Alþýðublaðið - 13.06.1965, Blaðsíða 13

iu^JÍTL
Verðlaunamynd Ingimar
manns sýnd kl. 7.
Síðasta sinn.
Bönnuð börnum.
TEIKNIMYNDASAFN
Sýnd kl. 3.
elsa martinelll • jéahne moreau ■,
madeleinerpDinsonvsyzafinetion
SÆJAtBÍ
L. I Sími 51
Sími 50184.
anthony
perkins
romy
schneider
Stórfengleg kvikmynd gerð af
Orson Welles eftir sögu Franz
Kafka, Der Prozess.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð börnum.
Sími 5 02 49
Áskrifiasímmn er 14900
— Nei, ekki beint, svaraði
hann. — Það er ekkert að. Krist
ín sótti um skilnað í dag.
Hann hafði margsinnis sagt
mér, að hann gæti ekki skilið
við hana. Hún hefði hjálpað hon
um að byggja upp fyrirtækið,
stutt hann í hvívetna. Hann vildi
giftast mér, en hann vildi telja
hana á skilnaðinn í ró og friði.
Helzt að láta hana finna að hún
vildi losa sig við hann. Þá yrði
hann fyrst glaður og kátur.
Nú skildi ég að hann hafði
blekkt mig ekki síður en sjálf
an sig.
— Það var leiðinlegt fyrir
þig, sagði ég.
Hann yppti öxlum.
— Það er ekki um annað að
gera en taka því eins og hverju
öðru hundsbiti, sagði hann.
— Myndarlegasti náungi, sem þú
ert með. Hvað heitir hann?
— Halldór.
— Giftur?
— Nei.
— Alvarlegt?
Ég skildi strax við hvað hann
átti.
— Nei, svaraði óg blátt áfram
og lét þess ekki getið um leið
að það væri alvarlegt, en mætti
ekki vera það.
Það varð smá þögn.
— Sigurður, spurði ég liik-
andi. — Segðu mér, var það min
vegna sem hún . . .
— Sumpart.
— Mér þykir mjög fyrir
þessu.
Ég lokaði augunum. Ein eigin
konan enn.
Hvað skyldi ég hafa margar
eiginkonur á samvizkunni áður
en ég gæfist upp á tilverunni?
— Þú þarft ekki að hafa á-
hyggjur af því, sagði Sigurður.
— Það var þess virði að fá að
þekkja þig.
Ég opnaði augun og leit á
hann.
— Var- það? spurði ég. — Ertu
viss um að þér finnist það Sig-
urður?
En einmitt í þessu kom Hall
dór að borðinu. Sigurður reis á
fætur og kinkaði kolli til Hall
dórs.
Hann beið þess ekki að ég
kynnti þá heldur sagði:
Pétur og Vivi
Fjörug músikmynd í litum.
Pétur Kraus
Vivi Bak
Siw Malmkvist
Sýnd kl. 5 og 7
MEÐAL MANNÆTA OG
VILLIDÝRA
Abbot og Costello.
Sýnd kl. 3.
Frá Afríku til
ísfandsstranda
Þýzk verðlaunamynd frá Afríku
og ný amerísk cinemascopemynd.
Sýnd kl. 5 og 9.
Eins og spegilmynd
— Við þurfum að hittast bráð
um Inga og rifja upp gamlar
minningar, ég hringi til þ:n.
— Ekki í kvöld góði, tautaði
Halldór um leið og hann settist.
— í kvöld rifjarðu hvorku upp
eitt eða neitt.
Hann benti þjóninum að
koma.
— Er þér ekki sama þó við
förum eitthvað annað Inga?
spurði hann. — Ég get ekki
Framhaldssaga
eftir Ingibjörgu
Jónsdóttur
21. HLUTI
liugsað mér að vera hérna leng
ur. — Ekki eftir að þessi maður
kom hingað.
— Jú mér er alveg sama, svar
aði ég. — Ég held meira að segja
að ég vilji heldur fara.
Ég gekk út við hlið hans, þegj
andi, hann færði mig í kápuna
og þegjandi gengum við út fyrir
og að einum leigubílnum, sem
beið fyrir utan.
Ég hafði ekki gert mér það
ljóst að það sæist á andlitt mínu
hve mikið mér þótti fyrir því,
sem hafði skeð fyrr en hann
spurði:
— Hvað sagði hann við þig,
sem gerði þér svona gramt í
geði?
— Ekkert, svaraði ég.
— Vilfu ekki segja mér það
spurði hann. — Ég veit að mér
kemur það ekki við.
— Jú, ég vil gjarnan segja
þér það, Halldór, svaraði ég.
— Konan hans hefur sótt um
skilnað og það er allt mér að
kenna, ég hef . . .
— Hvert á að aka? spurði bíl
stjórinn.
— Vestur í bæ, sagði Halldór
og tók utan um mig. — Vertu
ekki með þessa heimsku Inga
mín. Eg veit meira um ótryggð
og lauslæti en þig grunar og ég
get sagt þér að maður, sem hef
ur á annað borð þessa skapgerð
argalla er konu sinni ótrúr hvað
sem á gengur. Ef þú hefðir ekki
verið fyrir hendi hefði einhver
önnur komizt í spilið.
— En ég vil ekki hafa þetta á
samvizkunni, tautaði ég og það
lá við að ég biti í tunguna á mér
til að koma í veg fyrir að orðið
líka slyppi út í endann á setn
ingunnk
— Þp og þín samvizka, sagði
Halldór og þrýsti mér að sér.
— Heldurðu að þú verðir enda-
laust að borga fyrir það, sem
þú hefur gert af þér?
— Já. —
— Veiztu ekki kelli mín, að
það gera allir eitthvað um ævina
isem jþeiir bttygðasit sfln fyrir.
Flestir gera eitthvað til að bæta
fyrir það. Sumir með því að
vera góðir, aðrir eitthvað annað.
Heldurðu að þú sért ekki búinn
að borga nægilega lengi—
Ég hrökk við. Hvers vegna
sagði hann þetta? Grunaði hann
eitthvað- Nei, það gat ekki ver
ið að hann vissi það. Það gat
ekki verið?
— Heldurðu það ekki? spurði
hann, þegar ég svaraði ekki.
— Jú, sagði Halldór. — Þú
ert áreiðanlega búin að bæta
fyrir það, sem þú hefur gert- —
— Mér finnst ég vera afbrota
maður — stundi ég,
— Afbrotamennirnir eru þeir,
sem halda áfram að brjóta af
sér. Fyrsta brotið er erfiðast,
svo (veikist feiðflerðið og þeir
fremja óteljandi brot. Þeir hafa
hvorki kjark né dug til að bæta
fyrir það sem þeir hafa gert.
Svo skulum við hætta þessum
umræðum. Hvert erum við ann
ars að fara?.
— Heim, sagði ég vestur í
bæ.
— Eigum við ekki að skreppa
í Súlnasalinn?
— Ég veit það ekki- Ég vildi
helzt fara heim.
— Ekkert kjarkleysi, sagði
hann hlæjandi. Engan aum-
SÆNGUR
SÆNGU8
Endurnýjum gömlu sængumar.
Seljum dún- og fiðurheld ver.
NÝJA Fim itHItEINSUNIN
Hverfisgötu 57A. Sími 16738
Fata
viðgerðir
SETJUM SKINN k
AUK ANNARRA
VIÐGERÐA
SANNGJARNT VERÐ.
Skipholti 1. - Sími 16148.
ingjaskap. Við ætlum í Súlnasal-
inn bíistjóri.
Bifreiðin breytti um stefnu
og við sáum Hótel Sögu nálgast.
— Við eru að fara út til að
skemmta okkur, sagði Halldór,
og það er engin sem ég vil frek
ar vera með en þú.
— Segðu þetta
ég í örvæntingu minni,
— Af hverju
segja það?
REST-BEZT-koddar
Endurnýjum gömln
sængurnar, eigom
dún- og fiðurheld ver.
Seijum æðardúns- og
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsum
stærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREIN8UN
Vatnsstíg 3. Síml 18740.
ALÞÝÐUBLADIÐ - 13. júní 1965 |3