Tölvumál - 01.06.1989, Blaðsíða 7

Tölvumál júní 1989
Hvers konar kerfi, og hvað er það
helst sem við þurfum að taka tillit
til?
Helstu úrlausnaratriðin eru að mínu
mati:
• Hver er tilgangurinn með þessu
kerfi ?
• Hvað þarf til og hvemig á að
setja þetta kerfi upp ?
• Hvað mun þetta kosta ?
• Hver á að bera kostnaðinn ?
• Hvaða öryggiskröfur á að gera
eða verður að gera ?
• Hvað finnst neytendum, og/eða
hvað gera neytendur ?
• Hvemig á að markaðssetja
svona kerfi til að það nái
tilgangi sínum ?
Hver er tilgangurinn meö
því að setja svona kerfi
upp?
Megintilgangurinn er aukin hag-
ræðing, minni handavinna, meiri
þjónusta við neytendur, og ennfrem-
ur, að kerfið skili arði eða standi að
minnsta kosti undir kostnaði.
Til viðbótar koma svo ýmis atriði
sem taka þarf afstöðu til. Meðal
þeirra em:
• Viljum við losna við
handskráningu krítarkortanna ?
• Viljum við losna við ávísanir
eftir því sem unnt er ?
• Á að vera unnt að nota kerfið
hvar sem er á landinu ?
• Eiga öll innlend kort að vera
gjaldgeng ?
• Hvað með erlend kort ?
Hvað þarf að gera?
Ég nefndi áður að tæknilega væri
svona kerfi ekki mjög flókið. Erfið-
leikamir felast að miklu leyti í því
að samræma sjónarmið og tengja
saman marga aðila. Á íslandi tel ég
að þetta sé tiltölulega auðvelt vegna
fámennis okkar.
Eigi að síður verður að taka ákvörð-
un um mörg atriði varðandi upp-
setningu og það getur vafist fyrir
mönnum.
Hér á eftir em nefnd nokkur þessara
atriða og geri ég ekki greinarmun á
tækjum og hugbúnaði. Þetta verður
að fylgjast að.
• Hvers konar afgreiðslustöðvar á
að leyfa. Hvaða kröfum verða
þær að fullnægja, m.t.t. öryggis,
fjarskipta o.s.frv.
• Hvort stjómtölvan áað vera ein
eða fleiri ? Hvað með afköst,
áreiðanleika stjómkerfis ?
• Hvemig haga skal uppgjöri ?
• Öryggi í vinnslu, varatölvu
o.s.frv.
• Greiðslumiðlunina, þ.e.
tengingu við RB, krítarkorta-
fyrirtækin og aðra.
Hver á að eiga og reka
kerfið?
Nokkrir aðilar koma til greina:
• Bankar
• Kortaútgefendur
• Kaupmenn
Hér er um margt að velja og verður
vafalaust hægt að deila um þetta.
Eins er með rekstur þessa kerfis.
• Hver eða hverjir eiga að sjá um
kerfið?
• Hvaða þjónustu á að bjóða?
• Á hvaða tíma sólarhrings?
• Hvemig á að bóka færslur?
Það er ekki einfalt mál. Ef um
krítarkort er að ræða, má h'ta svo á
að samtímabókun skipti litlu máli,
svo framarlega sem kröfum um
öryggi og heimildir er fullnægt.
Hvað debitkort varðar, hlýtur að
þurfa samtíma bókun, a.m.k. þegar
samtímabókun ávísana verður
innleidd í bankakerfinu, en það
hefur lengi staðið til. Verslunar-
eigendur munu væntanlega vilja
tryggja hag sinn á einhvem hátt.
Tœknin er til staðar hér á
landi og okkar aðstœður
eru ekkiflóknari en svo, að
unnt er að hrinda þessu í
framkvæmd, tiltölulega
auðveldlega.
Nokkur úrlausnaratriði er
nauðsynlegt að leysa.
Mismunandi er hversu
auðvelt það er, en þessi
atriði hafa öll verið leyst
annars staðar og afþví má
læra.