Skólablaðið - 01.10.1912, Síða 1

SKOLABLAÐIÐ
--3SSSS-
SJÖTTI ÁRGANGUR
1912. Reykjavík, 1. okt. 10. tbl.
Er heimilunum trúandi fyrir lestrar-
kenslunniP
í fyrstu grein fræðslulaganna segir svo: Fræðslu barnatil
fullnaðs 10 ára aldurs skulu heimilin annast sjáif og kosta . . .
skal hvert barn 10 ára að aldri vera orðið nokkurnveginn lœst
og skrifandi, ef það er til þess hæft.
Þegar þetta lagaákvæði er sett, er sjálfsagt búist við því,
að heimilin geti sér að kostnaðarlausu kent lestur og skrift,
m. ö. o. gert ráð fyrir því, að á hverju heimili sé einhver, sem
geti kent þetta; því að í sömu grein er ekki gert ráð fyrir að
annað geti hamlað en hirðuleysi eða mótþrói húsuænda; en ekki
búist við því að nokkurt heimili sé svo illa statt að kenslukröft-
um, að lestur og skrift verði ekki keut fyrir þá sök.
Líklega eru flest heimili fær um að kenna lestur, eins og
hann hefur hingað til vetið kendur. En hitt er líka víst, að til
eru heimili, sem ekki eru fær um það; enginn svo fær í lestri
á heimilinu, og jafnvel engin bók til. Sleppum því; þau heim-
ili eru undantekningar. Hitt mun aðalreglan, að heimilin séu
sjálffær um að kenna lestur — og þá því fremur skrift — ef
þau nenna því, og þurfi því ekki að kaupa þá kenslu af öðrum.
En nenna þau því alment? Hvað segir reynslan? Hún
segir það, að kenslu heimilanna í lestri sé mjög víða svo ábóta-
vant, að hún stendur farkenslunni og skólakenslunni fyrir þrifum.
Eru heimilin þá hirðulausari nú en áður? Eða eru þau
ófærari nú en áður til að kennaþetta? Stundum heyrist kvartað
um það, að heimiliskenslunni fari aftur. Síðar. farkenslan og