Vestri - 25.08.1917, Blaðsíða 2

n8
V E S T R 1
30 b!„
lín 1 þessi yrði afarmikifl notuð,
ojr mynd; þvl g-eía laudssjóði
drjúgar tokjur.
Engill dauðans.
»
Pað var arla inorg ms. Gvendtir
var nývnknaður frá eiftðum drnum-
n 111 eflir Djúpferðina. Hatin hnfði
dmymt sjAIfan sig riðandi ábleikom
heat.i, og hesturinn vildi íara í alt
nðra Att en G vildi. Loks kom
Iihbii lieslinuii) að hliði einu, en
þA gekk ninðtir fyiir hann í hliðið.
„Hva8h«tiirþu?" BxgðiG „Pétur,"
Bagði hinn. „Geiðu veg minn
greiÖAti," híik'V G. P. leit.1h.ann
og hiifti höíuöio. »L'..ð væri t.lt
of mó&gaudi fyiii |'á sein höi búa,"
sagði hann. Og við það htökk G.
upp. Hann blós mæðilega. „Petta
var Ijóti draumuriim. Ætli ég sé
feigui," hugsaði hann. ílann brá
hendinui undir skeggið, leit i það
og tíndi það messta úi þvi í flýti.
£n i þessu var komið hranalega
við tuuðina. G. skreið fram úr
og leit út.
En honutn brá: Bleikur kapali
við dyrnar. Petta var þó enginn
drauniui. Uu þarna stóð maður,
Jú, haun svo aem þekti manninn.
Pað var fjósamaður Halfdáns. Og
uú ávarp.iði hanti G. og bað hann
stíga á bak, þvi Hnífsdælir vildu
flnna haun.
G. andaði léttaroggerði eftirleit
i skegginu. .Blessaðir Hnifsdœl-
ingar. Peir œlli náttúrlega að
halda uiór veislu og tala um ,«•
eitiinguna*. Satua hrekkleysið og
trygðin hjá þeim og vaut er."
G. bjóst í skyndi og steig á bak
glugghroasinu. Meðan hanu itifc
upp Ungann, sökti hatm sér niður
í vökudrauma: Haun þóttist standa
í þingmilnuin og vera að halda
ræðu. Hann jós skömmum og
klámyrðum yflr þingmnnnina og
kallaði þá þjóna Ásgeirnverslunar.
Og Magnús sat þar og brosti uað-
aiBamlega. En i þvi var kallað
aítan við hann: „Gufsi!" svo hann
hrökk við, en draumurinn slitnaði.
Mú kom ha»n að „Pétuvskiikiu".
Hann tók ofan og reið bei höfðaður
fmm hjA. „Heilaga móðir réttvisi
og viðskiftaheiðarlegleika! Langt
er síðan M. útdeildi landinu s*akra-
mentinu fra altaii þínu. Enn skulu
funtnhtr þjóðarinnar sýna þór verð
«ki." ..tda lotningu." Han.n hafði
nau . a»t mælt þelta fram, þegar
han;, heyrði skrjáfa í mölinni.
Hann var að mæta eiuhverjum.
Kjósanda úr Hnífsdal auðvitað, og
G. rtíif aftur ofttn loðhúfnna eins
djúpt og hanu gat. — Eu hver
fjandlnn! „Kjósandinn" baulaði!
Svona er að vera uærsýnn —
Haun konist uú út á Hníftidals'
bakkana. Angandi pönnukökuþef
lagði á móti honum. Jú, það stóð
alt heima. Og G. bJó í þá bloiku
uieð kúapiaknum.
fiu veishiaaluiinii var öðiuvísi
en huin haf5i búist við: Litið
hetbergl, eug'n veisluföng, og þarnn
síHu Meinir Hnifsdaelingar og P. 0,
allir þegjandi með vandræðrtsvip
nema P., hann bara bros-ti. —
Loks ratif P. þögnina: „Yið verðum
ro hœtta við þetta, Guðmundur.
Mér þykir það mjög leitt, en ég 1 æð
ekkert við það." „líaim á vlð
veislutia," hugsaði G. og kvíðintt
rénaði, þó vonbrigði væi u nokkur.
„Pað getir ekkett," Síigði haun.
„Ég á bæði flsk og rúgbrttttð
heima." Ilálfiuin sprstt nú upp
og vnr reiðiir. Hotium fnnst þetta
utdi snúuingur: „É% sagði þérþað
slmx, að ég ky«i þig ekki ef
nokkur s emilegur maður byði sig
fram. l'ii veiður að taka það
aftur Bttfx, anuars fer óg í ma)
við þig. G. hniptaði sig saman í
Btólnurw og varð uæ-tuni að engn.
Petin itíintí hann á herbergi 4 ísnf.,
srtin hann oft hafði komið í. Þar
dugði aldrei neia undHnfærsla, þvi
aginn var strangur. Hálfdán var
ekki árennil»gur. G. tók pennann,
som honum var róttur ogskiifaði
undir. — Það var afturköllun,
Varla halði G. lokið undirskrifiinni,
þegar H. þreif biaðið, en hiatt G.
frá borðinu. „Parna höfum við
það," sagði H. og hló tröllahlátur.
„Helviti ertu klókur Pétur." P.
btosfi.
Kosningin
í Norður-lsafjarðarsýslu.
—>—
Þessi kosning er gleðitfni hverj-
um þjóðiæknum og hugsandi
manni.
Norðui 'ísfitðingar hafa með henni
sýnl, að þeir láta ekki Ö^fkja sig
gömlum, einkis nýtum flokksbOnd-
nm.
Peir hnfa sýnt, að þeir hugsa
fyrst og fremst um það að skipa
uæti sitt iUöggjafaiþingi þjóðarinn-
ar leyndum, hyggnum og þi'óðnýt-
um inann', sem er fær um að
leguja drjúgan og happasælan sketf
til hinna miklu vanda-nálH þjóðar-
innftr, sem löggjafai þingið hlýtur
fyriisjaaiileKH að haft með höndum
á nær-ii.u artrm.
Fytir þetta ber Norðurtsiiiðingi
um þökk ftllra landsmanna.
Harla gott er til þess að vifa,
eiiia og við þessa kosningu átti
sér stað, að kjóaendur sýni hinum
pólitisku afiflöpiiin og æsingiunönn
um, að þeir hafa þrek til að raöa
þjóðm.ilum slnum til farsællegra
lykta, hvað setn líður bægslagangi
þessata ótnenna, sem hyggiast að
lifa n því að sundra beslu kröf'um
þjóðiuinnar, þegar henni ríður mest
a samheldni og öflugri samvinnu
allra góðra dtetigja.
Pað skal tekið fram, að ég tef
ekki Pétiir Oddsson til þessara
Bkaðrwðismanna, þó Btimit þeirra
haíl reynt að Htyrkja hann til
kosninga að þessu smni.
Q&mall líorður ítfirðingur.
Dr. Björn Bjarnason
ko;n hingað heitn með „Sfeiling",
eíiir nær því 5 ára dvol erlendis,
Fór han út vegna heiUnbrests og
var fysi f Dtnmörku a annað ar,
en síðan á fjórr^a «1* í Sviss, fyist
H'innan Alpiifjaila, við landamæri
ítalíu, en þi jú síðiu-tu arin i frauska
Sviss Haflr hf-nn fengið mikla
bót heilsu sinnar, þótt ekki sé etm
fulllnausl.ur.
í taðl er að hann laki áð eér
aamning islenskinr orðabókar, og
hefir sljórnin áætiað íé til þess,
en ekki er þingið enn a einu mAIi
um það, bvort orðabók bií skuJi
vera nlþýðleg orðabók eða vísinda-
leg. Yiði síðati leiðin tekin, sem
ellast mun lóttari, kiefur það
stiirfn margra mattna, mikilla ran-
sókna og uuditbúnings.
Fjœr og nær.
—<>—
Ráftherraskli't).
Bjöin Ktisfjánsson fjðrmálaráðh.
lteflr heðittt lausnar, Sig. Eggerz
kvað koma í hans stað. B. K.
tekur viðbankasfjórastöðunni aftur.
Sigliitgaf'ánl.
Pingsáiyktunarlillaga um að
fetjóicin útvegi íslandi fullkominn
siglingafána með konungsúiskuiði
er samþ. af báðum deildum al»
þingis.
Fjofgnn baiikiiKtJói-H.
Samþ. í efrideild að bankastiórar
Landsbatikans skuli vera þrír fram>
vtgÍH. Pykir víst að þessi breytlng
á Btjórn bankans veiði einnig samþ.
í neðri deild.
Vlllouiotís
hefir fengið leyfl til að tlylja
hingað steinolínfarin frá Ametiku.
Annau steinoliufai m heflr stjórn-
in einnig fengið lofaðan.
Verið er að hlaða „Island" meö
koinvöru, og lUfltnÍDgsleyfi fengið.
Líklegt að Gullfoss og LagHrfoss
fál samskonar leyfl.
Dáiuu
er Kinar Skúlasou Wá Tannstaða-
bakka, gullsmiður og ietiiigiafari,
— landkuniutr snillingur. — Hann
var 83 árti að aldri.
Í8afjörður
—><><—
Stophnii (*. Stophansson
skald kom hingað í gærkveldi.
Fór Vilhjálmur Olgeirsson af hálfu
móttokunefndar til móts við han'n
að Arngerðareyri.
Kitstj. Yestra
verður fjærverandi um hálfsmán-
aðar límá, Siguiður Kiistjðnsson
kennari annast blaðtð a meðan.
Borgun fyrir augiýsingar og
áskriítagjöld blaðsins veilt mótfaka
i prenstm.
Sterltng
ko:n hór þ. 22. þ. 111. Fóinoiðui
og atistur um land. fir þetta fyrsfa
strandferð hans. Næstu faið fer
haun frá Rvík um miðjan sept.
Ei þa ællast til að þingi veiði
lokið, svo þingm. get.i notað þá
ferð. Sú ferð er ákveðin ausfur
um iand frá Rvík og euður vestan
lands.
Mannalát.
Dáinn er nýskeð hér á bjtikta-
húsinu Hermann Sigurðsson frá
Sæbóli i Aðalvik, faðir Finnbjarnar
HermanuBsonar verslunarmanns
hér a ísaflrði. — llermanns sál.
verður minet nanar hói i blaðinu
Bíðar.
Magnús Finnhjörnsson á Góu«
stöðum — tengdafaðir Svelns
Guðmundssonar frá Hafrafelli —
er eiunig nýlátinu.
Tíðin
köld og stirð. Sildarafli nær því
enginu.
Kail S. Löve kom inn í gæn
kveldi; heflr hann stundað þorski
veiðar nokkra daga og fiskað ágæti
Jega að vanda.
liíó.
Kraftur bænarinnar heitir myad
sú, er þar verður sýnd næst. Er
mikið af henni l.1tið.
Forstöðumenn sýninganna virð<
ast sórlega heppnir í vali niynd«
anna.
Yerðfall.
n
Mörg otð og stói hefii¦ sr. Guðm.
Guðm. lagt tii stjórnmála vorra,
og mætti því ætla að hann væri
búinn að auglýaa sig nokkurn
veginn fyrii kjósendum. Pó haf*
ekki fengist séi lega hA boð i hann
þau skifti, sem hann hefir komið
á kosningamarkaðinn.
Fyist bauð hann sig fram 1
Dalasýslu, eittu sinoi eða tvisvar,
og fókk víst sauitals tvö eða þrjú
atkvæði.
Stðan bauð hann sig fiam i
BaiðastrandatBýslu og f*kk þá 15
atkvæði.
Og loks nú í N.-ísafjarðarsýslu
og fékk eitt atkvœði bgilt. Virðist
traustið fara heldur renandi.
Jafnan heflr hann skift uni ilokka
og boðið sig fram ýmist sem
Heimastjótnarmann eoa Sjllfstæð-
ismann. Ekki mun hann þó ijftlfur
alskoBtar ánægður með það fiain"
ferði sitt, því 1 HÍí'asta Nirði afnakar
haun framboðsuftuiköllun sína með
þessum orðum: ,Pað getur vitan-
lega ekki koniið fyiir nokkuro
sjálfstæðismann, aft kjósa gamla
liðhlaupara og flokkssvikara á þing,
þótt einhverjir séu svo fífldjarflr
og ósvífuir að fara fram á Blikt."
(Sjá Njörð Nr. 27 II. árg.)