Vestri - 25.08.1917, Page 2

VESTRÍ
30 bl„
uð
líni þ»ssi yrði afanviikifl notuð,
or- myndi þv( geía iaudssjóði
drjúgar tekjur.
Engill dauðans.
n
þaft var ítrla niorgms. Gvendur
var nývaknaður írA eiflðuru drnutn-
mn eftir Djúpferðina. Hííuu hafði
droyint sjAlfan sig riðnndi Ableikuni
hest.i, og hesturinn vildi farn í alt,
nðra Att, en G vildi. ]>oks kotn
hann iieslinuin að hlíði einu, en
þá gekk ninðnr fyiir hann i hliðið.
,Hvað heitir lú?“ sagftiG „Pétur,*
sagði iiinn. „Gerðu veg ininn
greiðnn,* BHgöi G. P. leit A hann
og hiirti höíiiðið. „f‘-ð væri tdt
of móðgamii fyiii l»á sem iiéi bna,“
sagði hann. Og við það inökk G.
upp. ilann blés imeðilega. „fetta
var Ijóti draumuriiiii. Ætli óg sé
feigur/ hugsaði hann. flann biá
heudinni undir skeggið, leit í það
og tíndi það mestn úi þvi i ílýt.i.
En í þessu var komið hraualega
við huiðina. G. skreið fram úr
og leit út.
En honutn lnA: Bleikur kapali
við dyrnar. fetta var þó enginn
draumur. En þarna stóð maður.
Jú, haun svo sem þekti manninn.
fað var fjósainaður Hálfdáns. Og
uú ávarpaði hann G. og bað haun
stiga á bak, þvi Hnífsdælir vildu
finna haun.
G. andaði léttar og gerði eftirleit
i skegginu. „Blessaðir Hnífsdæl*
ingar. Þeir ælli náttúrlega að
halda méi veislu og taln unv „tam-
eininguna*. bama hrr-kkleysið og
trygðin hjá þeim og vaut er.*
G. bjósf í skyndi og steig á bak
giiigghiossinu. Meðan hann reil
upp tnnganu, súkti haun sér niður
í vökudrauma: Hanu þóttiat standa
í þingsiiluiiiii og vera að halda.
ræðu. Hann jós skömmum og
kláinyrðum yflr þingmennina og
kailaði þá þjóna Ásgeirsverslunar.
Og Magnús sat þar og brosti nAð>
aisamlega. En i þvi var kallað
aftan við liann: „Gufsi!“ svo hann
hrökk við, en drauniurinn slitnaði.
Mú koiti hann að „Péturskiikju*.
Hann tók ofan og reið bei höfðaður
fiam hjá. „Heilaga móðir létt visi
og viðRkiftaheiðarlegleika! Langt
er síðan M. útdeildi landinu sakra-
mentiriu frá altaii þínu. Enn skulu
fulltníar þjóðarinnai sýnaþéi verð
skdhiaða loiningu.* Hann hafði
uau . vst mælt þelia frani, þegar
hann heyrði skrjáfa í mölinni.
Hann var að mueta einhveijum.
Kjósanda úr Hnifsda! auðvitað, og
G. reif aftur ofan loðhúfsna eins
djúpt og hanu gat. — Eu hver
fjandtnn! „Kjósandiun" baulaði!
Svoua er að vera nærsýnn —
ilaun konist 11 ú út á Hnífsdals*
bakkana. Angandi pönnukökuþef
lagði á móti honum. Jú, það stóð
alt heima. Og G. sió í þá bleiku
með kúapísknum.
E11 veislusaliirinn var öðiuvísi
en liann hafði búist við: Lítið
hetliergi, eng n veisluföng, og þarna
sátu f ieinir Unífsdæliugar og P. 0.
allir þegjandi með vandrsBðasvip
neina P., lvann bara brosti. —
Loks ratif P, þögnina: „Við verðum
að hælta við þetfa, Guðmundur.
Mér þykir það mjög leitt, en ég ræð
ekkert við það.“ „Hann á vlð
veisluna,“ hugsaði G. og kvíðinn
rénaði, þó vonbrigði væru nokkur.
„Það gerir ekkert," s:igði hann.
„Ég á bæði flsk og rúgbrouð
heiina." ilálfdiin spratt nú upp
og vnr reiður. Honum fnnst þetta
útúrsrmiiirigui': „Ég sagði þéi það
strax, að ég kysi þig ekki ef
nokknr semilegur maðnr byði sig
frain. Pú veiðm að taka það
aftur strax, anuars fer ég í mál
við þig. G. hnipraði sig saman í
sióluum og varð næ.-tuni að engu.
Petlíi minti hann á herbergi á ísaf.,
sem hann ofl. hafði komið í. Þar
dugði aidrei neia undHnfærsla, því
aginn var strangur. Hálfdán var
ekki árennil-gur. G. tók pemiann,
sorn honum var róttur ogskiifaði
undir. — Það var afturköllun.
Varla halði G. lokið undirskrifiinni,
þegar H. þreif blaðið, en hratt G.
frá borðinu. „Þarna höfum við
það,“ sagði H. og hló tiöllahlátur.
„Heiviti ertu klókur Pétur.“ P.
brosti.
Kosningin
í Norður-ísafjarðarsýslu.
—>—
Pessi kosning er gleðiefni hver;-
uni þjóði ækniim og hugsandi
manni.
Norðunísfli ðingar hafa með henni
sýnl, að þeir láta ekki flækja sig
gömlum, eiukis nýtum flokksbönd'
11 m.
Þeir hitfa sýnt, að þeir hugsa
fyrst og fremst: um það að skipa
sæti silt á löggjafai þingi þjóðarinn'
ar leyndum, hyggnum og þjóðnýt-
um nianni, sem er fær urn að
ltggja drjúgan og happasælan skeif
tii iiinna miklu vandamála þjóðar-
innar, sem Jöggjafai þingið hlýtur
fyriisjáaulega. að iiAf.t með höndum
á næal.u árum.
Fyiir þetta ber Norðiir tsflrðing.
um þökk nllra landsmanna.
Harla gott er til þess að vita,
eina og við þessa kosningu átti
sór stað, að kjósendur sýni hinum
pólitisku afglöpuin og æsingamönn
um, að þeir hafa þrek lil að ráða
þjóðimilum slnum til farsællegra
lykt.a, hvað sem líður bægsiagangi
þessara ómenna, sem hyggjast að
lifa A því að sundra bestu kröfium
þjóðarinnar, þegar henni riður mest
A samheidni og öflugri samvinnu
allra góðra diengja.
Pað skal tekið fiam, að óg tef
ekki Pétur Oddsson til þessara
skaðræðísmanna, þó sumir þeirra
hafi reynf að styrkja hann til
kosninga að þessu sinni.
QAtnall Norður itfirðingur.
Dr. Björn Bjarnason
ko:n hingnð heim meft „Steiling",
efiir nær því 5 ára dvöl erlendis.
Fór hau út vegna heilsubrests og
var fy'-Hl f D inmörku á annað ár,
en níðati á fjórða ár í Sviss, fyist
sunnan Alpafjalla, við landamæri
ítaliu, en þrjú síðm-tn árin i franska
Sviss. Haflr hsnn fengið mikla
bót heilsu sinnar, þótt ekki só enn
fulllnaustur.
í ráði er aft hann laki áft sér
samnlng islenskrar orðabókar, og
hefir sljórnin áætJað fé til þess,
eri ekki er þingið enn á einu máli
um það, iivort orðabók sú skuii
vera alþýðleg orftabók eðn vísindn-
leg. Yiði síðari leiðin tekin, sein
eflast mun lóltara, krefur það
stíirÍH margra uiauua, inikilla ran-
sókna og undii búnings.
Fjær og nær.
— c > —
Káðhurraskl ftl.
Björn Krisl.jánsson fjármálaráðh.
heflr beðist lausnar, Sig. Eggerz
kvað koma í hans stað. B. K.
tekur viðbankastjórastöðunni aftur.
Nigllngafáiil.
Pingsályktunarlillaga um að
btjóixin útvegi íslandi fullkomiun
siglingafána með konuugsúiskurði
er saiiiþ. af báðum delldum aN
þingis.
Fjftfgun bankiistjóra.
Samþ. í efiideild að bankastjórar
Landsbankans skuli vera þrírfram'
vegis. Pykir víst. að þessi breyting
á stjórn bankans veiði einnig s;unþ.
í neðri deiid.
Villcuiötis
heflr fengið ieyfl til að tlylja
hiugað steinoiínfarm frá Ameriku.
Annaii steinoliufarm heflr stjórn-
in eimiig fengið lofaðan.
Verið er að hlaða „Island" með
kornvöru, og úLfltningsleyil fenglð.
Liklegt að Gullfoss og LHgarfoss
fái sainskonai leyfl.
Dóíhu
er Einar Skúlasou UA Tannstaða,«
hakka, gullsmiður og letnrgrafari,
— landkuniuir snillingur, — Hann
var 83 óra eð aldri.
ísafjörður
—><><—
Stophíiii G. Htoj)hau.ssou
skáld kom hingað í gærkveldi.
Fór Vilhjálmur Olgeirsson af hálfu
móttökunefndar til móts viðbanii
að Arngerðareyri.
Kitstj. Vestni
verður fjærverandi um háifsmán-
aðar límá. Siguiður Kristiánsson
kenuari annast biaðið á meðan.
Borgun fyrir augiýsingar og
á8kriftagjöld biaðsins veilt mótlaka
i prenstm,
Storling
ko:n hór þ. 22. þ. 111. Fóriioiður
og- austur um land. Er þetta fyrsta
strandferð hans. Næstu fsið fer
haun frá Rvík um miðjan sept.
Ei þá ætlast t.il að þingi veiði
Jokið, svo þingm. gef.i notað þá
ferð. Sú ferð er ákveðin austur
uin iand frá Rvík og suður vestan
lauds.
Mannalát.
Dáinn er nýskeð hér á sjúkra-
húsinu Iiermaun Sigurðssou írá
Sæiióli i Aðalvik, faftir Finnbjarnar
Hermanussonar veisiunarmanns
hór A ísaflrÖi. — llermanns sái.
verður minst nftnar héi í blaðinu
síðar.
MagnÚ3 Finnhjörnsson á Góu«
st.öðum — tengdafíiðir Sveins
Guðniundssonar frá Hafrafelli —
er einnig nýlátinu.
Tíðln
köld og sLirft. Slldaraíli nær þvi
enginu.
Kail S. Löve kom inn í gær«
kveldi; heflr hann stundað þorski
veiðar nokkra daga og flskað Agæti
lega að vanda.
N.
Kíð.
Kraftur bænarinnar heitir mynd
sú, er þar verður sýnd næst. Er
mikið af henni lAtið.
Forstöðumenn sýninganna virö«
ast sórlega heppnir í vali niynd-
anna.
Yerdfall.
n
Mörg oið og stói helii sr. Guðm.
Guðm. lagt til stjórnmála vorra,
og mættí því ætla að hann væri
búinn að augiýaa sig nokkurn
veginn fyrii kjósendum. Pó hafa
ekki fengist séi iega há boð i hann
þau skifti, seni hann hefir komið
á kosuingamarkaðinn.
Fyrst. bauð hann sig fram í
Dalasýslu, eitiu sinui eða tviavar,
og fékk víst sauitals tvö eða þrjú
atkvæði.
Síöau bauð hann sig fram í
Baiðastrandaisýslu og fékk þá 15
atkvæði.
Og loks nú í N.-lsafjarðarsýslu
og fékk eitt atkvœði bgilt. Virðist
traustið fara heldur rénandi.
Jafnan heflr hann skift um ílokka
og boðið sig fram ýmist, sem
Höimastjórnarmann eða Sjálfstæð-
ismann. Ekki mun hann þó sjáifur
aiskostar ánægður með það fiam*
ferði sitt, því 1 HÍða'ita Nirði afsakar
hann frainboðsufturköllun slna með
þessum orðum: „Pað getur vitan-
lega ekki komið fyrir nokkurn
sjálfstæðismann, að kjósa gamla
liðhlaupara og flokkasvikara á þing,
þótt einhverjir séu svo fífldjarflr
og ósvífnir að fara fram á slikt.*
fSjá Njörð Nr. 27 II. 6rg.)