Vísir - 16.10.1962, Blaðsíða 10

70
V í SIR . Þriðjudagur 16. október 1962.
//
Það eru mikil laun...
Framhaid af bls. 9
eftir. Það getur jafnvel orkað
öfugt því að hinir vilja vera öðru-
vísi og vekja þá heldur á sér at-
hygli með strákapörum en engu.
— Telurðu, að stefna beri að
aukinni sérhæfni í námi þegar á
menntaskólastigi?
— Ég er ekki hrifinn af sér-
hæfingu. Menntaskólarnir eiga
að opna sem flestar leiðir, ekki
að loka leiðum, og sérhæfingin
lokar. Þannig munu líka Bretar
teknir að vinna gegn of mikilli
sérhæfingu, og ég held ég megi
fullyrða, að í verkfræðiskólum
Frakka séu kennd humaníóra.
— Hvað segirðu um hinn
aukna straum nemenda í stærð-
fræðideildir skólanna?
— Það innritast i stærðfræði-
deild alit of margir, sem ekki
ráða við stærðfræði og braut-
skrást svo með litla eða enga
kunnáttu í þeirri grein. Þetta
verður svo í heild til þess að
draga úr árangri góðra stærð-
fræðinemenda, því að of mikill
tími af kennslunni gengur til
þess að veita þeim slöku ein-
hverja lágmarksþekkingu.
En hvað um tækniaðstöðu
til slíkrar kennslu?
— Það er auðvitað, að við er-
um gamaldags í kennsluaðferð-
um. Ég álft þó samt, að slíkt sé
ekki aðalatriðið. Aðalatriðið er
að fá nemendurna til þess að
vinna sjálfa. Til þess verður
hver kennari að fá þá, og það
verður alltaf undir hverjum og
einum komið, hvernig hann fer
að því. En vitanlega geta góð
tæki hjálpað hér til.
Við erum mjög á eftir f tækni-
búnaði, svo mjög, að það er ekki
vanzalaust, en þó eru ekki tæk-
in einhlít. Mestu skiptir maður-
inn á bak við tækin. Það er ekki
höfuðatriði að hauga að sér
tækjum. Ég var í fyrra á þingi
menntaskólakennara erlendis, og
þar var einmitt ekki sízt rætt
um nauðsyn þess að nýta þessi
tæki vel. Við íslendingar
erum oft seinir til og hættir svo
til að fara út í öfgar. Og leggj-
um við þá ógnaráherzlu á að hafa
alla hluti flott. Það er viss ræfils-
háttur sprottinn af langvarandi
fátækt.
Engu að síður þarf nauðsyn-
lega að gera mikið átak í þess-
um efnum. Um það erum við
allir sammáía .
— Heldurðu, að allur þessi
raunvísindaáhugi nú á tímum sé
heillavænlegur?
— Raunvísindi eru svo dýr, að
stórþjóðirnar einar virðast hafa
efni á að stunda þar frumrann-
sóknir að nokkru marki, og það
er sárt fyrir litla þjóð að verða
kannski að sjá á eftir mörgum
sínum beztu sonum til annarra
til að iðka þessi vísindi. Mér virð-
ist, ef smáþjóðirnar eiga að ná
verulegum árangri á þessu sviði,
að þær verði að vinna saman og
skipta með sér verkefnum. I því
sambandi má t .d. minna á ís-
iendinga og hafrannsóknir.
En við verðum aldrei sérstæð
þjóð fyrir raunvísindi. Við verð-
um að stunda þau til að geta lif-
að, en þjóð verðum við aldrei
lengi án humaíóra. Það er ekki
íslenzk verkmenning, sem hefur
gert okkur sérstaka þjóð, heldur
íslenzk bókmenning.
Sá andi virðist nokkuð hafa
gripið um sig, að sjálfsagt sé, að
allir duglegustu nemendurnir fari
í stærðfræðideild og raunvísinda-
nám. Þetta er hættuleg þróun. í
raun og veru eru humaníóra
kannski meiri vandi — það er
meiri vandi að fást við lifandi
sál en dauðan hlut, og það er
sami vandamunur, sem kemur
fram í þessum tveimur greinum.
Ef allir beztu nemendur
menntaskólanna halda áfram að
fara í stærðfræðideild, óttast ég
um íslenzka menningu. Auðvitað
má þáttur raunvísindanna ekki
verða eftir, en það er uggvæn-
legt, ef t. d. íslenzkar bókmenntir
og saga hljóta ekki starfskrafta
ýmissa beztu nemendanna.
— Tjú sagðir minni mun á
nemendum nú og fyrr
en orð væri á gert. Er ekki mun-
ur á lífsafstöðu ungs fólks nú
og þá?
Þórarinn brosir og dregur við
sig svarið.
— Eru menn jafn pólitískir og
fyrir svona tfu, tólf árum?
— Stjórnmálaáhugi hefur stór-
um dvínað síðasta hálfa áratug-
inn, og hann gat stundum gengið
nokkuð langt áður fyrr. Músík-
áhugi er meiri, kannski bók-
menntaáhugi og svo raunvísinda-
áhugi.
— Menn byrja lífið miklu fyrr
nú í öllum þess myndum, því
fylgja sjálfsagt einhverjir kostir.
En fyrir bragðið eiga menn minni
drauma, og það kann að gera
andann fátækari. Feimnin er að
hverfa. Auðvitað olli feimnin á-
rekstrum, en árekstrunum fylgdi
þroski. Menn koma betur fyrir
nú, kunna betur ytri kurteisis-
venjur, virðast ánægðari. Menn
eru úthverfari en áður, en ég veit
ekki, nema sú sé hættan að ménn
verði ekki nógu innhverfir til
þess að fá í sig dýpt.
Mauriac talar um, að lands-
byggðin sé uppeldisstöð metnað-
arins. Þetta stendur í sambandi
við drauminn. Sveitapiltana
dreymir um borgarlífið og þess
dásemdir. Menn sem alast upp í
borg, verða meiri skeptikerar,
þekkja betur borgarlífið í þess
góðu og slæmu myndum, en það
tekur frá þeim drauminn. En
draumurinn er veruleiki framtíð-
arinnar. Ef hann hverfur, verður
veruleikinn hversdagslegur og
framtíðin í hættu.
Idealisminn er að hverfa.
Æskufeimnina vantar — sjarmi
feimninnar er, að menn gangi
með hiki á vit lífsins, og í því
felst lotning fyrir lífinu, sem
hverfur hjá þeim frökku.
— Þú hefur trú á uppeldisgildi
sveitalífsins?
— Sveitirnar voru svo góðar
með það, að allir höfðu verk-
efni við sitt hæfi. Það er ekkert
jafn mikilvægt í uppeldi og það,
að fá börnum verk og viðfangs-
efni, sem þeim séu eðlileg. Það
eru engir jafnnæmir og börn á
það, hvað er ekta og hvað er
gerviviðfangsefni. í bæjunum er
svo sáralítið til af eðlilegum við-
fangsefnum, og það er áreiðan-
legt, að fyrir þá sök lenda margir
á villigötum. Kannski vantar okk-
ur ekkert svo mjög sem góða
menn til að kenna því fólki, sem
er á gagnfræðastigi og ekki getur
lært á þann mælikvarða, sem
lagður er t .d. til menntaskóla-
náms. Það væri hættulegt, ef
þjóðin ætti að fara að skiptast
í stéttir eftir menntun, hér má
ekki vaxa upp skríll.
— Finnur þú ekki til þess sem
skólastjóri úti á landi, að Reykja-
vík sogi til sín hæfustu starfs-
kraftana?
— Það bjargar að eiga enn
idealista, sem kenna af ást á
skólanum. Við gerum of mikið
að því að klifa á illa launuðum
þrældómi. Það eru mikil laun í
sjálfu sér að kynnast gáfuðu og
góðu fólki, alltaf nýju og nýju.
Þess vegna er svo gaman að vera
kennari. Það er ekkert jafn erfitt
og að fást við lifandi fólk, en
það er skemmtilegt viðfangsefni.
í kennslu er það alltaf bezt,
sem kemur spontant og óundir-
búið — en auðvitað á grund-
velli nægrar þekkingar, það er
gaman, þegar kannski allt í einu i
miðjum tíma rennur upp fyrir
manni ljós — sumt kemur
, kannski frá mánni sjálfum, en
sumt er fyrir ný áhrif frá nýjum,
lifandi sálum. Gallinn við það að
kenna of lengi er það, að ljósun-
um fækkar hjá manni sjálfum.
1 þeirri vissu, að meistari eigi
enn mörg ljós ókveikt, kveð
ur Vísir hann með þökk fyrir
viðtalið. S. S.
Heimsmeistarakeppni
í plægingum
Nýlega fór fram f Hollandi
heimsmeistarakeppni í plægingum,
og varð ungur Norðmaður sigur-
vegari, en Finni var í öðru sæti.
Það þótti mjög táknrænt, að
keppnin fór fram á einni af hinum
nýju eyjum, sem Hollendingar
hafa fyllt upp og þurrkað í Zuid-
ersee, Eystra Flevolandi, og voru
hvorki meira né minna en 35,000
manns viðstaddir keppnina, sem
stóð samfleytt í tvo daga. Var
fólksstraumurinn svo mikill á
keppnina — ( miklu meiri en
gert var ráð fyrir — að lögreglan
réð ekki við neitt og umferðar-
stöðvanir urðu langar og miklar.
Úrslitin komu mjög á óvart, því
að sigurvegarinn var 21 árs gamall
Norðmaður f rá Drammenhéraði,
Hans O. Sylling að nafni, og hlaut
hann hinn gullna „Essoplóg“ fyrir
afrek sitt, en í öðru sæti varð
Finni, Eero Aalto að nafni. í þriðja
sæti var svo írinn W. G. Wright,
sem verið hefir í fyrsta eða öðru
sæti á öllum plægingamótum eftir
stríðið.
Þátttakendur voru alls 36 frá 19
þjóðum og til dæmis var Danmerk-
i urmeistarinn, sem heitir Lindgiird
Jensen, aðeins í 21. sæti.
Iþróttir —
Framhald af bls. 2.
Nú á næstunni mun landsliðs-
nefndin velja leikmenn til samæf-
inga sem fram munu fara í íþrótta-
húsinu á Keflavíkurflugvelli svo
og þrekæfingar undir stjórn Bene-
dikts Jakobssonar.
ÁRSÞING.
Ársþing Handknattleikssam-
bands íslands verður haldið n. k.
laugardag í íþróttahúsi K.R. við
Kaplaskjólsveg. Hefst þingið kl.
1,30 stundvíslega.
FÉLAGSLIF
Munið aðalfund Skíðaráðs Reykja
víkur miðvikudaginn 17. okt. klJ
8.30 e.h. i Kaffi Höll uppi.
KFUK. A.D. Hlíðarkvöldvaka í
kvöld kl. 8.30. Takið handavinn-
una með, myndir frá norræna mót-
inu í sumar, kaffi o.fl. Allt kven-
fólk velkomið.
Sundæfingar sunddeildar Í.R
verða . í Sundhöll Reykjavíkur
mánudaga og miðvikudaga kl. 6.45
til 8.15 og föstudaga kl. 6.45—7.30
e.h. Þjálfari verður hinn kunni
þjálfari Jónas Halldórsson. Nýir
félagar velkomnir. Sunddeild Í.R.
Kristniboðssamkoma. — Kristni-
boðsfélagið i Reykjavík (karla)
efnir til kristniboðssamkomu í
Hallgrímskirkju annað kvöld, mið-
vikudag, kl. 8.30. Kristniboðshjón-
in frá Konsó, Margrét Hróbjarts-
dóttir og Benedikt Jasonarson,
tala. Tekið verður á móti gjöfum
til starfsins í Konsó. — Allir eru
hjartanlega velkomnir. Samkoman
í Betaníu fellur niður.
mmm ag mmsbo
KÉNK'R 7RÍDÍlÍlC3jQKX^oX
HRAFNÍ5TU 344.SÍMI 38443
LESTU R • STÍLAR -TALÆFÍNGAR
Nátfúrulækninga-
félag íslands
a u g 1 ý s i r:
Drætti í happdrætti félagsins hefir verið
frestað til 23. des. n.k.
Stórmerk
bókakaup
Alfræðibók (á dönsku í 10 bind-
um fyrir aðeins kr. 640.00.
Fyrsta
bindið
(sem þér getið keypt án skuld-
bindingar um áskrift) kostar
aðeins
kr. 10. -
-K
SESAM
— þessi nýja glæsilega alfræði-
bók — var upphaflega gefin út
hjá Bertelmanns, einu síærsta
bókafyrirtæki Þýzkalands, en
hefur nú einnig komið út í
Belgíu, Hollandi, Bandaríkjun-
um og Ítalíu.
j<
Allt verkið er meira en 2200
lesmáissíður, með 950 mynd-
um í lesmáiinu, 180 myndasíð-
ur, þar af 36 í litum. Fyrstu
þrjú bindin koma fyrir jól, allt
verkið fyrir 1. sept. 1963. -
Fyrsta bindið kostar kr. 10.00,
hin bindin kr. 70.00 (hvert
bindi).
Þetta er fyrsta flokks upp-
sláttarbók í nýtízku sniði,
bundin í fallegt band.
Komið — kaupið fyrsta
bindið á kr. 10.00.
Komið á meðan eitthvað
er til.
Er SESAM ekki hentug
jólagjöf?

Bókaverzlun
ísafoldar
POLYTEX
PLASTMALNIN®

['-araææaaa