Skólablaðið - 01.12.1912, Blaðsíða 5

SKÓLABLAÐIÐ
181
Svo steig eg með kertið rnitt slokkinn við
og starði’ í ljósið, við mömmu hlið,
hún var að segja okkur sögur
af fæðingu góða frelsaran
um fögru stjörnuna’ og æsku hans,
og frásögnin var svo fögur!
Svo las hann faðir minn lesturinn,
og langþreytti raunasvipurinn
á honum varð hýrri’ og fegri.
Mjer fanst sem birti’ yfir brúnum hatis
við boðskapinn mikla kærleikans,
af hugblíðu hjartanlegri.
Og streyma’ eg fann um rnig friðaryl,
sem fundið hafði eg aldrei til
og sjaldan hef fundið síðan.
Og bjartari’ og fegri varð baðstofan
og betur eg aldrei til þess fann
hve börn eiga gleðidag blíðati.
* *
*
Já, jólin heima, — ládaus, hjá æskunnar arni
er endurminning ljúfust frá horfinni tið!
Að verða’ um jólin aftur í anda’ að Iitlu barni,
er eina jólagleðin, er Iéttir dagsins stríð.
Þá hvílir jólafriður
vorn hug, sem lækjarniður
er hægt um blíðkvöld vaggar í drauma blómi hlíð,
* , *
%
Hringt! Hririgt!
um hvelfingu hljómöldur streyma.
Hringt! Hringt!
Eg hrekk við — mig er að dreyma.
Ég var á jóluuum heima!
Þangað er Ijúft ntinni þrá að sveima:
Þar á eg heima.
* *
*