Skólablaðið - 01.06.1908, Qupperneq 4

40
SKÓLABLAÐIÐ
hafði gert. Misjafnlega miklu hafði
verið afkastað. Tólt smíðisgripir eftir
hinn afkastamesta.
Kennarinn í þessari grein er hr.
kand. Mattías Þórðarson, mikill smekk-
maður og hagleiks. Syningin bar vott
um, að skólinn á þar góðan liðsmann.
f*að er fyrsta árið þetta, sem hann
kennir skólaiðnað við barnaskóla
Reykjavíkur. Hvaða takmarki hann
nær með nemendur sína, verður ekki
sjeð fyr en eftir 4 ár. Að þessu sinni
Ijet hann alla nemendurna, unga og
gamla byrja á sömu æfingunum, með
því að þeir sem áður höfðu lært nokk-
uð í þessari grein, höfðu fengið kenslu
hjá öðrum kennara, sem fylgdi tals-
vert ólíkri vinnuaðferð. Af því leiddi
að þessi sýning var ekki fjölskrúðug
eða margbrotin. En öll bar hún vott
um góða kenslu.
Handavinna stúlkubarna var smekk-
víslega sýud í innri enda leikfimis-
hússins; margt og mikið að sjá. Ljós-
dúkar, sessur, skyrtur, borðdúkar,
bakkadúkar, kommóðudúkar o. fl. o. fl.
Rað mundi nú vera kallað að blind-
ur dæmdi um lit, ef eg færi aðleggja
döm á þessa vinnu; en eg heyrði dóma
kvenfólksins, sem staðnæmdist við
þessa mörgu og ásjálega hluti. Ein
gerði orð á því að sýningarmunirnir
væru tiltakanlega hreinir og óvelktir.
það þótti mjer ekki tiltökumál fyr en
eg fjekk þá uppiýsingu að þessir drif-
hvítu dúkar hefðu als ekki verið þvegn-
ir eftir að börnin höfðu 1agt síðustu
hönd á þá. Ein öldruð kona, sem
hafði sjeð talsvert af kvennaskóla
handavinnu, gerði þá athugasemd, að
það hlyti að vera mikluauðveldara að
kenna kaupstaðar stúlkubörnum að
sauma, heldur en sveitastúlkum. Þá
héyrði eg pískrað: »það veit guð, að
þetta eru stærstu komplímentin, sem
frú Jóhannsen gat fengið.« — — —
Frú Jóhannssen er kenslukonan í
hannyrðum.
En lítum nú upp frá borðunum!
Sýnishorn a/ teikniœfingum allra
barnanna úr einum 6 bekkjura vóru
fest upp á veggi salsins; en annars
vóru allar teikningarnar lagðar fram
írA hverjum bekk. Ekki vanst tími
til að skoða það alt; en starsýntvarð
mörgum á veggina í leikfimishúsinu:
einfaldar myndir takmarkaðar af bein-
um Jínum, oggerðareftir »forteikning«;
þá meira og meira vandasamar æfing-
ar: myndir af ýmsum hlutum, fuglum,
dýrum o. s. frv. Augað staðnæmd-
ist ó&jilfrátt við einstaka mynd. Hver
gat t. d. látið sjer sjást yfir askinn.
En það er óþarfi að nefoa einslakar
■sefingar. Vinnan bar öll grekuieg
merki duglegrar kenslu, og sýningin
sannaði það, að bormn þurfa ekki að
vera fæddir IÍ6tamen,i!i til þess að geta
lært að teikna sjer til gagns og gleði.
þegar eg bef ferðast hjer á landi
bef eg 6umsíaðar sjeð myndir á veggj-
um, sern lítil prýði hefir verið að,
myxidablöð utan af búðarvarningi, jafn-
vel brjef utan af *exportkaffe« fe»t
upp á stofuvegg. Pað geta þeir for-
eldrar ekki gert, sem hafa átt börn
sín í skóla þar sem hefir verið nokk-
ur mynd á teiknikenslu. Og viss er
eg um það, að ekkert barn, sem þessi
ár gengur í barnaskóla Reykjavíkur,
þolir afskræmismyndir á veggjunum
hjá sjer, þegar það verður húsráð-
andi. Smekkur þeirra verður of ment-
aður tij þess.
Frk. Laufey Vilh jálmsdóttir
frá Rauðará er teíknikennarinn.
Eins saknaði eg: skrift og stýlar
var ekki sýnt.
Skólaeldhúsið er í kjallara barna-
skólahússins. Rar máttu nú alfir koma,
sem vildu, til að sjá stúlkur, og
drengi, elda mat, þvo þvott, baka
brauð o. s. frv., og þar var mann-
kvæmt.
Það er unun að sjá þetta smáa
vinnufóljí vinna í bestu röð og reglu.
Það sinti ekki áhorfendunum, heldur
var hver við sitt verk. Tvær stúlkur
stóðu við þvottabalann og unnu af
kappi, svo að svitinn draup af þeim;
ein var að þvo borð, önnur að elda
sagó-súpu, og sitt hafði hver að kæra.
Tveir drengir vóru þarna viðeldaverk,
annar að baka smákökur, eri hinn
að steikja fisk; sumar stúlkur önnum
kafnar að leggja mataráhöld á borð.
Nú fjölgar óðum gestunum, og fleiri
komust ekki inn; margir vóru á gang-
inum fyrir utan, og horfðu inn um
gluggann. Allif vilja sjá þegar sest
er að borðum.
Maturinn er tilbúinn á rjettum tíma.
Auðvitað; alt er á rjettum tíma. Kenslu-
konan biður börnin gera svo vel að
setjast að borðum. Allur hópurinn
skiftist í þrjá flokka, og þeir setjast
niður við þrjú borð. Öll börnin sitja
stilt og prúð þangað til kenslkonan
gefur þeim merki, að þau megi byrja
að borða. Einn er forstöðumaöur
við hvert borð og gerir húsmóður-
verkin, eys upp súpunni o. s. frv.
Að aflokinni máltíð er staðið upp
frá borðum. Borðin, og öll áhöld
vandlega þvegin upp og alt sett á
sinn stað. Við eldhúsið ekki skilið
fyr en alt er hreint og fágað; og við
•þessi störf hefir líka hver sitt verk
að vinna, svo að alt gengur í röð
og reglu.
Börnin hat'a lært föst og reglubund-
in handtök að ölium verkum. Það
er yndi að sjá, hve vel þeim fara
verkin úr hendi. Þessar stúlkur brjóta
varla alveg ó bolla á viku, en handar-
hökJ af 10, þegar þær eru orðnar
vinnfukonur. íJær eyðileggja heldur
ekki hnífapör og skeiðar, nje ddhús-
áhöldin, með illri meðferð. Ekki trúi
eg því.
Frk. S-offía Jónsddttir frá FJens-
borg er kenslukonan.
* *
*
Barnaskóli Reykjavíkur hefir að
undanförnu átt keppmaut í Landakots-
skólanum (hinum kathólska) að því er
handavinnuna snertir. Eghefheyrt
ýmsa ama?t við því, að nokkrir bæjar-
búar hafa Iátið börn sín í þennan ka-
thólska skóla, — það þykir óviðkunn-
anlegt. sem vonlegt er. En vorkun
er það, þó að foreldrar kjósi handa
börnum sínum þann skólann, sem
þeir telja bestan. Bæjarstjórn og
skólastjórn hafa látið sjer skiljast þetta,
og kosið þá leið, sem ein var rjett,
að sigra keppinautinn með betri skóla.
Nefndirnar hafa og nm langan tima
notið samvinnu ágæts skólastjóra.
Eftir fá ár verður vonandi enginn
barnaskóli í Landakoti. Reykvíkingar
eiga ekki að fela Jesúítum uppeidi
barna sinna. Góðir vinir þar fyrir
utan! J. Þ.
Ritstjóri Skólablaðsins
fór utan 31. f. m. og dvelur íNoregi
tíl hausts. Verður utanáskrift hans:
Volden pr. Aaiesund
Norge.
Ritstjórn Skóiablaðsins í fjarveru
hans annast Jón skólastj. Þórarinsson.
flFsfunduF
hins íslenska kennarafjeiags
verðnr haldinn í barnaskólahúsinu
(austurenda suður-álmunnar, niðrí)
hinn 15. Juní kl. 4 e. h.
Með því að aðalfundur í fyrrafórst
fyrir, verður á þessum fundi lagður
fram reikningur fjelagsins fyrir árið
1906, og svo reikningur fyrir árið
1907, báðir reikningarnireruendurskoð-
aðir, Embættismenn verða kosnir
og rædd þau fjelagsmál, sem upp
kunna að verða borin.
JföalmtiræMtti:
Stofnun styrktar-
sjóðs handa al-
þýðukennurum.
Reykjavík 29 maí 1908.
Jón Þórarinsson,
p. t. forseti,
SkólanefiOr
sem vantar kennara, og
liennarar,
sem vantar atvinnu,
ættu að auglýsa í Skólablaðinu ií
tæka tíð; það er of seint að gera iþað,
þegar komið er fratn á haust. Lrttð
gagn í að auglýsa þessháttar í öðrum
blöðum; sjálfsagt að gera það i Skóla-
blaðinu, sem aliar Skólanefndir, og
allir kennarar verða að kaupa — og
lesa.
ÍMge/endur:
kennarar flensborgarskólass
Ritstjóri og dbyrgðarmaður:
JÓN ÞÓRARINSSON.
Prenísmiðja D. .Östlunds.