Alþýðublaðið - 15.06.1965, Page 13

mimw
n— Sími 50184.
antnony
romy 1 i scnneider | ': 'J ' r
elsa maitine madeleinetó li'íe 3insc annemoieau m-suzanneflon
SÆNGUR
Endnmýjum gömlu sængurnar.
Scljum dún- og fiðurheld ver.
NÝJA FEDURHREINSUNIN
Hverfisgötu 57 A. Simi 16738
Sími 5 02 49
Ástareldur
Ný sænsk úrvalsmynd í Clnema-
Scope, gerð eftir Viigot Siöman.
Bibi Andersson
Max Von Sidow
Sýnd kl. 7 og 9.
Fata
viðgerðir
— Ég gæti haldið að þér væri
alvara-
Mér er alvara, sagði hann á
kveðinn.
— Nei, nei, stundi ég. — Þér
er ekki alvara. Það getur ekki
verið- Þú segir þetta bara.
— Þú veist að mér er alvara
sagði hann og leit í augu mér
Þú veist það manna bezt.
Já, hugsaði ég meðan hann
greiddi bílstjóranum gjaldið. Ég
veit það.
Ég steig út úr bílnum.
Hvemig átti ég að fara að þvi
að sannfæra hann um, að þetta
gæti ekki gengið lengur? Ekki
gat ég sagt honum réttu ástæð
una fyrir því að ég gat aldrei
orðið konan hans-
Ég yrði að :segja honum að
mér þætti vænt um hann Já,
að ég væri hrifin af honum en
að ég elskaði hann ekki nóg til
að giftast honum.
En hvernig átti ég að segja
honum það án þess að ræna
hann hans nýju lífshamingju?
Hvernig átfi ég að segja honum
það án þess að særa hann?
Við gengum inn í stóran for
salinn.
— Eigum við að koma á Mím
isbar? spurði hann meðan liann
tók við kápunni minni.
— Æ, ei, svaraði ég og mig
hryllti við tilhugsuninni um að
setjast þania inn innan um allt
fólkið, hávært og drukkið. Við
skulum heldur reyna að fá borð
uppi-
— Ætli sé ekki hægt að fá
borð í Súlnasalnum? spurði
Halldór stúlkuna í fatageymsl
unni.
— Ég held ekki, svaraði stúlk
an. Ég býst við að það sé allt
orðið fullt uppi. Það er það
venjulega um helgar.
— Eigum við ekki að fara
heldur upp í Grill? spurði ég
Það er alltaf svo rólegt þar.
Við fórum út og það fór hroll
ur um mig í kvöldloftinu. Við
gengum inn á Hótel Sögu og Hall
dór hringdi á lyftuna.
— Við hljótum að fá borð
l^r.la uppi, sagðj hann. Ég
hef aldrei komið þar áður.
Þegar við vorum setzt við
gluggann leit hann á mig-
— Útsýnið hérna er stórkost
legt, sagði hann. Svo er rólegt
hérna uppi.
— Það er engin hljómsveit,
gvaraði ég. Hljómsveitir hafa
'alltaf of hátt.
Þjóninn nálgaðist borðið okk
ar- Þjónarnir í Grillinu eru ó
líkt betrj en þjónarnir niðri.
Þeir hafa meiri tíma til að hugsa
vel um gesti sina.
—Hvað viltu drekka? spurði
Halldór. Viltu eitthvað að borða?
— Já( sagði ég. Ég held að
ég vilji gjaman fá humarrétt-
— Humar og kampavín, sagði
Halldór og deplaði öðru auganu
Framhaldssaga
eftir Ingibjörgu
Jónsdóttur
22. HLUTI
til mín — í dag erum við að
halda tilveruna hátíðlega.
Af hverju var hann svona sann
færður um að það væri eitt
hvað sem ástæða væri til að
halda hátíðlegt? Af hverju var
hann svona sannfærður um að
ég elskaði hann, þegar ég hafði
aldrei sagt að ég gerði það.
Var virkilega hægt að lesa það
úr svip mínum?
Af hverju var hann svona
sannfærður um að ég ætlaði
að giftast honum? Hann hafði
aldrei beðið mín og ég hafði
'aldrei ,sagt já.
Af hverju gat hann ekki verið
líkur Sigurði? Maður, sem tók
það( sem hann vildi fá án
þess að hann var eins og hann
Var það ekki einmitt vegna
þess að hann var eins og hann
var, sem ég elskaði hann?
— Inga, sagði Halldór. þegar
þjónninn var farinn. Ég er fegi
nn að við skyldum fara hingað
upp- Við þurfum að tala alvar
lega saman. Við þurfum að ræða
um öll okkar vandamál.
— Vandamál? sagði ég spyrj
andi. Hvaða vandamál?
— Við höfum fullt af þeim.
Ef hann vissi hvað þau eru
mikil( hugsaði ég. Ó, ef ég gæti
fengið hann til að bíða með
þetta allt. Ef ég gaeti aðeins
fengið að eiga þetta kvöld í friði
Á morgun gæti ég horfzt í augu
við allt, ef ég fengi að eiga hann
ein þetta kvöld. Aðeins þetta
eina kvöld.
En auðvitað varð mér ekki að
ósk minni.
Hann bauð mér sígarettu og
kveikti í henni fyrir mig- Um
leið og hann hallaði sér yfir borð
ið með kveikjarann í hendinni,
spurði hann:
— Hvenær ætlarðu að segja
upp vinnunni? Hvenær eigum
við að gifta okkur?
— Halldór, segði ég alvarlega
og tottaði sígarettuna mína. —
Finnst þér ekki of snemmt að
tala um þetta núna?
— Of snemmt? spurði hann
undrandi. — Mér finnst það mik
ið frekar vera of seint. Ég hefði
átt að gera þetta fyrir löngu, en
mér fannst ég ekki þurfa þess.
Þú og ég, við tilheyrum hvort
öðru. Finnur þú það ekki líka?
Hvort ég fann það! Ég hafði
aldrei tilheyrt neinum nema hon
um. Mér fannst aldrei hafa ver-
ið til neinn nema hann.
— Alveg frá fvrstu byrjun,
sagði hann, hef ég hugsað um
þig. Alveg frá því að mamma
þín tók börnin fyrir mig og ég
kynntist þér. Þú hefur verið
mér mjög góð, Inga.
— Ég hef ánægju af börnum,
sagði ég jafn fráhrindandi og ég
gat. — Mamma sömuleiðis.
— Þú hefur verið mjög óeigin
gjörn, sagði hann brosandi.
— Ég? sagði ég undrandi og
hugsaði um það, hvort það væri
ekki frekar eigingimi, sem hefði
komið mér til að taka börnin
hans og gera allt, sem í mínu
valdi stóð til að auðvelda hon-
um lífið. Hafði það ekki einmitt
verið sú eigingirni mín að geta
ekki verið ein með glæpinn, held
ur verða að borga og borga, svo
Pétur Kraus
Vivi Bak
Siw Malmkvist
Sýnd kl. 7.
WWWHWWIWWWMMIIIIII
SÆNGUR
REST-BEZT-koddar
Endurnýjum gömln
sængumar, eigum
dún- og fiðurheld ver.
Seljum æðardúns- og
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsum
stærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg 3. Sirnl 18740.
MMIMMMMMIMMHMWMMI
í
að ég gæti aftur horfzt í augu
við sjálfa mig og hugsað: Ég er
ekki jafn slæm og ég lít út fyrir
að vera.
Hafði það ekki verið sú eigin-
girni, sú slæma samvizka, sem
hafði neytt mig til að selja bíl-
inn, til að hætta að fara út að
skemmta mér, til að sitja yfir
litlum börnuyn, til að hætta við
Sigurð. Nauðsynin að sannfæra
sjálfa mig um að ég væri góð,
en ekki vond.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 15. júní 1965 J3
Stórfengleg kvikmynd gerð af
Orson Welles eftir sögu Franz
Kafka, Der Prozess.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð bömum.
Pétur og Vivi
Fjörug músikmynd í litum.
Skiphofti 1. - Sfml 18441.
rlú---1
SETJUM SKINN A JAKKA
AUK ANNARRA FATA-
VIÐGERÐA
SANNGJARNT VERÐ.