Vísir - 26.10.1962, Blaðsíða 5

V1SIR . Föstudagur 26. október 1962.
5
Breytingar —
Fran-fiald al bls. 1.
lögu um endurskoðun
kirkjulöggjafarinnar,
sem flutt var af honum
og JHákoni Guðmunds-
syni, hæstaréttarritara.
Rakti séra Sigurður stuttlega
uppruna núverandi kirkjulaga,
sem hann kvað vera komin frá
þeim tíma, þegar hér var bænda
þjóðfélag og prestarnir voru
ei.tagu siður veraldlegir en and-
tegir leiðtogar í prestaköllum
6ínum. Nú er þetta breytt og
prestar þurfa ekki Iengur að
gegna miklum öðrum skyldum
en þeim sem embættinu fylgja
Þá hefur kirkjan misst úr
höndum sínum fjárráð og eign
ir og er nú skammtað fé af
stjórnarvöldunum og hefur lítil
sem engin völd til að ráðstafa
því þar sem þörfin kann að vera
mest. „Af þessu hefur leitt þá
ægilegu lömun sem kirkjan er
nú haldin", hélt séra Sigurður
áfram.
Sneri séra Sigurður síðan að
því hvað gera mætti til úrbóta.
Taldi hann fyrsta atriðið vera
að kirkjan fengi í hendur eigin 1
fjárráð, þannig að hún fengi
sjálf vald til að ráðstafa því
fé sem ríkið veitti henni. Til
að ráðstafa því yrði kirkjan
að setja sér framkvæmdastjórn,
til að losa biskup við eitthvað
af því veraldlega amstri, sem
nú tekur meginhluta tíma hans.
Þá taldi hann það meginat-
riði að kirkjan færi að afla fjár
á eigin spýtur. Sagði hann: ,,Þó
að hér leki fé úr hvers manns
vasa, þykir ekki viðeigandi að
kirkjan biðji um neitt af því.
Það er mikilvægur hluti guðs-
dýrkunarinnar að gefa og fórna,
enda er það gert í öllum kirkj-
um heims“.
Þá benti séra Sigurður á það,
að nýting starfskrafta kirkjunn-
ar væri engan veginn eins góð
og skyldi. Telur hann að ástæða
geti verið til að færa saman
nokkra presta í hverju héraði,
og yrði þeim safnað saman í
kirkjuhöfuðból. Gætu þeir rekið
þaðan alls kyns starfsemi, sem
þeir ekki hefðu möguleika á
hver á sínum stað. Myndu þeir
síðan messa til skiptis. Gætu
þarna nýtzt mikiu betur hinir
mismunandi hæfileikar prest-
anna og á slíkum stað mætti
t.d. nýta að fullu starfskrafta
prests, sem væri of heilsuveill
til mikilla ferðalaga.
Þá lagði hann áherzlu á að |
presta þyrfti að hafa á hverju
skólasetri og jafnvel fleiri en
einn. Einnig benti hann á að
mjög mikilvægt væri að hafa
lifandi starf á spítölum og við
hvers kyns félagsmálastarfsemi.
Við hlið biskups, yrði auk
framkvæmdastjóra andlegt ráð,
sem hefði það hlutverk að gera
áætlanir um starfið fyrir árið.
Héldi hún síðan starfinu vak-
andi með stöðugum áminning-
um og hugmyndum til prest-
anna.
Þá minntist hann á mikil-
vægi þess að reka víðtæka upp-
lýsingastarfsemi. Það er ekki
á ffeeri skrifstofu biskups, með
núverandi aðbúnaði, að sinna
því sem skyldi, né er það í
verkahring biskups að sinna
þvi sjálfur. Benti hann á að
Búnaðarfélag íslands gefur ár-
lega út vandaða og gagnlega
árbók fyrir sína 6000 meðlimi.
Kirkjan, sem hefur hátt á ann-
að hundrað þúsund meðlimi.
hefur ekki haft tök á að gera
slíkt hið sama.
Prestakallaskipunina taldi
séra Sigurður vera mesta vanda j
málið og yrði að endurskoða j
hana til grunna, í samræmi við |
það sem fyrr var bent á, til að
nýta starfskraftana betur.
Að lokum sagði séra Sigurð-
ur: „Það klingir stöðugt að það
skipti ekki máli hvort menn
fari í kirkju. Ég veit ekki hvað
þá skiptir máli. Maður sem ekki
fer í kirkju, sinnir ekki öðru
kirkjulegu lífi. Ef ekki væri svo
einkennilega mikið af mannlegu
heilbrigði í ungu fólki, væri
þessi þjóð þegar glötuð. Það
vert mjög lítið, en ef þetta
fólk hefði sterka kirkju við að
styðjast í lífinu, yrði glæsilegt
um að iitast á íslandi."
Sjónvarp —
Framhald af bls. 16
vonaðist hann til að þær kæmu
fyrir Alþingi það, er nú situr
Benedikt Gröndal lagði áherziu
á að allmiklum hluta aðflutn-
ingsgjalda af sjónvarpstækjum
yrði varið til uppbyggingar sjón
varps í landinu. Hann sagði að
það væri engin spurning hvort
íslenzkt sjónvarp kæmi, heldur
hvenær það kæmi til sögunnar,
og hversu til tækist um fram-
kvæmd þess. Fyrst yrði reist
sjónvarpsstöð í Reykjavík fyrir
Faxaflóasvæðið og síðan færðar i
út kvíamar með hjálp endur-
varpsstöðva og þráðlauss sam-
bands um landið. Ræðumaður
bjóst við að afnotagjald af sjón-
varpstæki með núverandi verð-
lagi, yrði um 1000 krónur.
Hann benti á hve miklu erfiðara
yrði með öflun sjónvarpsefnis
hér en með fjársterkum milljóna
þjóðum, en engu að síður yrði
að freista þess. Hann nefndi sér-
staklega fréttamyndir sem til-
valið sjónvarpsefni þegar í upp-
hafi.
hvort Rússar væra að koma sér
upp eldflaugastöðvum á Kúbu.
Hefði hann verið að r'eyna sann
leiksvilja Rússa. Þeir hefðu ekki
staðizt prófið því að Gromyko
hefði lýst því yfir að engar slík
ar stöðvar væru á Kúbu. Þannig
hefðu Rússar verið staðnir að
verki sem ósannindamenn.
Falsað segir
Zorin.
Meðan Stevenson sýndi ljós-
myndir þessar var Zorin fulltrúi
Rússa í Öryggisráðinu oft æði
órólegur í sæti sínu. Á eftir tók
hann til máls og neitaði að
svara spurningu Stevensons um
það hvort eldflaugastöðvar væru
á Kúbu. Hins vegar sagði hann
að ljósmyndir Bandaríkjamánna
væru falsaðar. Þeir hefðu áður
birt falsaðar myndir í sambandi
við Kúbu-málið.
Leiðrétting
Stevenson —
Framhald af bls. 1.
og eldflaugahylkin voru flutt á
staðinn. Á nýjustu myndinni sá
ust 7 eldflaugarnar og fjórir
skotbakkar sem verið var að
reisa fyrir hinar rússnesku eld-
flaugar. Þar var um að ræða
eldflaugar sem hægt var að
skjóta 1000 mílur eða alla leið
til Washington höfuðborgar
Bandaríkjanna. Hver sem vill
getur sagt að það séu varnar-
vopn, en hver trúir því?
Öllum til sýnis.
Þá lét • Stevenson bera fram
myndir af annarri eldflaugastöð
sem Rússar eru einnig að koma
upp skammt frá borginni
Gauanajay. Sú stöð er ætluð
fyrir langdrægari eldflaugar,
sem hægt er að skjóta 2200 míl
ur og getur þannig náð til
flestra stórborga í Vesturheimi.
Lýsti Stevenson myndunum
ýtarlega, hvernig byggingafram
kvæmdir hefðu gengið .Sjá
mætti greinilega á ljósmyndun-
um skotpallana fyrir eldflaug-
arnar og eldflaugahylki sem
flutt hefðu verið á staðinn.
Stevenson sagði að lokum, að
ljósmyndir þessar myndu liggja
frammi til sýnis fyrir hvem sem
vildi skoða þær ásamt fjölda
annarra mynda ,sem sýndu hinn
geigvænlega vígbúnað Rússa á
Kúbu.
Rússar staðnir
að verki.
Hann upplýsti m. a. að
Kennedy forseti hefði haft þess
ar ljósmynuir undir höndum,
þegar hann spurði Gromyko,
Þrekvirki
A ðrir tónleikar Sinfóníu-
hljómsveitar Islands undir
stjórn William Strickland fóru
vel fram í gærkvöldi. Ég missti
því miður af fyrsta verki efnis-
skrárinnar, sem var Sinfónía
nr. 104 í D-dúr eftir Josef
Haydn, en góðar sögur fóru af
því. Ungversk-danski fiðluleik-
arinn Béla Detreköy lék ein-
leikshlutverkið £ „Symphonie
Espagnole" op 21 eftir Éd-
ouard Lalo. Hann kom ekki
fram sem stórbrotinn fiðluleik-
ari, en leikur hans var einlæg-
ur og fágaður. Meira hljóðfalls-
fjör hefði verið æskilegt frá
hendi hljómsveitarinnar, stíllinn
mátti vera tilþrifameiri.
Að mínum dómi er „Sym-
phonie Espagnole" með
leiðari tónverkum og var átak-
anlegt að lesa í „prógramminu“,
að Lalo (1823—1892) væri
„öndvegis tónskáld Frakka á
ofanverðri 19. öld“. (Verkið er
skrifað 1873) Lesandinn mætti
spyrja: „Hvers konar aular voru
þeir Berlioz, Cesar Franck
Saint-Saéns — (að maður nefni
nú ekki Auber Boieldieu eða
Halévy) — eða þeir Chabrier og
Fauné, sem störfuðu í fullu
fjöri er téð verk var skrif-
að?“ Á ekki frönsk tónlist nógu
erfitt uppdráttar hér á landi?
Sem niðurlag tónleikanna var
flutt 5. sinfónían op. 50 frá
1922 eftir Carl Nielsen, og var
mikill fengur í þeirri uppfærslu.
Leitt var að áheyrendur skuli
ekki hafa þakkað flytjendum
betur fyrir að leysa svona vel
úr hendi þetta • vandasama
hlutverk! Sinfónía þessi er næst
um jafn-fersk nú og hún hef-
ur verið 1922. Það er eins og
Nielsen vitni í „bítónalar"
vangaveltur Beethovens í niður-
lagi 1. þáttar „Kveðjusónöt-
■tTann getur þess og af góð-
látlegri kýmni, að Brahms
rakti sinfónískar slóðir. Þetta
lærði Nielsen — en hann vill
líka kenna mönnum að heyra
um frumatriði, sem þessir höfð-
inglegu fyrirrennarar minntust
aðeins á neðanmáls. Einfaldar
tónendurtekningar, frá stuttu
frumi upp í langan iðandi orgel-
punkt, verða hjá Nielsen að
hreinum sinfóniskum vellyst-
ingum. Til þess að koma þeim
á framfæri gerir hann miklar
kröfur til hljómsveitar og
stjórnanda. Hann gefur t. d.
slagverki frjálsar hendur eitt
augnablik — til þess eins að
hefta hljómsveitina í enn strang
ara samspil á eftir. Ég mundi ó-
hikað segja, að í þessari sin-
fóníu hafi Strickland og Sin-
fóníuhljómsveit fslands unnið
fyrsta þrekvirki vetrarins.
Þorkell Sigurbjömsson.
Þau mistök urðu í Vísi í gær að
með viðtali við Gísla Jónsson rit-
stjóra birtist mynd, sem ekki er
af honum heldur af útlendum
manni, sem ekkert á skylt við
Gísla nema dálæti á íslandi og ís-
lendingum. — Þá var og skýrt frá
því í viðtalinu að Gísli væri flog-
inn heim til sín vestur um haf, en
það var ranghermi. Hann veiktist
rétt áður en Iagt var af stað og
varð að fresta för sinni á síðustu
stundu. Er Gísli beðinn velvirðing-
ar á þessum mistökum.
verða skemmtiefni, framhaldssögur
og fræðsluefni fyrir húsmæður.
Umsjónarkcnur eru frú Sigríður
Thorlacius og Dagrún Kristjáns-
dóttir.
Otvarpsráð mun hafa rætt ítar-
lega um hvort flytja skyldi æsi-
spennandi leynilögreglusögu í út-
varpið en það var loks fellt á fundi
þess, með tilliti til þess að mörg
börn myndu hlusta á söguna.
Þjófur —
Útvarpið —
f1 amhaid at 16 síðu:
þáttar verði um huglækningar og
verði þátttakendur m. a. Ólafur
Tryggvason huglæknir á Hamra-
borgum, og Sigurjón Björnsson
sálfræðingur sem nýlega mælti
mjög gegn andalækningum í út-
varpinu. Skólaspurningaþættinum
mun verða haldið áfram og munu
Árni Böðvarsson og Margrét Ind-
riðadóttir fréttakona annast hann
í vetur.
Þá mun útvarpið taka upp ýmsa
erindaflokka nýja og girnilega til
fróðleiks. Verður m. a. fluttur er-
indaflokkur í útvarpið um verk-
legar framfarir og tæknilegar nýj-
ungar, en fátt hefir um það heyrzt
á liðnum árum.
/
vennaþáttur.
Þá mun og verða tekinn upp
kvennaþáttur fjórum sinnum í
viku. Verður hann kl. 2.40 og
stendur í 20 mínútur. Flutt mun
Framhald af bls. 16.
Þessir tveir ungu menn höfðu
í fyrrakvöld farið inn í heimavist
Sjómannaskólans og gert þar leit
að fjármunum í þrem nemenda-
herbergjum.
I einu herbergjanna fundu þjóf-
arnir 70 krónur í peningum, en
því næst urðu þeir fengsælir því
þar náðu þeir í sparisjóðsbók á
Útvegsbankann með 16 þús kr.
innistæðu, ennfremur ávísun að
uppbæð rúmle0a 7 þús. krónur og
loks 500 króna peningaseðil.
Strax og opnað var í útibúi
Útvegsbankans á Laugaveginum í
gærmorgun voru þjófarnir þar til
staðar sem fyrstu viðskiptamenn.
En þeir vöruðu sig ekki á þvf að
eigandinn hafði þá þegar orðið
stuldsins var og hafði gert bank-
anum aðvart. Starfsfólk bankans
gerði lögreglunni aðvart, ætluðu
þjófarnir að komast undan þegar
þeim varð Ijóst hvernig komið var,
en voru gripnir.
Við yfirheyrslu hjá lögreglunni
hefur ennfremur vitnazt að annar
þessara pilta hafði aðfaranótt
sunnudagsins brotizt inn í skrif-
stofu Olíufélagsins h.f. og stolið
þaðan þremur vindlakössum og
nokkrum vindlakveikjurum.
Rannsóknarlögreglan tjáði Vísi í
morgun að hún hafi haft kynni af
þessum piltum áður.
Vinnufriður —
Framh. af 16. síðu:
gamla samningnum var ekki út-
runninn fyr en 1. nóvember.
Aðalbreytingin samkvæmt
nýja samkomulaginu er sú, að
kauptrygging sjómanna hækk-
ar. Hins vegar helzt aflapró-
senta til skipta óbreytt, hún ei
29 %%•
Háskélahátíiin á morgun
Háskólahátíð verður haldin fyrsta
vetrardag, laugardag 27. okt. kl. 2
e. h. í Háskólabíói.
Þar verða fluttir þættir úr há-
skólaljóðum Davíðs Stefánssonar
jvið lög dr. Páls ísólfssonar: kór
! undir stjórn tónskáldsins syngur,
frú Þuríður Pálsdótti. syngur ein
söng. Háskólarektor, prófessor Ár-
mann Snævarr flytur ræðu. Tvö-
I faldur kvartett stúdenta syngur
stúdentalög i.ndir stjórn Sigurðar
Markússonar. Háskólarektor ávarp
ar nýstúdenta, og veita þeir við-
töku háskólaborgarabréfum. Einn
úr hópi nýstúdenta flytur stutt á-
varp, og nýstúdentar syngja stúd-
entalag.
Háskólastúdentar og háskóla-
menntaðir menn eru velkomnir á
háskólahátíðina.