Vísir - 26.10.1962, Blaðsíða 6
6
V I S I R . Föstudaf'ur 26. október 1962,
Kvennasíða
Lakkregnkáp
mikið málaðar ?
Nýlega var opnuð að Austur-
götu 4 i Hafnarfirði snyrtistofa,
sú fyrsta sinnar tegundar þar
um langan tíma. Eigendur stof-
unnar eru tvær ungar stúlkur,
Ingibjörg Böðvarsdóttir snyrti-
dama og Sigríður Sverrisdóttir
hárgreiðsludama. Það er alltaf
ámegjulegt til þess að vita, að
ungt fólk skuli hafa dug og
kjark til að setja á stofn eigið
fyrirtæki og því brugðu blaða-
maður og Ijósmyndari Vísis sér
í Fjörðinn, til að hafa tal af
þessum ungu stúlkum. Þegar
þá bar að garði, var Sigríður
önnum kafin við að greiða, en
svo vildi til, að Ingibjörg hafði
tekið sér kaffihlé og varð hún
því fyrir svörum.
— Hvað kom til, að þið á-
kváðuð að stofna saman snyrti-
stofu?
Aukin réttindi
r
kvennn í Irnn
Konur í íran munu framvegis
fá að taka þátt í kosningum til
bæjar- og sveitarstjórna.
Fyrir þingið í Teheran hefur
verið lagt fram frumvarp til laga
um aukin réttindi kvenna, og er
ofangreint atriði þar á meðal.
Þær mega einnig bjóða sig fram
í bæjar- eða sveitarstjórnarkosn-
ingum, en þær fá ekki að þessu
sinni kosningarétt eða kjörgengi
til þingkosninga.
— Við höfum þekkzt síðan
við vorum smátelpur, vorum
saman í barnaskóla. Leiðir okk-
ar skildu, Sigríður fór að læra
hárgreiðslu hér heima, en ég
brá mér til Danmerkur og fór
þar á skóla, sem heitir Inter-
national skönhedspleje, og lærði
snyrtingu. Þegar við höfðum
báðar lokið námi fengum við þá
hugmynd að setja saman upp
stofu, því að engin slík var fyr-
ir I Hafnarfirði — og nú er
hugmyndin orðin að veruleika.
—- Hvað lærðirðu aðallega á
skólanum í Danmörku?
— Þar voru kennd flest at-
riði almennrar snyrtingar. Einn-
ig var mikil áherzla lögð á svo
kallað afslöppunar- og megrun-
arnudd. Nuddið hefur verið not-
að mikið upp á síðkastið og
gefið góða raun. Likaminn er
fyrst hitaður upp með hitunar-
lampa og síðan nuddaður og
eiga þá vöðvar að slappast og
hvílast. Það má þó ekki taka
það þannig, að fólk beinlínis
megrist við nuddið, en sé fólk
á góðum megrunarkúr er þetta
mikil hjálp.
— Hvað býður þú hafnfirzk
um konum upp á auk nuddsins?
— Auk nuddsins er ég með
hand- og andlitssnyrtingu. Fót-
snyrtingu sleppi ég — að
minnsta kosti í bili.
— Hefur það ekki marga
kosti að hafa hárgreiðslu- og
snyrtistofu á sama stað?
— Jú, óneitanlega hefur það
marga kosti. Fólk er alltaf að
flýta sér, og það getur t.d. spar
að konum mikinn tíma að fá
hendur sínar snyrtar á meðan
þeim er greitt.
— Hefur þér virzt vera ein-
hver sérstök „týpa“, sem kven-
fólk likir eftir hvað „málningu“
snertir nú í ár?
— Nei, sem betur fer er lítið
um það. S.l. ár bar allmikið á
hinni svokölluðu kínversku
týpu, þar sem augabrúnirnar
eru skásettar upp á við.
Tízkan er góð og nauðsyn-
leg, hvort heldur sem er í klæða
burði eða snyrtingu, en hún má
ekki fara út í öfgar og konur
verða alltaf fyrst og fremst að
hugsa um það sem fer þeim
vel.
— Hvað finnst þér um ís-
lenzkar stúlkur miðað við þær,
sem þú hefur séð erlendis?
— Satt að segja finnst mér
íslenzkar stúlkur ganga mjög
vel til fara og vera vel snyrtar,
en helzt til mikið málaðar hvers
dags. Augnskuggar ættu helzt
ekki að eiga rétt á sér, nema
að kvöldlagi eða í vel dempuðu
ljósi. Þó verða sumar stúlkur
að nota slíkt allan daginn at-
vinnu sinnar vegna, ef svo
mætti segja, en þá verður það
að vera I hófi.
— Nú er kaffitíminn úti, við-
skiptavinur var kominn, og
áður en við kvöddum voru tekn
ar myndir af þeim stöllunum
við vinnu.
urnar í
I haust hafa Reykvíkingar
svo sannariega ekki farið á mis
við haustrigningar, en hvað um
það, unglingsstúlkurnar hafa
ekki skipt um föt. Þær hafa
klæðzt þunnbotna skóm með
háum hælum, nylonsokkum og
silkiklútum og árangurinn hef-
ur verið votar tær, kalt nef og
rytjulegthár. En nú spyrja marg
ir, hvers vegna þær gangi svo
klæddar, og svarið verður:
þetta er tízka. Það þykir ekki
fínt að ganga í gúmmískófatn-
aði eða með hlýja húfu á höfði
— það er ekki í tízku að klæða
sig eftir veðri og aðstæðum.
En hver veit nema þetta eigi
eftir að breytast í náinni frani-
tíð. Nýjasta boðið frá París er:
stúlkur, klæðið ykkur eftir
veðri og aðstæðum. Regnklæðn
aðurinn á t.d. að vera venjuleg
vaðstígvél, kápa úr vantsheld-
um vaxdúk með lakkáferð og
á höfðinu á að hafa hlýja húfu
sem gerir hvort tveggja í senn
að vera til skjóls og halda hár-
inu þurru. Allt þetta er fáan-
legt hér á fslandi svo að ís-
ienzkar stúlkur ættu ekki að
þurfa að standa þeim frönsku
að baki í þessum efnum.
Stúlkan á myndinni er í hálf-
síðri lakkkápu með kraga úr
gerviskinni, og á fótunum hefur
hún venjuleg hnéhá svört glans
andi vaðstígvél.