Skólablaðið - 01.06.1912, Blaðsíða 12

92
SKÓLABLAÐIÐ
Skógræktarrit.
Höf. Ouðmundur Davíðsson. Útg. Samband U. M. F. í.
Þetta kver er góður gestur. Óskandi væri að alt unga fólkið,
karlar og konur, læsu það, já, gerðu betur: hagnýttu sér til
framkvæmda kenningar þess og góðar bendingar um skógræktina.
Og ekki einungis unga fólkið ætti að vakna, heldur ættu
allir, menn og konur, á öllum aldri að núa stýrurnar úr augunum.
Eftir vekjandi og fróðlegan inngang eru í kveri þessu 4
kaflar, 1. um áhrif skógarins á jarðveg og veðuráttu, um not
skógarins og helstu skógræktaráhöld. 2. um meðferð á þeim
skógi, sem enn er til, val á skógræktarlandi og helstu trjátegundir,
þær er hentugast væri að gróðursetja og gróðursetning þeirra.
3. kaflinn er um trjágarða, ræktun þeirra og meðferð, og loks
4. kaflinn um skógrœktardaga, og hann skyldi lesinn með eigi
minni athygli en hinir.
Ungmennafélögin urðu þar fyrst til framkvæmda; á aldar-
afmæli Jóns Sigurðssonar og til minningar um hann stofnuðu
þau til skógræktardags. Vilji ekki góðir menn af fúsum vilja
ganga í lið með þeim, þá er að lögbjóða einn skógræktardag,
er allur landslýður leggi frá sér alla aðra vinnu, og taki hönd-
um saman til að »klæða landið*.
Kennarana vill Skólabl. minna á orð landlæknis f blaðinu
1910; þau eru þessi:
»Fjallkonan var fríð f meyjarskrúða sínum, þegar land-
námsmenn fundu hana; þá bar hún laufgrænan skósíðan skóg-
armöttul undir fannafaldinum hvíta. En þeir launuðu henni
ástríkar viðtökur með því að rífa utan af henni þennan fagra
skrúða, ráðlaust og vægðarlaust og kasta honum í eldinn.
Þess vegna er fjallkonan nú »nakin og beinaber®.
Þess vegna höfum við, niðjar þessara manna, orðið að kúra
f þröngum og kölduni moldarkofum öld eftir öld.
Þess vegna höfum við orðið að stela úr eigin hendi, stela
næringarefnunum frá töðugrasinu á túnunum okkar til þess að
geta hitað ofan í okkur matinn.
Og þess vegna er mér sama hver það heyrir, að þegar