Vísir - 20.09.1962, Blaðsíða 8

8
Otgefandi: Blaðaútgáfan VlSIR.
Ritstjórar Hersteinn Pálcson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjðri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Porsteinn O. Thorarensen.
Ritstjðrnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 krónur á mánuði.
I lausasölu 3 kr. eint. — Simi 11660 (5 llnur).
Prentsmiðja VIsis. — Edda h.t
V____________________________________________________
Áróðurinn gegn vörnum
Islands
Þjóðviljinn hefur fyrr og síðar eytt miklu rúmi til
þess að reyna að sannfæra lesendur sína um það, að
vamarlið Bandaríkjamanna, sem hér dvelst, sam-
kvæmt ósk íslendinga sjálfra, mundi reynast með öllu
gagnslaust til varnar, ef til styrjaldar kæmi, og stöðv-
ar þess yrðu eyðilagðar á svipstundu. Ávinningur af
dvöl varnarliðsins sé því enginn, en menningarlegt
tjón þjóðarinnar af dvöl þess hér óumræðilega mikið.
Þessi áróður kommúnista gegn vörnum íslands og
varnarsamtökum vestrænna þjóða hefur blekkt ýmsa,
sem ekki eru kommúnistar og vilja vera einlægir föð-
urlandsvinir. Af þeirri ástæðu hafa margir „nytsam-
ir sakleysingjar“ gengið í samtök hinna svonefndu
„hernámsandstæðinga“. Þau samtök njóta mikils
stuðnings frá kommúnistum og er raunverulega
stjómað af þeim, þótt „sakleysingjarnir“ trúi að þeir
haldi þar sjálfir um stjórnartaumana. Þeir lýðræðis-
sinnar, sem hafa látið véla sig inn í þessi samtök, hafa
því óafvitandi gengið í þjónustu kommúnista. Verði
einhver árangur af starfi þeirra, verður hann sá einn,
að greiða rússneskum áhrifum veg hér á íslandi og
veikja samstöðu okkar með hinum vestrænu lýðræð-
isþjóðum.
Alþingi íslendinga ákvað á sínum tíma, í umboði
yfirgnæfandi meirihluta þjóðarinnar, að kveðja hingað
erlent varnarlið og leyfa því afnot vissra staða á land-
inu fyrir bækistöðvar. Þetta var hvort tveggja i senn:
öryggisráðstöfun fyrir þjóðina sjálfa gegn hugsanleg-
um árásum, og framlag til varnarsamtaka vestrænna
þjóða í heild gegn heimsyfirráðastefnu kommúnista.
Þær ástæður, sem réttlættu þessar ákvarðanir þá, eru
enn fyrir hendi, og ekki síður nú, þegar vetnissprengj-
ur Rússa ógna Iífi og menningu hins vestræna heims.
Blekktir sakleysingjor
Það gegnir furðu, að nokkur maður, sem ekki er
kommúnisti, skuli láta áróður hinna rússnesku erind-
reka blekkja sig til fylgis við þessi samtök. Dettur
nokkrum vitibornum manni í hug, að Þjóðviljinn og
kommúnistar hér yfirleitt mundu leggja blessun sína
yfir slíka áróðursstarfsemi, ef hún væri ekki rekin í
þágu Rússa? Og þeir, sem telja að íslenzkri rb * rrn
stafi sú ógnar hætta af dvöl varnarliðsins hér sem
„sakleysingjarnir nytsömu“ vilja vera láta, ættu að
hugleiða það fyrst af öllu, hverjum það er að kenna,
að erlent varnarlið hefur verið kvatt hingað. Síðan
ættu þeir að beita kröftum sínum til þess að berjast
gegn þeim öflum í landinu, sem mundu hvenær sem
væri vera þess albúin að svíkja frelsi þess og sjálf-
stæði í hendur erlendra yfirdrottnara.
íslenzkir lýðræðissinnar mundu einskis fremur óska
en að ástand heimsmálanna væri þannig, að hér þyrfti
ekkert varnarlið.
VISIR
Fimmtudagur 20. sept. 1962.
iiammjmi
!■■■■■!
Vestur þýzkir hermenn.
Þýzki herinn ógnar ekki
Er vestur-þýzki her-
inn í dag er orðinn svo
sterkur að hann getur
staðið á eigin fótum,
er frá líður?
Er þessi sami her ekki
lengur háður lýðræði?
Það væri í hæsta máta
hlægilegt að neita því,
að það séu þessi tvö
spursmáí, sem helzt
vakna, þegar nýþýzka
'lýðveldið er á dagskrá
manna á meðal í Ev-
rópu. Hjá andstæðing-
um Atlantshafsbanda-
lagsins er stöðugt sú
hræðsla að hægt sé að
svara þessum spurning-
um iátandi, og hiá flest-
um áhangendum NATO
er hreinskilnislega sagt,
stöðugur ót.ti fyrir þess-
um möguleikum.
En meðal Vestur-Þjóðverla
sjálfra eru margir sem íhuga
þessa möguleika, sem eru agg-
andi um þetta sama, en af ann-
arri ástæðu: sem sagt að hinn
svo kallaði „þýzki neragi“ fái
yfirhöndina. Ef við bíðum með
að svara seinni spurningunni og
snúum okkur að þeirri fyrri, þá
getum við með nokkurri vissu
svarað henni neitandi Þýzki
herinn getur ekki hafið stríð á
eigin spýtur. t fyr-sta lagi ei
hann ekki nógu öflugur, öðru
tagi er hann of háður NATO, og
fyrir hið þriðja er mikill áhugi
meðal þjóðarinnar að Þýzka-
land allt sameinist. en hún veit
jafnframt að það er vandamál
! sem Þýzkaland eitt getur ekki
1 leyst, hvorki stjórnmálalega né
i hernaðarlega.
| Það er vissulega vel hægt að
i viðurkenna og taka tillit til þeiri
; ar efasemdar sem gerir vart við
sig meðal kommúnista gagnvart
vestur-þýzka hernum. En því er
hins vegar til að svara, að ekki
aðeins NATO byggir upp her
sinn til varnar fyrst og fremst
heldur líka Vestur-Þjóðverjar.
Þeir síðarnefndu eru jafnvel svo
„varnarsinnaðir“ að þeir gera
ráð fyrir að þurfa að draga sig
t'il'‘baka til að byrja með ef -til
stríðs kæmi.
í Mannheim hefur NATO
eitt af aðalaðsetrum sínum. Það
heitir á hinu furðulega NATO-
máli GENTAG. Það þýðir aðal-
bækistöðvar fyrir bandalagsher
inn í Þýzkalandi. Yfirmaður
stöðvarinnar er bandarískur,
undirmaður hans er Bandaríkja
maður og tveir næstráðandi eru
Frakkar og síðan kemur Þjóð-
verji í röðinni. Allur hinn þýzki
her í suðurhluta Þýzkalands lýt
ur þessari stjórn og getur ein-
faldlega ekkert aðhafzt, nema í
samráði við yfirmennina og
franska og bandaríska heri á
sömu slóðum.
Þýzki yfirmaðurinn i Mann-
heim, Berendsen hershöfðingi er
ótrúlega lítið háður hinum
gamla þýzka hernaðaranda.
Hann hefur í fjölda ára verið
þingmaður í flokki Adenauers,
og þótt hægt sé að kalla hann
hershöfðingja af gamla skólan
um, er honum sjálfum fvllilega
ljóst að hernum er stjórnað af
stjórnmálamönnum, en ekki öf-
ugt. Tvær fullyrðingar hefur’
hann Iátið sér um munn fara
sem ástjæða er til að hafa eftir
honum:
„Stríð er alltof stór og brot-
hættur hlutur, til að hægt sé
að láta hershöfðingjana eina um
það.“
„Ef hinn þýzki her hyggst
ieggja í eitthvað á eigin spýtur,
verður honum komið fyrir katt-
arnef innan 24 tíma.“
GENTAG er eins og margar
aðrar bækistöðvar NATO merki
legur samastaður. Hersveitirnar
eru franskar, þýzkar og banda-
rískar, en málið er enska. —
Franska er einnig töluð, en
þýzka má ekki heyrast. Ef Þjóð-
verji ætlar að skrifa til ein-
hvers landa síns, þá verður
hann að skrifa á ensku. í öðr-
dírf bækistöðvum á norðlægari
slóðum, NORDTAG, þar sem
Holland, Belgía og' England
leggja fram liðsstyrk ásamt með
Þjóðverjunum, er þessu einnig
á sama hátt farið.
í GENTAG er hrsveitunum
blandað saman og til að gera
allt sem alþjóðlegast, er borð-
aður bandariskur málsverður
þriðja hvern dag, franskur
þriðja hvern og þýzkur þriðja
hvern.
Það er rétt að vekja athygli
á að vestur-þýzki herinn i dag
telur 375.000 menn. Þessi tala
er á engan hátt sambærileg við
styrkleika Rússa og Austur-
Þjóðverja handan landamær-
anna, og ættu menn að gera
sér grein fyrir því.
I sannleika sagt er það nær
óhugsandi að Vestur-Þjóðverjar
mundu þora að hafast eitthvað
að ekki fjölmennari en herinn
er í raun og veru.
í Heidelberg er þýzkur yfir-
maður, Raban von Cannstein.
Hann segir:
„Menn verða að muna, að
vestur-þýzki herinn er ekki að-
eins viðurkenndur af banda-
mönnum okkar, heldur hafa
þeir einnig beðið um hann. En
vestur-þýzki herinn einn út af
fyrir sig, er þess ekki máttug-
ur að berjast einn síns liðs.
Hinar 12 vestur-þýzku hersveit-
ir eru algjörlega háðar hinum
NATO löndunum. Ég held að
mér sé óhætt að fullyrða að
engum þýzkum foringja detti
í hug að okkar her megi sín
einhvers sem sjálfstæður her.“
Og hershöfðinginn heldur
áfram: „Nútíma stríð krefst
mikils umráðasvæðis og at-
hafnafrelsis. Þegar litið er á
kortið sést að herinn okkar hef-
ur ekki yfir slíku frelsi að ráða.
Strax út frá landfræðilegu
sjónarmiði er þessi möguleiki
útilokaður. Þá hefur þýzki her-
Framh. á bls. 6.
/AVWAW.V.V.V.V.VAV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.W.V.V.V.V.’.V.V.V.V.V.V.V.VAV