Vísir - 23.08.1962, Blaðsíða 7

Uss, það er nú meiri
plágan með þessa ungl-
inga, þeir eyða öllum
sínum peningum annað
hvort í sjoppur eða
hljómplötukaup. —
þessar líka hljómplötur
þetta er Rokk og aftur
Rokk, sem er álíka á-
heyrnar og öskutunnu-
lok sem eru að fjúka í
roki.
Þetta sagði ein gömul og
reynd kona við okkur inni í
hljóðfæraverzlun fyrir nokkru,
ásamt fleiru sem við telium
ekki ástæðu til að birta.
En hvað sem öllu líður þá er
hægt að gera margt verra af
sér en hlusta á skemmtilega
hljómplötu, hvort sem hún hef-
ur að innihalda rokk and roll
eða sinfoniu, það fer eftir smekk
hvers og eins. Okkur datt í hug
að leggja leið okkar inn í ein-
hverjar hljóðfæraverzlanir og
rabba við afgreiðslufólkið.
Rokkið að fjara út
Fýrst litum við inri í hljóð-
færaverzlun Sigríðar Helgadótt
ur, sem er til húsa í Vesturveri
og þar hittum við fyrir af-
greiðslustúlkuna, Kristínu Þor-
steinsdóttur.
— Er ekki skemmtilegt að af-
greiða í hljóðfæraverzlun?
— Jú, alveg prýðilegt.
— Verður þú ekki leið á að
hlusta á þessar plötur sem
vinsælastar eru, dag eftir dag?
Tage Ammerdrup er þeirrar
skoðunar, að tollar á hljóm-
plötum séu allt of háir. —
Ljósm. Vísir, B. G.
— Nei, nei, ég venst þessu.
— Á hvaða aldri eru viðskipta
vinirnir helzt?
— Það er ekki hægt að segja
annað, en að þeir séu á öllum
al(3ri. Hins vegar er stór hluti
Kristín Þorsteinsdóttir, afgreiðslustúlka í Vesturveri með
nokkrar vinsælustu hljómplötumar.
af þeim unglingar, sennilega
mest 14 — 15 ára.
— Og þeir kaupa ekkert ann-
að en rokk-plötur?
— Rokk, það er ekki hægt
að segja það, því rokkið er alveg
að fjara út. Nú eru það twist-
lögin sem seljast, svo er auðvit-
að alltaf mikið af rólgeum lög-
um. Einnig seljum við nokkuð
mikið af jazz-lögum, en áhuginn
á því virðist ekki vakna fyrr en
18—19 ára aldrinum hefur ver-
ið náð.
— Er mikið um að fólk kaupi
hijómplötur til að gefa?
— Já, þó nokkuð mikið. Það
kemur hingað alltaf mikið af
eldra fólki til þess að kaupa
hljómplötur handa krökkunum.
— Biður þet'ta fólk yfirleitt
um að fá að hlusta á plötuna áð-
ur en það kaupir hana?
— Já, svo að segja alltaf.
— Verður þú aldrei vör við
að hýrni yfir því, þegar það
hlustar á fjörugt twist-Iag.
— Jú, jú, ég held nú það.
Meira að segja hef ég séð sum'
ar ömmurnar skælbrosandi og
bregða fyrir sig nokkrum twist-
sporum.
— Hvaða plata selst bezt
núna?
— Af íslenzku plötunum selst
Hulda mest, en vinsælasta er-
lenda Iagið er sennilega ,,Djóm-
bo Læjó“.
Villiöndin sló mest í gegn“
Drangey er gömul og rótgró-
in hljóðfæraverzlun, svo við lit-
um þar inn og hittum að máli
Tage Ammendrup.
— Er mikil hljómplötusala
hjá þér núna, Tage?
— Svona sæmileg, varla hægt
að segja meira. Það kemur allt-
af smá kippur í hana kringum
mánaðamót.
— Hvað er langt síðan þið
byrjuðu með hljómplötuútgáfu?
— Það eru orðin ein 13 ár
síðan, minnir mig.
—' Hefurðu sjálfur mikinn á-
huga á tónlist?
— Já, ég hef alla tíð haft
mikinn áhuga á tónlist, aiveg
sama hvaða tegund hún er, ef
hún er vel leikin og skemmtileg.
— Eruð þið stærstu hljóm-
plötuútgefendurnir?
— Ég veit ekki hvað er hægt
að segja um það, en síðan við
byrjuðum að gefa út hljómplöt-
ur, þá höfum við gefið út flest-
ar.
— Hvaða plata heldurðu að
hafi mest „slegið í gegn“, af
þeim sem þið hafið gefið út?
— Ég held örugglega að mér
sé óhætt að segja að það hafi
verið Villiöndin, sem Jakob Haf-
stein söng. Fyrst vorum við bún
ir að hafa þessa plötu lengi hjá
okkur og vorum jafnvel farnir
að halda að platan myndi ekkert
seljast, svo allt í einu rauk sal-
upp og stóð yfir í langan
tíma.
— En hvaða íslenzkur söngv'-
ari heldurðu að hafi verið vin-
sælastur síðustu árin?
— Það er án efa Ragnar
Bjarnason.
— Er eitthvað til í þeirri gagn
rýni að plöturnar komi aídrei í
hljómplötuverzlanirnar hér, fyrr
en þær eru búnar að ganga lengi
erlendis.
• Úlfar Sveinbjömsson í fullu fjöri við fóninn.'
lEkkert skammarbréf
fengið enn þá
Fyrst við erum farnir að
minnast á hljómplötur, þá
getum við ekki gleymt þeim
útvarpsþætti, sem æskan
hlustar einna mest á. — Þul-
urinn f hádegisútvarpinu á
hverjum Iaugardegi, tilkynn-
ir, að kl. 4:30 sé þátturinn
„Fjör í kringum fóninn“, Úlf
ar Sveinbjörnsson, kynnir all
ar nýjustu dans og dægur-
Iagaplöturnar.
Það er öruggt að þátturinn
nýtur mikilla vinsælda, því
hvar sem farið er um á þess-
um tíma dags, getur 'maður
heyrt Úlfar kynna vinsælustu
plöturnar.
Við brugðum okkur niður
í Ríkisútvarp, þar sem Úlfar
starfar sem magnaravörður,
til þess að spjalla við hann
stutta stund.
— Hvernig datt þér í hug,
að byrja með þennan útvarps
þátt, Úlfar?
— Nú veit ég ekki, ég hef
alla tíð haft mikinn áhuga á
þessari tónlist. Var með
nokkra þriðjudagsþætti, sem
öðru nafni nefnast Lög unga
fólksins og þá fékk ég hug-
myndina og útvarpsráð sam-
þykkti þáttinn.
— Varstu ekki kvíðinn,
þegar þú byrjaðir með Lög
unga fólksins?
— Jú, ekki get ég neitað
því, ég kveið lang mest
fyrir því að heyra í sjálfum
mér. Strax eftir fyrsta þátt-
inn hvarf skrekkurinn.
— Var ekki mikil vinna
við Lög unga fólksins?
— Jú, það var mjög mikil
vinna í sambandi við öll bréf
in. sem þættinum bárust,
stundum voru þau um 500.
— Á hvaða aldri heldurðu
að flestir hlustendur þáttar-
ins séu?
— Yfirleitt er það ungt
fólk, sem hlustar á þáttinn
og ég held einnig að það
eldra skrúfi ekki fyrir þó þátt
urinn sé í útvarpinu, það
hlustar kannske með öðru
eyranu. En þeim sem skrifa
þættinum, held ég að megi
skipta í tvo hópa, maður
getur séð það á skriffinni á
bréfunum. Annar hópurinn
er á aldrinum 14 — 15 ára,
hinn hópurinn eru svo for-
eldrar sem senda börnum
sínum kveðjur t.d. unglingum
sem eru í héraðsskólum.
— Svo byrjaðirðu með
þáttinn „Fjör í kringum
fóninn“. Er ekki erfitt að fá
plötur í hann?
— Jú, það er það, ég verð
að hafa öll spjót úti til þess
að ná í nýjustu plöturnar.
— Hefurðu ekkert skamm
arbréf fengið enn þá?
— Nei, ég hef fengið nokk-
ur bréf í sambandi við þátt-
inn og öll hafa þau verið
mjög vinsamleg og skemmti-
leg.
— Af hvaða lagi ertu
hrifnastur?
— Sennilega er það kynn-
ingarlag þáttarins, sem heit-
ir Mack Donalds Cave.
— Og að síðustu. Þú ætlar
að halda áfram með þáttinn?
— Það er stóra spurning-
in, hvort það verður hægt.
Það féþkst aðeins leyfi fyr-
ir þættinum til hausts. Þá
kemur miklu meira dagskrár-
efni, svo að erfitt verður að
segja um hvort þátturinn fær
að halda áfram. — p.sv.
- Þetta er eitt af því sem við
heyrum mjög oft. Sannleikurinn
er hins vegar sá, að í flestum
tilfellum, erum við búnir að hafa
þessar plötur í langan tíma hjá
okkur og það selst kannske ekki
ein einasta plata, svo allt í einu
kemur ógurlegur kippur og allar
plöturnar rjúka út. En við get-
um ekki keypt inn mikið af
sömu plötunni í fyrstu, þvi við
vitum ekki hvað hún selst mikið.
Svo þegar platan „slær I gegn“,
þá eigum við oft ekki nógu mik-
ið af henni og verðum því að
panta aftur.
- Eru háir tollar á hljóm-
plötum?
- Já, mjög háir. Það þekkist
hvergi í heiminum að það séu
svona háir tollar á hljómplötum
í flestum löndum er plötum skip-
að í sama flokk og bókum.
Fimmtudagur 23. ágúst 1962.
VISIR