Alþýðublaðið - 23.09.1965, Blaðsíða 8

Alþýðublaðið - 23.09.1965, Blaðsíða 8
Alþý$ub!afSið heimsækir 0.«w»!d Knudsen og ræðir m. a. vi5 hann um kvik- myndagerð hans, erfiðar aðstæður •! myndina um Surt, sem fékk verö laun fyrir skömmu síðan. Það var eins og að koma inn í baðstofu í gömlum sveitabæ, að koma inn í stofuna hjá Ósvaldi Knudsen. Þar- var allt í þessum gamla vinalegia stíl, hæði hús gögnin og umhverfið, og til að kóróna allt þetta, var gamall ask ur á einu borðinu. Einhver óvenjuleg kyrrð og ró hvíldi yfir öllum þessum gömlu hlutum, — þeir höfðu greinilega góð áhrif á mann. — Ég er alinn upp í svona um hverfi, sagði Ósvaldur, og mér finnst ég kunna bezt við mig inn an um gamla hluti. Þess vegna hef ég reynt að halda þessum gamla svip hér. — Ertu þá ekki hrifinn af því, sem nú er í tízku? spurði ég. — Mér finnst margt fallegt af því, sem nýtt er í dag, en einhvern veginn finnst mér samt heimilis legra í umhverfi, sem er með göml um svip. Það hefur hver sinn smekk. — Er ekki sumarbústaðurinn þinn torfbær? — Jú, ég byggði gamlan sveita bæ úr torfi í Ölfusinu. Þar dvelst ég eins oft og lengi og ég get. Nokkrum sinnum hef ég komið í Dillonshús við Árbæ og þar hef ur mér líka liðið vel. Mér finnst allt vera nótalegt, sem er gamal dags. — Hvar á landinu ertu fædd ur? — Ég er nú fæddur fyrir aust an, en þaðan fór ég norður, og var á Akureyri til 12 ára aldurs. Þá kom ég hingað suður. — Og fórstu fljótt að taka kvik myndir? — Nei, ég byrjaði á því árið 1945. Guðmundur Einarsson frá Miðdal átti þá kvikmyndavél og fékk m>g tíl þess að kaupa mér tökuvél lika. Þannig byr.iaði þetta og síðan hef ég ekki getað slitið myndir eru allar í litum en mis langar. — Býrð* þá til kvikmyndahand rit, áður en þú byrjar að taka? — Nei, það geri ég yfirleitt ekki, heldur hugsa ég mér bara þráðfcin. Svo breytist það allt saman á meðan ég er að vinna að myndinni; sumt er ekki hægt að taka, annað verður að taka öðru vísi en maður hugsaði sér í byrj un. — Eru nokkrar af þessum mynd um leiknar? — Nei, ég hef ekki farið út í slíka kvikmyndagerð, vegna þess að ég tel mig ekki ráða við leik myndir. Þetta hafa eingöngu ver ið fræðslumyndir, sem ég hef verið að reyna að gera hingað til. — Aðstæðurnar hafa auðvitað oft verið erfiðar? — Jú, ekki er hægt að neita því, en ég hef notið stuðnings ágætra manna, svo sem Kristjáns Eldjárn, Sigurðar Þó.rarinssonar og Þórhalls Vilmundarsonar. Þeir hafa samið textana með myndun um og aðstoðað mig á ýmsan hátt Ég er svo ósköp illa að mér í þessum efnum og hef þess vegna þurft að sækja mikið til annarra. — Svo hefurðu orðið að senda allar filmur út til framköllunar? — Því miður er ekki liægt að framkalla litkvikmyndir hérlend ig ennþá, en mér skilst, að með tilkomu sjónvarpsins komi upp framköllun fyrir svart hvítar film ur. Oft hefur maður orðið að bíða svo og svo lengi eftir fram köllun á filmunum, og í sumum tilfellum hefur sumarið verið bú ið, þegar þær hafa komið aftur og þá hefur verið of seint að end urtaka það, sem mistekizt hefur — Það er mikill munur á að fást við kvikmyndagerð hérlend is óg- erlend's, hvað tæknilega að stöðu snertir, en hér eru án efa skemmtilegri verkefni úti í nátt úrunni. Heldurðu, að þú vildir skipta og fá betri aðstöðu og er lent landslag? — Nei. alls ekki. Við höfum hér eld og ís og sérkennilegt lands lag, og bað er ómetanlegt. Ég vil heldur hafa óþægindin í sam bandi við framköllunina og annað, og fá að vera í þessu fallega um hverfi. heldur en að fá góða að- stöðu. — En bú hefur mun betri að stöðu núr>a pn begar þú varst að byrja. er ekki svo? — Jú íú bað er tvennt ólíkt Ég var v:ð klippingu og ann að hér ; borðstofunni, og þurfti að hla”na Vnirt með allt, þegar gesti Þar að garði, en nú hef ég sérstakt klinnherbergi, tónupptöku. herberat bar sem sá er les text ann situr. svningarklefa, og filmu geymsb' o" skála, sem ég sýni í fyrir vini m;na og kunningja, — en þar bafð; ég áður málaravínnu stofu. Þegar bór var komið, fluttum við okk”r úr s+ofunni með gamla viðkunnanieas svipnum, yfir í sýn íngansaiinn Ósvaldur er iærður málaramei^aH og hefur það ver ið hans aða;starf, en kvikmynda gerðin bef’Tr verið hans hjartans áhugamái eg hann segir mér, að anar-frís*”nriir hans fari í kvik Texti og myndir: Ólafur Ragnarsson Ósvaldur inni í eldtraustu filmugeymslunni sinni. mig fná kvikmyndumun. — Og hvað hefurðu svo helzt myndað? — Mesta áherzlu hef ég lagt á það, sem er að hverfa, en auk þess hef ég kvikmyndað ýmislegt, sem hér hefur skeð á þessum árum. Fyrsta myndin, sem ég setti samari var af Heklugosinu 1947, en mést tók ég styttri þætti fyrst — Hvað heldurðu svo að kvik myndirnar þínan séu orðnar marg ar? 1 — Jbg hef nú ekki ákveðna tölu á þeihi, en þær eru víst orðnar milli ítuttugu og þrjátíu. Þessar 8 23. sept. 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.