Alþýðublaðið - 23.09.1965, Blaðsíða 8
Alþý$ub!afSið heimsækir 0.«w»!d Knudsen og ræðir m. a. vi5 hann um kvik-
myndagerð hans, erfiðar aðstæður •! myndina um Surt, sem fékk verö
laun fyrir skömmu síðan.
Það var eins og að koma inn
í baðstofu í gömlum sveitabæ, að
koma inn í stofuna hjá Ósvaldi
Knudsen. Þar- var allt í þessum
gamla vinalegia stíl, hæði hús
gögnin og umhverfið, og til að
kóróna allt þetta, var gamall ask
ur á einu borðinu.
Einhver óvenjuleg kyrrð og ró
hvíldi yfir öllum þessum gömlu
hlutum, — þeir höfðu greinilega
góð áhrif á mann.
— Ég er alinn upp í svona um
hverfi, sagði Ósvaldur, og mér
finnst ég kunna bezt við mig inn
an um gamla hluti. Þess vegna
hef ég reynt að halda þessum
gamla svip hér.
— Ertu þá ekki hrifinn af því,
sem nú er í tízku? spurði ég.
— Mér finnst margt fallegt af
því, sem nýtt er í dag, en einhvern
veginn finnst mér samt heimilis
legra í umhverfi, sem er með göml
um svip. Það hefur hver sinn
smekk.
— Er ekki sumarbústaðurinn
þinn torfbær?
— Jú, ég byggði gamlan sveita
bæ úr torfi í Ölfusinu. Þar dvelst
ég eins oft og lengi og ég get.
Nokkrum sinnum hef ég komið í
Dillonshús við Árbæ og þar hef
ur mér líka liðið vel. Mér finnst
allt vera nótalegt, sem er gamal
dags.
— Hvar á landinu ertu fædd
ur?
— Ég er nú fæddur fyrir aust
an, en þaðan fór ég norður, og var
á Akureyri til 12 ára aldurs. Þá
kom ég hingað suður.
— Og fórstu fljótt að taka kvik
myndir?
— Nei, ég byrjaði á því árið
1945. Guðmundur Einarsson frá
Miðdal átti þá kvikmyndavél og
fékk m>g tíl þess að kaupa mér
tökuvél lika. Þannig byr.iaði þetta
og síðan hef ég ekki getað slitið
myndir eru allar í litum en mis
langar.
— Býrð* þá til kvikmyndahand
rit, áður en þú byrjar að taka?
— Nei, það geri ég yfirleitt
ekki, heldur hugsa ég mér bara
þráðfcin. Svo breytist það allt
saman á meðan ég er að vinna að
myndinni; sumt er ekki hægt að
taka, annað verður að taka öðru
vísi en maður hugsaði sér í byrj
un.
— Eru nokkrar af þessum mynd
um leiknar?
— Nei, ég hef ekki farið út í
slíka kvikmyndagerð, vegna þess
að ég tel mig ekki ráða við leik
myndir. Þetta hafa eingöngu ver
ið fræðslumyndir, sem ég hef verið
að reyna að gera hingað til.
— Aðstæðurnar hafa auðvitað
oft verið erfiðar?
— Jú, ekki er hægt að neita
því, en ég hef notið stuðnings
ágætra manna, svo sem Kristjáns
Eldjárn, Sigurðar Þó.rarinssonar
og Þórhalls Vilmundarsonar. Þeir
hafa samið textana með myndun
um og aðstoðað mig á ýmsan hátt
Ég er svo ósköp illa að mér í
þessum efnum og hef þess vegna
þurft að sækja mikið til annarra.
— Svo hefurðu orðið að senda
allar filmur út til framköllunar?
— Því miður er ekki liægt að
framkalla litkvikmyndir hérlend
ig ennþá, en mér skilst, að með
tilkomu sjónvarpsins komi upp
framköllun fyrir svart hvítar film
ur. Oft hefur maður orðið að
bíða svo og svo lengi eftir fram
köllun á filmunum, og í sumum
tilfellum hefur sumarið verið bú
ið, þegar þær hafa komið aftur
og þá hefur verið of seint að end
urtaka það, sem mistekizt hefur
— Það er mikill munur á að
fást við kvikmyndagerð hérlend
is óg- erlend's, hvað tæknilega að
stöðu snertir, en hér eru án efa
skemmtilegri verkefni úti í nátt
úrunni. Heldurðu, að þú vildir
skipta og fá betri aðstöðu og er
lent landslag?
— Nei. alls ekki. Við höfum
hér eld og ís og sérkennilegt lands
lag, og bað er ómetanlegt. Ég
vil heldur hafa óþægindin í sam
bandi við framköllunina og annað,
og fá að vera í þessu fallega um
hverfi. heldur en að fá góða að-
stöðu.
— En bú hefur mun betri að
stöðu núr>a pn begar þú varst að
byrja. er ekki svo?
— Jú íú bað er tvennt ólíkt
Ég var v:ð klippingu og ann
að hér ; borðstofunni, og þurfti
að hla”na Vnirt með allt, þegar
gesti Þar að garði, en nú hef ég
sérstakt klinnherbergi, tónupptöku.
herberat bar sem sá er les text
ann situr. svningarklefa, og filmu
geymsb' o" skála, sem ég sýni í
fyrir vini m;na og kunningja, —
en þar bafð; ég áður málaravínnu
stofu.
Þegar bór var komið, fluttum
við okk”r úr s+ofunni með gamla
viðkunnanieas svipnum, yfir í sýn
íngansaiinn Ósvaldur er iærður
málaramei^aH og hefur það ver
ið hans aða;starf, en kvikmynda
gerðin bef’Tr verið hans hjartans
áhugamái eg hann segir mér, að
anar-frís*”nriir hans fari í kvik
Texti og myndir: Ólafur Ragnarsson
Ósvaldur inni í eldtraustu filmugeymslunni sinni.
mig fná kvikmyndumun.
— Og hvað hefurðu svo helzt
myndað?
— Mesta áherzlu hef ég lagt á
það, sem er að hverfa, en auk þess
hef ég kvikmyndað ýmislegt, sem
hér hefur skeð á þessum árum.
Fyrsta myndin, sem ég setti
samari var af Heklugosinu 1947,
en mést tók ég styttri þætti fyrst
— Hvað heldurðu svo að kvik
myndirnar þínan séu orðnar marg
ar? 1
— Jbg hef nú ekki ákveðna tölu
á þeihi, en þær eru víst orðnar
milli ítuttugu og þrjátíu. Þessar
8 23. sept. 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ