyndi Péturs,
heilindi hans og orðheldni í hví*
vetna.
Bölvaður kjáninnl gleymdi
aðal kostum hans.
Það var eftir honum,
»IIt er að eiga þræl fyr*r
einkavin,< sagði ég við sjálfan
mig um leið og ég lagði frá mér
leppinn.
Nœrsýnn.
Fáryrði og brígsl
síðasta Njarðar verða ekki virt
svars af Vestra.
Alt það setn hann þvælir um
í fyrstu grein sinni, hittir ekki
þá menn, er standa að framboði
séra Sigurðar, og yfir höíuð
engan hér í sýslunni. Það er
ekki annað en máttlaus reiði-
lestur örvita manns, sem svíður
svona sárt, greyinu, út af mis-
hepnuðum þingmensku loftköst-
ulum.
Mönnum hlýtur að skiljast að
sá málstaður sé meira en lítið
hárugur, eitthvað sorpkent hljóti
að búa undir fyrirætlunum slíkra
mamia, sem hyggja sér sigurs
von með ja'n óþokkalegu 01 ð-
bragði.
Sumir haida að stjórinn sé
>ráðinn upp á premíu< og hafi
nieira á stykkið af feitu Og stóru
orðunum, en smælkinu — eins
cg sjómaðurinH af málfiskinum.
En liér er líka annað að athuga.
Maðurinn er í svo æstu skapi
við þá menn, sem hann kallar
flokksmenn sína, og þá frambjóð-
andann P. O. (en þeir vilja ekki
við hann kannast, sem slíkan),
að hann ræður sér ekki. — Reiðin
verður að bitna á einhverjum. —
Þossvegna haugar hann þessu
saman í Nirði og hygst að klessa
þvf öllu á andstæðinga sína.
Þetta er kallað að hengja
bakara fyrir smið.
»Það er nú gott og blessað
út af fyrir sig« — en ekki þykir
sú regla góð i opinberum viði
skiftum munna á millt.
Frá alþiugi.
n
Meðal fallinna frumvarpa í
þinginu er frumv. um stofnun
stýrimannaskóla hér á ísafirði.
Þingið hefir þar hent skamm-
sýni mtkla, sem það hlýtur að
bæta fyrir. Málinu mun verða
haidið vakandi framvegis.
Sjaldan fellur tré við fyrsta
högg-
■— Aðrar þingfréttir bíða
næsta blaðs.
ísafjörður.
— <> —
Bíó sýnir um þessar jnundir
myndir frá orustunni viö Ancre.
Gefur það góða hugmynd um allan
aðdraganda og undirbúníng orust-
unnar, lifið i skotgryfjunum, töku
fanga og flutning særðra manna
af vígveilinum, að orustunni lok-
inni, en af sjálfum bardaganuni
sést lítið. Sýningin stendur yfh'
U/2 ki.stund,
Neglskip kom í vikunni með
ýmsar vörur frá Jakob Gunnlaugs-
syni til Edinborgar og fleiri kaup-
manna hér.
Og Pétur minn f kjöri í Norður'
sitt til þess að þjóðiu uppfylli sýsiunni.
Rausnargjöf.
Til minningar um mann sinn
gaf hústrú Helga Helgadóttir, á
Sjónarhæð hér í bænum, kven-
télaginu Hlíf 500 krónur. Skulu
þær lagðar jí minningarsjóð
félagsÍDs.
Féiagsstjómin þakkar gefand-
anum þetta, eins og annað gott,
er þau hjón sýndu félaginu.
Þnfiíi og dugleg stúlka,
sem er vön húsverkum,
óska-t í vist nú þegar.
Gott kaup i boðl.
Upplýsingar á prentsm.
Minningarspjöld
Laiidsspítalasjóðsius
verða afgieidd af frú þórdísi
Kgilsdóttur, í fjærveru fiú Benuie
Lárusdóttur.
Hjónabaud. 11. þ. m. giftust
hór Bárður Tómasson stóiskipasm.
og ungfrú Piiippía Hjálmat sdótttir.
Sinokk hefir rekið héi í bænum
undanfarna daga. f*ykir koma hans
afleit að þessu sinni, því smokk*
urinn er vargur í vóum í síldinni
og flæmir hana á brott. — Þó er
engan veginu að örvænta að síld
kunui að haldast austan við Strand*
ir ennþá, ef veður eigi baga.
Fjær og nær.
Skipnsala. Haft er fyrir satt,
að fengist hafi leyfl hjá stjérninni
til að selja 10 botavörpunga úr
landinu nú t liaust.
— Á siðasta þingi voru samþ.
lög, er bönnuðu að selja ísl. skip
til útlanda, en stjóininni Þó veitt
heiinild til undanþágu.
Má því geia ráð fyiir að hér
hafi einhverjar ríkar ástæður legið
til grundvallar. — Yerðið er sagt,
afskaplega hátt.
Dáiu er í Reykjavík í þ. m.
Jóhanna Gumiarsdóttir, móðir Ein-
ars Finnbogaeonar verslunann.,
er lengi dvaldi héi í bænum, há«
öidruð.
Kjómabúin syðra. Morgunhl.
segir að aðeins 9 rjómabú af 11
austanfjalls starfi að þessu sinni.
Tíiuaiit ísl. samvinnuféiagtt
hefir skift um ritstjórn. Sigurður
Jónsson atvinnumálaráðherra hefir
haft ritstjórnina á hendi frá stofnun
þess, en nú er tekinn við Jónas
Jónsson frá Hriflu. 1.—2. heíti,
11. árg. er nýiega komið út, með
mörgum greinum, flestuni vel riti
uðum. — Tímaritið er einnig
langtum vandaðra að frágangi en
áður.