Skólablaðið - 01.06.1912, Blaðsíða 10

90
SKÖLABLAÐIÐ
Með þessi erindislok fór kennarinn á fund hins fræðslunefndar-
inannsins, en sá gaf, auðvitað(l) hinum (sem. var heimilismaður
hans) sitt atkvæði. Þann þriðja í nefndinni gat kennarinn ekki
fundið, enda var þess eigi þörf, þegar meiri hluti nefndarinnar
var á eitt sáttur. —
Eg set hér þessa sögti, ti! að sýna áhuga sumra fræðslu-
nefnda á störfum sínum. Eg veit að maður sá, er hlaut nefnda
kennarastöðu, muni rækja starf sitt eftir bestu kröftum. En eg
vil sþyrja: Var það lögum samkvæmt, að hafna þeim er hafði
kennarapróf, þótt óreyndur væri við kenslu, en taka annan óreynd-
an og án kennaramentunar og prófs?
Eg vona að Skólablaðið svari því við tækifæri.*)
Líklega þarf að breyta ákvæðum fræðslulaganua unt ráðn-
ingu kennnara, en meðan svona stendur er alveg nauðsynlegt
að fræðslunefndir skilji það, að á þeim hvílir þung ábyrgð þar
sem þær eru einar um að ráða kennara. Þær verða að skilja
það, að þær baka sér ábyrgð með vanrækslunni, — að auglýsa
ekki. Það þarf að vera frjáls samkeppni uni kennarastöouna;
því er nauðsynlegt að auglýsa. Annars má hafa það að skálka-
skjóli að enginn hæfur maður hafi sótt — lil þess að koma
að óhæfum manni, heldur en að láta kensluna niður fallavetrar-
langt.
Farkennari.
Leikfimiskensla í þorpskólum
Danmerkur.
Eftir J. Videbæk.
Leikfimiskensla í Dannrörku hefur tekið allmiklum stakka-
skiftum seínasta áratug. Um s.inustu aldamót var svo ákveðið
að taka skyldi upp við alla skóla landsins aðferð þá, er kend
er við Ling liinn sænska. Vié kennaraskólana hafa á þessu
*) Spuriiingunni hefur áður verið svarað í »Skólabl.s þannig, að
slík ráðning sé gagnstæð lögum. (Sbr. 30. gr. fræðslul, 22. nóv. 1907).