Skólablaðið - 01.02.1911, Blaðsíða 1

SKOLABLAÐIÐ
-©sssg-
FIMTI ÁRGANGUR
Reykjavík, 1. febrúar. i 2. tbl.
Komandi kynslóð.
En hvaða sérköllum og hvaða störf sem við höfum á hendi,
hver um sig, höfum vér þó allir eitt sameiginlegt starf, sem er
öllum öðrum störfum nauðsynlegra, veglegra — og — vanda-
samara. Vjer eigum að ala upp nýja kynslóð. Þá sem byggja
skal landið eftir oss og bera framtíð þess á herðum sínum.
Hvernig á sú kynslóð að vera?
Hún á að vera líkamlega hraust og þróttmikil, jafn hraust
og ótrauð til þess að beita reku og ljá, og sækja gull í greipar
Ægis, eins og forfeður vorir voru til þess að beita hjör og sigla
um ókunn höf.
Hún á líka að vera andlega hraust; hún verður umfram alt
að vera trúuð, hún verður að trúa á guð, sjálfa sig og landið sitt.
Hún verður að vera göfug og kærleiksrík, svo kærleiksrík,
að hver einstakur geti gleymt sjálfum sér af ást til annara. Sönn
gæfa og gleði verður ekki fundin í öðru en því að vera öðrum
til gæfu og gleði.
Hún verður að þekkja tilgang lífsins og hafa vilja og þrek
til þess að breyta samkvœmt þekkingu sinni.
Þannig á næsta kynslóð að vera.
Næsti kaflinn í sögu íslendinga verður um oss, sem nú
lifum og störfum.
Sá kafli ætti að verða fagur og auðugur, fegurri og auð-
ugri en flestir þeirra kafla, seni þegar eru skrifaðir.
Vér ættum að reyna að vinna til þess að þar stæði meðal
annars: