Vísir - 23.08.1962, Blaðsíða 8

8
Útgefandi: Blaðaútgafan VtSIR.
Ritstjórar Hersteinn Páicson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axe) Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Porsteinn ö. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 króuur á mánuði.
I lausasölu 3 kr. eint. — Simi 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Visis. — Edda h.f.
V___________________I____________________________________________________
Raust úr gröfinni
Einstöku sinnum heyrist raust úr gröfinni.
Það er Alþýðublaðið, sem talar.
Eitt sinn var Alþýðuflokkurinn mikill og mektug-
ur. Eftir honum var tekið í íslenzkum stjórnmálum.
Nú veit enginn hverju svara á, þegar spurt er: Hvað
er Alþýðuflokkurinn? Hver er stefna hans?
Nýlega taldi Alþýðublaðið sig þess umkomið að
narta í Sjálfstæðisflokkinn og Vísi fyrir það að Vísir
hafði rætt um það að réttlæti yrði að vera í tekju-
skiptingunni. AUir þjóðfélagsþegnar ættu að bera úr
býtum rétta hlutdeild í þjóðartekjunum. Þetta þoldi
litla blaðið ekki. Þetta var allt of mikið frjálslyndi af
ólukku kapitalistunum.
Það er dapurlegt að lifa í fortíðinni.
Það er dapurlegt að ganga í barndóm.
Það er dapurlegt að halda að maður sé ennþá stór
og hraustur eftir að á banasængina er komið.
Einstaka sinnum rjúka skriffinnar Alþýðublaðs-
ins upp og reyna að sannfæra sjálfan sig og aðra um
að flokkurinn sé ennþá af sömu stærð og þegar Jón
Baldvinsson leið. Glorían er tekin niður af hillu og ryk-
ið strokið af henni. En hún glansar ekki. Hún er orð-
in mött og samanskroppin. Áran er horfin.
Hafa skal það sem sannara reynist og víst Væri
það ósanngirni að neita því, að Alþýðuflokkurinn hef-
ir mörgu góðu máli lagt lið á liðnum árum og í mörgu,
sérstaklega utanríkismálum, hefir hann reynzt ábyrg-
ur og framsýnn. En þegar málgagn flokksins ætlar
sér þá dul að staðhæfa að flokkur þess eigi einkarétt
á frjálslyndi og umbótum er of langt gengið. Það er
hygginna manna háttur að ætla sig ekki meiri en mað-
ur er. Þetta ætti Alþýðublaðið að muna.
Þegar það talar heyrist raust úr gröfinni.
V.-þýzkt fjármagn
í gær skýrði Vísir frá því, að þýzkur auðmaður
hefði fest kaup á jörð við Þjórsá, þar sem hafnarskil-
yrði eru talin góð.
Ekki er ástæða til þess að amast við slíkum kaup-
um útlendinga á íslenzku landi meðan þau eru í hófi.
Hins vegar ber okkur íslendingum að vera vel á verði
gegn því að erlendu fjármagni verði ekki beittmeð und-
irmálum til þess að komast yfir íslenzkar eignir og
byggja með því íslendingum út. Það skiptir ekki máli,
hvort landbúnaðurinn á hér í hlut eða fyrirtæki í bæj-
um. Það skiptir heldur ekki máli hvort hið erlenda
fjármagn er vestur-þýzkt eða annarrar þjóðar.
Það er ástæðulaust að gera fjárfestingu erlendra
manna eða fyrirtækja hér á landi að grýlu. En það
er líka ástæðulaust að vanmeta bá hættu, sem af slík-
um kaupum getur stafað. Höfuðatriði er, að erlent
fiármagn sé notað á þann hátt, að íslendingar hafi þar
jafnan töglin og hagldimar.
f (i’ [ j mnu: ;-vi h; ; í i i i m m u,
VÍSIR
Fimmtudagur 23. ágúst 1962.
Brezkir nazistaforsprakk-
ar dæmdir / fangelsi

Brezku nazistaleiðtogamir
Colin Jordan skólakennari, 39
ára að aldri, forsprakki brezku
þjóðemishreyfingarinnar svo
nefndu eða „British National
Socialist Movement", var dæmd
ur f tveggja mánaða fangelsi i
Bow-Street réttinum f London
s.I. mánudag fyrir „eins Ijótt
orðbragð og hægt er að gera
sér f hugarlund að nokkur mað
ur láti sér um munn fara“, en
þau viðhafði hann á Trafalgar-,
fundinum f fyrra mánuði, sem
félagsskapur hans, sem stofnað
ur er til höfuðs Gyðingum að
þýzk-nazistskri fyrirynd, hafði
boðað.
Beljakinn Jordan, segir í
brezku blaði um þetta, og aðal-
ritari hreyfingarinnar, John
Tyndall, 28 ára er hlaut 6 vikna
fangelsi, og áfrýjuðu þeir báð-
ir, og var þeim sleppt gegn 100
sterlingspunda tryggingu. Síðan
var farið með þá í klefa til
þess að ganga formlega frá á-
frýjun og tryggingu.
Krökkt var á áhorfendabekkj
um og þeirra meðal nokkrir dap
urlegir og lítt upplitsdjarfir
flokksmenn, sem bám haka-
krosseinkenni. Þeigar þeir, á-
samt forsprökkunum tveimur,
gengu út úr byggingunni að
öllu loknu, var þar fyrir enn
einn forsprakki, Rowland Ritc-
hie Kerr yfirmaður „rannsókna
deildar" hreyfingarinnar, bvað
sem f því felst, og var nú skot-
ist inn í bifreiðar sem til taks
voru og ekið á brott sem hrað-
ast. Nazistarnir, svo nefndir
hér, þar sem þeir apa eftir
þýzk-nazistískum fyrirmyndum
í einu og öllu, en annars oft
kallaðir „fascistar" í Bretlandi,
og kemur út á eitt, mega vart
sjá sig á Bretlandi, og ber
tvennt til, f fyrsta lagi, að
hreyfingin á sára litlu fylgi að
fagna, en margir andstæðingar
þeirra, einkum Gyðingar, vilja
kæfa þennan hættulega vísi áð-
ur en hann nær að festa rætur.
Tugir iögreglumanna
á verði.
Gyðingar þessir, margir fyrr-
verandi hermenn,1 eða afkomend
ur manna sem hinar brjálæðis-
legu ofsóknir Hitlers höfðu bitn
að á, hafa fjölmennt á vettvar.g
þegar nazistamir hafa boðað
útifundi, og bera Gyðingar þá
margir gulu stjörnuna, einkenni
Davíðs-hreyfingarinnar.
Þegar réttarhöldin hófust s.l.
mánudag voru 30 lögreglumenn
á verði en um 400 manns höfðu
safnast saman til þess að kom-
ast inn f áheyrendastúkurnar.
Þegar Jordan og Tyndall komu
var óspart kallað til þeirra svíf
irðingarorðum, þeir kallaðir
„fascista-rottur“ og par fram
eftir götunum.
Þegar þeir Jordan og Tyndall
voru fyrir réttinum vítti dómar-
inn, Kenneth Barraclough þá
fyrir að flytja áróðursræður og
„ávarpa pressuna" — ,.Þið er
uð ekki hér staddir á almennum
fundi", sagði dómarinn. Kom-
ust þeir þannig ekki upp með
að nota réttarsalinn til áróðurs,
en báðir héldu þar næst fram,
að á fyrrnefndum fundi á Traf-
algarfundi hefðu þeir borið
fram staðreyndir og rætt mál
sanngjarnlega, m.a. hélt Jordan
Colin Jordan
því fram, að engin ummæli
hans í garð Gyðinga hefðu ver-
ið móðgandi eða líkleg til þess
að spiila friðnum, en Gyðingar
og kommúnistar hefðu komið
þar til þess að hléypa upp fund-
inum, en hélt fram „rétti sér-
hvers Breta til að gagnrýna
Gyðynga".
Tyndall áminntur.
Tyndall reyndi að leggja
fram auglýsingaspjöld frá Gyð-
ingum sem sönnunargögn og
ræddi „alþjóðabúðirnar" í
Gloucestershire, en nazistar
voru hraktir þaðan eins og get-
ið var í fréttum á sínum tíma.
Tyndal kvað þá félaga sótt til
' sakar vegna þess, að öfgamenn
meðal Gyðinga hefðu lagt að
lögreglustjórunum að fá þá
leidda fyrir rétt. Dómarinn
kom í veg fyrir, að Tyndail
legði fram „sönnunargögnin"
og áminnti hann.
Móðgandi — ekki aðeins
fyrir Gyðinga.
Dómarinn komst að þeirri nið
urstöðu, að ummælin á fundin-
um hefðu verið móðgandi, ekki
aðeins fyrir „mjög, mjög mik-
Sýslumaðurinn á Biönduósi lét
um heigina mæia upp vegalengdir
á bakka Vatnsdalsár, þar sein ung-
ur vinnumaðut prófastsins f
Steinnesi hafi Iagt nokkur silunga-
net að því tilskyldu að J00
metrar væru nilli lagna. Kærði
leigutaki árinnar lagnimar þar sem
of stutt hefði verið milli sex neta
i ánni.
Við mælingu sem ræktunarráðu-
nautur Vatnsdals gerði um helg-
ina kom i ljós, að 700 — 800 metrar
voru milli yztu lagnarinnar við
Krfutanga og innstu lagnarinnar,
sem vinnumaður prófastsins segir
að hafi verið við landamerki
Steinness og Steinsstaða. Sam-
kvæmt þessu hefur of mörgum net-
um ekki verið lagt á þennan kafla
í heild, hitt er svo annað mál, að
inn meiri hluta fólksins í þessu
landi, hvort sem þeir eru Gyð-
ingar, kristnir eða ekki af þjóð
flokki Gyðinga" og þeir hefðu
beinlínis verið a ðkoma af stað
vandræðum með orðbragði
sínu.“
Hitier og dúfumar.
„Fari einhver á Trafalatorg
til þess eins að gefa dúfunum
og þar kæmu svo menn og færu
að lofa og prísa Hitler þá
mundi það nægja til þess að
flestum rynni í skap“. — Dóm-
arinn kvað lögin tryggja mönn-
um málfrelsi, að því tilskyldu
að menn spilltu ekki friðinum.
Tvívegis dæmdur áður.
Dómarinn minnti Jordan á,
að hann hefði tvívegis fengið
dóm fyrir móðgandi ummæli á
almanna færi, 1959 og 1961, og
hefði það átt að vera honum
næg aðvörun.
Meðal svívirðingarummæla
þeira, sem Jordan var dæmdur
fyrir, voru þessi:
3. september 1939 var svart-
asti dagurinn í sögu Bretlands.
Þá lauk langri og ákafri bar-
áttu Gyðinga, sem fögnuðu um
heim allan, en það sem kórón-
aði baráttu þeirra var, að Bret-
land sagði Þýzkalandi stríð á
hendur. Það var gert vegna
þvingunar af Gyðinga hálfu.
Hitler hafði á réttu að standa
og fjandskapurinn allur frá Gyð
ingum og þeirra ráðendum, en
Tyndal líkti Gyðingum við
maðka sem nærast á líki sem
farið er að rotna. Han nkvað
þá hafa, eyðilagt land okkar,
eitrað menningu okkar, eyðilagt
iðnaðinn og spillt jynstofnin-
um. Þeir eru í dag stimplaðir
morðingjar Evrópu".
Slíkur ofstækisvaðall hlaut
óhjákvæmilega að leiða til þess,
að friðinum yrði spillt, sagði
saksóknari, William Howard.
John Tyndall
verið getur, að of skammt hafi
verið milli einstakra neta.
Visir átti 1 morgun stutt samtal
við sr. Þorstein Gíslason prófast
í Steinnesi. Hann kvaðst ekki hafa
vitað nákvæmlega hvernig piltur-
inn lagði netunum hverju sinni, en
benti á, að þar sem Steinnes ætti
l>/2 km. af Vatnsdalsá væri Iöglegt
að leggja fimmtán net frá bænum,
svo að fullmikið hefði verið gert
úr þessum netalögnum. Hann
kvaðst hafa beðið piltinn, vinnu-
mann sinn, að leggja engin net í
ána nú eftir að þessi deila kom
upp, þótt að þær væru löglegar.
Verst, var sagði prófastur, að kröf-
ur leigutaka á hendur mér voru
miklar og ósanngjamar, svo að ó-
mögulegt var að sættast á þær.
Netalagnir í Votnsdalsó
voru á nógu löngu svæði
I > \ t »
* 1 i
i 1 t I