Vísir - 13.05.1961, Qupperneq 9

Laugardaginn 13. máí .1961 ;
YfSIB
9
t Álfafelli.
Umhverfið var eiivs liháðs-
legt eins og dat.ið*e='nr' bíaða-
imaður getur hugsað sér i>að í
hinu 700 fermetra gróí&rhúíi':
Gunnars Björnssonar I Álfa-
felli á þriðiudayiin var. 'Jarð-
yrkjubap*’',,,rr>ir crv. vanir að
bjóða blaðamönmm = r-p í
sveit“ einu sinni á ári liverju.
I fyrra var fárið i Mosi'cHs-
sveit, nú í Hveragerði. . rna
voru ekki einimi'is bhsma-
breiður heldur blómaakrar í
bókstaflegri merksngu, og
megnið af bví beinl'nis ræktað
í 'þeim tilvanei að scndá hað á
markaðinn á mæðra<,aírinn. svo
til útsnrungið oy fullbroskað.
IÞarna voru 30—40—50 metra
löng beð af Levkojum, C-erher-
um o" NelHkkum c" fossafnlJ af
hvítum. bláum i>; bJeikum
baunablómum. Og ilmurinn
var í samræmi við umverfið.
Og í miðju húsinu hafði verið
komið fyrir veitingaborðinu,
Jiessari ómissandi mublu á
öllum „blaðamannafúndum".
Þar var drukkið kaffi, skálað
og skeggrætt. Þar voru auk
blaðamannanna og gestgjaf-
anna, garðyrkjubændanna í
Hveragerði. blómsölumennirnir
gaf einnig á hð. lfta. Litfagur
gróðúr hvar sem litið var, —
Cyclamen eða Alpafjólur og
Dieffenbachia í jxittum, Amar-
illis, Iris, Nellikkur,, ertublóm
g sitthvað fleira sem augað
girnist. Christiansen hefir orð
fvrir að ^ramleiða góða og selj-
anlega vöru, enda kominn af
gamalli og rótgróinni danskri
j garðyrkjumannaætt, en hefur
dvalið meira en hálfa ævina í
Hverágerði og var með fyrstu
innflytjendum hér.
Það er afskapalega gaman að
heyra þá tala saman Hendrik
Berndsen og Christiansen. —
ur garðýTkjufraeðingur. Hann
var nú ekki að trana sér fram
þarna, en ég hitti hann fram í
vinnuskála stöðvarinnar, þar
sem hann var að „skera stikkl-
inga“. Þetta er höfðinglegur
maður, sem talar lýtalausa ís-
lenzku. Það er að sjálfsögðu
fréttaefni út af fyrir sig, en ég
vil þó leifa mér að krydda
j þessa frásögn með, að þessi
maður hefir það m.a. fram yfir
aðra ísl. garðyrkjumenn og
j raunar fram yfir alla íslend-
inga að hann er fæddur í þenr,-
an heim sem virðulegur aðals-
I maður í föðurlandi sínu. Hann
lega rósahús sem er um 1100
fermetrar að flatarmáll og er
fullkomnasta gróðurhús á ís-
landi og þótt víðar sé leitað.
Má í því sambandi geta þess
að nýlega var hér á ferð einn
af fremstu garðyrkjumönnum
Þýzkalands og fullj'rti hann að
þar í landi væru ekki byggð
fullkomnari gróðurhús. í þessu
rósahúsi í Fragrahvammi eru
: gróðursettar um 9 þúsund rós-
: ir. Ef hver rós blómstrar 20
; rósum á ári, sem mun varl hátt
reiknað, ætti árleg rósafram-
; leiðsla úr þessu eina gróðurhúsi
að nema 180 þús. rósum. Nú er
Vleiial
blótna
í Hveraaerði
fi AuHhufiagim er tnœirafiaqurim.------
I»á mssiaii blúdnaverzlaiiiriiar
selja Iilómiii meðan
liirgðir endast.
Lauritz Christiansen
garðyrkjubóndi.
Haukur úr Mosfellssveit of
Magnús og Sveinn úr Hvera-
gerði, mennirnir sem hafa það
vandasama starf mcð höndum
að miðla blómum á markaðinn
og þarna var mættur blóma-
lcaupmaðurinn Hendrik Be'nr’-
s,en í .Blóm o<? ávr>xtir“ giaður
og reifur að vanda og hrókur
alls fagnaðar. Berndsen sagði
að á þessu vori hefði blóma-
framboðið ekki svarað eftir-
spurninni. Verður þó nóg af
blómum á sunnudaginn? spurði
einn btaðamaðurinn. Þið skulið
a. m. k. segja fólkinu að koma
snemma til að kaupa blómin,
svamði Bern|l|'’',n.
Hvað verður selt mikið af
blómum? var Berndsen spurð -
ur.
Þetta er metsöludav,-r. og
það verða a. m. k. seld 80 þús-
und blóm. sa^ði Berndsen. Og
blaðamenni’-nir kepptust við
að skrifa niður allt, s?m hann
sagð’. sern var miklu meira en
hér h°fi’- Hro-ig á. en nú
þurfti fréttaritari Vísis að snúa
sér að nð"” ',';:,'',in',sefni, þarna
við „skenkiborðið'1.
Hjá Christiansen.
Áður en við komum í Álfa-
fell hafði verið komið við í
garðyrkjústöð LaúHtz Chris'1-
iansen, niðri í Hveragerði. Þar
Báðir erum við nú hálfgerðir
Baunar, segir Hendrik, sem
•orinn er og barnfæddur á
ikagaströnd, en ég hef það
ram yfir þig Lauritz að vera
if gyðingaættum, bætir hann
ið og það er auðheyrt að það
ellur vel á með þeim í blóma-
viðskiptunum.
Og frá Cristiansen var sem
lagt haldið upp í Álfafell.
Garðyrkjufræðingur
m”ð blátt blóð í æðum.
Gunnar í Álfafelli á meira
?n 700 fermetra gróðurhúsið,
sem ég gat um í uppháfi, af því
mér eru svo minnisstæðar veit-
ingarnar sem þar voru fram
bornar af mikilli rausn. Hann
á einhverja stærstu garðyrkju-
stöðina hér um slóðir, og munu
gróðurhúsin alls vera eitthvað
um 3000 fermetrar að flatar-
máli. Við komum í eina deild
þar sem nær eingöngu var
’-æktaður ljónsmunni. Hann
skartaði þar í öllum regnbogans
litum og þykir mér líklegt að
þar hafi mátt telja tugi þús-
unda af nær fullþroskuðum
Ijónsmunnum. Það var fögur
sjón í sólskininu á þriðjudag-
inn var.
Og enn ber að minnast á eina
earðyrkjudeild í Álfafelli og \
ekki hvað sízta. Það er sá hluti j
stcðvarinnar, bar ssm eingöngu ■
eru ræktuð pottablóm. Eg sá að
Rerndsen kv.nni þar vel við sig. |
Við fáum aldrei nóg af pottr.'-j
biómum, sagði hann. — Þarna
voru blómstrandi pottablóm
en. einkum og sér í lagi óskópin
öll af ,,grænum“ pottaplöntum,
aíburða fallegum. Var okkur
saet að þarna mundu vera á !
annað hundrað tegundir og af-
brigði af pottablómum.
Þess má geta að í þessari
deild gróðrarstöðvarinnar í
Álfafelli ræður húsum útlend-
lagði á sínum tíma stund i
fornfræði við fremstu háskóla
í Mið-Evrópu. En örlögin hög-
uðu því svo — að vissu leyti
hörð og óvægin örlög — að nú
vinnur hann garðyrkjunni
hörðum höndum norður á ís-
landi. Og hann er góður garð-
yrkjumaður og hér unir hann
glaður við sitt og hefir gert
lengi. Honvm sru tiltækar ýms-
lengi. Honum eru tiltækar ýms-
greinar eftir hann í mikilsvirt-
um erlendum garðyrkjuritum.
Hann er hlutgengur hvar sem
er, en mun ekki kunna mér
þakkir fyrir að gera sig sér-
staklega að umræðuefni í þess-
ari grein. Mín afsökun er að
þjóðin er fámenn og allir þekkj-
ast.
í Fagrahvammi.
Það var víst Berndsen sem
fór að hafa orð á því að nú
hefði hann heimsótt tvær fyr-
irmyndar garðyrkjustöðvar hér
í blómaskála í Hveragerði.
Fundu römfega 20 fioskur
af áfengi við leit.
Á laugardaginn tók Reykja-
víkurlögreglan hafnfirzkan
sprúttsala þegar liami var að
birgja sig upp í Áfengisverzlun
ríkisins hér í bænum.
Grunur hefur legið lengi á
því að þessi maður seldi áfengi,
enda hefur hann verið tekinn
oftar en einu sinni áður fyrir
sömu sakir og' þá viðurkfennt
brot sín.
Að þessu sinni fann lögreglan
12 fiöskur í bifreið þeirri sem
hann flutti áfengið í. Var far-
ið með manninn til Hafnar-
fjarðar og þar gerði Hafnar-
fjarðarlögreglan húsleit hjá
honum og fann 9 flöskur til
viðbótar. Viðurkenndi maður-
inn að hafa ætlað þessar birgðir
til sölu og kvaðst jafnframt
hafa stundað leynivínsölu um
margra ára skeið.
í Hveragerði en ekki séð eina
einustu rós. Hvar eru allar rós-
irnar? sagði hann. Því var nú
horfið að því ráði að skreppa
niður í Fragrahvamm óg 'líta
á rósirnar hans Ingimars. Þar
var gengið í hið nýja og glæsi-
líklega bezt að koma því að, að
þetta gróðurhús mun vera hið
lang dýrasta hér á landi sinnar
j iegundar, miðað við flatarmál.
; Nýlega hefir Ingimar gróður-
sett þarna nokkrar nýjar erl.
; rósategundir, sem bráðlega
munu koma á markaðinn, og
prýða reykvísk heimil'i.
Var nú gengið til stofu í
Fagrahvammi, veitingar þegn-
ar og rabbað um landsins gagn
og nauðsynjar, en einkum þó
um garðyrkjublómin og
mæðradaginn.
Á öllu landinu munu vera
j einar 30 garðyrkjustöðvar éða
rúml. það, sem rækta blóm að
meira eða minna leyti. Eru 12
í Mosfellssveit og eitthvað um
15 í HHveragerði. Aðrar gai’ð-
yrlcjustöðvar rækta grænméti,
: tómata, gúrkur, gulrætur o. s.
jfrv. Blómaúrvalið á markaðn-
j um verður meira og betra með
hverju árinu sem líður og full-
yrt er af sérfræðingum að því
' norðar sem kemur, því litfeg-
jurri verði blómin í gróðurhús-
unum. Og af hverju eykst
blómasalan, sagði einhver? —
Ætli það sé ekki af því að
„gjafirnar" eru að verða svo
dýrar? sagði annar. Og hvað
: kostar svo blómvöndurinn? Það
er hægt að fá mjög snotran
! blómvönd fyrir 20 krónur,
sagði Magnús sölumaðin, 25—
; 30 krónur leiðrétti blómakáup-
maðurinn Berndsen, sem var nú
seztur við pfanóið og' f.iVin að
leikn fjörug lög og syngja.
i Og þá var ekki annað fyrir
hendi en að taka undir.
St. Þ.
Fofeídrafiutdur í
Laugarnesskéia.
Árið 1961, föstudaginn 5.
maí, kl. 8.30 e. m., var haldinn
foreldrafundur Laugarnes-
skóla. Til fundarins var boðað
af stjórn foreldrafélags Laug-
arnessóknar. Á fundinum var
mættur allstór hópur foreldra,
einkum þó mæður, ca. 70—100
manns. Formaður félagsstjórn-
ár, Sigurður M. Þorsteinsson,
setti fundinn með ræðu. Hann
stýrði síðan fundi, en Sigurður
Björnsson ritaði gerðir fundar-
ins.
Þetta gerðist á fundinum:
j 1. Ávarp skólastjóra, Jóns
Sigurðssonar.
i 2. Tvær ungar stúlkur úr
jskólanum spiluðu fjórhent á
píanó. Þær hétu Helga Bene-
diktsdóttir og Auður Sæmunds
dóttir.
j 3. Samleikur á fiðlu og píanó.
Tvær ungar stúlkur úr skólan-
um léku. Þær hétu Guðrún
Tómasdóttir og Birna Bjarna-
dóttir.
4. Jónas Pálsson, sálfræðing-
ur,flutti erindi um uppeldisleið-
beiningar og sálfræðideildir
skóla. Var erindi þetta bæði
fróðlegt og ýtarlegt.enda gerð-
ur að því góður rómur. Nokkr-
ar fyrirspurnir komu fram og
svaraði málflytjandi þeim.
5. Frjálsar umræður.