Skólablaðið - 01.09.1912, Blaðsíða 13

J5KÓLABLAÐIÐ ____141____
Lífið er alt svo fagurt og fjörugt. Það virðist svo sem alt
hafi vaknað af dvala, vaknað af deyfðarblundi vetrarins, til —
þess að njóta fagurra unaðsstunda vorsins. Á sumrin, er hefð-
arbragur yfir öllu, tignin og fegurðin njóta veldis yfir alt, og
frelsið og friðurinn, er ríkjandi yfir land og lá. Mennirnir nota
sér þennan frjósemdartíma, safna heyi til vetrarforða og virma
önnur þarfaverk.
Þá er búpeningur manna á haga, og aflar sér þá sjálfur
fæðis.
Á haustin, sofnar náttúra sumarins, farfuglarnir fljúga burt
til heitu landanna, blómin fölna og deyja og mennirnir smala
fé sínu af fjöllunum til sveita. Reka þeir sumt til kaupstaða til
slátrunar. Alt er svo eyðilegt og svalt því:
Horfin er sumarsæla á braut
svalur vetur fer lands í skaut
fegurðin dofnuð fölnuð blóm
fram geisar »Kári« hels með róm.
— Á veturna, heilsar »Snær« konungur landi og líð og
sest í hásæti sitt. Birjar hann þegar á atvinnu sinni, nefnilega
að breiða hvíta fannblæju yfir jörðina, ár og vötn frjósa og
daufleg kyrð hvílir yfir öllu. Skepnur eru teknar til hýsingar
og smáfugiarnir leita heim að bæjunum í ofviðrum vetrarins.
Á hvaða kafla ársins sem litið er á, hefur hann fullkomin
kost að bera, sumarið er vinnutími mannanna, þá er safnað
bjargræði til undirbúnings undir veturinn o. fl. Veturinn er
aftur á móti hvíldartími þeirra.
Ljárskógaseli 5. maí 1912
lóhannes B. fónasson.
(12 ára.)
Nýar bækur.
Landkortabók. Útgefandi Morten Hanserr
Þá er út komin íslensk Iandkortabók, sú er »Skólablaðið«
gat uin fyrir skemstu að von væri á í haust.