Vísir - 12.01.1960, Blaðsíða 4

4
Þriðjudagrnn-12. janúar 1960
VÍSIR
insiR
D A G B L A Ð
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,30—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 11660 (fimm línur).
Vísir kostar kr. 25,00 í áskrift á mánuði,
kr. 2,00 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Gunnar Salómonsson,
« ílr« it n « m a r) u r.
F. 15. G. I»07 - D. 3. 1. 1960:
Verkefnin eru mörg.
Ýmsir munu hafa gert ráð
fyrir, að unnt mundi verða
að ráða allmarga Færeyinga.
, á íslenzk fiskiskip í vetur,
; bæði togara og vélbáta. Þeir
hafa komið hingað, svo
hundruðum skiptir á und-
anförnum árum, og með
stækkandi fiskiskipaflota fer
þörfin sízt minnkandi. Einn-
ig má gera ráð fyrir, að Fær-
eyingar hafi verið ánægðir
með að starfa hér og með þau
kjör, sem þeim hafa verið
boðin, því að ella mundi vart
vera eins auðvelt að fá þá til
starfa hér. Þó verður engan
veginn sagt, að það hafi
gengið eða gangi átakalaust
að fá þá til að koma hingað.
Það er nú nýjasta krafan af
þeirra hálfu, að þeir fái önn-
ur kjör en íslendingar, sem
ráða sig á vélbáta og togara.
Þeir vilja fá tryggingu fyrir
því, að hverjar, sem þær
ráðstafanir kunna að verða,
sem ríkisstjórnin hyggst
grípa til á næstunni, þá hafi
það ekki áhrif á kjör þeirra.
Þeir virðast gera ráð fyrir,
að framkvæmd verði gengis-
breyting hér á landi og vilja
girða fyrir, að hún komi
fram gagnvart sér. Krafa
þeirra er sú, að sama gengi
verði látið gilda fyrir þá
framvegis, sem hingað til,
svo að þeir geti fengið jafn-
margar krónur færðar til
Færeyja eftir sem áður.
Útgerðarmenn hafa vitanlega
svarað á þann eina hátt, sem
unnt var — þeir bjóða öllum
sömu kjör, jafnt Færeying-
um sem íslendingum. Vilji
Færeyingar ekki sætta sig
við sama hlut og íslenzkir
sjómenn fá og hafa sam-
þykkt, verða þeir að sitja
heima. Þó má gera ráð fyrir,
að margir geri það nauðugir,
þeir hafi fúsir viljað halda
til íslands upp á þau býti,
sem hér standa til boða, en
ekki verið leyft það af stjórn
félags síns, sem er harðdræg,
svo að oft er gengið skrefi
lengra en sanngjarnt er. Eins
og nú standa sakir eru því
ekki horfur á, að Færeying-
ar komi á íslenzka flotann á
vertíðinni, og verðum við að
reyna að komast af með ein-
hverju móti.
Annars verðum við að fara að
venja okkur við þá hugsun,
að við getum varla fengið
Færeyinga um alla framtíð
til að fylla skörðin í sjó-
mannastétt okkar. Til þess
að allt sé á heilbrigðum
grundvelli verða íslenzkar
hendur að vinna að íslenzkri
framleiðslu, og ef ekki eru
hendur til að manna alla ís-
lenzka báta, þótt sjómönnum
sé boðin góð kjör og ýmis
konar fríðindi, eins og tekin
hafa verið upp á síðustu ár-
um, verða bátarnir að liggja
eða vera bundnir. Mannlaus-
ir fara þeir vart út á miðin.
Útgerðarmenn verða þá að
fara sér hægar við að afla
nýrra og stærri báta, sem
krefjast aukins mannfjölda.
Þetta vandamál kemur vit-
anlega til athugunar, þegar
frá því er skýrt, að menn
vilja fá hvorki meira rié
minna en 60—70 báta frá út-
löndum á næstunni.
Gunnar Salómonsson.
Löðrar brim á lífsins strönd.
Linnir ei heiftum Ránar.
Leikur á þræði líf og önd.
Leiftra sjónir fránar.
Hann var unga íslands von,
afls er raunir þreytti.
Fjallkonunnar frægðarson
fangs og bragða neytti.
Ljósrautt hár og hörund var,
hjálmaklettur fagur.
Brúnalogar brunnu þar
sem bjartur júlídagur.
íþróttanna víðan völl
t— víst með drengskap sönnum
Útgarða í hárri höll —
haslaði afreksmönnum.
Magni og Þjálfi lögðu lið,
líka Röskva hendur,
enda var hann íþrótt við
öllum mönnum kenndur.
Þó að aldrei yrði mát
afls í raunum stríðum,
hann að lokum braut sinn bát,
en bjargaði orðstír fríðum.
Erlingur Pálsson.
Glæsilegir tónleikar
Ameríska mezzo-söngkonan
Betty Allen söng í Austurbæj-
arbíói í gærkvöldi fyrir styrkt-
arfélaga Tónlistarfélagsins, er
fylltu húsið og urðu það, sem á
máli söngkonunnar mundi vera
kallað „spellbound11 eða heill-
Kröfur Færeyinga.
íslendingum er nauðsynlegt að
eiga sem flest og bezt skip
til að sækja afla á miðin, og
að sjálfsögðu verður að end-
urnýja og auka skipastólinn
eftir þörfum, svo að ekki
verði um afturför og hrörn-
un að ræða.
En það verður að hugsa um
fleira en það eitt að fá fleiri
báta. Við verðum að nýta og
' vinna aflann í landi, og til
þess þarf ekki aðeins vélar
heldur og menn til að stjórna
þeim. Menn eru sarnmála
um að nauðsynlegt sé að
vinna sem mest af aflanum
1 í landi, til að fá sem mestan
gjaldeyri fyrir hann. En
hendur verða að vera til að
vinna öll þau störf, sem
• nauðynleg eru, og þótt sjálf-
■ sagt sé að gfla véla oj^ tækja,
; t veröur að geræ það með gát,
svo að þau standi ekki ónot-
uð, af því að vinnuaflið
skorti.
Þetta er eitt af því, sem athuga
þarf. Við verðum að sam-
ræma hlutina, svo að ekki sé
allt kapp lagt á eina hlið
málsins, en ekki sinnt um
aðrar, svo sem það, hvort við
höfum nógan fjölda sjó-
manna til að manna skipin,
stór og smá. Við megum
heldur ekki efna til sam-
keppni um vinnuaflið milli
einstakra greina framleiðsl-
unnar. Þá stendur ekki á því,
að allur tilkostnaður fari
upp úr öllu valdi, svo að við
verðum ekki samkeppnis-
færir við erlenda keppi-
nauta.
Það er kostur að vera stórhuga
og framkyæmdasamur, en
kapp er ævinlega bezt ,með
Betty Allen.
aðir, eins og það mun helzt
heita á voru máli.
Söngkonan hefur feikilegt
raddsvið, kemst upp og niður
úr öllu valdi, ef svo mætti
segja, og beitir röddinni af mik-
illi næmi og þjálfun, er eld-
snögg að skipta hömum í mis-
munandi túlkun. Það var nógu
yndislegt út af fyrir sig að
heyra hana syngja Haydn,
Hándel og þá ekki sízt Mozart,
Voi che sapate úr „Bi'úðkaupi
Figaros“. En það sem enn meira
hreif áheyrendur voru Haban-
era úr „Carmen“ eftir Bizet,
forsjá. Það skulum við hafa
í hugav •
Ain”t ncessarily so úr „Porgy
and Bess“ eftir Gershwin, og
loks reis list hennar hæst og
varð mest ekta, er hún söng 8
negrasálma „Úr lífi Jesús“ í
útsetningu tenórsöngvarans
Roland Hayes, sem er landi
söngkonunnar og einnig blökku
maður. Meðal þessarra sálma
var „He never said a mumb’Iin
word“, er við heyrðum Göggu
Lund syngja á sama stað, ekki
alls fyrir löngu, og var all-
skemmtilegt að bera saman
þessar tvær túlkanir eða öllu
heldur útsetningar, en báðar
eru undurfallegar. Betty Allen
söng sálminn án undirleiks, og
voru áheyrendur svo „spelibo-
und“, að því var líkast, sem
allir héldu niðri í sér andanum.
Það eru dýrlegir söngvarar,
sem Bandaríkin hafa eignazt úr
hópi biökkufólks, Marian And-
erson, Dorothy Maynor, Roland
Hayes, Paul Robeson og Betty
Allen. Það má furðulegt heita,
að Metropolitan óperan skuli
neita sér um annan eins söng-
kraft og t. d. Betty Allen, af
hleypidómum einum.
Söngur Betty Allen mun seint
fyrnast þeim, er hlýddu, og ósk-
andi væri, að þessi ágæta lista-
kona heimsæki ísland aftur áð-
ur en langt liður. Undirleik
annaðist Kelly Eugene Wyatt
af stakri prýði. — B.
Valdi sér unga í
þetta sinn.
Zoltan Kodaly, þekktasta tón-
skáld Ungverja, 77 ára, gekk í
hjónaband í sl. viku.
Hann gekk að eiga 21. árs
gamla stúlku, sem lærir á píanó
hjá honum. Hann hafði þekkt
stúlkuna, síðan hún var 5 ára,
því á stríðsárunum leyndu for-
eldrar hennar honum. Fyrri
kona hans andaðist á sl. ári, 95
ára gömul.
Fregnir frá Jórdaníu herma,
að menn óttist einhverja
mestu engisprettuplágu, er
sögur fara af.
Eins og skýrt var frá á laugar-
daginn og nánar er frá skýrt á
öðrum stað í blaðinu í dag, ætl-
ar Vísir nú að efrta tií getraunar
fyrir lesendur sína, og verður
hún vonandi bæði til skemmtun-
ar og fróðleiks.
Ertu fróður?
Allir koma vitanlega til greina
sem þátttakendur — nema þeir,
sem nánastir eru blaðinu — og
spurningarnar, eða öllu heldur
svörin við þeim, velta á því hve
fróðir þeir eru, sem ætla að taka
þátt í keppninni. Það verður sem
sagt reynt að ganga úr skugga
um, hversu kunnugir menn eru
landinu sínu, Fróni, og þá eink-
um nokkrum hlutum þess, sem
menn hafa yfirleitt ekki fyrir
augunum daglega.
Hvaða eyjar?
Blaðið mun nefnilega birta 15
myndir af eyjum hingað og
þangað með ströndum fram, og
eiga þátttakendur í getrauninni
að segja til um riöfn eýjanna, og
stundum.er nauðsynlegt að segja
til um einnig, hvar þsér eru við
landið. Menn geyma síðan eyðu-
blöðin, sem ætluð eru fyrir svör,
unz allar myndirnar hafa verið
birtar, og þá verður birt heildar-
eyðublað fyrir öll svörin, sem
menn eiga sjðan að senda'blað-
inu með nafni sinu og heitnilis-
fangi.
Margir fá verðlaun.
Þegar er búið að ákveða, að
margir geta hlotið verðlaun í
getraun þessari, en ekki veit höf-
undur Bergmáls enn, hvernig
þeim verður hagað, eða hversu
margir munu geta hlotið. En allt
mun það verða ákveðið, áður en
fyrsta myndin birtist, en það
verður á miðvikudaginn.
Hvers vegna?
Þegar ritstjórnarstofur Visis
voru opnaðar kl. 8 á föstudag,
beið þar utan dyra öskuvondur
borgari, sem bað fyrir eftirfar-
andi fyrirspurn:
„Síðan hvenær gildir sú regla,
að vagninn Sogamýri—Rafstöð
taki ekki farþega við Rauðai'ár-
stíg, þegar vagninn ér á leið íxið-
ur Laugaveg? Til frekari skýr-
ingar skal þess getið, að kl. 7,45
í morgun var ég þar á viðkomu-
stað ásamt 5—10 manns að auki.
Kom þá R-9378 (Sogamýri—rRaf-
stöði akandi út á miðri akbraut,
eins og ekki væri ætlunin að
nema staðar. Það var þó gert,
þegar komið var framhjá, eins
og þarþegar hefðu aðvarað öku-
mann. Þegar við, sem biðum,
flykktumst að vagninum, kom-
um við þar að luktum dyrxxm, og
þótt ég klappaði á hurðina, var
ekki lokið upp. Eg sá, að ekill
var ekki í einkennisbúningi SVR,
en er ekki rétt að kenna mönn-
um, sem teknir eru til bráða-
birgða, hvar þeir eigi að aka og
líka, hvar þeir eigi að taka far-
þega? — Reiður borgari.“
Magða litla í
Erembodegen.
1 Belgíu hefur orðið fyrir sár-
um vonbrigðum út af þvi, að
hafa ekki fengið neitt bréf frá
Islandi, eins og hún hafði gert
sér vonir um. Til nánari skýr-
inga er að móðir hennar hafði
skrifað Vísi xxm Mögdu og ósk-
ir hennar s.l. haust, en það bréf
kom ekki fram. Og nú skrifar
móðir hennar aftur um.vonbrigði
telpunnar, sem er aðeins 10 ára,
og hefur átt við hjartasjúkdóm
að striða friu fæðingu og má því
ekki leika sér með' bömum á