Tölvumál - 01.12.1986, Qupperneq 19

ingarinnar. Ráðamenn þeirra gera sér ljóst að
verklok geta legið lengra undan en virðist við
fyrstu syn.
"Babúskumenn" sneiða gjarna hjá stöðluðum
"forritapökkum" sem boðnir eru til sölu á
almennum markaði. Sé babúskuleiðin farin leita
menn ósjaldan snemma ráðgjafar, en leggja engu að
siður höfuðáherslu á að fyrirtæki þeirra tileinki
sér eins mikið og auðið er af þeirri þekkingu sem
uppiysingakerfin byggjast á.
Menn nýrra tíma
í siðasta tölublaði TÖLVUMÁLA fjallaði
undirritaður um nokkur fyrirtæki, sem náð hafa
sérstökum árangri i notkun uppiysingakerfa.
Fyrirtæki, sem standa i fremstu röð hvað varðar
notkun upplýsingatækni fara ekki "islensku
leiðina". Þau hafa fetað sig markvist eftir
annarri leið og upplifað lögmál Geesinks.
Staðlaðar "pakkalausnir" koma sjaldan við sögu
hjá þessum fyrirtækjum. Uppiysingakerfin eru
stillt inn á þá þekkingu og upplýsingar sem
notendur þeirra þarfnast.
Stjórnendur þessara fyrirtækja vita að tölvur og
upplýsingatækni eru orðin hversdagsleg fyrirbæri.
Tölvurnar sjálfar eru ekki lengur sá þáttur sem
höfuðmáli skiptir. Kerfisfræðingarnir eru ekki
látnir ráða ferðinni i fyrirtækjum þeirra stjórn-
enda sem eru framsæknastir.
Uppiysingakerfin eru orðin hluti úr framleiðslu-
kerfum fyrirtækjanna. Þau halda saman vitneskju
um gang framleiðslu, dreifingu vöru, þarfir
viðskiptamanna og uppiysingum um markaðsmál svo
nokkuð sé nefnt. Litið er á þær uppiysingar sem
þessi kerfi safna og halda til haga sömu augum og
hefðbundna framleiðsluþætti eins og efni, vinnu,
orku og fjárfestingu.
Til skamms tima gengu menn að vélvæðingu eða
sjálfvirkni i fyrirtækjum með þvi meginmarkmiði
að fækka verkafólki. Hagræðing fólst i þvi að
kaupa tæki, sem leystu fólk af hólmi. Þessi
17