Vísir - 12.12.1962, Blaðsíða 15
1
„Heyrið þér mig, landkra.bbi",
tallaði Kalli til varðarins. „Hef-
ir hvalur farið hér framhjá ný-
ega“? „Hvalur“, spurði maður-
nn,„ „ég skipti um spor, og það
rann eitthvert ferlíki í þessa
stefnu“. Hann benti til Hausbod-
en við Mecker. „Nú er aldeilis
gaman félagar“ sagði Bizniz, „elt
um Feita Moby“. Vélameistarinn
setti vélina af stað, og nú héldu
þeir af stað eftir hliðarbrautinni.
„Mér þætti gaman að vita hvað
orðið hefur af honum" sagði meist
arinn. „Mér líka“, sagði Kalli, „en
fyrr eða síðar hlýtur hann að
stranda einhvers staðar".
og sups&'*
. filmu- =
fiskurýrii
s Ódýrir
barnagullur
WHILE EXPLOE.INS THE
F0H5I"FÉN CO.LST,
Barnasagan
Þegar þeir voru að rannsaka allt í einu auga á eitthvað mjög an og Bart Copy flýttu sér til stórkostleg BEINAGRIND.
hina dularfullu strönd kom Dick merkilegt. Teitur Prófessor, Tarz hans og það sem þeir sáu var
'we wwwewMHHTWMiiwnmi
f'K.OFESSOE TATEiTAKTAN A.NI7
5AK.T C07Y ANXIOUSLY HUSR.IEC7
TO JOIN THEIK CO.iM'ANION—
V í S IR . Miðvikudagur 12. desember 1962.
l'CT D'r- g- ,aWftVa'f.> .■
—Veiztu hvað menn segja
um mig hér, Karolína, sagði
hann við hana dag nokkurn,
— menn saka mig um að vera
handbendi lýðveldisstjórnar-
innar, ég eigi með þessu fram-
ferði að koma því til leiðar, að
almenningur fái hatur á konungs
sinnum. Þar að auki er sagt, að
ég hafi yfirgefið konu mína,
sem sé samsek Hoche, til þess
að- gefa mig að ástmey minni,
sem hafi selt sig lýðveldissinn-
um. Og þetta fer þannig einn
góðan veðurdag, að hermenrjirn
ir; og bændur sameinast og
myrða okkur eða handtaka okk
ur og framselja okkur í hendur
Blá . . .
Eitt andartak var Karólína
gripin skelfingu, en hún stapp-
aði þegar í sig stálinu. I óvissu
sinni var hún allt of bundin
þessu þægilega lífi, því að hún
bjó við allsnægtir og ævintýra-
Ijómi á öllu þrátt fyrir hættur á
hvérju leiti og þeirra vegna ætl-
aðí hún s§T elcki að afsala sér
því.
Pont-Bellanger fól de Brehant
markgreifa herstjómina undir
því yfirskini, að hann gæti ekki
sinnt henni vegna veikinda. —
Settist hann nú að í Bosseny-
höll og hafði um sig 150 manna
lið ,sem hann kom fyrir hjá
bændum í grenndinni.
nBOKSSMUBtUSi
stðð fyrir har.3
?■<
Pont-Bellanger og Karolinu
var vel tekið af hallareigandan-
um Gris-Duval og konu hans,
og Jóséfínu de Kercadio, er
einnig hafði leitað hælis hjá
þeim. Þau hjón áttu tveggja
mánaða son . .
Pont Bellanger réð yfir tals-
verðu fé og átti það sinn þátt
í hve þeim var vel tekið, en
ekki gat Karolina verið eins
kenjótt þarna og hún hafði ver-
ið, þar sem lifað var fjölskyldu-
lifi með gamla tímans hætti,
og smám saman hafði heimilis-
lífið þarna þau áhrif á.hana, að
kostir hinnar gömlu, glaðlyndu
Karolinu fóru aftur að njóta
sín. Hún hló af kæti að gull-
hömrum Gris-Duvals og ræddi
títt við konu hans og gældi við
litla barnið. Og Jósefína var
kátur og góður félagi.
Og nú var það helzt á nótt-
unni, sem hún deildi við Pont-
Bellanger, og sakaði hann um
að hofa ekki viljað fara eftir
þeim boðum, sem; hún hafði
flutt honum, að fara með lið
til Quiberon til hjálpar. Nú væri
hún hér í eins konar fangelsi
og gæti ekki leyst sín eigin
vandamál. En hann var jafn
hrifinn af henni og fyrr og lifði
í þeirri von, að hún mundi aftur
fara að launa honum fyrir að
hafa gert allt sem í hans valdi
t.*!' cnri-\ rt^rl
o'.;t Voerkvöld ‘ ''k.u'í >.c" i.-i ' t
skothríð. Karoiiiir: var þá næ t
tim búin að. g:eyma striðinu i
Kún hafði staðjð moð lu'ossk;’- ">
ar hendur við glugga á vnldi 1
drauma. Skyndilegr heyrði hún j
marr í vagnahjöhim cg hnfa !
spark og allt í einu byrjaði skot
hríðin og rúour brotnuðu. Kúla !
þaut fram hjá andliti hennar og j
lenti í gluggapóstinum. Hún J
hljóp út og niður í forsalinr. og
þar voru þau Gris-Duval og
kona hans og Jósefína, öll lost-
in skelfingu, en Jósefína reyndi
að bera sig mannalega og hló.
— Það er vonandi engin stór-
hætta á ferðum. Kannske varð-
mennirnir hafi orðið hræddir
og . . .
Hún lauk ekki við setning-
una. Hófaspark margra hesta
heyrðist. Flokkur konungssinna
var kominn. í honum voru 15
menn og einn þeirra særður og
báru þeir hann milli sín.
— Þeir bláu eru komnir!
Hermennirnir sögðu, að flest-
ir félaga þeirra hefðu verið
teknir höndum, en aðrir dreift
sér um héraðið og hver reynt
að bjarga sér sem bezt hann
gat.
Skothríðin datt skyndilega
niður. Gris-Duval, sem farið
hafði út, kom inn með blóðugt
andlit, kallaði:
— Bjargi sér hver sem get-
ur!
Þegar hann kom auga á Kar-
ólínu gekk hann til hennar og
þrýsti henni að sér:
— Reynið að vera hughraust.
Vesalings Pont-Bellanger!
— Hvað hefur komið fyrir?
— Hann er dauður. Hann
réðst einn gegn hópi lýðveldis-
sinna og cjó sem hetja.
Hann sleppti Karólínu.
— Farið öll niður i kjallara.
Við verðum að reyna að kom-
p ■ ■.. ji':
M*
pi p.
j_________
1 /yií'vjrv
V r~\ i \ \
li w -- w
f98
Þýðir það að hægt sé að fá heilt ávisanahefti með 20 ávisunum
fyrir aðeins 1 krónu? — Það kaila ég góð kaup - - - !
ast undan um neðanjarðargöng
in. Blástakkar kunna að gera
áhlaup þá og þegar. Þeir eru
enn í útjaðri garðsins, — hika |
sennilega vegna þess, áð þeir i
ætla, að hér sé fullt af konungs !
sinnum.
Hann greip lukt og fór á und-
an um j röngan stiga niður í
kjallarann. Öll fóru á eftir hon-
um nema kona hans, sem hljóp
upp eftir barninu, og er Kar-
ólína sá það dokaði hún. Við-
brögð hennar voru hin sömu
og jafnan á hættustund. Hún
ályktaði, að hyggilegast væri að
bjarga sér á eigin spýtur. Henni
var efst í hug að fara upp, en
nú kom frúin með barnið í
fanginu.
-------1----------\--------------
Kjörgarðs-
kaffi
KJÖRGARÐI
td. 9—6 alla virka daga.
Salurinn fæst einnig
leigður á kvöldin og um
helgar fyrir fundi og
veizlur.
Matar- og kaffisala frá
UÖRGARÐSKAFFl
bimi 2^206.
Bílasala-
Varahlutasala
\ýir og notaðir vara-
lilutir. Seljum og tökum
umboðssölu bíla og bíl-
parta.
Bila og Bilpartasalan
Kellisgötu 20, Hafnar-
'irði, sími 50271.
i i-i i >
I M I •! V < Vf.
í I-I'I 4 >(>-! I 1 I > 11 * > • i' 11'| i". I . I II II I I I M •' I ■ I