Vísir - 19.02.1963, Síða 10

10
VISIR . Þriðjudagur 19. febrúar 1963.
Einar Tómasson 70 ára
1 gær var heiðursmeðurinn Einar
Tómasson að EergstaCastræti 24 B
sjötugur. Einar fæddist að Eini-
felli í Stafholtstungum í Borgar-
firði 18. febrúar 1893.
Einar fluttist ungur að árum til
Reykjavíkur og hér hefir hann síð-
an átt hcima alla tíð. Hann rak um
langt skeið í félagi við annan, fyrir
tækið , kolaverzlun Guðna og Ein-
ars, sem margir eldri Reykvíkingar
kannast vel við, enda yljuðu kolin
frá „Guðna og Einari“ mörgum
í kuldatíð. Með aukinni hitaveitu-
og oiiukyndingu húsa dró mjög úr
kolasölu og lagðist þessi starf-
semi því niður fyrir nokkrum ár-
um.
Einar Tómasson giftist 1917Ragn
hildi Jónsdóttur, Einars Jónssonar,
pren.tara, hinni ágætustu konu.
Bjuggu þau allan sinn búskap að
SELIUM í DAG:
Til sölu:
CJwrvolet ’60 Forf ’55 kr. 50
þús. Studebcker ’51 Prefect
’59 kr. 75 þús. Moskvitsh ’57
—’59 Opel Capitan ”55—57
og ’61.
VÖRUBIFREIÐ:
Bendford ’61 diesel.
TRELLEBORG
Bergstaðastræti 24 B. Var hjóna-
band þeirra Ragnhildar og Einars
svo sem bezt má verða. Ragnhildur
lézt árið 1961. Þeim hjónum varð
11 barna auðið, 9 dætur og 2 syn-
ir, sem öll eru myndarfólk. Eru
barnabörnin orðin æði mörg.
Sá, sem þessar línur ritar, kynnt
ist þeim hjónum í félagsstarfi í
stúkunni Einingin nr. 14, en þar
voru þau félagar, og hefir Einar
nú verið rúmlega hálfa öld í stúk-
unni. Er hann í hópi traustustu
félaga stúkunnar og hefir verið sí-
starfandi hin seinni ár og er nú
gjaldkeri hennar. Einar er heiðurs-
félagi stúkunnar. Það er mikils-
virði að fá tækifæri til að kynnast
slíkum mannkostamönnum, sem
Einar sannanlega er. Er hann ung-
um mönnum hin ágætasta fyrir-
mynd um drengskap og trú-
mennsku, þó ekki sé talað um prúð
mennsku hans, sem er einstök.
Einar hefir auk félagsstarfs I
Góðtemplarareglunni iðkað önnur
skemmtileg og heilbrigð tómstunda
störf. Eru það frímerkjasöfnun og
stangaveiði í ám. Hann hefir komið
sér upp mjög góðu og verðmætu
frímerkjasafni. Einar er einn af
fáum stangaveiðimönnum, erstund
að hafa stangveiði í Elliðaánum
yfir 40 ár. Hann hóf þar silungs
veiðar og síðar laxveiðar, og hefir
ekki fallið úr eitt einasta sumar
frá því hann byrjaði að veiða þar.
Einar gjörþekkir því Eiliðaárnar.
Hann hefir jöfnum höndum veitt
á maðk og flugu sem agn, en
auðvitað hefir það verið hámark
ánægjunnar við veiðiskapinn að fá
vænan lax á flugu. Mesta dags-
veiði Einars mun hafa verið 49
laxar.
Einar Tómasson er í hópi þekkt-
ustu stangaveiðimannahöfuðstaðar
ins. Hann var- einn af stofnendum
Stangveiðifélags Reykjavlkur, en
það félag hefir lengi leigt veiði í
Elliðaánum og gerir enn. Hefir
Einar starfað í Elliðaárnefnd
Stangaveiðifélagsins. Árið 1960
hlaut hann sérstakan bikar, en það
er viðurkenning, sem stangaveiði-
félagið veitir þeim félaga, sem veið
ir stærstan lax á flugu á veiði-
svæðum félagsins. Var Einar vel
að þessu kominn, því að hann er
slyngur veiðimaður.
Elliðaárnar eru dýrmæt eign, sem
8 mm
Einar Tómasson
höfuðborgin á. Má telja víst að
engin önnur höfuðborg í heiminum
eigi slíka gersemi í borgarland-
inu. Að meðaltali ganga í árnar
árlega á fjórða þúsund laxar,
enda eru þær laxauðugustu ár sinn
ar stærðar í Evrópu. — Er Einar
í hópi þeirra, sem vona, að allt i
verði gert til þess í framtíðinni að ;
vernda þessa dýrmætu eign gegn I
eyðileggingu, sem því miður hefir
orðið raunin á með margar góðar ;
veiðiár erlendis, þegar þéttbýlið
vex og allt, sem því tilheyrir, held-
ur innreið sína á landsvæði ánna.
Ég vil að lokunrfýfiC'htírfd St.
Einingin og félaga hennar flytja
Einari Tómassyni innilegustu ham-
ingjuóskir í tilefni þessara tíma-
móti í ævi hans. Stúkan þakkar
honum ágætt starf á liðnum árum
og félagarnir ánægjulegt samstarf,
með ósk um, að Einari farnist
sem bezt á komandi árum. Hann
megi sem lengst fá tækifæri til
þess að „skreppa inn að ám“ og
við félagarnir í Einingunni meg-
um hitta hann á fundum stúkunn-
Lifðu heill, kæri Einar.
E. H.
Stofnun óperu
Frh. af bls. 9.
og óskipt inn í hlutverkin og
stundum kemst maður í hálf-
gerð vandræði vegna þess hve
krakkarnir þurfa að leggja orð
í belg og skeggræða við okkur,
sem erum uppi á leiksviðinu.
— Hvaða hlutverk hafa þér
failið bezt í geð?
— Mér er alltaf mjög hlýtt
til þess hlutverks sem ég fékk
fyrst hér í Reykjavík, en það
var Hóraz í „Hamlet“. Af öðr-
um hlutverkum, sem mér hefur
þótt hvað skemmtilegast að
fást við eru í „Sölumaður
deyr“, í „Candidu" og „Brúin
til mánans", að ógleymdum
„Öllum sonum rnínum". Síðasta
hlutverkið, sem ég var að Ijúka
við fyrir nokkrum dögum f
„Sautjánda brúðunni" hefur nú
bætzt í þennan hóp uppáhalds
hlutverka þrátt fyrir heldur
slæma dóma gagnrýnenda, en
það skiptir ekki máli.
Það sem framundan er.
— Og hvað er svo fratn
nndan?
-- Fyrst og fremst að koma
i InC fiváö, sam «5g festi k:'up
á hálfgerðri, og með skilmálum
sem ég hef ekki hugmynd um
hvernig ég ætla að uppfylla.
En það er ekki meira en allur
þorri manna gerir í þessu þjöð-
félagi svo að ég hef engar á-
hyggjur af því.
Nú í öðru Iagi ætla ég að
reyna ásamt öðrum söngvurum
hér í borg að koma upp a. m. k.
2—3 óperum á ári í einhverri
mynd, eða þá að hætta þessu
gauli í eitt skipti fyrir öll,
liggur enda beinast við því og
hef vart rekið upp hljóð frá
því ég kom heim frá Italíu fyr-
ir þrem árum.
Annars held ég að aðal nauð-
synjamál leikara núna — og
það hygp ég að sé mjög al-
menn skoðun :nnan stéttarinnar
— sé það að Leikfélag Reykja-
víkur eignist nýtt leikhús.
Skrifaðu þetta nieð feitu, svo
allir bæjarbúar geti lesið það,
enda hlýtur það að vera þeirra
áhugamál líka.
Það er líka eitt sem barf að
kippa í lag: Sannfæra ritstjór-
ana I Revkjavík un: bað, að
það geti ekki nver sem er
skrifnð lei:.••agnrðni:
Tæknimenntun —
Frh. af 7. síðu:
margfalt margbrotnari véiar en
voru í notkun þegar þau átök áttu
sér stað. Siðan er búið að koma,
upp verksmiðum sem kosta hundr
uð milljóna króna, og orkuverum
sem kosta allt að 1000 milljónir
svo sem öll orkuverin við Sogið
og Elliðaárnar. Nú er talað um að
á næsta leiti sé að koma upp
orkuverum frá 1200 til allt að
3000 milljónum króna. Það þarf
því ekki að eyða mörgum orðum
til rökstuðnings því að það er
þörf aukinnar þekkingar fyrir iðn
aðarmenn og vélstjórnarmenn, og
visa ég til þess sem að framan er
sagt í því sambandi.
Ég vonast til að þeir mætu
menn sem vinna að samningi áður
greinds frumvarps muni ekki
láta það frumvarp fara til Alþing-
is, fyrr en trúnaðarmenn Vél-
stjórafélagsins hafa fengið tæki-
færi til að koma á framfæri sínum
tillögum sem eru í beinu fram-
haldi af þeirri heilbrigðu stefnu
sem Vélstjórafélagið hefur haft
frá byrjun, sem er, að með marg-
brotnari vélum verði að auka
þekkinguna. Ég vona og trúi því
að þeir menn vilji vinna framtíð
fósturjarðar sinnar til heilla með
samningi þessa nýja fruvarps, en
það gera þeir mest með þvi að
hafa samvinnu og samráð við
menn sem hafa reynsluna og þekk
inguna á þessum málum. En þeir
menn eru nú sem alla tíð úr Vél-
stjórafélagi íslands og hafa fyllsta
áhuga á því að vinna þessum mál-
um, sem mest gagn til heilla fyrir
Iand sitt og þjóð.
|yú hefur verið lyft Grettistök-
um I sambandi við viðreisn
atvinnulífsins f landinu. Þessar að
gerðir hafa markað algjör tíma-
mót. Einn ávöxtur þeirrar við-
reisnar er sá að nú sjáum við
hilla undir fullkomna vélvæðingu
á atvinnulífi landsmanna, en ef
hún á að takast giftusamlega þá
verður að fullkomna og auðvelda
alla tæknimentun í landinu, ekki
með styttingu námstímans heldur
með lækkun aldurslágmarks fyrir
nýsveina, og hagkvæmara fyrir-
komulagi svo meiri þekking fáist
á jafnlöngum tíma og áður. Ef
samstilltur samhugur færst um
þetta, er ég sannfærður um að ný
tímamót munu markast til heilla
og aukinnar velmegunar fyrir is-
lenzku þjóðina í framtíðinni, sem
ávöxtur þeirra alþjóðarvélvæð-
ingar sem nú er hafin.
B-Deild
SKEIFUNNAR
Höfum til sölu vel með
farin notuð húsgögn á
tækifærisverði
*
Tökum í umboðssölu
vel með farin notuð
húsgögn.
B-Deild
SKEIFUNNAR
KJÖR.GARÐI

Hið glæsilega skip Frakka,
„France“ var á Ieið frá Le
Havre til New York — og
eitt kvöldið var mikill dans-
leikur haldinn um borð.
Flestir tóku þátt í dansinum
af miklum áhuga og fjöri, en
uppi við eina súluna stóð
Englendingur og horfði dapur
á svip á allan glauminn.
Ung stúlka, sem sá hann
gekk til hans og spurði:
— Hvers vegna takið þér
ekki þátt í dansinum?
Og Englendingurinn svaraði
kalt:
— Ég geri aldrei nema eitt
í einu, og eins og stendur er
ég að ferðast.
Einn þáttur í „dauða Holly-
wood“ er, að frægasta veit-
ingastofa borgarinnar, „Rom-
anoff’s“ er búin að loka.
Veitingastofuna rak hinn
mikli æfintýramaður „Mike“
Romanoff, sem upphaflega var
fátækur drengur frá Eastend
í New York. Þegar keisarinn
í Rússlandi var drepinn þótt-
ist drengurinn vera rússnesk-
ur prins og þótt allir vissu,
að þetta væri eintómur upp-
spuni, sigraði hann með töfr-
um sínum og matreiðslukunn-
áttu.
Það er ekkert undarlegt að
hann skuli nú Ioksins hafa orð
ið að loka, því að það náði
engri átt, og það á þessum
tímum, að breyta ekki verð-
inu á „hamborgaranum“ —
hann tók ekki nema 200 kr.
fyrir hvern.
Innan um og saman við eru
Englendingar, sem enn hafa
siðgæðisskoðanir Viktoríutíma
bilsins. Meðal þeirra er hinn
92 ára gamli Samuel lávarður,
sem áður var þekktur sem
Herbert Samuel og eitt sinn
var foringi frjálslynda flokks-
ins.
Hann fékk fyrirspurn frá
Penguin-útgáfunni um, hvort
hann gæfi leyfi til þess að
ein af bókum hans væri gefin
út í ódýrri útgáfu.
— AIIs ekki, var svarið.
— Hvers vegna, var spurt.
— Það skal ég segja ykkur,
sagði Samuel Iávarður, ég hef
ekki í hyggju að láta eina af
bókurn mínum koma út hjá
forlagi, sem gaf út „F.lskh)igi
Iafði Chatterley“.
Leikkonan Janet Leigh
skildi sem kunnngt er við
mann sinn Tony Curíj- og cr
gift aftur víxíaranum líob
Brant. Þegar hún þurfti
skýra bö'rr.v.m sínum. sein om
4 og 6 árr, frá fyrirætlvn
sinni tnn að gifíast Boó, fér
hún iíí sálkönnuðar, til að íá
ráðleggingu um hvemig hén
ætti að skýra fcömunam fr't
þessu, án þcss að fenri
mjög á b,?u.
Og hr.nn ráðlagði ’ienoi rð
segja:
— Pabhi er «jj alltef
pabfci, y,\ nú sw við orðír
?.ð nýrr: fÉuskvldu þav s;i
Eob er hé •bér.Anr..
En hvernig lArnii tAÞu
þi.-ri vitcm við **fci
HSí