Skólablaðið - 01.02.1911, Blaðsíða 2

18
SKOLABLAÐIÐ
>Feður vorir skiluðu oss landinu fegurra og frjósamara, en
þeir höfðu tekið við því; en þó var það starf þeirra fegurra,
miklu og blessunarríkara, að þeir ólu oss þannig upp, að vér
eigum öflug skilyrði framfaranna og gæfunnar geynrd í sjálfum oss.
Það liggur öllum góðum foreldrum ríkast á hjarta að börn-
in þeirra verði góð og hamingjusöm, framtíð barnanna er hin
hjartgrónasta hugsun þeirra.
Þannig hugsa allir góðir foreldrar >svo langt fram í tímann«,
hver fyrir sín börn.
En það eru lfka margir, sem hugsa svo langt fram í tím-
ann fyrir öll íslensk börn og fremstir í flokki þeirra ættu auð-
vitað kennararnir að vera. Og eg vona að þeir séu það líka.
En það eru fleiri en foreldrar og kennarar barnann?, sem
ala þau upp; það gera allir, sem börnin eru samvistum með.
Börnin hafa venjulega augu og eyru opin; þau gleypa hvert
orð og atvik, sem þau sjá og heyra, inn í meðvitund sína, og
enginn veit hver áhrif hvert smáatvik getur haft á hina gljúpu
barnslund. Til þess að sannfærast um að svo sé, þurfum vér
ekki annað en líta aftur, yfir æsku sjálfra vor; munum vérþásjá,
að allir þeir, sem vér höfum verið samvistum með, liafa haft ein-
hver áhrif á oss, ýmist ill eða góð. Og við nánari athugun
munum vér líka sjá að margir hafa sýnt það, með framgöngu
sinni, að þeir fundu sára lítið til þeirrar íbyrgðar, sem á þeim
hvíldi. Og þegar vér minnumst þeirra, sem hafa haft ill áhrif
á oss, sem börn, og teymt oss út á tálbrautir, fyllumst vérgremju:
vér finnum að þeir hafa skemt það, sem vér áttum dýrmætast í
eigu vorri.
Eitt af allra fegurstu og kærleiksríkustu boðorðum frelsara
vors er þetta: »Það sem þér viljið að mennirnir gjöri yður,
skulið þér einnig gjöra þeim«. Vjer ættum ávalt að hafa það í
huga, en um fram alt, þegar börnin eiga í hlut.
Munum, að hvert orð og atvik, sem börnin heyra og sjá,
verða skrifuð í bókina þeirra — lífsbókina. Það ríður þúsund
sinnum meira á að sú forskrift sé vönduð og fögur, en sú, sem
vér skrifum í skrifbækurnar þeirra.
B. H. Jónsson.