Vísir - 23.10.1961, Blaðsíða 5
Mánudagur 23. október 1961
V f S I R
5
Stjórnmálaályktunin
Formannskjörið
Framh af 1. síðu.
ingarmiklir liðir í heildarað-
gerðum þeim, sem framkvæmd-
ar hafa verið til viðreisnar
efnahag þjóðarinnar eru halla-
laus ríkisbúskapur, afnám
tekjuskatts af almennum launa
tekjum, lækkun útsvara og stór-
felldar endurbætur á almanna-
tryggingum. Þá hafa verið gerð
ar mikilvægar umbætur á af-
urðasölulögum landbúnaðarins.
Djarflegar og hyggilegar ráð-
stafanir höfðu leitt til þess að
jafnvægi var að nást í efna-
hagslífinu og tekizt hafði að
endurvekja traust á því inn-
anlands og utan.
f sumar urðu þeir atburðir að
forysta stjórnarandstöðunnar
misbeitti almannasamtökum á
þann veg, að viðreisninni var
stofnað í hættu og voru því af
óhjákvæmilegri nauðsyn gerð-
ar gagnráðstafanir.
Landsfundurinn þakkar ráð-
herrum Sjálfstæðisflokksins
árangursrík störf þeirra í rík-
isstjórninni og vottar þeim
fyllsta traust.
Um þau úrlausnarefni, sem
næst eru framundan ályktar
Landsf undurinn:
1. Þar sem framfarir og al-
menn hagsæld byggjast á því,
að hvergi verði hvikað frá
þeirri viðreisnarstefnu, sem
mörkuð hefur verið af núver-
andi ríkisstjórn, ber hiklaust
að fylgja henni fram og snúast
með fullri festu gegn nýjum
tilraunum til skemmdarverka.
Með framkvæmd þessarar
stefnu hefur grpndvöllur verið
lagður að stórstígustu framför-
um í sögu þjóðarinnar.
Höfuðnauðsyn er að efla at-
vinnuvegina, leggja áherzlu á
aukna sérmenntun og verk-
kunnáttu æskufólks og hraða
nýtingu auðlinda landsins með
stóriðju fyrir augum. Auknar
verði rannsóknir og tilrauna-
starfsemi í þágu atvinnulífsins.
Til þeirra margvíslegu og miklu
framkvæmda, sem þjóðin vill
ráðast í á næstu árum, þarf
aðild erlends fjármagns, enda
sé nógu örugglega um búið.
2. Framkvæmdaáætlun sú, j
sem ríkisstjórnin lætur nú und-
irbúa, getur mjög greitt fyrir
framkvæmdum næstu ára og
stuðlað að atvinnuöryggi, enda
verði' hún annars vegar miðuð
við það að koma fastri skipan á
framkvæmdir opinberra aðila
og marka stefnu ríkisins í at-
vinnumálum, en hins vegar að
gera einstaklingum og sam-
tökum landsmanna ljóst, hverju
þjóðin getur áorkað, ef hún sam-
einar krafta sína til skipulegrar
en frjálsrar uppbyggingar á
efnahagskerfi landsins. Þvi að
enn sem fyrr er frjálst fram-
tak, samkeppni og eignarréttur;
einstaklinganna fjörgjafi allra
framfara.
3. Lögfestar verði á því Al-
þingi, er nú situr, umbætur í
;katta- og útsvarsmálum, sem
opni atvinnulífinu möguleika
til vaxtar og endurnýjunar, og
skapi heilbrigt andrúmsloft um
þessi máL Endurskoðun tolla-
mála miði að því að gera allt
tollakerfið einfaldara og ódýr-
ara í framkvæmd og færa nið-
ur tolla svo sem frekast er unnt.
4. Ætíð verði gætt jafnvægis
í uppbyggingu atvinnuvega um
gervallt landið, svo sem með
því, að almannavaldið komi til
aðstoðar, ef að ber tímabundna
og óvenjulega erfiðleika í ein-
stökum landshlutum, og at-
vinnugreinum.
5. Aldrei má gleyma kjörorð-
inu „stétt með stétt“. Vinnu-
löggjöf landsins verður að end-
urskoða með það í huga og
tryggja, að lýðræði ráði i stétt-
arfélögunum, ekki síður en í
Sjálfu þjóðfélaginu. Lögð sé á-
herzla á að bæta lífskjör þjóð-
arinnar á raunhæfan hátt með
auknum framleiðsluafköstum,
m. a. með betra vinnufyrir-
komulagi, ákvæðisvinnu og
tryggingu fyrir fastri vinnu,
þar sem slíku verður við kom-
ið. Jafnframt verði að því unn-
ið að koma á fót samstarfs-
nefndum launþega og vinnu-
veitenda.
6. Þjóðir Vestur-Evrópu, sem
íslendingar hafa frá fornu fari
haft mest og bezt viðskipti við,
efla nú mjög samvinnu sína í
efnahagsmálum og er íslandí
brýn nauðsyn á að slitna ekki
úr tengslum við þá þróun. Þess
vegna ber að leitast við að
tryggja aðild okkar að Efna-
hagsbandalagi Evrópu, án þess
að undirgangast samningsá-
kvæði, sem hér geta með engu
móti átt við.
7. Allar þjóðir eiga mest und-
ir því, að friður haldist í
heiminum og ber íslendingum
þess vegna að stuðla að því eft-
ir föngum, að svo megi verða
m. a. með sem traustustum
vörnum landsins, í nánu sam-
starfi við önnur ríki innan At-
lantshafsbandalagsins.
Á vettvangi Sameinuðu
þjóðanna skipi íslendingar sér
ætíð, svo sem verið hefur í
sveit þeirra, sem standa traust-
an vörð um mannhelgi, frið,
frelsi og sjálfsákvörðunarrétt
einstaklinga og þjóða.
Sjálfstæðisflokkurinn leggur
áherzlu á, að sem allra flestir
verði fjárhagslega sjálfstæðir.
Þessu marki verður bezt náð
með því að efla atvinnurekst-
ur einstaklinga og félaga, en
forðast þjóðnýtingu atvinnu-
tækja. Jafnframt ber áð keppa
að því, að stöðugt fleiri fjöl-
skyldur eignist eigið íbúðarhús-
næði. Þá ber og að greiða íyr-
ir stofnun almenningshlutafé-
laga, svo að allur fjöldi lands-
manna verði virkur þátttakandi
í atvinnurekstri með eignarað-
ild að stórfyrirtækjum fram-
tíðarinnar.
Með sjálfstæði einstakling-
Framh. af 1. síðu.
tekið til við fundastörf. Voru
á þessúm fundi teknar ýmsar
mikilvægar ákvarðanir. Eftir
að Jón Pálmason hafði verið
kjörinn fundarstjóri og þeir
Guðmundur Jónsson, Hvann-
eyri og Garðar Pálsson stýri-
maður fundarritarar var tekið
til við að kjósa formann og
varaformann flokksins svo og
5 menn'í miðstjórn hans. Einnig
átti fundurinn að reka smiðs-
höggið á stjórnmálaályktun
Landsfundarins.
Kosningar voru allar leyni-
legar og án tilnefninga. Fram-
kvæmdarstjóri flokksins Þor-
valdur Garðar Kristjánsson
stjórnaði kosningum. Bjarni
Benediktsson varaformaður
Sjálfstæðisflokksins og núver-
andi forsætisráðherra var nær
einróma kjörinn í stað Ólafs
Thors, sem baðst undan endur-
kjöri eftir langa formennsku.
Fundarmenn fögnuðu kjöri
hans með dynjandi lófataki og
húrrahrópum. Hinn nýkjörni
formaður þakkaði kjörið með
fáeinum orðum. Sagði hann, að
sér væri mikill vandi á herðar
lagður, en hann mundi leggja
sig allan fram til að bregðast
ekki trausti Sjálfstæðisflokkís-
ins.
Síðan var gengið til varafor-
mannskjörs. Gunnar Thorodd-
sen var kjörinn með svipaðri
atkvæðatölu og formaðurinn.
Eftir að fundarmenn höfðu
fagnað kjöri hans gekk hinn ný-
kjörni varaformaður í ræðu-
stólinn og mælti nokkur orð til
fundarins:
í öll þau ár, sem Ólafur Thors
hefur verið formaður Sjálfstæð-
isflokksins og Bjarni Benedikts-
son varaformaður, hefur sam-
starf þeirra verið með ágætum
og til fyrirmyndar.
Nú er skipt um menn í þess-
um trúnaðarstöðum.
Okkur Bjarna Benediktssyni
er báðum mikill vandi á hönd-
um, honum að setjast í sæti
Ólafs Thors, — mér að skipa
hið fyrra sæti Bjarna Benedikts-
sonar. En það er ósk og von
og vilji okkar beggja, að sam-
starf okkar mótist af þeim sama
anna er lýðræði bezt tryggt og
öruggur efnahagur er eitt af
skilyrðum lífshamingju borgar-
anna. í sjálfstæðisstefnunni
sameinast hugsjónir frelsis því
framförum og almennri hag-
sæld.
Islendinguip fjölgar nú ört.
Búum landið sem bezt í hend-
ur komandi kynslóða, stöndum
vörð um frelsi þjóðarinnar og
sjálfstæði einstaklinganna, svo
að æskulýðurinn geti neytt
hæfileika sinna og þekkingar
til blessunar íslandi um alla
framtíð.
anda og eindrægni, sem jafnan
hefur einkennt samstarf Ólafs
og Bjarna.
Góðir landsfundarmenn!
Ég þakka það traust, sem þið
hafið sýnt mér. Traust ykkar
og vinátta er drýgsta veganest-
ið og styrkasta stoðin í sval-
viðrum stjórnmálanna.
En í öllu okkar starfi setjum
við fyrst og fremst traust okk-
ar á æsku þessa lands, sem með
góðum gáfum, djörfung og dug,
mun sækja fram til vaxandi vel-
megunar og menningar, með
frelsi og framtak að leiðar-
stjörnum.
★
Síðan fór fram kosning 5
miðstjórnarmanna. Kosnir voru
Ólafur Thors, sem hlaut nær
öll greidd atkvæði fundar-
manna, Jóhann Hafstein, Pétur
Ottesen, Sigurður Bjarnason og
Birgir Kjaran. Jón Pálmason og
Sigurður Kristjánsson, sem set-
ið höfðu í miðstjórninni, báð-
ust undan endurkjöri.
Stuttu eftir að landsfundin-
um lauk kom flokksráð Sjálf-
stæðisflokksins saman og kaus
tvo menn í miðstjórn, samkv.
hinum nýju skipulagsreglum
flokksins og voru þeir kosnir
Magnús Jónsson og Ingólfur
Jónsson.
Fyrr á fundinum minnt
ist Bjarni Benediktsson Jó-
hanns Þ. Jósfessonar fyrr-
verandi ráðherra, er lézt fyrir
skömmu. Þá sendi landsfund-
urinn kveðjur til Péturs Otte-
sen og Sigurðar Óla Ólafssonar,
sem ekki gátu sótt landsfund
vegna veikinda. Loks hylltu
fundarmenn Steina bónda Guð-
mundsson á Valdastöðum, en
hann verður áttræður í dag.
★
Meðan atkvæði voru talin og
milli þess sem úrslit voru til-
kynnt var haldið áfram um-
ræðum um stjórnmálaályktun
flokksins. Til máls tóku: Hann-
es Þorsteinsson, Guðmundur
Guðmundsson, Halldór Briem,
Ólafur Björnsson, Guðjón Han-
sen, Hermóður Guðmundsson,
H. J. Hólmjárn, Sveinn Ólafs-
son, Þorlákur Björnsson, Bjarni
BenedLktsson, Vernharður
Bjarnason, Árni E. Johnsen,
Axel Tulinius, Þorkell Sigurðs-
son, Bjartmar Guðmundsson,
Guðmundur Þorsteinsson og
Davíð Ólafsson. Ingólfur Möll-
er, Eggert Kristjánsson, Ólafur
Bjarnason, Guðrún Guðlaugs-
dóttir og Jakobína Mathiesen
tóku til máls í sambandi við
kosningar.
Síðan gekk landsfundurinn
endanlega frá stjórnmálaálykt-
un flokksins. Var uppkast
stjórnmálanefndar samþykkt
með fáeinum breytingum. Einn
ig var samþykkt sú tillaga, sem
boi'in hafði verið upp á fund-
inum um morguninn um mót-
mæli gegn kjarnorkuspreng-
um Sovétríkjanna.
★
í lok fundarins sagði fund-
arstjóri Jón Pálmason nokkur
orð, þakkaði fundarmönnum
ágætt starf þeirra, en síðan tók
hinn nýkjörni formaður Sjálf-
stæðisflokksins til máls og sleit
fundinum með stuttri ræðu:
Þá líður að lokum þessa mikla
landsfundar. Hann hefur verið
fjölmennari en aðrir landsfund-
ir. Fundarsóknin hefur einnig
verið'stöðugri og betri á hverj-
um fundi, en verið hefur áður.
Þetta sýnir skilning fundar-
manna á því að þeir eru hing-
að komnir til að leysa mikil og
vegleg verkefni.
Ég þakká öllum þeim, sem
hafa unnið að undirbúningi
fundarins. Þá vil ég einnig
þakka þeim sérstaklega, sem
hingað hafa komið um langan
veg til að styrkja starf flokks-
ins.
Konur og karlar úr öllum
sýslum landsins eru hér á fund-
inum. Þið hafið sagt skoðanir
ykkar umbúðalaust, eins og
frjálsum mönnum sæmir. Þetta
sýnir, að hér er frjálsræði og
sjálfstæði í hávegum haft.
Landsfundurinn er æðsta
stofnun Sj álf stæðisf lokksins.
En þeim er mikill vandi á hönd-
um, sem hafa valizt til for-
Framh. á 3. síðu
Ræða Jóhanns —
Framh. af 10. síðu.
samstarf um framkvæmd nú-
verandi stjórnarstefnu í megin-
atriðum, eins og þeir höfðu 1950
forystu í ríkisstjórn um að lög-
festa í meginatriðum efnahags-
málatillögur Sjálfstæðismanna,
sem þeir höfðu áður lýst van-
trausti á.
Eigum við ekki að vera sam-
mála um, að þegar boðið er til
baráttu á slikum forsendum,
skal ekki standa á okkur Sjálf-
stæðismönnum að berjast?
Við búum yfir mótaðri stefnu
á grundvelli traustra hugsjóna.
Við trúum á landsins gæði
og framtíðarmöguleika.
Við treystum okkar samtaka-
mætti í lang-stærsta og víðsýn-
asta stjórnmálaflokki landsins.
Og þegar við á morgun höf-
um þingað til fulls — er við
höldum hvert og eitt til sinnar
iðju — til sjávar og sveita, í
borg og bæ, — þá skulum við
ekki gleyma samverunni, því
bróðurþeli og samúð, sem er
innri kjarni þessa Landsfundar,
heldur berum þennan kyndil til
félaga og vina, sem ekki gátu
sótt þennan fund — því að „funi
kveikist af funa“ — og þá mun
allt okkar mannval fullbúið til
sóknar og varnar sjálfstæði,
frelsi og framförum íslenzku
þjóðarinnar.“