Vísir - 13.10.1962, Page 3
AÐ LEYFI LOKNU
kannske furðulegt að sjá þá þessa
sömu þingmenn ræðast við í hinu
mesta bróðemi á baka til. Þar
eru þeir mestu kumpánar og líkj-
ast helzt gömlum skólabræðrum,
sem mega ekki vamm vita um
hvor annan.
Myndirnar hér að ofan voru
teknar við þingsetninguna á mið-
vikudaginn.
Á myndinni efst til vinstri
heilsar biskupinn yfir íslandi,
Sigurbjörn Einarsson, frú Auði
Auðuns, alþingismanni.
Á mynd efst til hægri heilsast
þeir Ólafur Thors og Hermann
Jónasson. Á bak við þá sjást
þingmennirnir Karl Kristjánsson
og Páll Þorsteinsson.
Að neðan til vinstri sjást Al-
exandrov, ambassador Rússa hér
á landi, og Bjarni Poulsen, am-
bassador Danmcrkur, á leið i
kirkjuna.
Að neðan til hægri eru þrir
af þingmönnum Sjálfstæðis-
flokksins, Ólafur Björnsson,
síra Gunnar Gíslason og Magnús
Jónsson.
I vetur verður fylgzt óvenju
vel með öllum þingstörfum og
auk þess má búast við þvi að öll
þingstörf verði meiri og lengri
en ella. Stafar það fyrst og
fremst af hinum komandi kosn-
ingum, er þess þá auðvltað að
vænta að miklir flokkadrættir og
hitamál verði uppi.
Við höfum reyndar margsinnis,
ja þúsund sinnum áður, lesið
um og heyrt af blóðugum skömm
um, háttvirtra þingmanna á milli
bæði £ ræðu og riti. Það verður
ekkert nýtt af nálinni, þótt við
heyrum þá skammast í vetur.
Einmitt þess vegna, vegna þeirra
ummæla, sem alþingismenn fara
jöfnum höndum um kollega sína
og aðgerðir þeirra frammi fyrir
kjósendum, þá þykir mönnum
ÞAÐ telst til stórra tíðinda í okk-
ar litla Iandi og er í rauninni
mikill atburður, þegar löggjafar-
samkunda þjóðarinnar kemur
saman. FuIItrúar allra lands-
manna, lærðir menn og hæfir,
höfðingjar úr héruðum, áhrifa-
menn vegna gáfna sinna og mann
kosta koma saman i eina mál-
stofu. Allir eru þeir komnir með
eitt fyrir augum — að gera þjóð
sinni sem mest gagn, nota hæfi-
leika sina til að landinu vegni
sem bezt. Því verðum við að
minnsta kosti að trúa.
Þeir brugga saman ráð sín,
taka ábyrga afstöðu til mála,
leggja sjálfir fram mál — í einu
orði sagt stýra og stjórna athöfn-
um og afkomu landslýðsins.
Það er því kannske engin furða
þótt fylgzt sé með orðum og at-
höfnum þessara mætu manna —
og þótt einhverja athygli vekji
er þeir ganga til málstofu og
hefja störf.
wm.jmixiMemiwjmaetfxs&i
IBKMBSÍS