Skólablaðið - 01.01.1912, Blaðsíða 11
SKOLABLAÐIÐ
II
Væri nú elcki ástæða til að læknar kæmu í allaskóla—og
farskóla — landsins til að líta eftir hvernig fer um börnin,
og hvað heilsu þeirra líður? Það er margt sem bendir á, að
þess væri þörf.
í sjóþorpaskólunum léleg húsakynni, sem veita illan að-
búnað meðan börnin hlýða kenslu. Oft talsvert Ianga leið að
ganga til skólans, alt að því stundargangur, og í vætu eða
frosti, eins og veðrátta gerist hér á Iandi. Börnin misjafnlega
útbúin að fatnaði, oft illa varin gegn regni, og koma því vot
í skólann, að minsta kosti oft og einatt vot í fætur. Eitthvað
fá þau af mat áður en þau leggja af stað í skólann, en oftast
matarlaus og hressingarlaus 6—7 kl. stundir — þangað til þau
koma heim aftur. Þau koma í rigningu meira eða minna vot,
en heit og sveitt af ganginum, og setjast í meira eða minna
illa vermda kenslustofu. Eins og þau þá eru fyrirkölluð eiga
þau að fara að hlýða á kenslu.
Mikið má heimta af kennaranum, — en ekki alt. Það er
ýmislegt í þessu máli, sem hann ræður ekki við, og ýmislegt,
sem hann hefur ekki vit á sem skyldi. Góður kennari, sem
hefur augun opin fyrir líkamlegri líðan barnanna, gerir auð-
vitað alt sem hann hefur vit á, og sem stendur í hans valdi til
þess að þeim líði sem best. Hann lætur börnin koma :r.eð
þurra sokka með sér í skólann svo þau geti haft sokkaskifti,
ef þan vökna á leiðinni. Hann Iætur þau, sem lengst eiga að,
koma með matarbita með sér. Hann sér um að kenslustofan
sé nægilega vermd í vætum og vetrarkuldum. En Því miður
eru ekki alstaðar góðir kennarar með vakandi áhuga á velferð
barnanna. Því miður til menn í kennarastöðu, sem halda í
fullri alvöru, að kuldi, sultur og vosbúð séu nauðsynleg til að
»herða« unglingana. Aðrir loka augunum í hugsunarleysi og
kæruleysi. Það er Ijótt að sjá kennarann í yfirfrakka og með
trefil um hálsinn standa upp við volgan ofninn — gagnslausan
til að verma kenslustofuna — en börnin hýmandi í keng á
bekkjum sínum, blá í gegn af kulda, og svo loppin, að þau geta
ekki haldið á penna. Skriftaræfingin verður að falla niður
þann daginn.
Hver læknir veit, að það er margt fleira, sem læknir þyrfti