Alþýðublaðið - 06.05.1921, Blaðsíða 2

Alþýðublaðið - 06.05.1921, Blaðsíða 2
2 Aígreiðsla ihðsins er 4 Aiþýðuhúsins við lagólfsstneti og Hverfisgötu. Slmi 988. Aagiýsinguin sé skiiað þangað aSa, f Qutcnberg á síð&sta lagi ki. XO árdegis. þtnn dsg, sem þser aiga að koma i biaðið. Askriftargjaid eim kr. á aaánuði. Augiýsingaverð kr. 1,50 cm. aiadálkuð. . Utsölumenn beðnir að gera skii III afgreiðsiunnar, að mlnsta kosti ársfjórdungslega, ígiþlngls um 'hvildsrtíma á botn- vörpuskipum, og að frá þeitn hafi aldrei heyrst eitt einasta æðruorð yfir erfiði því og vökum, sem þeir hafi orðið á sig að leggja. Ea það séu foringjar verkamanna ®g sjómanna, serei hafi beitt sér fyrfr þessu máli. (Frh.) Ósamræmi. (Aðsent), Síðan dýrtíðin byr jaði. hafa dagblöðin þráfaidlega flutt grcin* ar viðvíkj?ndl henni og hvatt menn tii sparsemi á ýmsum svið- uva. Slíkt er þakklætisvert ef það m áhrif, og þau sjálf ekki spiitu jafaharðan fyrit þvf málefni, sera þau sýnast að hafa áhuga fyrir. Þvf á sömu biaðsíðu, sem þessar hvatningargreinar standa, eru auglýsingar um alskonar skemtanir dsg eítir dag, og al- istaðar eru menn hvattir til að ssekja þær, „Áð líkiegt sé, að menn sæki þessa skeratun.** „Að vissara sé að kaupa aðgöngumiða í tíms, þvi aðsókn verðl mikil." „Að menn láti sér skki rauna um þá aura, sem þeir verði að borga," 'O. s. frv. Þetta eru vana orðatil tæki f þessum raíður þörfu aug- lýsingura. Og alstaðar er sfðasta hvötin í þeim 4am Það er eins og allir þessir skecntana auglýs* endur vití hvað®. töírakraftur fylg- ir þessu orði. Eg ætla ekki að fara að liða í sandur áhrif þessa »rð í þessum Huum. heldur mínn- ALÞYÐUBLAÐlÐ ast á fevert ósamræmi mér fynst vera í þvf, að hvetja menn tii sparsemi í öðru orðinu, en ginna til eyðslusemi f hinu. Eins og nú cru horfur, hefði átt að vera minna um samkomur og böl! ea raun hefir á orðið. Því eg vii segja, að aldrei hafi verið meira um skemtanir en einmitt þennan vetur, því nú er búið að halda skemtisamkomur hátt á annað- hundrað. Það er fhugunarvert að fólk skuli fleygja aurum sfnum fyrlr þessa fánýtu og jafnvel skaðlegu stundargleði, þegar at- vinnuleysi og dauði stendur fyrir dyrum. Eitthvað mætti gera þarf ara fyrir alla þessa peninga, sem skifta þúsundnm króna. Marga brauðbita mætti kaupa handa hungruðum börnum, sem biðja úm brauð, en geta ekki fengið. Marga flík mætti kaupa handa klæðlitlum fátækling sem situr at vinnulaus og skjálfandi heitna f jökulköldum húsakynnum. Eg legg öllum f sjálfsvald að dæma, hvor aðferðin sé réttlátari og mánnúð- iegrl. Eg er hissa á að stjórn þessa bæjar skuli ekki hafa tekid hér alvarlega í taumana og vita hvern- ig högum manna er varið um þessar mundir. Hún ætti að taka aigerlega íyrir það, að fólk eyði stór fé í óþarfa, sem enginn hefir gott af, en oft og tfðum ílt. Eg vi! óska þess, að stjórnin vildi. vakna og taka fram fyrir hend- urnar á óvitum þessa bæjar, sem ekki geta ráðið við aurana sína, þvf það má hún vita, að þegar alþýðaa hættir að geta bjargað sér, verður henni sjálfri hætt. Hvað blöðunum viðvíkur, þá er það lofsvert að brýna fyrir möanum sparsemi og benda á ráð til að sporna á móti brodd- unurn sem stínga vilja þjóðina, en þau mega ekki eyðileggja fyrir sér þá góðu viðleitni með ginnandi eyðslu augiýsingum og seœ verða orsök til þess, að raean efast um að hugur fylgi máii hvað sparseminni viðvfkur. Ág. Jónsson. Trúloiun. I gær opinbéruðu trúlofun riua ungfrú Guðbrandfna Tómasdóttir Grundarstíg 3 og kiæðskeranemi Otto G. Guðjónsson. Til hinnar óþektu stærðar i MorgunbL Einhver af ofurmennum MbL skrifar um mig f blaðið 4. þ. m., mjög viturlega og mjög góðlát- lega, eins og þeim öllum er lagiðS Það er gaman cð greininni, — hún var eitthvað svo barnaleg, eins og margt f blaði þessu, Þess vegna er það Hka svo mein- laust — og gagnslaust um leið. Fyrir nokkru hafði eg „ skrifað grein f Alþ.bl., sem eg nefndi »skrflræði<r Höfundi Morgunbl.- greínarinnar hefir vfst orðið eitt hvað um hana, þó eg skiíji ekkí ástæðuna til þess, því hann tekur hana sérstaklega tii athugunar. Reyndar minnist hann í byrjun greinar sinnar nokkuð á skáld- sksp minn, og hefir hann ekki beinlfnis upp til skýjanaa. Eg fæ nú ekki séð, hvað skáldskapur minn kemur við Bolsevisma og skrílræði og öðru slíku, En per- sónulegu hnúturnar mátti ekid vanta, og sýnir það hugarfarið og málstaðinn. Eg mun ekki borga f líkri mynt, — þarf þess ekki. En eg þakka höfundinum fyrir vindhöggini Engutn er viðleitnin bönnuð, Höfundurinn kann eitt orð á útlendu máli: að „definera", — og er það duglega gert af honum. Satt að segja nenni eg ekki að vera að leika twér meira við hann, — álít það ekki ómaks- ins vert. Aðrir munu e. t. v. taka ýmislegt til athugunar í grein hans. Svo bið eg þenna vin minn vel að lifa. G. Ó. Fells. Brot. „Einn sit eg úti á steini.* Eldar í hafsauga brenna. Vornótt er úti og inni — en yfir mig er að fenna. Því sumar og vor er mér vetur og haust og veröidin stórhrfðarbylur. ' Páll Páltnar.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.