Vísir - 03.12.1962, Qupperneq 15

VÍSIR . Mánudagur 3. desember 1962.
75
as ætlast til, að ég gerði yður
nánari grein fyrir öllu. Það má
ekki til þess koma, að innrásar-
herinn sigri her Hoche hershöfð-
ingja — því að þá mundi enski
herinn án mótspyrnu koma her
til Frakklands og sækja fram til
Parísar.
— En, sagði Karólína undr-
andi, er það ekki það, sem við
viljum og stefnt ef að. Þér er-
uð vafalaust konungssinni?
— Mig furðar á því, að þér
skulið ekki skilja betur, hvernig
allt er breytingunum undirorpið
á þessum tímum. Þannig liggur
í málinu, að ef innrásarherinn,
„emigrantarnir", gætu byrjað
sókn gegn París, mundi hafin
barátta um allt Frakkland í þágu
konungveldisins. Og hvað mundi
þá geract? Jú, lýðveldissinnar,
sem hafa bjargað hinum raun-
verulega Lúðvík XVII. og alið
hann upp í lýðræðislegum anda,
nota tækifærið1 cg fá honum
völdin í hendur og-^á yrði lýð-
veldissihnaðv- konungur á veld-
it-tóli. ..
Karólfhá. starði á hana.
— Slíkt gat mér ekki dottið í
hug, en það væri dásamlegt, —
bezta lausnin fyrir alla, — þá
gætu allir verið ánægðir.
Það var eins og skugga legði
á andlit frú de Guernissac. —
Mér er alveg óskiljanlegt hvers
vegna einmitt ’þér voruð sendar
til mín. Það lítur út fyrir, að
meirihluti konungssinna hafi
engan áhuga á Lúðvík XVIII.,
en séu reiðubúnir að láta í ljós
hrifni á Lúðvík XVII. Og svo
eruð þér sendar mér til hjálpar
í baráttu, sem ég verð að heyja
næstum oin míns liðs gegn ætt-
unum Titeniac og Cadondal, en
ekki verður beinlínir sagt um
þær, aJ þær beri ást í brjósti til
,,emigrantanna“.
Karólína rei^ upp við dogg
og horfði kuldalega á aðals-
frúna.
— Frú, -cgði hún, ég gæti
bezt trúað, að ég sé illa fallin til
að gegna því hlutverki, sem þér
viljið fela mér. Ég á dálítið bágt
með að trúa því, þegar þér látið
skína í það, að það sé í þágu
konungsveldisins að þær þúsund
ir konun^ssinna, sem nú berjast
við Quiberon, tortímist. Ég segi
yður í fullri hreinskilni, að ef
Tinteniac k .mur hingað mun ég
þegar í stað gera það, sem ég
var bepin um, svo að hann geri
það sem í hans valdi stendur
til þess að bjarga þessum vesal-
ings mönnum.
— Þér eruð þreytt eftir allt,
sem þér hafið orðið að reyna.
Reynið nú að sofna og hugsið
svo nánaya um þetta á morgun.
Þá getum við rætt það frekara.
Góða nótt!
KaróL'..v, slökkti ljósið og var
í 1 ann \":ginn að festa svefninn,
þegar hún vaknaði við að barið
var á dyrnar. Hún hélt að hana
væri að dreyma, en hún sá unga
konu í bláum náttkjól með kerta
stjaka í hendi læðast inn í her-
bergið til hennar, En hún gíað-
vaknaði, er hún sá, að það var
frú Pont-Bellanger, sem komin
var. Hún bar fingur að munni,
lokaði dyrunum á eftir sér og
settist þar sem frú de Guernis-
sac'hafði áður setið,
— Gerði ég yður hrædda? Von
andi hafið þér ekki verið, sofn-
uð? Ég þarf nauðsynlega að tala
við yður. Ég hef — vegna þess
að gætni var ekki viðhöfð, kom-
izt að raun um að þér ferðizt
sérlegra erinda, — að þér eruð
erindreki ensku stjórnarinnar.
— En, kæra frú, það er nokk-
uð áliðið nætur til þess að fara
að ræða um stjórnmál? Þér verð
ið að fyrirgefa mér, en ég er
mjög þreytt og hvíldar þurfi og
því bið ég yður að fresta þessu
til morguns.
En konan greip um hönd henn
ar:
— Þér verðið að fyrirgefa mér,
en þetta er ákaflega mikilvægt.
Her Tinteniacs getur komið hing
að hvenær sem er. Þér megið
ekki undir neinum kringumstæð
um fá hershöfðingjann til þess
að halda með her sinn til Quib-
eron.
— Nú dámar mér ekki — þér
líka?
— Nú, hefur þá einhver ann-
ar sagt yður frá þessu?
Þegar Karólína svaraði engu
hélt hún áfram:
— Ég skil, vitanlega var það
frú de Guemissac, sem ég sá
koma úr herbergi yðar áðan. —
Hún hefur sínar ástæður til að
óska ósigurs við Quiberon, sömu
ástæðurnar og maður mundi
heyra hjá Lúðvík XVIII. í Ver-
ona og Pitt í Lundúnum. En
mmmm pi b
■■ : .... . .COPENHftGEN gK
Jæja, Ioksins erum við komin upp hvað var
að sýna mér?
þú ætlaðir
mínar ástæður eru aðrar. Ég ber
traust til yðar og ég tala við yð-
ur eins og mér býr í brjósti. En
ef — ef þér brygðuzt mér og
segðuð hvað okkur hefur í milli
farið, mun ég neita því — og
þótt éy sé ^runuð — mun mitt
orð vega meira en yðar, því að
ég er Bretagne-búi, en þér fram-
andi. Lctta veit ég, að yður mun
skiljast, frú.
Hún var þögul um stund og
hélt svo áfram:
— Finnst yður annars ekki
andstyggilegt, að verða að lifa
því lífi, sem þér hafið neyðzt
til að lifa, óörugg og á sífelldu
flakki? Ég veit vel hvað borgara
T
A
R
2
A
styrjöld er. Fyrir þremur árum
var mér varpað í fangelsi í Nan-
tes. Það má kraftaverk kallast,
að mér var bjargað. Nú er ég
staðráðin í að fara þangað aldrei
aftur. Ég vil vera frjáls op ham-
ingjusöm...
Hlartseisókin
♦„.PAWOUS ANIMALTKAINJEK... I WAS
SURNEP INI A ClitCUS FIRE! AFTERWARP5
I RETKEATEP TO AFRICA AN7 5ESAN
MV REISNI OF TER.ROe,!'/'' l-28-?79f
Þegar villidýrin höfðu feilt hús
bónda sinn héldu þau burt og
skiptu sér ekkert af apamannin-
Barnasagan
um því að þau áttu honum ekk- hefði að segja: „Ég er Buck Se-
ert grátt að gjalda. ars, frægur dýratemjari. Ég skað-
Tarzan sneri sér nú að mann- brenndist í miklum eldsvoða í
inum til að heyra hvað hann
fjölleikahúsi sem ég vann í. Eft-
ir það fór ég til Afríku og hóf
að hræða fólk:
KALLS
og super-
filmu-
fiskuritiEi
Hægt og rólega lagði gamla
eimreiðin af stað, og meistarinn,
Kalli og Bizniz önduðu nú léttar,
Bókin sem allir
unglingar hafa
beðið eftir.
KAUPMENN
KAUPFÉLÖG!
Takmarkað upplag.
Símar 22821 og 32880
HETJUSÖGUR /
íslenzki fnyndablað
R6l HÖTTIIR IfÉll
«)|| k.fj.jj.ir h.ids <. \ ^
; héfti kom.a^,
. I bókabúðir
oy kostar aðeíns 10 krónur. ;
Ódýr bama-
leikföng
fegnir að hafa sigrað keppinaut
sinn, herra Deal frá Visiorama-
filmufélaginu. En þeir tóku ekki
eftir helíkopternum sem sVeim-
aði yfir þeim, en i honum var
Deal, sem fylgdist vel með ferð-
um þeirra. „Hvern hefði grunað
að hann gæti náð í þessa eim-
reið“ .sagði liann reiður við
sjálfan sig“, en enn er ekki öll
von úti.