Alþýðublaðið - 05.08.1965, Page 16

. .■ :.i-■ ■■ ; . fV'; H
i im nMTi idflbt
. ■ ;-,f
íhA-.: •••
•H
p
h •
it .
í!
f;
f;
f;
a'vHY'gu/Aw^
Mikið lifandis skelfing er
eitthvað leiðinlega langt til
næstu verzlunarmannahelg-
at!
MAÐUR nokkur var nýlega
kvaddur fyrir rétt í New York
og ákærður fyrir að hafa þver-
brotið umferðarreglur. Hann var
yfirlieyrður og að yfirheyrslunum
loknum dæmdi dómarinn hann til
ökuleyfissviptingar í eitt ár.
— Hvernig er hægt að svipta
mig ökuleyfi, sagði maðurinn. Eg
hef ekki ökuskírteini og hef al-
drei haft það.
— Þá verðið þér þegar í stað
að taka próf, sagði dómarinn, og
þegar þér hafið fengið skírteinið
í hendur, skuluð þér koma aftúr
til mín og þá mun ég svipta yður
ökuskírteini í eitt ár.
Læknir nokkur hitti bónda !á
förnum vegi, sem nýlega hafði léit
að til hans. Læknirinn spurði
bóndann hvernig heilsan væri, og
hvernig honum hefði orðið af
lyfjunum, sem hann hafði skaffað
honum, hvort þau hefðu einhver
áhrif haft.
Sf % : R iS
i i Flestir höfðu það þannig að aka báða dagana á sam- ! komustaðinn, og fara svo heim til sín um nóttina, VÍSIR. Karlmenn eiga við fleirl vandamál að stríða en kven fólk, því kvenfólkið er þeirra helzta vandamál.
— Jú, meðölin voru alveg ágæt
sagði bóndi. Þau læknuðu'gigtina
í mér, sagði hann, dóttir mín
brúkaði þau, þegar hún fékk háls-
bólgu og þau dugðu henni vel, svo
notaði sonur hennar afganginn af
þeim til að smyrja reiðlijólið sitt.
Klæðskeri nokkur pantaði einu
sinni gríðarstóran og mikinn fata-
skáp hjá húsgagnasmið. Smiður-
inn kom á verkstæðið hjá skradd-
aranum og tók þar mál af öllum
hurðum, til að vera nú viss um
að ferlfkið kæmist á sinn stað.
Hélt hann síðan heim á sitt verk-
stæði og hóf smíði skápsins,
Þegar skápurinn var fullsmíðað-
ur kom annað babb í bátinn, sem
húsgagnasmiðurinn hafði ekki
reiknað með. — Skápurinn var
svo stór, að hann komst alls ekki
út af verkstæðinu, því að smið-
urinn hafði gjörsamlega gleymt að
taka mál af sínum eigin dyrum.
Tæplega níræður karl í Mún-
chen giftist nýlega jafnöldru
sinni þar i borg, sem hann hafði
þekkt í rúmlega fjörutíu ár. Þeg-
ar karl var spurður hvers vegna
hann hefði ekki látið fyrr til skar-
ar skríða, svaraði hann:
— Það skyldi enginn rasa um
ráð fram og það er mikil ákvörð-
un, sem maður tekur, þegar mað-
ur ákveður að gifta sig, og þess
vegna hef ég liugsað mig svona
vel og vandlega um.
Svo kemur hér önnur hjóna
bandssaga. Karl nokkur vestur í
Meðan stórveldin reyna að finna ráð til að draga úr útbreiðslu
kjarnorkuvopna virðast Kínverjar og Indónesar telja sjálfsagt að
allar jijóðir eignist kjarnorkuvopn,
. Látið þið gorkúlurnar vera. Þær eru stórhættulegar.
Texas í Bandaríkjunum fékk ný-
lega skilnað frá konu sinni á þeim
forsendum að hún hefði blekkt
hann herfilega, þegar þau giftust
fyrir tíu árum. Þá sagðist hún vera
61 árs, en var tíu árum eldri þeg-
ar til kom.
Margir telja, að vissum tölum
fylgi heill og hamingja, en öðrum
óheppni. Karl fjórði Þýzkalands-
keisari taldi fjóra að sjálfsögðu
sína happatölu. Hann átti fjórar
hallir og í hverri höll voru fjórir
riddarasalir og her sínum skiptl
hann í fjögur herfylki. í hverjum
riddarasal voru fjögur eldstæði,
fernar dyr, fjórar Ijósakrónur og
fjögur borð.
Keisarinn borðaði fjórar máltíð-
ir á hverjum degi og var hver
máltíð að sjálfsögðu fjórréttuð og
með matnum drakk liann ævin-
lega fjögur glös af víni hvorki
meira né minna. Hann klæddist
ævinlega fjórlitum fötum, talaði
fjögur tungumál og var fjórgift-
ur. Hann átti fjórar dætur og
fjóra syni og er hann ferðaðist
beitti hann ævinlega fjórum hest-!
um fyíir vagn sinn. Fjórði dagur ,
hvers inánaðar var að sjálfsögðu
sá dagur mánaðarins er bezt lá d
keisaránum.
M. IIEÍ' 1 SJJÖjITJ SÍE! BKKEET
1 MðTÍ ÞVÍ AB VEEA C-IESJE,

KVEEEIG DETTtJE ÞEE 1 HUG AD OINA
’ • ' GIiUGGA UM BOEÐ' 1 KÁSrBlII?: