Alþýðublaðið - 17.09.1965, Page 16

skaðinn í flestum tilvikum. Bæk
ur eru alls ekki ætlaðar til lest
urs lengur, heldur til að standa
gljábónaðar upp í hillu, eins og
nýi slökkvibillinn suður í Hafnar
firði. Þetta er líka sjálfsagt það
bezta sem við bækurnar er hægt að
gera, og allir vlrðast vera ánægð
ir með þetta. Sjálfur les ég aldrei
bók, nema hvað ég lit einstöku
sinnum í Njálu og ég þarf ekki
aðra lesningu á meðan.
En þegar flóðalda haustsins hef
ur sjatnað, verður ekki von á
neinu prentuðu máli i marga, mán
uði, ef blöðin eru undanskilin,
nema vera kynni að haustheftið
1963 af einhverjum hinna ar Ivara
lausu tímarita sæist með vorinu.
Hver bóndi ætti að meðal
tali 10 kýr og um 100 kind
ur. Kartöflurnar selja Þykk
bæingar til Grænmetisverzl-
unar ríkisins. TILFINNAN •
LEGASTA VÖNTUNTN í
ÞYKKVABÆ ER VATNS-
LEYSH). Vísir.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Dagbiaöavizka.
Þau fræða oss, dagblöðin, Ijóst og leynt;
Það logar í Surtseyjar-báli.
Og Skeiðará öslaði aldeilis hreint
allt fram að sjávarmáli.
Kankvís,
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO'
Fróðir menn segja, að í ár komi
út óvenjmikið af íslenzkum skáld
sögum, og er þá ekki átt við kerl
ingarbækumar; af þeim verður
sjálfsagt nóg líka í ár, eins og
önnur ár. Eitthvað kemur vist líka
út af ævsögum, en þó halda sum
ir, að sú alda sé nokkuð farin að
hníga, enda þegar búið að skrifa
ævisögur allra, sem eitthvað frá
sagnarvert hafa lifað, — og flestra
annarra líka.
Sjálfsagt seljast allar þessar
bækur vel, sem koma út í haust
enda þarf ekki að efa, að margar
þeirra verða prýðilega fallnar til
gjafa. Hitt er svo annað mál, hvort
þær verða nokkurn tíman lesnar,
og það mundi líka vera bættur
sidan
Fyrstu merki ellinnar eru
ekki sjóndepra og ekki
minnkandi heyrn, lieldur
það, að maður heyrir stór
kostlega kjaftasögu — og
gleymir lienní. . . .

r* ri

— Viltu Jöklavín, sagði
róninn og veifaði genever-
brúsanum. . . .
Nú fer bókaflóðið bráðum að
skella yfir, þetta árlega synda
flóð, sem kemur með liaustinu og
stendur fram undir áramótin.
Gagnrýnendur. blaðanna, eru ef
laust farnir að búa sig undir á
tökin við allar jólabækumar, en
þeir þurfa heldur betur að halda
á spöðunum, ef að vanda lætur
Þegar flóðið nær hámarki koma
á markaðinn tugir bóka sömu
dagana, og það hlýtur að vera ær
ið verk að skrifa um þær allar
þótt ekki sé farið fram á að þær
séu lesnar líka. Auðvitað væri
bezt að gagnrýnendurnir læsu
þær bækur, sem þeir skrifa um,
en eins og bókaútgáfunni er hátt
að hér á landi, er varla sann-
gjarnt að lieimta það.
Fyrstu forboðar flóðsins hafa
þegar gert vart við sig. Þýdd
: sakamálasaga birtist fyrir nokkru
og það á svo forkostulegu máli,
að henni var helgaður dýrmæt
ur timi í þættinum um daglegt
mál í útvarpinu. Gunnar í Leiftrí
hefur líka sent frá sér hlaða af
bókum, þýddum og framsömdum.
Hann hefur lengi verið einna
fremstur í flokki bókaútgefenda,
og því fer ekki illa á að hann
skuli verða fyrstur út með bæk
umar.
Enn hefur hann ekki boðað
komu nýrrar skáldsögu eftir Guð
rúnu frá Lundi, en vonandi verð
um við þeirrar náðar aðnjótandi
nú sem endranær.
Og sjálfur Laxness hefur gefið
út safn af ritgjörðum og blaða
greinum, áður fluttum í Ríkisút
varpið eða birtum 'j. hátíðaríti
Svenska Handelsbankens, eða ann
ars staðar.