Alþýðublaðið - 22.12.1965, Blaðsíða 16

Þeir sem tapa í þættinum
:■ Sýslurnar svara eru oftast
4 nsr stjórnendurnir.
Finnst mönnum það virki-
lega bera vott um mikla
kvenhylli, þótt 4 konur í
49.000 kvenna borg( gætu
hugsað sér að hafa eitthvað
samneyti við hann Mér finnst
það satt að segja lágmark.
Ingimar Erlendur í
viðtali við Frjálsa þjóð

Maður á aldrei að bera á
imóti því sem kellingin seg
ir, fullyrðir kallinn. — Ef
hún.fær nógan tíma, gerir
hún það nefnilega sjálf. .
r p ’rim

ÓÐUM nálgast hátíð Ijóssins
og friðarins og verður dansinn
kringum gullkálfinn trylltari með
hverjum deginum. Allar verzlanir
yfirfullar af fólki og vegfarendur
verða bókstaflega að olnboga síg
áfram um götur miðborgarinnar
þöktum saltblönduðu krapi. Jóla
sveinar nikka og blikka augunum
í verzlunargluggunum og þótt ekki
sýnist ástæða til að hvetja fólk
til vörukaupa auglýsa kaupmenn
og bókaútgefendur vöm sína með
hástemmdustu lýsingarorðum, og
er hætt við að buddurnar léttist
hjá sumum liverjum í jólavikunni.
Allt er þetta þó barnaleikur mið
að við þau ósköp sem dynja yfir
lieimilin síðustu vikurna^ fyrir
jól, Allir heimilisfeður kannast
sjálfsagt við nuddið í kellingunum
um h'vórt þeir ætli virkilega ekki
að gera þetta eða hitt fyrir jól.
Allar framkvæmdir miðast óhjá-
kvæmilega við að verða lokið fyrir
jólin og auðvitað er allt dregið á
langinn þar tii í jólavikunni en
þá er líka þolinmæði kvenfólks
ins á þrotum og þær eru famar að
hvæsa út úr sér að nú sé hver síð
astur að mála fyrir jól, ganga frá
flísunum á baðinu, sem byrjað var
á að leggja í sumar, fyrir jól,
gera við svefnherbergisgluggann
fyrir jól fara með sófann í bólstrun
fyrir jól, kaupa nýtt gólfteppi fyr
ir jól, fá pípulagningamann til
að gera við eldhúsvaskinn fyrir
jól, og svona má lengi telja, allt
þarf að gera fyrir jólin og þarf
víst ekki að lýsa þeim býsnum fyr
ir neinum. En það gæti verið
^peH'kilegl ranhsóknarefni hvers
vegna baka þarf slík firn af kök
um fyrir jólin, að birgðirnar end
ist fram á hundadaga, eins og sið
ur er á flestum heimilum. Allir
virðast á einu máli um að jólaund
irbúningurinn sé einn elfðiasti
tími ársins og er ekki að undra
þar sem þá þarf einmitt að ganga
frá öllum þeim hlutum sem gera
átti á síðasta ári. En hvers vegna
einmitt fyrir jólin? Það em senni
lega færri sem geta svarað því
en þetta er nú einu sinni orðinn
siður og verður áreiðanlega erfitt
að losna við hann aftur ekki síður
en að gefa svo mikið af verðmæt
um jólagjöfum að marga mánuði
tekur að jafna fjárhaginn aftur.
Og auðvitað á alltaf að vera í
síðasta sinn sem mikið á að gefa
en þegar líður að næstu jólum gríp
ur sami tryllingurinn um sig aftur
og jafnvel magnaðri en nokkru
sinni fyrr. Svona verður þetta víst
að vera og má gott heita ef jólaann
irnar fara ekki að ná saman. Og þá
þarf maður ekki að hafa áhyggjur
af öðru en hátíð frelsarans. Nú er
þetta bráðum að verða búið og
fólk getur farið að slappa af og
notið friðarins, en hvemig haldið
þið að manninum líði sem á eftir
að gera hreina stofuna, leggia flís
arnar á baðið, ná í fimm iðnaðar
menn til að gera við betta og hitt
fyrir jól auðvitað, kaupa allar jóla
gjafirnar, gera við jólatrés^eríuna
bursta öll teppin og svo framveg
is og svo framvegi=. og eiginkonan
orðih handlama. Þegar hún var
búin að vaka fjórar nætur ; röð
við saumaskapinn, því honum þarf
að ljúka fyrir jól, saumaði hún í
puttann á sér og þar brotnaði nál
in, Nú gengur hún með hendina í
fatla og ekki hálfnuð með jóla-
baksturinn^ er ekki búin að bakai
í nema átta dunka og endast þeir
varla nema fram á sumarmál. Föt
in á börnin hálfsaumuð og allar
jólaannir ógerðar þótt byrjað hafi
verið á þeim framkvæmdum í des
emberbyrjun. Og nú eru tveir dag
ar til jólá og fer nú hver að verða
síðastur að ljúka önnunum fyrir
jól og þá er ekki annað að gera
en að láta það dankast og eftir jól
'in byrjar sjálfsagt sama nuddið að
úr því að elcki var hægt að ganga
frá hlutunum fyrir jólin má það
ekki dragast lengur og nú verð
urðu að byrja strax í kvöld að
gera þetta og hitt og þykjast sumir
góðir ef það klárast fyrir næstu
jól.
•<x>oooooooooo<x>oooooooooooooooooo
EndurtékfS efni
í gærdag þcssi staka vitlaus varð af þvi,
að vart eru nokkur takmörk fyrír prentaranna heimsku.
En svona á hún a® vera. Við setjum hana íá ný,
svo hún megi falla í réttri mjnd í gleymsku,
Margur hefur eiginmaður staðið í basli stríðu,
stritað fyrir jólunum á þessum kalda vetri.
Þelta er frétt sem ætti að birta efst á fyrstu síðu
og umbrots vegna í ramma með sextíu punkta letri.
’ LÆVÍS.
oooooooooooooooooooooooooooooooo<