Tölvumál - 01.01.1977, Blaðsíða 6
Bæði kostnaður búnaðarins og reksturskostnaðurinn vaxa mun hægar
en afköstin gera. Þessi niðurstaða hefur lengi verið notuð sem
aðalrök fyrir því, að hafa tölvur sem stærstar, því þannig
fengjust sem mest afköst fyrir krónuna. Þessar þrjár breytilegu
stærðir hefðu nægt til að gefa nokkra mynd af ástandinu fyrir um
það bil 10 áruin. En síðan hafa tölvur og búnaður þeirra tekið
miklum breytingum og orðið all miklu flóknari að fást við en þá
var. Þá voru tölvur enn tölvur, sem höfðu lesara, gatara og
prentara sér að baki. En það var áður en farið var að bæta við
og auka minnið til að geta keyrt fleiri minnishluta til að nýta
hverja dýrmæta miðstöðvarsekúndu. En til að nýta minnishlutana
þurfti síóan æ fleiri diska og bönd. Og tiþ að auka þægindin
kom svo fjarvinnslan og síðan önnur miðstöð til að auka öryggið.
Til að lýsa þvílíku kerfi verður að bæta við að minnsta kosti
einu aðalaðalatriði til að gefa einhverja hugmynd um, hversu flókinn
tölvubúngðurinn er orðinn í dag. Þetta fjórða aðalaðalatriði eða
flækjan sýnir, að jafnvel tölvur hafa sín takmörk. Flækjan
vex nefnilega jafnt og þétt með afköstunum. Nú sýnist sumum
flækja flóknari en öðrum. Tölurnar, sem notaðar hafa verið, hafa
verið fengnar vestan um haf, þar sem mun meiri þekking og reynsla
í viðureign og baráttu við flækjur er fyrir hendi heldur en hér
á landi, þar sem engar flækjur að ráði komu upp fyrr en eftir
1973. Af þessu leiðir, að flækjulínan ætti að vera eitthvað
brattari fyrir íslenzka staðhætti. En með aukinn-i þekkingu og
reynslu, þá má fullyrða að hallamunur fari minnkandi. Nú geta
flækjur orðið það flóknar, að þær verði beztu mönnum ofviða að
leysa. Þá hámarksflækju, sem enn má leysa úr, má mæla á svipaðan
hátt og flækjuna sjálfa áður. Eftir að þessari hámarksflækju er
náð, er með öllu þýðingarlaust að auka afköstin. Og það er þessi
niðurstaða, sem setur stærð tölvunnar stólinn fyrir dyrnar.
Þannig verður kostnaðarsjónarmiðinu bezt borgið með því að stækka
ekki meira.
Hvað er þá að segja um litlu tölvurnar? Er þá bezt að forðast
flækjuna með því að sundra sameinuðu þjónustustarfseminni og að hver
sá, sem þarf á þjónustu vegna gagnavinnslu að halda, fái sér
litla tölvu og hafi mannskap á sínum snærum til að nýta hana?
Og hvað segja mælingavísindin um þetta? Litlar tölvur bera þess
enn merki, að forfeður þeirra og mæður voru fyrst notuð til að
sinna einu og aðeins einu ákveðnu verkefni. Þarna var oftast um
að ræða, að stjórna ákveðnum tækjum með því að vinna úr mælingum
frá nokkrum skynjurum og reikna út, hvað gera skyldi, ef niður-
stöður mælinganna sýndu einhver frávik frá því, sem eðlilegt gat
talist. Dæmi um slíkt er vatnsjöfnun í sambandi við virkjanir
eins og lýst var á einum fundi Skýrslutæknifélagsins fyrir
nokkru.
Þessar tölvur voru lítið meira en minnið og miðstöðin ein. Og
þær hafa orðið ódýrari með hverju árinu, sem liðið hefur. En
það sem lækkað hefur í verði, er miðstöðin og minnið.
Hugbúnaðurinn, sem fylgdi þessum vélum i upphafi, var lítill sem
enginn. Hluti af stofnkostnaðinum var að smíða þann hugbúnað,
sem nauðsynlegur þótti. En nú hefur þetta allt breytzt.
Heimskreppan, sem gekk. yfir nýlega og við erum vonandi að sjá
fyrir endarxn á, réði miklu um þessa breytingu. Öflun fjármagns
varð erfið og það fjármagn, sem tókst að afla, dugði oft ekki
*
flækja er þýðing á orðinu "complexity".