Vestri - 02.12.1917, Qupperneq 1

^ÁÁÁÁÁ
^ R e i m a r
langar og atuttar
^ f;ist. tijA.
«?É
0« J. Stcfónssyni.
>
Hitstj.: Kristtán Jónsson frá Garð&siöAum.
Nýko.inirl í verslun ew
<íí| w
<•4 G’i5rúnar Jónasson: >
'S'M Slitsi, trá 2.75—7.00. ^
"^jsiiki i svuntur-.S.oo— 23.00
rV ¥ ▼¥ W V T W ^
XVI. ár0.
JSAFJÖKÐUR. 2 DESHMBKR i9i7<
41. bl.
Bæjarmála-spjall.
lÍæjHi stjói na; kosningii) næsta.
Jú. þú varsl p.ð segja inár að
bæjarstjórnarkosniiAgar eígt enn*
þá fram að tara hjá .ykkur um
nýjárið.
Flokkar bæjarins niunu hafa
viðbúnað nokkur i að vanda. —
í raun og veru undrast ég þetta
þol hjá oddvitum flokkkanna, að
neuna að leggja svona naikið að
sér tyrir að korna 1 — 2 tnönnura
í bæjarstjórnina uin svo sem
þrifígj* ára skeið. Hefi ég ott
hatt orð á þessu, bæði við þig
og aðra bæjarbúa.
Við sjáum enga skynsamiega
ástæðu, hvorki fyrir flokka né
einstaklinga, að sækjast svona
mikið eftir ueirihiuta að naíni til
f bæjarlélaginu, eins og þið gerið
á ísafirði.
— X>ú segir að þetta veki kapp
og hollan metnað, og borgararnir
hugsi meira um bæjarmálefni hjá
ykkur, en þar sem ekkert flokks«
kapp eigi sér stað.
Ég neita þvt nú tyrst og fremst
að kapp við kosningar geri nokk*
urn að betri borgara og það sé
hollur metnaður í þvf fólginn að
troða nýtan borgara niður, en
fleyta lélegri mönnum inn á tómu
fiokkslylgi.
Par fyrir vil ég ekki þræta
um það við þig, að einhverjum
kunni eigi að aukast áhugi og
þekking á bæjarmálefnum við
flokksfylgi ykkar, en kosninga<
stappið eykur ekki þá þekkingu
á neinn hátt.
Við, sem komum svo sjaldan
til bæjarins, erum máske ekki
bærir um að dæma um ágreiningsi
mál ykkar - og við höfutn sitt
hvað að finna að báðutn flokks
anna.
En eitt megið þið, vinstriarirn
urinn, eiga : þið eruð Iramsóknar
aflið i bænum.
Fýrir ykkar tilstilli hefir bæjar*
Stjórnarlögunum verið breytt í
fullkomnara og Irjálslegra hort,
Og yfirleitt kom sá skriður á bæj
armálin, þegar þið tókuð ykkur
tii í hitt eð tyrra, sem bæjarstjórn>
in hefir búið að til þessa. Og
þykist ég vita að meiri tramsókn-
arbragur hefði veriö þar á ýmsu
ef þið hefðuð hatt þar töglin og
hagldirnar til þessa.
Hægri armurinn lifir þar á móti
eingöngu á iortiðinni.
E'i sp.ni e t'rtekt rverðast
nr, að hann talir aldrel um hvad
h)nn hafi afrekað í tiæiarins
þarfir, — og um það h-ífi ég oít
spurt kunningja tnína úr hægri
flokknum, en þeiin helir jafnan
orðið svara vant. — heidur er
blað h-'iis síjelt að stagast á
kaupmönoum og kaupnanna-
flokki. Kn þó eru báðir kauþ-
menairnir í bæjarstjórnin.'ii hon-
um tylgjandi, og orð leikur á þ> í,
að kaupmaður hafi verið beðinn
að vera á lista þeirra nýiaga, ea
hanu hafi þver neitað. Vitanlega
stendur á sama hvort raaðurinn
er kaupmaður, verkmaður eða
jafnvel uppv; jalaprestur, sem i
bæjarstjórninni er, ei hann er
starfi sínu vaxinn.
En því þá þessi köll og ögr-
anir um kaupraannaflokk og fleira
af því tagi, þegar fiokkurinn
tekur hvern kaupmann, sem láan-
legur er, á sfna arma.
Alt þetta kaupmannaflokkstal
finst okkur bábiljur einar frá
löugu liðnum dögum, sein nú<
tíðarmenn leggja ekki eyrun að.
Ekki er því heldur að neita,
að aidrif Norðurtangamálsins
fræga íundust okkur svo ámæliis)
verð að nærri st jppaði opinberu
hnayksli. Og þó tekur út yfir
alt að sötuu menn skuii dirfast
að limpra á því að byggja iiatn*
arvirki á sömu lóð.
Eitt ráð kann ég við þessu
bæjarstjórnarrifrildi ykkar, og
það er að oddviti ykkar gerist
hlutlaus I bæjarmáletnum, stýri
fundum og stjórni þeim nefndum
sem embætti hans tyrirskipar.
Ég held ekki að bærinn tapaði
neinu við það.
Við, sem í fjarlægð búum,
sjáum enga ráðsnilli í stjórn bæj<
arins á undantörnum árum, og
engan sérstakan framfarabrag á
neinu.
Og eitt er víst, þið verðið nú
strax að stríðinu loknu að rétta
ósleitilega tram hördina tii íram»
kvæmda f bæimm.
Rafveitu verðið þið að fá strax
Og vansi mikill að hún skuli
vera komin iyrir löngu.
Hjargráðaiitálitti.
Satt er það, sem þú segir, að
ólíku betri atkoma mun hjá
sveitaraönnum yfirleitt, á þessum
tímum, en hjá kaupstaða og
sjávarþorpabúum.
Þó skaltu eigi ætla að sveita-
menn búi við neln sældarkjör
ytirleitt. eins og suruir inenn við
sjávarsíðuna ímyndi sér. Dýrtíð,
verka'óiUsskortur og tíðai far hafa
liöggvið stór skörð í bústofn
bænda •- íð,», og ekki þarf síður
að b dd i á sjáIfsaíneituo og spai-
semi t sveitunum, en í kaúþtúuum.
Ekki hefi eg ;y!gst svo vei
með í dýi tíðarráðsKÍfuuum ykkar,
íið i.g tiey.stist tii að Icveð . upp
nc.ina dóui um þæ-'.
Éþyktst vit 1 að það sé í
góðri meinjngu gert alt satnan.
Okkur sýnist viðlagasjóösláni
betdui ykkar æði stór — 130 þús.
kr. sá ég 1 biöðunum — oíz hvdir
auðvitað mikil ábyrgð á bæjai.
stjórn nð uota þetta fé réttlátiexa.
Þú segir að bæjarstjórnin ætli
að láta vinna að ýmsum manm
virkjúfm tyrir þetta té. Jainvel
þótt dýrtíð sú nú, þá ætti þó að
vera kleitt að gera þau mannvirki
fyrir þessa upphæð, sera bænum
væri verulegur fengur í, og entist
lengur en í fá ár.
í>ið þurfið að láta viona eftir
fastri áætlun að einu verki, en
öll kákvinna i þessu skyni er
einkis nýt, netna til að eyða fé
og fæða bæjarbúa.
Heyrt hofi ég sitt hvað af
námuviimunni á Giii, en kaun
ekkert þar uin að segja. t>að
var og er hið mesta nauðsynja*
mál að Ireista að bæta úr eldi-
viðaiekiunni, því at öllum skorti
er kuldinn bitrastur.
En er þessi staður vei valiun ?
Og eru ekki aitoí íair að viuna
þarna, úr því byijað var á þvt?
Eftirtekjurn'ár segja bæjarmepn
tnér að séu sama sem engar
ennþá.
Hér þart mikla forsjá og ettirlit
at bæjarstjórnar hálfu. jLíklega
verður haldið álraui með að
brjóta námuna íyrst um sinn.
En það þarf að gerast með riiiklu
meira kappi en hingað tii. Og
sé það bersýnilegt, ettir ítrekaðar
tilraunir, aó kostnaðurinn verður
gífurlegur, en eftirtekján mjög
rýr, þá verður að bætta í tíma.
Hefir verið reynt fyrir sér,
hvort eigi fæst að vinna í Dui-
ansdalsnámunai ? Reykvíkingar
hata unnið þar að kolatöku t alt
haust, og eru þar ennþá. Þar er
stutt til sjávar tjg auðvelt að
hfaða skip. Kolin eru sögð lfk
að gæðum þar og hiá (jili.
Heldurðu ekki að veit va-ri
fyrir ráð.mdi oienn' bæjarins að
athuga þetta?
Mikið mein er áð hlnum lát-
lausu illviðium -ót: gæftaleysi.
Skiis manni hvcrsú hö mulegt
cr að i'-úkil! hififi b'æjarnian ''a
skuli með bví t«'a á mis vrð göða
og mikla iæðu — iyrir utan alt
ann ið tjón. sem «f því flýtur.
Sbgt ér- mér að ergendur stóru
vélbátanna a»tli ‘l'ir að iáta þá
stunda veiðar viö Siðuiland á
vetrarvertíðihni. Finst þér það
ekki fuilkomið áhvggjuefni, ef
engiim bátur, eða mjög fáir,
stunda þorskveiðar úr bænum?
Að k.mpa t soðið utan úr Hníts»
da! eða Bolungavík held ég sé
hreinast i óráð. Réttast væri að
bærinn ge.rði út eiim bát, eða
fleiri, eius og S. K. stakk upp á
I Vestra í haust, í þvl skyni að
sjá bæjarmönnum ávalt fyrir
nægilegu fiskæti.
Þá er það eitt að lokum, seiu
sjómenn, útgerðarmenn og fiski*
féiagsdeildir þurfa að ráða bót á,
og " þaö er hirðing sjávaraflans.
Lengi vel var miklum hluta lifrar*
iunar fleigt í sjóinn. Nú er þó
komin sú breyting á, að henni
er ailii haldið, og sjá nú allir
hvíiik auðæfi þar hafa tarið tor-
göróum lyrit trassaskap og van-
þekking. En ennþá er öllum
þorskbausum og fiskslangi fleigt.
Hefir mér o‘t ruimið tii rifja að
vit i til þess hve mikil matföng
fara þarna forgörðum með haust
unum, og aibragðs áburður nieð
fiskslanginu. Og því verður ekki
neitað að gálaualega fara sjó-
menn oft með afla sinn. Ég er
sanntærður um, að innnanhandar
væri nð salta hausana niður í
kassa eða stiur í iestinni, óg gæti
þetta orðið drjúgur búbástir fyrir
tjölskyldumenn að vetri tií.
Það er hörmuiegt að vita til
þess, að aflaföng skuli eigi vera
til f búi sjómanna sjálíra nema
fyrir líðandi stund.
Við þessu sé ég aðeins eitt
ráð og það er: a<J bœjarstjórn
eða bjargráðanefnd leggi blátt
bann fgrir að fiskibátarnir fleigi
nökkrum haus eða öðru mat-
arkyns. Búast má við að skip-
verjar sjái sér eigi tært ad auua
því að salta hausatui eða gera
þá hæta tii m.itar, nema það sem
selt er nýtt i bænuui. Þessvegna
ætti bæjarstjórn að láta hirða
þessi iiskæti úr J imrt