Alþýðublaðið - 31.12.1965, Blaðsíða 16

ÞAÐ HEFUR löngum þótt góður
lítður að nema staðar við áramót
ftg líta um öxl og gera það upp
sig, hvernig málin standa. Bak-
* iííðan vill ekki vera eftirbátur
»rtnarra, hvað þetta snertir, enda
* Hýkist hún hafa sitt til málanna að
f feggia, þótt hún fari stundum
* hvorkl hina leiðina né þessa.
Arið sem nú er á förum, hefur
1 fitegar á allt er litiö verið heldur
‘ Cott ár. Aflabrögð hafa verið þokka
Ifeg til lands og sjávar, nema hvað
gras spratt ekki sums staða'r á
Austurlandi, en því var bjargað
•tmeð því að sníkja hey í öðrum
fahdshlutum og selja Austfirðing-
Ktm. Árið hefur verið fremur hall-
ftvæmt baksíðunni, og sannast
sajgna hefur margan hvalinn rekið
á fjörur hennar. Hitt er svo annað
<hál hvernig til hefur tekizt að
hiatreiða þær kræsingar.
Hér er ekkl rúm til að rifjað
sé upp allt það, sem hefur gefið
oitkur baksíðumönnum tilefni til
að láta Ijós okkar skína, enda
teaetti það æra óstöðugan. Á nokk-
ér atriði er þó skylt að minnast,
énda er nú hægt að sjá sumt í
Vicrkkuð öðru ljósi en var á meðan
átburðirnir voru að gerast.
Kjarval átti afmæli og yfirvöld-
ht samþykktu að láta hann fá hús
grunn til að búa í. Við því er samt
varla að búast, að listamaðurinn
flýtji inn fyrr en einhverju þaki
Aefur verið hróflað upp á staðnum
og er þvi viðbúið, að hann komist
ékki í nýja húsið fyrr en eitthvað
f kringum aldarafmælið. Sjálfur
ftélt hann sýningu á verkum sín-
íferti í rigningu, en það mun ekki
-ftafa komið að verulegri sök, því
að gólf sýningarskálans lak engu
fhinna en þakið, svo að þar safn-
&ðist ekki vatn í polla, svo að neinu
■te.aemi. Ágóðann af sýningunni
ftaf Kjarval til að byggja hús inn
á Klambratúni, sem á að vera með
-flVottasnúrur uppi á þakinu, og það
væri ekkert ótrúlegt, þótt það liús
yröi tilbúið löngu áður en íbúðar-
Sösið sæla frammi á Nesi. Þá yrði
aúövitað sjálfsagt að bjóða Kjar-
*»sdli að búa í snúrustaurahúsinu,
jfengað til hitt verður fullgert.
Keflavíkurvegurinn nýi var opn-
aður á árinu og skattlagður. Æðri
máttarvöld mótmæltu að sjálf-
sögðu þeirri peningamúlkt, sem
þar með var lögð á Suöurnesja-
menn, og jusu úr skálum reiði
sinnar yfir vegamálayfirvöld lands
ins, en yfirvöldin voru í vatns-
þéttum lúxusbílum í öðrum vega-
tollsflokki og létu þ*Ö ekkert á
sig fá, þótt rigningin væri stór-
kostlegri en menn vissu dæmi til
fyrr. Enda voru Suðurnesjamenn
búnir að brenna málinu út úr hönd
unum á sér fáum dögum áður, svo
að einu gilti þótt réttlætið væri
þeirra megin.
Vestur í Ameríku var grafið
fram kort, sem átti að sanna að
Leifur heppni hefði fundið Ame-
ríku á undan Kólumbusi. Þetta
þóttu ekki mikil tíðindi hér á
landi, þar sem flestir liöfðu heyrt
Leifs getið. Hitt hefðu verið miklu
meiri fréttir, hefði það sannazt
að Kólumbus hefði verið fyrr á
ferðinni en Leifur, því að þá hefðu
sagnfræðingar vorir þurft að taka
til endurskoðunar aliar viðurtekn-
ar skoðanir um tímasetningu
liðinna atburða. En til þess
kom blessunarlega ekki, en um
hitt urðu menn auðvitað ekki á
eitt sáttir frekar en fyrri daginn,
hvort Leifur hefði verið norskur
eða islenzkur. Það er eitt af þess
um eilífu deilumálum, og það get-
ur ekki leystst fyrr en annað livort
gerist, að íslendingar hætta að
vera íslendingar eða Norðmenn að
vera Norðmenn.
Utanaðkomandi aðilar hafa sum
ir sýnt baksíðunni vissan áhuga.
í útvarpsþætti um daglegt mál á
síðasta sumri var einu sinni lesið
upp úr baksíðunni og tekið undir
það, sem þar stóð. Það þótti okkur
góður þáttur. En í haust var hins
vegar skipt um stjórnanda þessa
þáttar og nýi stjórnandinn fór
strax að fetta fingur út í eitthváð,
sem hafði staðið um feimnismál-
in á síðunni. Þá fór okkur að þykja
þátturinn miklu síðri en áður.
Þjóðviljinn hefur líka einu sinni
séð ástæðu til að býsnast yfir ein-
hverju, sem á þessari síðu hefur
staðið. Ef hann leitar vel, getur
hann kannske fundið eitthvað
fleira svipað eðlis, jafnvel í þess-
um pistli í dag.
Ekki er hægt að slá botninn í
þessar hugleiðingar svo að ekki sé
minnzt á þann meinvald, sem mest
hefur ergt okkur baksíðumenn á ár
Inu en það er prentvillupúkinn.Sem
dæmi um óknytti hans má nefna
að eitt sinn var hér lagt út af
fyrirsögn sem hafði staðið í einu
dagblaðanna og var hún á þessa
leið Húsgagnabólstrar gera
verkfall. Baksíðan dró af þessu
þá ályktun, að fleiri atvinnutæki
kynnu að feta í fótspor bólstr
anna, t.d. hamrar trésmiða og rit-
vélar blaðamanna (þær gera það
reyndar oft, helvízkar), en auð-
vitað þurfti bölvaður púkinn að
eyðileggja þetta allt með því að
breyta húsgagnabólstrunum í
bólstrara. Sést af þessu hve út
smoginn prentvillupúkinn getur
verið, er harin lætur sér ekki
nægja að breyta réttu í rangt,
heldur breytir líka röngu i rétt, og
er hið síðara sízt betra.
Að endingu er svo rétt að geta
þess, að baksíðan hefur borið fram
tillögu um það hversu eyða skuli
smjörfjallinu mikla, sem er eitt
helzta 'vandamál þjóðarinnar þessa
mánuði. Tillaga baksíðunnar er
áreiðanlega eina raunhæfa tillag-
an, sem fram hefur komið til
lausnar þess vandamáls, að
minnsta kosti langraunhæfasta til-
lagan. Hún er á þessa leið: Smjör
fjallið verður að éta.
000000000000000000000000-000000000000000000000000
0
a/Mwc^Juivm^
Bundin nýárskvcðja
(sem ekki fæst lesin í Ríkisútvarpið).
Operuettuþjóðfélagsins orðstír stöðugt vex,
enda lætur dvergþjóð smátt sér nægja,
Megi árið nítjánhundruð sextíu og sex
sérhver maður lesa okkur — og hlæja.
Afi gamli, Táningurinn, Imhinn,
Kankvís, Lævís, Fávís,
clg allir hinir jólasveinarnir.
P. S.
Djöfuls rímpíp er þetta.
Táningurinn.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO 'OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
>00000000000000000000000 0000000000000000000000