Alþýðublaðið - 02.12.1965, Blaðsíða 10

«
BYGGD Á SAMA GRUNDVELLI OG KASKÚTRYG6IN6
HVAÐ gerist, þegar skuldugur fjölskyldufoðir
fellur frá á unga aldri?
GETUR eftirlifandi eiginkona séð sér og börn-
um sinum farborða?
GETUR hún haldið ibúð, sem á hvíla skuldir,
er nema hundruðum þúsunda króna?
EF fjölskyldufaðirinn hefur ekki gert neinar
ráðstafanir, og andlát hans ber óvænt að
höndum, þá geta ótrúlegir erfiðleikar blasað
við eiginkonunni og börnum hennar.
HVERNIG getur fjölskyldan tryggt sig gegn
fjárhagsiegu hruni, ef fjölskyldufaðirinn fellur
frá?
FJÖLSKYI.DUFA3IRINN getur líftryggt sig,
og vér getum eininitt boðið mjög athyglis-
verða liftrygingu gegn, dánaróhættu, er vér
ncfnum
STðRTRYGGIHGU
Þessi tegund líftryggingar er í rauninni sama.
eðlis og KASKÓTRYGGING. Þér getið keypt
hóa líftryggingu fyrir lágt iðgjald og þér ráð-
ið, hve lengi þér viljið vera tryggður (allt til
65 ára aldurs).
ALMENNAR TRYGGINGAR í
LÍFDEILD. Pósthðsstrœti 9, simi 17700
DÆMI:
Jón Jónsson, skrifstofumaður, 33 ára, skuld-
ar 300 þúsund krónur vegna húsbyggingar.
Hann hefur í hyggju að greiða þessa skuld
niður á næstu tíu árum. Hann vill ekki eiga
neitt á hættu og tekur því STÓRTRYGGINGU
hjá Almennum Tryggingum, sem svarar
minnst þeirri upphæð, sem hann skuldar.
Hann greiðir á hverju ári i iðgjald kr. 2000,00,
sem þar að auki er frádráttarhæft á skatt-
skýrslu. Eftir tíu ár er hann orðinn skuldlaus
og við beztu heilsu. Á þessum tiu árum hefur
hann órlega greitt ákveðna upphæð til að
tryggja framtíð fjölskyldu sinnar.
En hefði Jón Jónsson látizt skyndilega, aðeins
35 ára gamall, þá hefðu Almennar Tryggingar
greitt ekkjunni tryggingarupphæðina þegar [
stað, og hún hefði a. m. k. verið örugg um að
halda íbúðinni fyrirsig og börnin.
STÓRTRYG6ING VEITIR FJÖLSKYLDUNHl
fjArhagslegt ÖRYGGI

ippsia
Framhald úr opnu.
ástandið á því heimili hefur ekki
vjrað- svo gott í seinni tíð, að
rbjijihæft sé talið að eyða miklum
timg í umræður um þessa leið.
kem að lokum að viðhorfi
ípjéndinga til þessara mála, þar
sínti við erum ein hinna fimmtán
ÞTQÖa Atlantshafsbandalagsins.
Ríkisstjórnin hefur lítið sagt um
íjpLálið, annað en að það hafi verið
íþi^gað, en ekki sé tímabært að
tjika neinar ákvarðanir. Þó sagði
ujgnríkisráðherra við setningu
þessarar ráðstefnu í gær, að upp-
lju^sn NATO mundi verða ógæfa.
Ef, | þetta raunar svipað því, sem
ajð^ar ríkisstjórnir segja um þess-
ar. rmundir, ekki sízt í Noregi og
Dapmörku.
, í^lendingar hafa ávallt átt mik-
ijia: hagsmuna að gæta á Atlants-
hafi. Friður og siglingafrelsi hafa
jjerið skiiyrði þess, að þjóðin gæti
lifað í landinu, dregið fisk úr sjó
og siglt til næstu landa í verzlun-
ijnarerindum. Örlög íslendinga
ijaía verið mun tengdari viðburð-
ijjn í Yestur-Evrópu en menn hafa
gerj. sér grein fyrir hér á landi.
. Éftir að tæknin þurrkaði út fjár
lægðir, hlaut landið að dragast
inn í landvarnar- og utanríkismál
Vestur-Evrópu og Norður-Ame-
ríku. Þátttaka í bandalagi eins
og NATO varð augljós, svo að
varla verður um hana deilt af
raunsæi. Sænskur spekingur hef-
ur sagt, að til að vera hlutlaus
þurfi ein þjóð að kunna þó list
að búa á réttum stað á jörðinni.
Sviar og Svisslendingar kunna
þessa list, en íslendingar ekki.
Við búum ekki á réttum stað til
að.vera hlutlausir.
Það er söguleg staðreynd, að
í síðasta heimsöfriði var ísland
dregið inn í hringiðu hernaðar-
legra átaka. Það hefur æ síðan
verið staðreynd, að vegna sam-
göngutækja og hernaðartækni nú-
tímans getur ísland ekki einangr-
að sig aftur, heldur verður að
haga utarrríkis- og varnarmála-
stefnu sinni í nánu samræmi við
grannríki við Norður-Atlantshaf.
Miðað við þessar forsendur virð-
ist mér eðlilegt að draga eftirfar-
andi ályktanir varðandi afstöðu
íslands til þeirra tíðinda, sem nú
gerast innan Atlantshafsbanda-
lagsins:
1) Úr því að óhjákvæmilegt varð,
að ísland hefði náin tengsl við
aðrar Atlantshafsþjóðir um
varnarmál, tel ég það hagstætt
fyrir okkur, að myndað var jafn
stórt bandalag og Atlantshafs-
bandalagið. Það er hægara að
eiga örlög sín undir sambúð við
fleiri þjóðir en eina. Ef til
vandræða dregur, er gott að
geta leitað fulltingis hjá ólík-
um bandamönnum, eins og við
gerðum óspart í Jandhelgisdeil-
unni, svo að dæmi sé nefnt.
2) Úr því að hagstæðara er fyr-
ir okkur að vera í bandalagi
margra þjóða, stórra og smárra,
en að eiga skipti við eitthvert
eitt stórveldi, mundi það skilj-
anlega vera okkur í óhag, ef
Atlantshafsbandalagið væri
leyst upp og í stað þess ættu
að koma samningar einstakra
þjóða.
3) Það mundi verða íslendingum
óhagstætt, ef Bandaríkin yrðu
að kalla heim herlið sitt í Vest
ur-Evi'ópu. Því meira sem hern-
aðarleg áhrif Bandaríkjanna
á meginlandinu minnka, því
meiri áhuga hljóta þeir að fá á
stöðu sinni á eylöndum Atlants-
hafsins, sem liggja á milli meg-
inlandsins og þeirra sjálfra.
Kæmi til ófriðar, mundi það
10 2. des. 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
reynast íslendingum mjög
hættulegt, ef eitt stórveldi réði
allri Evrópu og annað réði
Norður-Ameríku. Þá væri ís-
land í víglínu, en það ber okk-
ur að reyna að forðast eins og
framast er unnt.
4) Það mundi út af fyrir sig ekki
skipta íslendinga miklu máli,
þótt tekið væri upp „tveggja
hæða“ skipulag á Atlantshafs-
bandalaginu með tvenns konar
þátttöku. íslendingar hafa sjálf-
ir svo mikla sérstöðu innan
ban.dalagsins vegna vopnleys-
is, að Frakkar komast ekki í
hálfkvisti við það enn. Hins
vegar mundi slík skipting
veikja bandalagið, og það væri
ekki íslandi og öðrum smá-
ríkjum í Vestur-Evrópu í hag.
5) ísiendingum mundi, eins og nú
standa sakir, verða hagstæð-
ast, ef Atlantshafsbandalagið
héldist í meginatriðum, en
gerðar yrðu á því skipulags-
breytingar til að auka áhrif
Evrópuríkja í samræmi við
breyttar aðstæður síðustu 16
—17 ár. Þessi brevting yrði
m.a. að gerast með þeim hætti,
að bandalagið beitti sér fyrir
raunhæfri afvopnun, að svo
miklu leyti sem honnar er kost-
ur og hefði opnar dvr til frið
samlegri sambúðar við Austui’-
Evrópu án þess þó að sofna
á verðinum.
Ég te) sjálfsagt fvrir fslendinga
að styðja það siónarmið, að út-
breiðsla kjarnorknvonna sé stór-
hættuleg, og æskilegast sé, að
Bandaríkin og Sovétríkin fari ein
i með kjarnorkuvorm — moð opinni
| símalínu milli Hvíta hússins og
Kreml. Sé þess ekki knstur, þá
ber að hindra að fleiri ríki komi
sór uop kjarnorkuvopnum en þeg- I
ar hafa þau.
Þá er rétt fvrir fslendinga að
gera sér Ijóst, að líkur á vopna-
viðskiptum án kiarnnrknvopna
nru mun meiri en á dögum Jósefs
Stalíns og Johns Fnstnr Dulles.
Hver ófriðurinn á fætur öðrum
hefur verið háður mnð hinum
gömlu vopnum. og fslendingar
mega ekki einhlína á fyrstu
klukkustundir kiarnorknstvrjald-
ar er þeir hugsa um örvggi lands-
ins.
Ég vil enda á sömu hugsun og
ég hóf mál mitt. beirri, að Atl-
antshafsbandalagið hafi náð til-
gangi sínum í tænlega sautián ár.
hvað sem hver segir. Einmitt vegna
þess árangurs er nú friðvænlegra
í Evrópu en nokkru sinni síðustu
1 60 ár.
íslendingar vænta þess, að erfið-
leikar Atlantshafsbandalagsins
leysist á þann hátt, að það megi
halda áfram að skila okkur sama
árangri og hingað til: að gerðar
verði á því breytingar til sam-
ræmis við breytta tíma, svo að
þátttökuþjóðirnar fimmtán geti vel
við unað sinn hlut.
SMURT BRAIJÐ
Snittur
Opið frá bl. 9 — 23.30.
Brauð$tn«»n
Vesturgötn 2B.
Sfitil 1***
sky-high
quality^
KOMie
SKOÐEe
SAIMWEVIMIÐ
LANGHOLTSVEGI 113
SÍMI 30530
Sigurgeir Siquuónsson
Óðlnsgötu 4 — Símf 11043.
hæstaréttarJöemaður
Málaflutninesskrifstofa
Hre
frisk
heiibrigö
húð