Vísir - 20.09.1962, Blaðsíða 6

6
Volvu Stadion '55 gullfallegui
bíll kr. 85 þús útborgað -
Vauxhall ’58. Gðður öíll kr 100
þús
Vauxhall ’49 Mjög góðu standi
kr. 35 þús. Samkomulag.
OpeJ Karavan '55, ’56. '57, 59
Allir 1 góðu standi
Opel Capitan '56 einkabíll ki
100 þús. Samkomulag.
Volkswagen ’60 kr 95 þús.. All-
ar árgerðir.
Morris ’59 Fallegur bfll.
Ford Stadion ’53. Samkomulag
Mary ’52. Topp standi Sam
komulag.
Moskwitch '57. Mjög þokkaleg-
ur bíll. Otborgun 25 þús kr.
Morris ’47. Samkomulag.
Hillmann ’47. Samkomulag.
Vauxhall '47 kr. 13 þús
Opel Capitan ’55 kr. 70 þús eða
skipti ð Ford Anglia '55.
Hef kaupendur að rússneskum
lendbúnaðarjeppum, yfirbyggð.
um.
Skoda Stadion fallegur bíll.
Gjörið svo vel op komið með
bílana.
Mercldes Benz 180 ’57 allur
yfirfarinn, selst á góðu verði
ef samið er strax. Útborgun
Volkswagen ’62 keyrður 9 þús.
hvítur að lit. verð 110 þús
Otborgun 75 þús. Samkomu-
lag um eftirstöðvar.
Opel Caravan ’55, gullfallegur
bíll. kr. 70 þús. að mestu
útborgað.
Oktavfa ’61, keyrð 15 þús. Gott
verð, ef samið er strax.
BIFREIÐASALAN
Borgartúm 1.
Slmar 18085 19615
Heima eftir kl 18 20048.
Laugavegi 146, sími 1-1025
í dag og næstu daga bjóðum
við yður:
Allar gerðir og árgerðir af 4ra,
5 og 6 manna bifreiðum.
Auk þess i fjölbreyttu úrvali:
Station, sendi- og vörubifreiðir.
Við vekjum athygli yðar á
Volksjagen 1962, með sérstak-
lega hagstæðum greiðsluskil-
málum. þ
VoIks;agen allar árgerðir frá
1954
Opel Rekord 1955. 1958, 1960,
1961, 1962.
Ford Taunus 1959, 1962.
i Opel Caravan frá 1954 — 1960.
! Moskwitch allar árgerðir.
Skoda fólks- og station-bifreiðir
allar órgerðir.
Mercedes-Benz 1955, 1957, 1958
og 1960. |
Opel Kapitan 1955, 1956,1960. í
Renault, 1956, 6 manna, fæst
j fyrir 5—10 ára skuldabréf.
| Höfum kaupendur að vöru-
j og sendiferðabifreiðum.
Komíð og látið okkur skrá og
selja fyrir yður bilana.
Kynníð yður hvort RÖST
j hefir ekki rétta bílana fyrir
! yður.
RÖST leggur áherzlu á lipra
og örugga þjónustu.
Röst s.f.
Laugavegi 146, simi 1-1025
I
_____________ VISIR -
Séra Friðrik —
Framhald at bls. 4.
Hún talar íslenzku með ágæt-
um. Þrátt fyrir erlendan upp-
runa sinn, hefir hún sannað
það, að hún er fyrst og fremst
íslenzk húsfreyja.
— Ykkur hefir þá líklega
aldrei dottið f hug að sækja
héðan?
— Ekki svo alvarlega að það
taki því að tala um það.
Ærin verkefni
á Húsavík.
— Ykkur hefir ekki skort
verkefni hér á Húsavík?
— Nei, ekki tilfinnanlega.
Séra Friðrik lítur kankvfs á
konu sína.
— Úr því að þú ert að þess-
um spurningum, má ég til með
að hæla konunni svolítði. Ég
held hún eigi það skilið. Þótt
útlendingur sé, hefir hún stað-
ið sig vel við íslenzkar aðstæö-
ur og samlagazt fólki hér. Hún
fékk góða músíkmenntun I
æsku og hefir verið byggðinni
þörf sem meðleikari kóra og
einsöngvara öll þessi ár. Mörg
síðari árin hefir hún verið org-
anisti Húsavíkurkirkju. Hvað
mig snertir, þá hefir dálftið
verið notazt við mig lfka, t. d.
í þágu skólanna, sjúkrahússins
og söngmálanna. Hvemig sem
á þvf stóð, var þess óskað, að
ég gerðist hér karlakórsstjóri
strax fyrsta haustið. Ég stjórn-
aði „Þrym” f 18 ár. Kirkjukór
Húsavfkur hefi ég stjómað f
ein 20 ár. Sá kór hefir unnið
afar mikið og fórnfúst starf fyr-
ir kirkju sfna. Já, það hefir oft
verið Iff í söngmálunum hér.
En nú em farmfarimar að
skapa nýjan músiksmekk. Og
nú fá menn svo rfflegan músfk-
skammt daglega og fyrirhafnar-
laust, að ekki er ólíklegt að
þeim þverri löngun til að syngja
sjálfir.
Bókalesendur
MARKANS-
bókalesgrind
hlífir bókinni, veitir yð-
ur aukin þægindi við
lestur, bæði í stól og í
rúmi. — Fæst í bóka- og
ritfangaverzl. og hjá
framleiðenda,
sími 38 0 78.
Bíla- og
búvélasalan
SELUíf:
Orginal Volks;agen mikrobuz
árgerð 1960. Sæti fyrir 8 t
manns. Sem nýr bfll.
Mercedes-Bens 220, 55 og 58,
góðir bílar.
Dodge ’58 og 53. ágætir bílar
Willis Jeppa ’51 og ’55
T.D. 6 ýtuskóflu sem nýja,
diselvél.
Bíia- og
búvélasalan
v/ Miklatorg.
Sfmi 2-31-36. 1
Gutlað við
hitt og þetta.
— Þú hefir fengizt við flei.-i
listgreinar en sönglistina, séra
Friðrik?
— Æjá, ég hef gutlað við
hitt og þetta, aðeins sjálfum
mér til gamans. Ég hefi t. d.
oft verið beðinn um „skraut-
skriftir”.
— En aðrar teikningar?
— Ekki svo að orð sé á ger-
andi. Það skyldi þá vera nótna-
teikningarnar. Fyrir nokkrum
árum teiknaði ég nótnahefti.
Það voru sönglög, sem mér
þóttu falleg. Ég tapaði nokkrum
þúsundum á útgáfunni. En það
var gaman að teikna heftið. Ný-
Iega teiknaði ég til prentunar
Passíusálma-lögin, sem Sigurð-
ur Þórðarson hefir safnað og
raddsett og gefin voru út um
leið og nýja viðhafnarútgáfan
af sálmunpm. Vestur-íslenzki
listmálarinn, Emilc Walters,
heimsótti mig einu sinnt í
Vatnabyggð og sá eitthvert
teiknidót hjá mér. Vildi hann
að ég lærði „commercial draw-
ing” — káputeikningar og þess
háttar. Ég byrjaði, en hætti
strax vegna augnaþreytu. Ekki
varð ég ríkur af þvf. — Já, ég
hefi búið til nokkur sönglög og
raddsett þau. Á 50 ára vfgslu-
afmæli Húsavíkurkirkju setti ég
saman dálitla kantötu, og var
henni vel tekið. Ég var mjög
upp - með mér, þegar M.A.-
kvartettinn söng lag eftir mig:
„Gulur, fagur fiskur í sjó“. Nei,
ég hefi ekki lært að leika á
hljóðfæri og aldrei kynnt mér
tónfræði. Tónfræði virðist ó-
árennileg fræðigrein — eitt-
hvað svipað, ogrtstærðfræði eða
eðlisfræði. Mínar raddsetningar
eru helzt í fingrunum, ef ekki
í eyrunum.
— En hvað um Ijóðlistina?
— Allt gott um hana að
segja. Ég byrjaði að yrkja á
10. ári. Þegar f Menntaskólann
kom, sá ég að skólaskáldin ortu
langtum betur en ég. Brenndi
ég þá alla framleiðsluna — og
þar við situr. Að vísu yrki ég
og þýði allt til heimilisþarfa,
nfl. söngtexta, og þeir hafa
heldur gott orð á sér. Þetta
hefir komið kórunum hérna og
fleirum vel. Það er orðinn heill
sægur af erlendum sönglögum,
sem við hjónin höfum innleitt
hér, og sum hafa orðið land-
fleyg, eins og „Vakna, Dfsa” og
„Fram f heiðanna ró“.
Gleði og vonbrigði
í starfinu.
— En hvað um þitt aðal-
starf, prestsstarfið?
— Það hefir veitt mér bæði
gleði og vonbrigði, eins og
gengur. Mér hefir fallið vel við
Húsvfkinga og héraðsbúa yfir
höfuð, og hefði sjálfsagt hvergi
Jíkað betur. Húsavíkurpresta-
kall var ein sókn áður. En
hefð var á það komin fyrir
Að utan —
Framhald af bls. 9.
inn svo naumt svæði til æfinga,
að aðeins með hjálp Frakka og
Englendinga höfum við getað
útfært þær æfingar sem til
þurfa svo sæmilegt geti kallazt.
Þar að auki erum við að
verða svo háðir öðrum banda-
lagsþjóðum, og þær þá aftur
okkur.- að sjálfstæðar aðgerðir
eru óhugsandi. Þessi „blöndun"
sem fram fer innan NATO, er
þannig fullkomin trygging gegn
að hætta geti stafað frá vestur-
þýzka hernum."
mína tíð, að messa öðru hvoru
úti á Tjörnesi — í samkomu-
húsi þar. Þar eru messur vel
sóttar. Árið 1955 bættist ný
sókn við, Flatey. Ferðir þangað
geta verið erfiðar, en þangað
er alltaf ágætt að koma. Breyt-
ingarnar hafa orðið miklar.
Þegar ég kom hingað, voru um
800 manns í kallinu, nú um
1800. Því miður hefir messu-
sóknin þróazt í öfugu hlutfalli
við stækkun safnaðarins. Ég
neita því ekki, að mér fellur
þetta illa. Verst, að sökin er
auðvitað að einhverju Ieyti
mín, þótt ekki sé hún öll mín.
Þörf breytinga
í kirkjulífinu.
— Þér finnst þá sennilega
þörf breytinga eða endurnýj-
unar í íslenzku kirkjulífi?
— Óneitanlega hefir það
starfsform, sem við nu búum
v.ið, ekki þau áhrif, sem
skyldi, hvort sem sökin er sú,
að við prestarnir séum ekki
hlutverki okkar vaxnir eða
þjóðin ekki við því búin, að
taka þeim breytingum, sem orð-
ið hafa. Fornar dyggðir virðast
nú mega sigla sinn sjó. Vonin
er hins vegar sú, að yngri
prestarnir læri að vinna með
æskulýðnum, auk alls annars,
sem nauðsynlegt er. Æskan er
ævinlega framtíðin. Verkefnin
eru mörg, sem bíða nýrrar
prestakynslóðar. Þvi miður er
það ekki aðgengilegt, að ganga
í þjónustu stofnunar, sem á í
vök að verjast. Mörg móðirin
lætur á vorri tíð troða á sér —
einnig móðir vor Kirkjan.
— Hvað finnst þér uhi þá
hreyfingu innan kirkjunnar, að
leggja beri meiri áherzlu á hið
rítúella?
— Eflaust ber að stefna að
því, að fegra og festa helgisið-
ina, eftir þvi sem við verður
komið við íslenzkar aðstæður.
Þó held ég að andlegt eðlisfar
þjóðarinnar sé enn á þv£ stigi,
að hið talaða og útskýrða orð
henti bezt.
— En guðfræðiskoðanir þín-
ar, ef ég má spyrja?
— Ég hefi verið frjálslyndur
— eins og það er kallað —
alla mína prestskapartíð. Og
þótt mér sé ljósara nú en áður,
að frjálslynd bpðun geti verið
varasöm fólki, sem skortir
skilning og þroska, hefi ég
Menntsislfólinn •••
Framhald af bls. 9.
— Hún hefur farið sívax-
andi, og stafar það eflaust af
vaxandi þörfum fyrir raunvís-
indamenn. Stærðfræðideildin er
þyngri en máladeild, en hins
vegar er máladeildin heppilegra
nám, ef menn ætla ekki að
halda áfram námi að stúdents-
prófi loknu.
— Eru fyrirhugaðar einhverj-
ar breytingar á tungumála-
kennslu skólans?
— Það er varla hægt að segja.
Það hefur komið til tals að leyfa
nemendum að velja eitthvað á
milli tungumála og fækka þeim
þannig um eitt, til greina kemur
til dæmis val milli þýzku og
frönsku. Einnig mætti hugsa sér,
að nemendum yrði gefinn kostur
á að læra rússnesku og
spænsku, en allt er þetta ófram-
kvæmanlegt, nema verulega ræt
ist úr húsnæðisvandamálum
skólans. Þá hefur einnig verið
rætt um að fjölga deildum skól-
ans um eina og taka upp eins
konar náttúrufræðadeild eða al-
menna deild, en það strandar
cinnig á ófullnægjandi húsnæði.
í stuttu máli má segja, að tekið
sé fyrir alla fjölbreytni í mennta
skólanámi, meðan svo illa er
búið að íslenzkum menntaskól-
um, sem raun ber vitni.
Fimmtudagur 20. sept. 1962.
enga tilhneigingu til að skipta
um skoðanir.
Enginn tími til að
hugsa um framtíðina.
— Hvernig hyggið þið hjón-
in til framtíðarinnar nú á þess-
um tímamótum?
— Hreinskilnislega sagt, höf-
um við ekki haft neinn tíma til
að hugsa um það. Býst við að
við verðum hér áfram á Húsa-
vík, a. m. k. fyrst um sinn. Við
eigum ekki húseign í Reykja-
vík, né helclur á Húsavík, en
hér eigum við þó öruggt og gott
athvarf. Mér hefir láðst að
efnast í starfinu. Við lifðum
kreppuna miklu, bæði vestra og
þegar heim' kom. Hér á íslandi
virðist embættisstaða ekki hafa
verið hátt metin til launakjara
á síðari tímum. En þakkarefni
er okkur það, að hafa komið
börnum okkar sæmilega til
mennta. Við höfum líka ferðazt
dálítið — síðast til Oberamm-
ergau 1960. Það var ógleyman-
leg för. í fyrsta skipti á ævinni
var ég skuldlaus um síðustu
áramót. Eignalaus er ég heldur
ekki. Ég á allgott stofuorgel.
Og svo á ég 10 ára Plymouth-
bíl. Hann er nýviðgerður og
bezti bíll!
Ef þú mættir
velja á ný?
Það er tekið að líða að
kvöldi, en í stofu prófastshjón-
anna er ró og friður, og erfitt
að slíta sig frá góðum félags-
skap.
— Eina spurningu enn, séra
Friðrik. Mundir þú velja prests-
starfið aftur, ef þú værir ungur
maður'núna og ættir völina á
ný?
Séra Friðrik er hljóður um
stund og tottar pipu sfna.
— Það er að vísU margt
girnilegt að glíma við. Gaman
væri að fást við ranrisókn ís-
lenzkra orðastofna og læra um
leið af feðrum vorum að smíða
nýyrði. Og að semja góða sam-
heitaorðabók, öllum hugsuðum
og þýðendum til hagræðis og
fagnaðar, væri spennandi. Samt
held ég að ég mundi velja
prestsstarfið aftur — af sömu
ástæðum og ég hefi aldrei vilj-
að við það hætta. Það má
hverjum heilvita manni ljóst
vera, að trúarmálstaðurinn er
forystumálstaður mannkyns-
ins. Öll reynsla sannar hin
fornu orð: „Ef Drottinn byggir
ekki húsið, erfiða smiðirnir til
ónýtis”.
Handtök prófastshjónanna
eru hlý, eins kveðjur þeirra.
Lengi mun ég minnast þeirra
eins og þau stóðu saman undir
reyninum f garðinum þeirra.
Margt hafa þau reynt, en enn-
þá hafa þau ekki haft tíma til
að verða gömul. Kr.
FÉLAGSLÍF
Ármann — Handknattleiksdeild.
Ármannsstúlkur. Æfingar eru byrj
aðar að Hálogalandi fyrir M. fl.
og II. fl. kvenna og veröa sem
hér segir í vetur: Mánud. kl. 9:30
til 10:10. Fimmtud. kl. 7:40 ti! 3:30.
Mætum ve! o:? stundvíslega. —
Stjómin.
Ármann — Handknattleiksdeild.
Ármannsstúlkur. - Byrjendur. Æf
ing fellur niður miðvikudag. 19
sept. Æfingar innanhúsr. hefjast í
næsta mánuði. Auglýs! s’"?-ar i fé-
lagslífi. — r.tjórnin.
Fótsnyrting
Guðfinna P«Unr«Jóttlr
Nesvep 31 Stnfj