Vísir - 14.12.1960, Page 3

A MEMKUM TIMAMOTUM
Bjartsýni og stórhugur hefur
vissulega ráöiö, þegar stofnaö
var fyrsta dagblað Reyhjavíkur
og landsins alls fyrir hálfri öld.
Ibúar bcejarins voru aöeins
liálft tólfta þúsund og frumbýl-
ingsbragur á flestu í bæjarlifinu.
Vísir á reyndar tvo jafnaldra
meðal stofnana bæjarfélagsins.
Vatnsveitan var tekin í notkun
ári áður en Visir kom fyrst út
og á sama ári og Vísir hóf göngu
sina tók Gasstöðin til starfa.
Athafnaþrá var á fyrsta tug
aldarinnar leyst úr læðingi og
draumar gerðir að veruleika,
vafalaust árangur þess áfanga,
sem þá liafði náðst í sjálfstæðis-
baráttu landsmanna.
Yngri menn en miðaldra geta nú varla imyndað sér bæjar-
brag án vatnsveitu, enda er hún eins og vera ber í stöðugri endur-
nýjun og útþennslu. En Gasstöðin, stórvirki fyrir hálfri öld, er
liðin undir lok, og hefur vikið fyrir nýrri og hagkvæmari orku-
lindurn.
Þessir jafnaldrar Visis bera vitni um sífellda framþróun, sem
blaðið hefur frá byrjun stuðlað að. Og sú staðreynd, að hér er
um að ræða í raun og veru fyrstu stóru tækniframkvæmdirnar
í landinu, sýnir að ferill blaðsins tekur raunar yfir allt mesta
framfaratímábil þjóðarinnar.
Dagblöðin hafa mikilvægu lilutverki að gegna og fyrir bæjar-
stjórn og bæjarbúa eru þau ómissandi til að gagnrýna það, sem
miður fer, og vísa* á verkefni framtíðarinnar.
Andstæðingar Visis hafa stundum viljað í niðrandi merkingu
kálla Visi, blað Reykvíkinga. Það er von min og ósk dagblað-
inu Vísi til handa á þessu merku timamótum, að blaðið megi
bera slíka nafngift þannig, að báðir hafi sóma af, Vísir og Reyk-
víkingar.
Geir Hallgrímsson.
Á íslandi hlýtur það að teljast
merkur áfangi fyrir dagblað að
eiga fimmtugsafmæli, og verða
fyrst dagblaða hér á landi að ná
þeim áldri. Þetta aldursskeið er
að visu ekki langur tími í sögu
þjóðarinnar. En það markaði
tímamót í blaðaúgáfu hér á
landi, þegar fyrsta dagblaðið
hóf göngu sína. Þjóðin hafði náð
þeim þroska í byrjun annars
áratugs áLdminnar, að vikublöð-
in fullnægðu ekki lengur frétta-
þörf hennar.
Þau fimmtiu ár, sem Vísir
hefur starfað, má hiklaust telja
viðburðaríkasta tímábil í sögu
þessa lands, og Visir hefur tekið
drjúgan þátt í því, sem gerst
hefur. Blaðið hefur frá öndverðu lmft mikil áhrif á gang ýmissa
mála og átt mikinn þátt í að móta skoðanir og afstöðu álmenn-
ings í þjóðmálum.
Á þessu timábili hafa ývisir mætir menn, gáfaðir, þjóðhoTlir
og frjálslyndir, átt þátt i ritstjórn blaðsins og mótað stefnu
þess af hollustu við þjóð sina og ættjörð. AUa tið hefur blaðið
haft orð fyrir það að rígbinda ekki efni þess'við einhliða póli-
tiska stefnu, héldur leyfa mönnum að birta skoðanir sínar í
dálkum blaðsins, ef þær voru hóflega fluttar og skynsamlega
fram settar, þótt blaðið væri ekki sammála. Slíkt frjálsræði í
blaðamennsku er nauðsynlegur þáttur lýðrœðislegri uppbygg-
ingu þjóðfélagsins.
Ég hef haft á hendi formennsku i stjórn blaðsins í 25 ár. Þeir
menn, sem ég hef aðállega haft samstarf við þetta tímabil voru
Páll Steingrimsson, Jakob Möller, Kristján Guðlaugsson og Her-
steinn Pálsson. Ég hef ástæðu til að líta til baka með ánægju
til samstarfsins við þessa menn og þákka þeim vináttu, dreng-
skap og hollustu í því starfi, sem oft liefur reynst erfitt hér á
landi, að gefa út dagblað án þess að hafa annan bákhjarl en
tryggð og vináttu lesendanna. En sú tryggð brást aldrei og hjá
mörgum hefur hún enzt í hálfa öld. Þeim á Vísir mikið að þákka.
Eg vil óska Visi allra heilla á komandi timum og ég efast ekki
um, að honum muni vel vegna undir forustu þeirra manna sem
nú fara með stjórn hans.
Djörf ákvörðun var það, er
efnt var til útgáfu dagblaðs hér
í Reykjavik fyrir fimmtíu árum.
Menn höfðu reynt þetta fyrr, en
ekki tékist. Vísir er elzta dag-
blað Islands og hefur séð tím-
ana tvenna og þrenna.
Hlutverk blaðsins er mikið, ef
menn leggja sér það á hjarta,
minnast djörfungar stofnandans
og tála tungu þjóðarinnar, svo
sem hagsmunum hentar hverju
sinni.
Þótt liðinn sé tæpur tugur ára
frá þvi er ég lét af ritstjórn
blaðsins, — og ég hafi þar ekki
beinna hagsmuna að gæta, —
er mér það civállt kært og metn-
aður minn fyrir þess hönd mikill.
Eg árna stjórnendum þess og eigendum heilla í stcirf i og megi
vegur blaðsins vaxa með hverju ári, enda verði blaðinu langra
Ufdaga auðið.
Þcið voru bjartsýnir menn á
Islandi árið 1910. Þótt gullfé-
lagið svonefnda yrði gjáldþrota
á því ári, og nauðungaruppboð
færi fram suður í „gullmýri“, og
þcir með væri gullgreftri á Is-
landi lokið, voru til menn, sem
áttu djörfung til þess að ráðast í
það stórvirki að gefa út „visi t.il
dagblaðs i Reykjavík“. Ef ráða
má af forsíðu fyrsta blaðsins
virðist þó hafa verið litlu meira
af fréttum að finna í Reykjavík
þann daginn en af gulli í mýrinni
við Öskjuhlíðina, því dagsfrétt-
irncir hljóða svo: „Enginn gift-
ur, dáinn eða jarðsunginn í bœn-
um. — Skipaferðir engarö
Hitt kom þó á daginn, cið á
þessu élzta islenzka dagblaði sannaðist vél máltækið, að „mjór
Kristján Guðlaugsson.
Björn Ólafsson.
Afmælisblað VÍSIS
VÍSIR 5 0 ÁRA
3