Vísir - 21.08.1962, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 21. ágúst 1962.
7
VISIR
„Þetta er mjög góð vara, sko
ekkert rusl, alveg hundrað pró-
sent öruggt að kaupa það.“
Þetta voru fyrstu orðin sem
við heyrðum, þegar við skut-
umst inn um dyrnar á fornsöl-
unni að Klapparstíg 11, seni
nefnist öðru nafni Söluskálinn.
Fyrir innan hittum við fyrir
eigandann, Guðmund Auðuns-
son, en hann mun lengst allra
manna hafa rekið stanzlaust
fornsölu hér í borg og notuð-
um við því tsekifærið og spjöll-
uðum við Guðmund.
— Þið eruð alltaf að græða
fornsalarnir.
— Nei, góði minn ekki get
ég sagt það. Þetta gengur
svona hægt og sígandi. Nú þú
hlýtur að vita það að ef maður
tapaði á þessu væri maður ekki
að eiga við þetta.
— Hvað er langt síðan að
þú fórst að reka fornverzlun,
Guðmundur?.
— Það eru komin rúm 19 ár
síðan að ég byrjaði og hef allt-
af verið hérna á sama stað.
— Er ekki talsverður munur
að reka fornverzlun í dag og
það var fyrir 19 árum síðan?
— Jú, það er það. Fólk er á
þessum tímum miklu vandlát-
ara og genverðugra, einnig
hleypur það stöðugt eftir tfzk-
unni.
— Af hvaða vörutegund held
urðu að þú seljir mest af.
— Það er nú nokkuð erfitt
að segja um af hvaða vöruteg-
und ég sel mest. Ætli það séu
ekki innanstokksmunir sem
bezt seljast.
— Er sala hjá þér árstíða-
bundin?
— Já, nokkuð t.d. haust og
— Geturðu sagt að þú hafir
hagnast meira á því að reka
fornverzlun fyrir 19 árum síðan
en í dag.
— Já, ekki get ég sagt ann-
að. Núna er fólk miklu vandlát-
ara, áður fyrr keypti það allan
andskotann.
— Eru þá ekki nokkrar vöru
tegundir, sem voru ein þín
be?ta söluvara áður, að verða
ósölugengar?
— Jú, t.d. dívanarnir, þeir
voru ein bezta söluvaran fyrir
nokkrum árum, einnig skáparn-
ir, báðar þessar tegundir eru
bara að verða lítt seljanlegar.
— Þú heldur því auðvitað
fram að allir viðskiptavinirnir
græði á því að verzla við þig.
— Já, já, ég hef ekkert
nema góðar vörur. Verðið á
þeim flestum er um helmingi ó-
dýrara en f búð. Einnig eru
flestar þær vörur er ég hef á
boðstólnum ekki mjög gamlar.
— Hefurðu orðið var við það
að ungt fólk komi til þín, sem
er að byrja að búa?
— Hingað kemur fólk á öll-
um aldri, bæði til þess að selja
og kaupa vörur. Já, já, hingað
kemur fólk sem er að byrja að
búa. Ég tek ekkert i umboðs-
sölu, allt greitt út í hönd og ég
sel gegn staðgreiðslú.
— Siturðu ekki lengi með
sömu hlutina?
— Ekki mjög lengi, því á
hverju ári keyri ég heilan bíl-
farm af rusli á haugana.
— Hvað er elzti hluturinn
hjá þér gamall?
— Elzti hluturinn sem ég het
hjá mér núna er orðinn um tvö
hundruð ára gamall, alveg for-
láta borð.
Guðmundur Auðunsson.
55
Rónum hefur
vor sel ég nokkuð mikið af vör-
um út á land, þá er sveitafólkið
mest á ferðinni.
— Svo sveitafólkið verzlar
mikið við pig?
— Það gerir það nokkuð og
þó ekkert meira en Reykvíking-
ar. Sveitafólkið kemur sjaldnar,
en verzlar þá meira.
— Er mikið um það að menn
komi til þín og bjóði þér hluti
til sölu til þess eins að fá sér
fyrir flösku?
— Það er orðið miklu minna
um það núna, þó eru þess alltaf
dæmi. Ég er þeirrar skoðunar
að rónunum hafi fækkað hérna
í bænum og þar af leiðandi öll
óregla rniklu minni.
— Ég sé að þú hefur á boð-
stóium föt, selst eitthvað af
þeim?
I— Það er alltaf eitthvað, en
þau þurfa alltaf að vera í
tízku og auðvitað mjög vel far-
in.
— Gerurðu upp eitthvað af
þeim hlutum sem þú kaupir og
tekur til sölu?
-— Það kemur stundum fyrir,
einkum þó með hljóðfæri, það
er alltaf mikil sala í þeim.
Þú kannt auðvitað mjög
vel við þig innan um þetta dót?
— Já, maður verður í þessu
meðan maður tórir.
Hjálpa Bandaríkin Kím
korn vegna hungursneyðar?
menn nú, að unnt verði að fá ein-
hverja uppskeru í haust, þótt ólík-
legt sé. Suður 1 landi hafa hins
vegar verið svo gífurleg flóð, að
þau hafa eyðilagt vonina um hrís-
grjónauppskeruna, sem þarfnast þó
verulegrar vætu.
Samkvæmt fréttum frá Hong
Kong er dagskammturinn víða að-
eins 1300 hitaeiningar, sem er helm
ingur þess, sem maður þarfnast.
Það kemur æ betur í ljós,
að yfir Kína vofir fjórðal
sultarárið, og er það hald
manna í Hong Kong, að
það muni vera mannskæð j
ara en þau þrjú, sem nú
eru á undan gengin.
Það eykur einnig á líkurnar á
miklu meiri mannfalli en dæmi eru
til áður í Kína á þessari öld, að
fjárhágurinn er orðinn svo bágur
undir stjórn kommúnista, að erfitt
mun verða að kaupa korn erlendis
með venjulegum hætti eða án þess
að fá það lánað til lengri tíma en
líklegt er, að nokkur fáist til að
samþykkja. Eru það Japanir, sem
skýra frá þessu bága fjárhags-
ástandi, því að sérfræðingar frá
Japansbanka háfa kannað efnahag
Kínverja með það fyrir augum að
fá úr því skorið, hvort þeir mundu
hafa bolmagn til kaupa.
Þeir segja, að undanfarin
þrjú hallærisár hafi leikið fjár-
hag Kínverja svo, að þeir verði;
að öllum likindum að biðja góð-'
viljaðar þjóðir að gefa sér korn.
Fregnir frá Hong Kong herma
ug, að Kinveíjar sjái fra/n á svo
mikla erfiðleika að fulltrúat þeirra
hafi jafnvel átt „einkaviðræður"
við kaupsýslumenn frá Bandaríkj-
unum um horfur á, að unnt verði
að fá korn af hinum stórkostlegu
birgðum Bandaríkjastjórnar, sem
hún er í rauninni i vandræðum
með. En ekkert er sagt opinberlega
um þetta atriði, og ekki vitað um
afstöðu Bandaríkjastjórnar til að-
stoðar við kommúnistastjórnina,
sem hefir lagt sig fram um að
fjandskapast við hana undanfarin
ár.
Það eru þurrkar og flóð, sem
ganga sitt á hvað, sem vandræðun-
um valda. Þurrkar eyðilögðu hveiti
uppskeruna noröur í Iandi, en hún
miðast við mai — júní, og vona
^ Ayub Khan forseti Pakistan hef-
ur cnn hvatt til bandalags milli
Pakistan, Afghanistan og Irans.
Fundur
félagi
í Sjálfstæðis-
Dýrafjarðar
Þann 1. ágúst s.l) var fundur
i Sjálfstæðisfélagi Dýrafjarðar. —
Fundurinn var haldinn á Þingeyri.
Formaður félagsins, Jónas Ólafs-
son, Þingeyri, setti fundinn og
stjórnaði hr,mim Fundarritari var
Arngrímu ' 1 skólastjóri,
Núpi.
Þorva
framkvi
flokksins
lagsmál
njánsson,
/jálfstæðis-
i'íui. -i um skipu-
Sjálfsuoð'sflokksins og
ræddi sérstaklega um flokksstarfiö
í Vestfjarðarkjördæmi.
Á fundinum voru kjörnir full-
trúar i Fulltrúarði Sjálfstæðis-
félaganna i Vestur-ísafjarðarsýslu
og ( kjördæmisráð Sjálfstæðis-
flokksins í Vestfjarðakjördæmi.
Stjórn félagsins skipa: Jónas Ól- j
afsson, Þingeyri, formaður, Erla
Sveinsdóttir, Þingeyri, Bjarni Ein-
arsson, Þingeyri, Gunnar Jónsson,
Haukadal og Hjörtur Jónsson,
Núpi.
Ölóðir
heim-
sækja
Horna-
fjörð
Höfn í Hornafirði
í morgun.
Skip kom hér að landl á dög-
unum, færandi vaminginn 'heim
frá útlöndum, en það var mis-
jafnlega þegið af fólki hér og
raunar höfðu allir skömm af
gestunum áður en lauk.
Atvik voru þau, að s.l.
fimmtudag lenti hér á heimleið
frá Englandi v.b. Hrafnkell og
var að koma úr fisksöluferð.
Höfðu skipverjar nestað sig ríf-
lega af drykkjarföngum áður
en lagt var úr höfn ytra, sem
ekki þykir tiltökumál. Ekki var
báturinn fyrr lagztur að en
menn tóku hraustlega til
drykkju, og er upp á bryggju
kom, hófust þar ryskingar með
þeim félögum. Skipti ekki tog-
um, að einn þeirra henti sér í
sjóinn og gerði sig ekki líkleg-
an til að komast á þurrt aftur.
Félagi hans fleygði sér á eftir
honum, náði á honum taki og
reyndi eftir megni að bjarga
honum upp úr, en hinn kærði
sig ekki um það, heldur barð-
ist um á hæl og hnakka gegn
bjargvættinum. Varð hinn síð-
arnefndi að fá liðsauka og tókst
þeim loks að drösla manninum
upp á bryggjuna. Hann gerði
sig líklegan til að henda sér
aftur í sjóinn. Fór þá einn úr
hópnum að, tók í hálsmálið á
sundmanninum, dró hann þann-
ig að skúr rétt ofan við bryggj-
una, henti honum þar inn og
læsti. Skildi þar með þeim, en
félagar hans skunduðu upp i
staðinn og á dansleik, sem stóð
yfir í félagsheimilinu.
Að dansinum loknum fara
þeir til og hleypa félaga sínum
út úr dýflissunni, og var hann
frelsinu feginn. Upp hefjast nú
þegar mikil áflog og barsmíðar
og berst leikurinn niður á
bryggju. Fleygir nú fyrmefnd-
ur sundmaður, er Steingrímur
nefnist, sér enn í sjóinn, og
hafði hann raunar leikið þennan
sama leik úti i Aberdeen. Nú
náðu þeir honum upp úr innan
stundar og gerði sér þá einn
lítið fyrir og sló sundgarpinn
kyrfilega í rot, og voru þeir þá
komnir út í fjöru, en áður var
búið að rífa öll föt af sund-
manninum ofanverðum. Aðrir
voru orðnir móðir og þreyttir
og liðið á nótt. Tveir aðrir voru
þó enn óðir af drykkjunni, og
fékk skipstjóri þá ekki til að
koma um Borð, lagði við svo
búið úr höfn, með þeim um-
mælum þó, að það væri stór
ábyrgðarhluti að skilja slíkt ill-
þýði eftir í svo friðsælum stað,
en það væri ekki um annað að
gera. Ekki ílentust þó garparnir
hér, heldur flaug Steingrimur
sundgarpur með flugvél til
Reykjavíkur daginn eftir.